Africhting als camslaaf (2): wilde ik wel meer?

Geplaatst door: smf op 11-11-23

Africhting als camslaaf (2): wilde ik wel meer?  

Die nacht kon ik niet zo snel de slaap vatten. Ik trok me nog tweemaal af, zo geil was ik. Dat slaafse gevoel, die arrogante aanpak, de geile vernederingen… het was allemaal zo opwindend. Maar ik had ook twijfels: was dit wel verstandig? Deze Meester leek me heel serieus, maar dat weet je eigenlijk nooit. Het web zit vol fakers en mensen met slechte bedoelingen. Ik kwam er niet uit.

Gelukkig kon ik het op het werk wel uit mijn hoofd zetten, maar eens thuis zat ik al snel aan mijn laptop om te zien of hij er was. Helaas. De hele week niet gezien. Ik begon het bijna op te geven.  Maar in mijn ruk fantasieën was hij wel, en steeds weer, prominent.

Twee weken later op een avond, toen ik het niet meer verwachtte, was hij plots online. Zonder na te denken klikte ik hem aan.
–    Goede avond, Meester.
–    … Zeg het eens!
–    Kent U me nog?
–    Ja, ik ken je nog.  
–    Dat is fijn, Meester, dank U.
–    En jij, ken jij de regels nog?
–    Ja Meester.
–    Ik luister.
–    Dat een slaaf zijn Meester altijd moet bedanken voor zijn kostbare tijd. En dat ik de cam niet mag afzetten zonder toestemming. En…

Hier aarzelde ik even, maar ik voelde direct dat hij daar niet mee opgezet was.
–    Ga verder, stomme kloot.
–    Dat een slaaf niet het recht heeft zijn gezicht te verbergen, Meester…
–    Juist, dat ook.
–    Maar Meester, neemt u dan screenshots of zo?
–    Dat gaat jou niet aan onnozelaar. Je kende de voorwaarden.
–    Ja Meester.
–    En nu je klikte me weer aan?
–    Ja, Meester. Maar ik denk dat ik het niet durf.
–    Bon, geen probleem, dan eindigt het hier.
–    Nee Meester, aub.
–    Wat zal hij zijn, ventje? Je kent de voorwaarden -  en er komen er nog. Ofwel doen we het volgens MIJN REGELS, ofwel niet.
–    Snap ik, Meester.
–    Dus?
–    Ik zal het doen Meester.
–    Fijn. Zorg dat je hier vanavond om 23h00 bent. En leg knijpers, touw, en sportschoenen klaar. Tot dan.

O my god. Ik had in een roes gereageerd. Aan de ene kant wou ik het zo graag. Maar hij hield zich vast aan zijn regels. Natuurlijk deed hij dat. Als hij dat niet deed, dan was hij niet de sterke, autoritaire, wat arrogante Meester die ik nodig had. Nu niet doorbijten zou dom zijn, de kans om mijn fantasmen te beleven was nog nooit zo groot geweest. Iets in mij zei me dat hij te vertrouwen was.

Een uur later dacht ik nog: nee, dit is te gek, ik ga er niet meer verder. Maar toen elf uur naderde, en na een paar keer edgen, stond ik toch klaar.
Rond vijf over elf was hij er. Eindelijk.
–    Cam op!
Ik deed het. De zwarte plek die extra duidelijk maakte dat ik hem niet zou zien, daar was ik ondertussen al aan gewend, een Meester heeft rechten.  Ik stond (zitten werd niet geapprecieerd) in beeld, ongeveer van schouders tot knieën. In mijn korte broek en T-shirt. Handen op de rug. Maar nog steeds zonder gezicht, ik durfde niet.
Hij zag me.
Hij wachtte enkele seconden.
Hij zette de cam af.
–    Jij verdomde koppige aap. Wat was de derde regel?
–    Kop tonen, Meester.
–    En?
–    Ik weet het niet Meester.
–    Nu ga je goed naar me luisteren. Ik blijf nog 5 minuten hier, dan gooi ik je er definitief uit. Je hebt nog één kans, een kleintje. Je stript. Volledig. Je zet cam op, en ga in beeld staan. Volledig. DUS OOK MET JE STOM BAKKES.  En je wacht. En nee, ik was het nog niet van plan, maar ja, nu zal ik het wel doen, ik ZAL screenshots nemen. Zoveel IK wil. En ja, jij gaat dankbaar zijn. En nee, jij zet cam niet af. Dat wordt het, of niets. Je ziet maar.

Shit. Shit. Shit. Dat had ik natuurlijk kunnen verwachten. Het gevoel dat ik me verder in nesten werk. Maar terwijl ik dat bedacht, was ik al aan het strippen. Volledig naakt nu. Mijn pik hard krijgen, dat was geen probleem. Ik wilde nog bedenktijd, maar dat had ik niet gekregen. Als ik niet doorduwde, zou ik blijven aan mijn piemel trekken, nog jaren misschien, maar nooit de spanning hebben die ik zocht…

Ik startte een video gesprek. Zoals alle andere keren, stond zijn webcam niet aan. Ik plaatste me in beeld. Volledig deze keer. Poedelnaakt. Overgave. Spanning. Geilheid.
Nu was hij zeker aan het kijken. Ik kon niets anders doen dan wachten.
–    Licht aan.
Ik trok snel de gordijnen dicht, voor de buren, en stak het licht aan. Ik voelde me nog naakter dan tevoren.
Klik. Een eerste screenshot. Klik. Nog een. Kwartdraai. Nog een. Achterkant. Nog een klik. Dan weer frontaal.
–    Geil, slaafje?
–    … Ja, Meester, dank U.
–    Eindelijk ken je je plek… Edge!
Dan begon hij een spelletje met knijpers. Telkens moest ik edgen, dan handen in de nek. Om beurten zou hij en ikzelf dan beslissen waar ik een knijper moest plaatsen. De eerste twee knijpers stonden op mijn tepels. Dan op mijn zak.  Op mijn voorhuid. Dan op mijn oren. Mijn tong. Mijn lippen. Dan mijn voorhuid. De schacht van mijn pik. Edgen was niet meer mogelijk, maar ook niet meer nodig, een lichte aanraking was al genoeg om op het randje te staan.
Hij lachte gemeen.
–    Vraag me nu om nog een screenshot te nemen.
–    Mwilmmm U ewmn scweensjhot nemen, Meestewww.
–    Smeek.
–    Please, Meestewww.
De lach werd nog gemener, en  terwijl ik de ene klik na de andere hoorde.
–    Nu mag je spuiten.

Lang duurde dat niet, zo geil stond ik. Maar ook de schaamte en het ongemakkelijk gevoel kwamen meteen. De knijpers afnemen was pijnlijk, en ook dat vond hij grappig. De verleiding om de cam af te zetten was groot, maar ik wist wel beter, dat zou niet in dank afgenomen worden.
Toen ik daarmee eindelijk klaar was, zette hij de cam af en mocht ik beschikken. Maar niet zonder de Meester te danken.

Ik bleef wat verdwaasd voor het scherm zitten.  De verwarring was groot. Ik was zo geil geweest, het was zo heet. Hij was goed in wat hij deed. Maar toch…
Plots was daar weer een bericht van de Meester:
–    Het begon slecht, maar nu ben ik tevreden.
–    Dank U Meester.
–    Ik wil je niet beschadigen, enkel gebruiken voor mijn genot.
–    Daar ben ik blij om, Meester
–    Ik heb de screenshots nu. Maar ik stel je een deal voor: als je dat wil, dan delete ik alle screenshots, volledig. Geen probleem.
–    Fijn Meester.
–    Maar je kan ook kiezen om verder te gaan. Als je daarvoor kiest ga je akkoord dat ik de screenshots hou. En dat ik er nog meer zal nemen. En dat je foto’s maakt wanneer ik dat eis, en hoe ik het eis.
–    Dat begrijp ik, Meester.
–    Ik stel dit maar éénmaal voor. Daarna nooit meer.
–    Ja, Meester.
–    Mail me je antwoord. Als je wil stoppen, dan kan dat eenvoudig. Maar als je verder wil gaan, stuur je een foto, naakt, op de knieën, handen in de nek. En je schrijft erbij dat je onvoorwaardelijk cam- en foto slaaf wil worden. En dat je akkoord gaat met mijn voorwaarden.
–    Wat zijn die voorwaarden, Meester?
–    Je kent er al een paar, de rest kom je nog wel te weten.
–    Ja Meester.
–    Je hebt tijd tot het weekend.
Einde gesprek.