Scenes uit een Meester-slaaf spel

Geplaatst door: smf op 15-03-24

Aankomst

Onderbroek niet toegestaan. T-shirt uit in de lift. Dat was alles wat ik op voorhand wist.

De lift stopte op de bovenste verdieping van het flatgebouw. In bloot bovenlijf en shorts de gang op. Er was maar één deur die op een kier stond, dus daar ging ik binnen, en sloot ze achter mij. Er was niemand, wel lag er een brief op een kastje, met daarnaast een blinddoek en stalen handboeien. De instructies waren duidelijk:

‘Klik handboei aan linkerhand. Blinddoek om. Handen op rug. Andere hand vastklikken.’

Ik had verwacht dat ik onmiddellijk zou moeten strippen, maar dat stond er niet. Twijfel, want ik wou de Meester al niet van bij het begin ontstemmen. Maar het stond er niet dus deed ik het niet.

Dan begon het wachten. En het denken, al kon ik al lang niet meer terug. Ik had met de Meester alleen nog maar gechat, uitgebreid dat wel. We hadden een match in onze fantasmen, dat was snel duidelijk geweest. We hadden vertrouwen opgebouwd.. Hij wou me gebruiken en vernederen. Zonder te veel remmingen. Daarom ook de blinddoek, hij stond op zijn privacy, zei hij. Zijn privacy, want privacy voor een slaaf vond hij ronduit belachelijk. Hij wou zich vrij voelen. Die blinddoek zou de hele sessie blijven. Geen uitzonderingen. Ook had hij foto’s van mij, maar ik niet van hem. Zo zijn de verhoudingen duidelijk, zei hij. Gevoelens van geilheid maar ook een beetje paniek: deed ik hier wel goed aan?

Geluiden in het appartement, of was het op straat? Gezoem van de lift… Ik luisterde gespannen, maar kon niets met zekerheid thuisbrengen.

Overgeleverd

Korte tijd tijd later. Ik was nu naakt, geblinddoekt, geboeid.

Zijn stem had ik nog niet gehoord. Gevoeld had ik hem al wel : zijn handen om me ruw naar die plek te brengen en mijn shorts uit te trekken, zijn zware schoenen of laarzen om mijn blote voeten uit elkaar te duwen. Zijn vingers op mijn tepels. Hard maar op een manier ook geil. Ik kronkelde.

Dan een tijd niets meer. Al was zijn aanwezigheid was duidelijk, ik hoorde zijn stappen. Ik voelde de hitte van een lamp die me bescheen. Iets ging over mijn lichaam, een stok vermoedde ik. Heel zachte tikken op mijn lul. Ik hoorde zijn adem voor me, dan weer achter me.

Plots, een ruige hand pakte mijn kaken vast en duwde mijn kop omhoog. Dan zijn vingers in mijn bek. “Stom slavenbakkes”. Een tik tegen mijn gezicht.

“Open”. Instinctief gehoorzaam ik. Een vette klodder spuug volgde. Op mijn bovenlip. In een reflex sluit ik mijn mond, maar de klap die ik daarvoor kreeg, maakte duidelijk: dat was niet de bedoeling. “Sorry Meester”. Hij antwoordde me nog een klodder.

Dan een balgag in mijn mond, achter mijn kop vastgegespt. Het gevoel overgeleverd te zijn nog versterkt.

Maar lange tijd om na te denken had ik niet. Ik hoorde een zacht geluid. Mijn vermoeden bleek al snel juist te zijn: hij had een fototoestel, ik hoorde het flitsen. Protesteren kon ik niet, enkel wat onverstaanbaar brommen, wat hij ook al niet in dank afnam. Nog een mep. Toen bedacht dat ik – in onze eerste chat, compleet opgegeild en hitsig – onwillekeurig gezegd had dat ik het geil had gevonden dat iemand ‘tegen mijn wil’ foto’s zou nemen, want – mijn eigen woorden – daar had een Meester recht op, en dat moest hij maar nemen, en geen gezeik of gezeur aanvaarden. En al had ik het in mijn slavenlijst niet meer aangekruist, deze Meester bleek een goed geheugen te hebben, en hij deed wat hij wou. Ik had het niet onder controle, mijn pik werd kei hard. De ene flits na de andere. Ik wou het dus wel.

Op een stoel

Vastgebonden, benen aan de stoelpoten, handen op de rug. Comfortabeler mag je het als een slaaf niet verwachten, toch? Uiteraard ben ik nog steeds naakt. En ook geblinddoekt. Dat zou de hele sessie zou blijven.

Zijn handen gaan tussen mijn benen, beginnend van mijn knieën. Hij streelt de haartjes op mijn dijen. Hij komt hoger. Hij raakt nu mijn balzak, eerst zacht nog. Zijn vingers spelen letterlijk met mijn kloten. Mijn meest erogeen lichaamsdeel. Ik huiver, maar hij vindt het grappig. “Gore klootzak”. Hij trekt aan mijn zak, beetje pijnlijk, maar vooral geil. Zijn vingers raken mijn eikel aan, trekken de voorhuid naar beneden, en dan weer naar boven. Mijn pik was al de hele tijd stijf, maar wordt nu harder dan ooit.

Even laat hij me rusten, maar al snel staat hij er weer. Hij duwt iets in mijn mond. Een kaars. Heel rustig steekt hij ze aan. “Niet laten vallen, he”. Hij verstikt bijna in zijn gemene lach. Als ik die kaars laat vallen, verbrand ik mijn dijen, dus pas ik wel op. Heel snel begint het kaarsvet te druppelen. Ik slaag erin het hete goedje tussen mijn benen op de stoel te laten vallen, maar dan wordt hij boos en trekt bij mijn haar mijn kop naar achteren. Door de ruk glipt de kaars bijna uit mijn mond, gelukkig net niet. Het kaarsvet druipt nu volop op mijn borst. Op mijn buik. Op mijn navel. Net boven mijn pik.. Hij duwt mijn kop naar voor. Het hete vet valt op mijn eikel. Het is heet, hevige maar heel korte pijn, maar het valt mee. Druppel na druppel….

Ik hoor weer hoe hij foto’s maakt, het went, en hij heeft gelijk, het is zijn recht.

Op de vloer

Een poos reeds was ik op de vloer gegooid. Verbod om recht te komen. ,

“Daar hoor je!” snauwde hij.

Afwisselend zijn laarzen of schoenen in mijn gezicht, dan weer in mijn kruis. Zijn schoenzolen likken, daarna zijn sokken. Soms een tik van de riem als iets hem niet aanstond.

Ik spiernaakt uiteraard, hij gekleed, vermoed ik, want ik zag hem niet. Mijn zak en pik en voorhuid stonden vol knijpers, wat behoorlijk pijnlijk werd. Een voor een haalde hij ze er weer af. Telkens een stevige pijnscheut. Een korte kik ontsnapte me onwillekeurig. Het hield hem niet tegen, het motiveerde hem eerder.

Dan maakte hij mijn handen en voeten vast – mogelijk aan tafelpoten of zo – zodat ik helemaal in kruisvorm lag.

‘Ik weet zeker dat je graag hebt dat ik wat met je kloten speel’ zei hij, ‘Maar ik mag ook wat hebben, toch.’

Voor ik begrepen had waar hij naartoe wilde, rook en voelde ik zijn blote harige kont boven mijn mond hangen.

‘Tong erin slet. En als je niet diep genoeg zit, zal je het geweten hebben.’

Een vreemde man in de kont likken is niet mijn hobby. Maar hij wist hoe hij mijn lul moest aanpakken. Hij wist vooral hoe erogeen mijn balzak wel was. En hoe harde gemene dwang me altijd weer over de streep trok. Ik likte, hij genoot, hij speelde, ik genoot.… 

Deed ik niet genoeg mijn best, naar zijn gevoel, kreeg ik een mep op mijn pik, of trok hij ruw aan mijn zak.

Vernederen was zijn ding. Zijn opwinding was voelbaar en hoorbaar. En dat was toch ook wat ik nodig had? Waarom begreep ik ook niet. Ondergaan was het enige wat ik nu kon. Je gewoon kunnen laten gaan is ook genot.

Plots leek hij dit beu en stond weer op. Dan een soort spreid-gag (hoe heet dat eigenlijk?) in mijn bek. Dat had ik nog nooit gehad. Het voelde heel bijzonder. Even verdween hij. Dan warm geurend vocht op mijn benen. In mijn kruis. Hij was me gewoon aan het bepissen ! De straal ging nu naar mijn borstkas. Instinctief draaide in mijn kop.

“Ondankbare hond!”

Hij ging door de knieën, stak zijn pisser in mijn bek – die kon ik toch niet sluiten – en piste rustig verder. Mijn ergste vernedering ooit, de zilte vieze smaak vergeet ik nooit, slikken was de enige optie.

De beloning?

Het gebruiken en vernederen had hem zeer opgewonden. Dat vermoedde ik, en hoopte ik ook. Daar dient een slaaf tenslotte toch voor? De opwinding van de Meester is de grootste beloning.

Zonder iets te zeggen, trok hij me op de knieën. Handen nog steeds geboeid. Ik probeerde wat met mijn piemel te spelen, wat ook min of meer lukte. Maar al snel kwam hij dichterbij. Ik hoorde de rits van zijn jeans. Ik rook zijn pik.

“Vooruit, klootzak”.

Ik opende mijn mond, stak mijn tong uit. Ik likte langs de eikel. Ik voelde voorhuid en het pisgaatje daartussen. Heerlijk. Dan met mijn tong langs de schacht. Dan weer even naar de eikel. Daarna voorzichtig naar zijn balzak en weer terug. Ik nam de eikel nu dieper in mijn mond.

Tot op dat ogenblik dacht ik dat hij van mijn inspanningen genoten had, maar dan verloor hij zijn geduld. Hij duwde zijn ding diep in mijn keel, pakte me vast bij de oren en begon wild te pompen. Ik dacht dat ik het zou voelen aankomen als hij kwam, maar het was veel sneller dan verwacht. Het sperma in mijn keel, dan op mijn tong, en wanneer hij zijn pik uit mij trok, nog een kwak in mijn gezicht.

Ruw duwde hij me omver, zodat ik op mijn zij lag. Hij verliet de kamer. Ik kon weer wachten.

Smeken

Tenminste een half uur later. Rechtop, nog steeds geblinddoekt en naakt. Mijn linkerhand boven mijn kop vastgemaakt aan een ketting, met mijn rechterhand mocht ik rukken. Maar klaarkomen, dat niet nee. Nee, ik moest telkens stoppen op het punt dat ik bijna kwam. En dan met mijn rechterhand mijn linker hand vastpakken. Tot ik weer mocht verder doen. Terwijl liet hij me niet gerust. Zijn vingers knepen in mijn tepels, zijn hand grabbelde aan mijn zak, hij spuugde in mijn gezicht…

Dat duurde zo een tijdje, en dan:

‘Je mag pas klaarkomen als mijn maat meekijkt op de cam. Toch geen bezwaar zeker ?’

Schrikken. Dit gaat steeds verder. Ik weet niet wat ik moet doen.

‘Dat hadden we toch niet afgesproken, Meester’ probeer ik.

‘Klopt, maar je gaat het me nu vragen. Vraag of ik mijn maat wil laten meekijken’.

Ik zwijg.

‘Of wil je soms niet klaarkomen.’

Ik sta op springen. Natuurlijk wil ik klaarkomen.

‘Wel ik wacht’

Weer liet hij me edgen, en dan weer ophouden. Ik moest toegeven dat hij wel te vertrouwen was, hij deed niets tegen de afspraken in. Zware vernederingen was daar wel deel van, natuurlijk, dat had ik te accepteren. Mijn arm was al zo lang omhoog en dat begon nu toch pijn te doen. En ik wou spuiten...

Ik probeerde nog even :

‘Wat voor iemand is het.. waar woont hij ?...’

‘Geen zaken mee... Ruk maar verder’.

Ik stond loeiheet, wou echt wel spuiten.

‘Meester wil u me tonen aan uw vriend ?’

‘Haha. Weet je het zeker?’

‘Alstublieft, Meester. Laat me spuiten. Toon me aan wie u wil. Alstublieft’

‘Ja ventje, je weet dat ik alles doe om je te plezieren, maar eerst even je bek dichtsnoeren, voor je van mening verandert. Handen in de lucht houden.’

Hij lachte gemeen. Even later was ik nogmaals gekneveld, deze keer met zijn gedragen en kennelijk bepiste sokken.

Showtime

Hoe ver had hij me nu weer gekregen? Erge maar opwindende vernederingen, dat was ongeveer de teneur in de heetste gesprekken vooraf. Maar dit had ik me nooit kunnen inbeelden.

Ik hoorde gelach, van een derde, vermoedelijk via de laptop.

“Ik zie zijn stomme kop niet”

Gemorrel en geschuif.

“Beter zo. Hij staat echt wel heet.”

“Ja, hij is op mijn pissok aan het zuigen.”

Weer gelach.

Dan de Meester: “Rukken, klootzak, maar nog niet spuiten. Tijd voor een showtje”

Ik deed het. Weer. Keer op keer.

“Ik heb een paar screenshots gemaakt. Toch geen bezwaar he?”

“Nee, maat, ga je gang”

Weer een grens overschreden, dacht ik, maar ik zweeg. Hoe kon ik ook anders, met die sok in mijn bek.

“Nu ga je door tot je spuit, maar op dat moment je hand weer in de lucht. DOEN. NU.”

Nog geen 10 tellen en daar spoot ik in het rond. Me goed bewust dat ik te kijk stond. Op cam, voor de ‘maat’ van de Meester. Voor de Meester zelf natuurlijk. Maar het ging nog verder want ik hoorde ook nu weer het geklik van een fototoestel..

Hij noemde het een ‘ruined orgasm’, maar voor mij was het echt wel een hoogtepunt. Gevolgd door een verwarrende maar nog steeds zalige ontnuchtering.

Weer op straat

De sessie liep ten einde. Hij maakte me los. Greep me bij de arm, en duwde me geblinddoekt en naakt op de gang bij de lift. Enkele tellen later gooide hij mijn slippers, mijn t-shirt en mijn sportbroekje achterna.

“Aankleden en ophoepelen.”

Geen gezellig napraten bij deze Meester, geen geknuffel. Hij was klaargekomen, ik was klaargekomen, geen reden om te zeuren toch. Hij had gepakt wat hij wou, ik had gekregen wat hij wou geven.

Toen ik mijn shorts aantrok zag ik dat er natte plekken op zaten. Hij had ze gebruikt om mijn geil van de vloer te halen. Vermoed ik. Mijn pik werd alweer harder. Een onderbroek of een jas om iets te camoufleren had ik niet. Zo moest ik dus de straat op. Hoewel het nacht was, had ik toch het gevoel dat de andere passagiers op de tram me in het oog hadden. Ik wist me geen houding te geven. De vernedering hield niet op.

Nadien op de chat dankte ik hem voor deze heftige belevenis.

DANK U MACHTIGE MEESTER