Slaaf op spelmiddag

Geplaatst door: smf op 15-01-24

Slaaf op spelmiddag

Een verhaal uit vorige eeuw. Het was maar de tweede keer dat ik in een leerclub op een spelmiddag kwam, dus ik was er echt niet helemaal gerust in. Toch was ik van plan het deze keer niet bij louter kennismaking te houden en ook wat te beleven.

Ik nam plaats bij de toog en bestelde een glas bier. Er zaten een paar leermannen, waaronder ook een aantal ruigere types. Ik merkte dat een iets oudere leerman met baard af en toe van zijn gesprekspartner wegkeek, in mijn richting. Ik draaide me dan snel weer naar mijn glas, want contact met hem zag ik niet zo onmiddellijk zitten. Naast mij zat een jongen van goed dertig. Hij bleek Henk te heten, voor hem was het de eerste keer. Net toen we in gesprek raakten, kwam de barman ons vertellen over de regel dat iedereen die niet in leer of uniform was, zich tot op de onderbroek moest uitkleden, of naakt. Ik aarzelde, het is niet niets om zomaar in een bar vol leermannen in je onderbroek te zitten. Ook wist ik nog niet goed of ik nu liever dominant of liever slaaf was. Maar ik had geen keuze, en toen ik zag dat mijn buurman enigszins verlegen toch aan de eis voldeed, trok ik ook mijn kleren uit.

We praatten verder in onderbroek. Af en toe wierp ik een schuchtere blik rond de bar. Een oudere man had enkel nog een boxershort aan, een andere wat nichterige jongen was poedelnaakt. Opwindender vond ik een jonge, blonde, gespierde twintiger, die in een klein wit onderbroekje tegen de zwarte muur stond. Hij was het die eerder met de leerman met baard in gesprek was. Nu stond hij daar, bijna naakt, hoofd gebogen, de handen op de rug.

Ik keuvelde weer wat met Henk. Mijn glas was bijna leeg, toen ik plots opmerkte dat zowel de leerman als de jongen tegen de muur verdwenen waren. We besloten in de kelder een kijkje te gaan nemen. Ver moesten we niet gaan, want beneden aan de trap vonden we ze al. De jongen was op de knieën, zijn handen nog steeds op de rug. Zijn slipje was naar beneden getrokken, zijn piemel trots omhoog. De leerman was nu volop bezig met het inbinden van zijn zak met een touwtje.

Blijven kijken kon niet, daarvoor was er te weinig plaats. Dus ging ik verder, keek hier en daar wat rond, maar vond mijn draai niet. Toen ik zag dat Henk weer naar boven ging, kreeg ik plots een stoutmoedige inval. Ik volgde hem, ging weer naast hem op de barkruk zitten en zei :

“Hou jij van bondage.”

“Hoe bedoel je ?”

“Ik zou je eens willen vastbinden...”

“Maar je hebt niets bij je ?”

“Ik kan toch een touw vragen ?”

Ik zag hem even twijfelen. Eindelijk zei hij : “OK”

“Nu ?”

“Ik wacht op je in de kelder.”

Toen hij verdween, maakte een ongekende opwinding zich van mij meester. Na wat gezoek kreeg ik een touw te pakken, en begaf ik mij naar beneden. Hij stond in een wat donkere hoek, in zijn spannende zwarte boxershort, de handen op de rug, het hoofd gebogen. Perfect. Ik pakte hem bij de schouders en draaide hem met de rug naar mij toe. Dan legde ik het touw rond zijn polsen, trok het goed vast meen een paar lussen, en knoopte het stevig aan mekaar. Die zat vast.

Ik draaide hem weer met het gezicht naar mij. Ik betastte zijn nek, zijn schouders, zijn armen, zijn borstkas zijn buik. Ik kneep hard in zijn tepels.

“Trek je boxer uit ! Snel.”

Onhandig trachtte hij met zijn gebonden handen onder de elastiek te komen. Het lukte niet meteen.

“Snel, of hoor je niet goed ?”

Ik gaf hem een fikse duw. Hij schrok even, maar hield zich recht. Ik genoot van zijn verwarring. Het had ook effect, want hij deed nu meer moeite. Eindelijk slaagde hij erin zijn boxer naar beneden te wringen, tot boven de knieën. Zijn lange, stijve lul kwam te voorschijn. Mooi was het zeker.

Hij scheen dit wel voldoende te vinden, maar ik niet: “Uit had ik gezegd.”

Nu boog hij door de knieën, trok het broekje tot op de grond, en stapte er uit. Hij stond poedelnaakt voor mij, in deze ruwe kelder. Zijn handen kon hij niet meer gebruiken, ik was de meester. Dit liet ik goed voelen door zijn pik en zak met een hand te omvatten en hem op die manier in alle richtingen te sturen : naar achteren, naar voren, links, rechts, op de tippen van de tenen en tenslotte door de knieën, op de grond.  Dan duwde ik zijn gezicht tegen mijn stijve lid in mijn onderbroekje: “Likken !”

Terwijl ik mijn schoen in zijn kruis zette, likte hij verbeten mijn slipje, tot het doornat was. Dan beval ik hem het slipje met zijn tanden naar beneden te trekken en begon hem dan onmiddellijk in de mond te neuken. Daarna trok ik hem weer recht en kuste hem op de mond. Ik draaide hem om zodat hij met zijn gebonden handen mijn kruis kon betasten. Een derde man, niet direct mijn type, had zich ondertussen bij ons gevoegd en begon ongevraagd aan Henk’s pik te likken. Voor mij was de kick voorbij, ik maakte Henk weer los, hij ging verder met de andere man en ik besloot naar de bar te terug te keren.

Boven gekomen werd onmiddellijk duidelijk dat de actie niet tot de kelder beperkt was gebleven. De knappe onderdanige jongen stond met enkele riemen vastgebonden tegen een paal, zijn slipje boven op zijn kop, de bebaarde leerman tegenover hem. Het was een enorm geil gezicht en ik kon niet anders dan erop blijven toekijken.

Toen de leerman op een bepaald ogenblik streng in mijn richting keek, maakte ik snel een beweging in de richting van de toog, omdat ik dacht dat hij mijn voyeurisme vervelend vond. Maar het tegendeel was waar : hij gebaarde mij te blijven staan, liet de jongen bij de paal voor wat hij was, greep me bij de arm en duwde mij tegen een flipperkast. Zonder een woord te zeggen, pakte hij mijn polsen beet, maakte er leren boeien aan vast, en klikte ze op mijn rug aan mekaar. Ik verzette me niet, hij deed het met een wat arrogante zelfzekerheid die mij bijna hypnotiseerde. Dat ik hem qua uiterlijk eerst niet zo zag zitten, deed er totaal niet meer toe, hij gebruikte op een heel natuurlijke manier zijn dominantie. Het was nu mijn beurt om onder commando te staan. Een nieuwe totaal andere geilheid maakte zich van mij meester.

“Ik ga even naar mijn huis, een paar riemen halen. Jij blijft zolang hier op mij wachten, OK ?…”

Ik wist niet hoe ik moest reageren, en keek wat schaapachtig naar de grond.

“Of zal ik je eerst wat aanbinden ?”

Ook nu bleef ik zwijgen, maar dat vond hij gelukkig niet erg : hij had immers het initiatief in handen. Hij pakte twee tepelklemmen met bijhorende ketting en bracht ze zorgvuldig op mijn tepels aan. Het was wel pijnlijk, maar toch nog te verdragen. Dan, zomaar te midden van het café, trok hij mijn slip naar beneden en zette die op mijn kop, zodat mijn ogen bedekt waren. Ik was nu naakt, en niet eens in de kelder. Er stonden ongetwijfeld andere mannen ongegeneerd te kijken, maar dat drong niet echt tot mij door, of misschien toch wel, maar het maakte mijn opwinding niet minder. De man nam een touwtje en bond zorgvuldig mijn pik en mijn ballen af. Daarna gaf hij er een paar tikken op, alsof hij zijn werk wilde keuren. Wat gemeen lachte hij:

“Zo zie je er al wat beter uit... Ik ben maar een kwartiertje weg, blijf rustig staan, wil je ?”

Bij het buitengaan vroeg hij nog aan de barkeeper om een oogje in het zeil te houden. Dat was dat.Ik had nu de tijd om mijn situatie te overdenken. Maar hoe bizar die ook was, ik bleef beregeil. Er speelde muziek en een groepje mannen zaten aan de bar en praatten een beetje. Waren ze nu naar mij aan het loeren ? Onder het slipje op mijn kop door kon ik het onderlijf en de benen van mijn collega slaaf tegen de paal zien. Ook hij moest wachten...

Plots voetstappen rond en tussen ons door. Een man in jeans ging bij de andere slaaf staan. Leren schoenen duwden de weerloze blote benen verder uit elkaar. Een ruige hand ging naar de blote pik, maakte hem stijver... En plots : een tik op de lul, nog een, en nog een...  Nog meer voetstappen. Een andere man stond nu bij mij, of waren het er twee ? Een koud glas bier streek langs mijn sidderend lijf, langs mijn pik, mijn pik werd in het bier gedoopt... Proost !

Het wachten duurde lang. De pijn van de tepelklemmen werd scherper. Het gevoel van vernedering werd groter. Eindelijk hoorde ik dat hij er terug was. Eerst ging hij naar de andere slaaf en maakte die van de paal los. Dan kwam hij naar mij toe.

“Hop, de kelder in, alle twee.”

Zo goed het kon begaf ik mij – geboeid en naakt - naar de trap, en dan naar beneden. Daar waren nog andere mannen bezig, maar dat was duidelijk geen bezwaar. Hij bracht ons naar het midden en ging onmiddellijk door met bevelen : “Op de knieën... dieper, kop voorover...”

Door een onhandige beweging kreeg ik een hevige ruk aan de ketting die aan mijn tepels vast zat, met een hevige pijnscheut als gevolg. Ik hikte verschrikt, maar dat scheen niemand te horen. “Kom niet recht voor ik het je zeg !”.

Het was niet direct een trotse houding, zo in mijn blote kont, op de grond, met allerlei mannen die voorbij schuifelden. Eentje vond het nodig met zijn ruwe jeans tussen mijn benen te gaan en zo mijn knieën opzij te duwen, een andere zette zijn schoen tegen mijn gezicht. De bedoeling was duidelijk. Ik gehoorzaamde, maar zonder enthousiasme. Gelukkig droop hij snel af. Toen het wat rustiger werd, waagde ik het om mijn gezicht te draaien naar mijn meester. Die leek mij wel vergeten, zo druk had hij het met het vastbinden van mijn collega slaaf. Vele meters touwen en riemen gingen rondom diens lichaam, maar er bleef nog genoeg huid vrij voor af en toe een tik met de zweep. Ook het kruis en de tepels bleven bloot...

Eindelijk kreeg ik weer wat aandacht. Ik mocht rechtop gaan staan. Hij maakte mijn boeien los. Ik moest de handen gespreid houden, tegen het plafond. Hij maakte ze eraan vast en bond de rest van de touwen rond mijn lijf. Dan nam hij even de tijd om mij verder te taxeren, niet lang, want al snel stak hij het heft van zijn zweepje in mijn mond, als souvenir en richtte zijn aandacht weer op de andere man. Terwijl ik zo te kijk stond, kreeg die er stevig van langs. Zijn volledig ingesnoerde lichaam werd ruw geknepen, naar links en naar rechts getrokken, tegen de muur geduwd... Dat spel duurde vrij lang. Een leren handvat van een zweep in de mond houden is niet zo eenvoudig. Ik moest al verscheidene keren slikken, en uiteindelijk hield ik het niet meer uit. Ik ding ontglipte mij en viel op de grond. Dat werkte als een soort sein voor mijn meester die zich een beetje opwond en mij gelijk 10 zweepslagen op mijn rug gaf... Pijnlijk en onverdiend, vond ik, en toch, een kick gaf het wel.

Onverwacht, althans voor mij, bleek dit het einde van het spel. Hij liet mij weer staan, maakte eerst mijn maatje los en dan mij. Ik trok het slipje van mijn kop en deed het weer aan waar het hoort te zitten. Daarna wisselden we nog enkele vriendelijke woorden, maar het werd toch kil daar in die kelder. Dus naar boven, kleren weer aan, aan de bar, een beetje praten, een pintje drinken... Al bij al een beetje een raar einde van een ‘bijzonder avontuur’...