Stalknecht 1

Geplaatst door: ries79 op 29-03-24

Het gebeurde toen ik 18 was. Ik, Joris, een blonde stoot met helblauwe ogen, had geen klagen om aandacht van vrouwen of heren. Toentertijd wist ik ook nog niet zeker of ik homo of bi was. Maar destijds ging ik in de zomer naar een boerderij in Brabant, ergens in de buurt van Moergestel. Ik had het in de jaren ervoor ook altijd gedaan, een soort van werkvakantie ipv lekker luieren op een strand ofzo. Had al paar keer gewisseld en in de jaren dat ik 16, 17 was had ik al moeite met settelen - het klikte gewoon nergens echt, waardoor ik er maar een deel van de vakantie bleef. Dit zou het laatste jaar zijn dat ik naar een boerderij zou gaan en mijn oog was op een advertentie gevallen van ene Boer Hannes, die een oude paardenstal had en een graanboerderij bestierde. Het was geen grote boerderij, maar juist daardoor leek het me wel wat.
Ik had de boer gebeld en een afspraak gemaakt. Ik kon een weekje proefdraaien en daarna keken we wel verder.

De avond voor de eerste dag pakte ik al mijn spullen in en ging ik op pad. Het was een eind rijden met de trein, vervolgens nog een bus naar Moergestel toe en daar moest ik de boer bellen dat ik er was. Het was al vrij donker toen ik aankwam en ik belde de boer. Die nam meteen op en ik meldde dat ik aangekomen was. Ik stond bij een bushalte langs de grote weg en daar zou Hannes me op komen pikken.

Het duurde een half uurtje, toen kwam er een busje aanrijden. Deze reed de halteplaats op en Hannes knipperde met zijn koplampen. Ik pakte m'n sporttas die ik gevuld had met kleding en m'n andere tas waar wat persoonlijke spullen in zaten en de basis benodigdheden. Hannes stapte uit toen ik aan kwam lopen en liep om het busje heen om de zijdeur te openen.
Het was een grote vent, toch zeker 1m90, gekleed in een blauwe overall. Deze zat strak om z'n lijf want hij had een aardige buik, en het was ook een vrij forse man. De aanblik wond me op, terwijl het gezicht van de boer me totaal niet boeide - hij was vrij lelijk zelfs. Toch voelde ik m'n pik steigeren in m'n broek.

We begroetten elkaar kort, want Hannes kon hier niet lang blijven staan, en ik gooide m'n tassen in het middenstuk van de bus. Zelf mocht ik op de passagiersstoel naast Hannes gaan zitten. We babbelden wat onderweg, Hannes vroeg me van alles en nog wat. Hij had een wat rauwe stem met een zwaar Brabants accent. Hij was een jaar of 60 schatte ik en sinds een jaartje gescheiden van zijn vrouw. Hij had geen kinderen, maar nu runde hij dus de boerderij met enkele trawanten: in totaal een man of vier, plus de boer.

Na een klein half uurtje reden we een zandweg in die uiteindelijk uitkwam bij het erf van de boerderij. Het boerenhuis was fraai verlicht, en ik zag twee mannen in overalls lopen die aan het opruimen waren. Hannes wees ze aan: een heette Marco, de andere Ben. Marco was een jonge vent van net 30 ongeveer, en Ben was een wat oudere man, ergens in de 40. Zw zwaaiden toen de bus kwam aanrijden. Ik moest onverhoopt geeuwen. De reis hier naar toe had me vermoeid, en de spanning van zo'n nieuw avontuur hakte er ook wel in. Nieuwe mensen ontmoeten deed dat met me.

Ik zag bij het uitstappen ook dat er een ander gebouw stond, een forse stenen loods - ik vermoedde dat het de oude paardenstal was. Ik vroeg Hannes of deze nog werd gebruikt voor paarden.

"Al zo'n 2 jaar niet meer, jongen. Mijn vrouw was een echte liefhebber, maar het werd te duur en na de scheiding ben ik het gaan gebruiken om hooi op te slaan. Kom, dan neem ik je mee naar binnen en laat ik je je slaapplek zien."

Hij liep voor me uit, waardoor ik oog had op z'n stevige billen, verborgen in zijn overall. Mijn pik had de hele rit zitten steigeren, maar ik had m'n hand eroverheen gelegd om het te bedekken. Nu voelde ik, kijkend naar die stevige billen, m'n pik drukken tegen m'n broek. Ik moet een geluidje hebben gemaakt, want de boer keek even om.

"Zei je iets, Joris?"

Ik schudde van niet, slikte moeizaam en ademde uit.
"Gewoon een beetje moe van de spanning. Dat is alles, meneer."

"Noem me maar Hannes, jongen. We zijn hier normaal niet zo van het meneren."

"Okay, me - Hannes."

We gingen naar binnen. Het was zomer en ik had geen jas bij, maar in de hal hingen er een aantal aan een kapstok. Hannes zei dat ik m'n schoenen hier uit kon doen en pakte mijn sporttas over. Ik deed m'n schoenen uit, en kon niet het idee van me af schudden dat Hannes continue naar me keek. Ik voelde zijn blik op me.
Toen ik klaar was ging hij me voor door de hal, naar de trap naar boven.
De bovenverdieping van het huis, dat vrij langwerpig was, was opgedeeld in verschillende kamers. Voor ons, bij de trap, lag de slaapkamer van Hannes. De deur was dicht, dus ik kon niet zien hoe die erbij lag. Maar deze nam wel de breedte van de bovenverdieping in beslag.
Op de overloop zelf kwamen drie kleinere slaapkamers uit, welke allen bezet waren. Drie van de mannen die hier werkten sliepen dus al hier. Marco, zei Hannes, sliep het dichts bij de trap. Daarnaast lagen Sven en Tinus, twee mannen welke ik nog niet had gezien.
Naast deze slaapkamers was een kleine badkamer, met een wastafel, een douchecabine en een wc.
Mijn slaapkamer lag naast die van Ben - het andere uiteinde van de bovenverdieping onder het dak, welke in tweeën was gedeeld om ruimte te maken voor twee aparte slaapkamers.
Ben had zijn slaapkamer rechts, ik mocht in de linker.

"We dumpen je spullen wel even hier, dan kan jij je even opfrissen van de reis en een beetje settelen. Als je dan nog even naar beneden komt kun je kennismaken met de mannen en misschien nog wat eten als je wil."

Ik knikte, zei dat ik dat graag wilde en begon met mijn spullen uit te pakken. Hannes liep weg en nadat ik hem de trap af hoorde lopen, ritste ik m'n broek open en trok m'n broek met mijn onderbroek uit en slaakte een zucht van verlichting. Ik keek even of de overloop verlaten was - dat was zo, en ik liep naar de wc toe, deed de deur achter me dicht en moest meteen pissen. Wat een verademing!
Ik trok m'n t-shirt uit en besloot me meteen maar even op te frissen, dan had ik dat maar gelijk gehad.
Zonder kleren en met m'n shirt in m'n hand liep ik terug naar mijn kamer. Ik was net op tijd, want een seconde later kwam een van de mannen naar boven. Ik was niet preuts, maar voelde me toch niet meteen op m'n gemak met onbekende mannen. Ik hoorde hem rommelen in zijn kamer en weer de trap af lopen. Inmiddels had ik een joggingbroek aangetrokken. Zonder onderbroek, ja, want ik sliep meestal naakt. Scheelde weer een hoop werk straks. Een oude bloes van m'n vader eroverheen en hoppa, op blote voeten naar beneden. De houten vloer kraakte waar ik liep, dus mijn aankomst zou geen verrassing meer zijn.

Ik hoorde gepraat van meerdere stemmen toen ik beneden kwam. Ik liep de kamer in (niet bijzonder ingericht, hoewel er een grote bank stond en een paar grote stoelen. Verder een kast met tv etc) en het gesprek viel een beetje stil. Ben zat in een van de stoelen terwijl een andere jongere man (ik vermoedde dat het Sven was) op de bank zat. Marco liep heen en weer tussen de keuken en de kamer en alledrie begroetten ze me ietwat lauwtjes. Totdat Hannes poolshoogte kwam nemen.

"Hee Joris, je bent er! Heren, ontmoet onze nieuwe, tijdelijke, kracht: Joris. Hij komt ons tijdens zijn zomervakantie helpen op de boerderij."

"Hoi Joris, leuk je te ontmoeten. Ik zal Tinus even erbij halen." (dat was Marco, die rechtsomkeert maakte naar de keuken)

"Hoi sufkip. Ik ben Sven." Sven was duidelijk niet onder de indruk. Ik schatte hem iets ouder in als mij, een jaar of 21, 22 misschien? Hij oogde een beetje verveeld.

Ben, de oudere man, kwam op me aflopen. Hij werd al wat grijzer zo te zien maar had heel vriendelijke ogen. Hij was de enige die mij officieel de hand schudde.
"Hallo Joris, wat leuk dat je er bent. We worden vast heel snel goeie vrienden, dat maakt het werk makkelijker en veel ... heel veel leuker!"

Ik zag dat Ben een blik deelde met Hannes. Hannes knikte, heel kort en bijna onmerkbaar, waarna Ben weer terugliep naar z'n stoel en Sven een tik gaf tegen z'n hoofd.

Ik hoorde ze vriendelijk bekvechten, terwijl Hannes me meesleurde naar de keuken.

"Let maar niet op Sven hoor, hij is wat nukkig in de omgang. Ben probeert hem wat manieren te leren, maar dat wil nog niet zo één twee drie lukken. Oh kijk, daar heb je Tinus, onze kok."

Tinus, een man van in de 50, stond gebogen over een tafel VOL met borden, potten, pannen en weet ik veel wat nog meer. Er stond ook nog iets op het fornuis, en alles rook verrukkelijk. Het was een grote keuken, met een tafel waar wel tien man aan kon zitten (4 aan elke zijde, plus 1 aan elk hoofdeind) en oogde gezellig doch ook functioneel. Tinus leek inderdaad compleet in zijn element en liep van hot naar her, in spijkerbroek en blauwe bloes en een wit schort voor. Hij miste alleen nog een koksmuts.

"Hallo knul. Welkom bij de club. Hannes heeft me al heel veel over je verteld, maar niet dat je zo'n stoot was." Hij knipoogde ondeugend naar me. Hannes schraapte z'n keel, maar zei verder niets. Tinus grijnsde. "Let maar niet op deze ouwe lul hoor, ik ben naast kok ook grappenmaker. Ik zou zeggen, ga alvast lekker zitten want HET ETEN IS KLAAR!"

Wauw. Tinus zette een keel op dat m'n oren bijna suisden. Hannes fluisterde me toe:

"Hij heeft op de markt gestaan vroeger, en in cafe's gewerkt. Vandaar dat schreeuwen."

Ik glimlachte, ten teken dat ik het had begrepen. De andere mannen druppelden ook binnen - eerst Marco, die tegenover mij ging zitten. Hannes zat al aan het hoofdeind, Sven ging naast Marco zitten, Ben kwam naast mij. Tinus, die als laatste aanschoof, flankeerde Sven. Iedereen kon zelf pakken wat ie wilde: er waren gekookte aardappels, diverse groentes, maar op ieder bord lag een lekker stuk vlees. Ik schepte m'n bord vol, m'n maag gromde van de honger. Daardoor moest iedereen lachen.

"Eet maar lekker op, knul. Je gaat het nodig hebben de komende tijd." Het viel me op dat er niet gebeden werd. Ik was niet gelovig, maar bij veel van de boeren waar ik was geweest was toch zeker driekwart dat wel, en bad nog voor het eten. Deze mannen niet. Ik was er blij om... ik voelde me nooit zo op m'n gemak bij dat gedoe.

Nadat het eten op was, stonden de anderen op en hielpen Sven en Marco Tinus met de afwas. Ben ruimde af en poetste de tafel, waarna ze ons welterusten wensten. Ik wilde ook opstaan, maar Hannes hield me op m'n plek.

"Even wachten, jongen. Ik wilde de huisregels nog even met je doornemen. 1: iedereen mag zeggen wat hij denkt - je bent vrij om je mening te geven. Maar wat je uitdeelt moet je ook kunne incasseren, dus wees voorbereid op tegengas. 2: Probeer zo goed mogelijk met iedereen om te gaan - als we allemaal met elkaar door een deur kunnen maakt dat samenwerken prettiger. Speelt er iets, probeer het uit te praten. Lukt dat niet, kom je naar mij. Niet naar Tinus, niet naar Ben. Ga niemand tegen elkaar uitspelen. 3: Accepteer een ieder voor wat hij is en waar hij voor staat. Je zult merken dat hier mannen rondlopen die héél verschillend denken over verschillende onderwerpen. Dat kan soms voor leuke, inspirerende avonden zorgen - maar soms ook voor spanning. Opnieuw: als je ergens mee zit, praat het uit met diegene, of kom naar mij toe. Ik ben altijd bereid om te helpen en kan, desnoods, mijn oordeel vellen. Het is tenslotte MIJN boerderij. Je mag in principe overal gaan en staan, maar wij stellen het op prijs als je niet ongevraagd een van de slaapkamers binnenstapt. Sowieso word diefstal ed onmiddelijk bestraft met een enkeltje terug naar huis. We starten hier vroeg, zo rond 7:00 begint het werk, dus wees op tijd. Vraag om pauze als het nodig is, dan kijken we even en schroom niet om dingen te vragen. Meestal eindigt de dag laat en helpen we allemaal een handje rondom de boerderij, zo is t werk wat sneller klaar en des te eerder kunnen we nog wat met onze avond doen. Duidelijk?"

Ik knikte, maar was blij dat het erop zat. Dit was een lange dag geweest, en er zouden er nog vele volgen. Wat ik nu alleen maar wilde was naar bed. Hannes zag het.
"En nu lekker slapen, Joris. Morgen weer vroeg op. Een van de heren maakt je wel wakker desnoods en zal je begeleiden op je eerste dag. Het kan zijn dat ik er bij tijd en wijle niet ben - dan ben ik andere zaken aan het doen. Ben en Marco kunnen je vragen dan wel beantwoorden, of Tinus als t om iets omtrent het huis gaat. Je zal Tinus niet zo snel bezig zien op de boerderij zelf! En nu, hop, naar boven!"

Als een soort zombie liep ik door het huis naar de trap, strompelde die op (ik viel zowat nog net niet) en pletterde van vermoeidheid op m'n bed. Knock-Out.