Geblinddoekt in de schandpaal

Geplaatst door: s-2804 op 01-07-24

In de duistere kelder van een oud herenhuis werd ik ruw geblinddoekt en vastgezet in een verroeste schandpaal. Mijn polsen voelden de ijzige ketenen, en mijn hart bonkte wild in mijn borstkas terwijl ik probeerde te begrijpen wat er gebeurde.

Uren leken voorbij te kruipen, gevuld met alleen het geluid van mijn eigen ademhaling en de echo's van verre geluiden die door de kelder dwaalden. Angst en onzekerheid omhulden me als een verstikkende deken. Waarom was ik hier? Wie had me vastgebonden?

Mijn gedachten dwaalden af naar wat er voorafging. Een avond die begon als elke andere, een wandeling door het donkere steegje achter mijn appartementencomplex. En toen, een plotselinge aanval van achteren, een doek over mijn gezicht, en toen... niets dan duisternis.

Het vochtige, muffe aroma van de kelder vulde mijn neusgaten terwijl ik worstelde met mijn beperkingen. Mijn vingers tintelden van ongebruik, mijn lichaam verlangde naar beweging, naar een manier om te ontsnappen aan deze verstikkende gevangenis. Maar elke beweging leek mijn situatie alleen maar te verergeren.

Plotseling hoorde ik voetstappen, gedempt maar duidelijk naderbij komend. Mijn hart leek te stoppen terwijl ik luisterde, mijn adem stokte in mijn keel. Het geluid stierf weg en werd vervangen door een zware stilte.

"Je dacht dat je kon ontsnappen," fluisterde een stem dichtbij, zo dichtbij dat ik de warme adem op mijn huid kon voelen. Een scherpe rilling liep over mijn rug terwijl mijn geest worstelde met de identiteit van mijn ontvoerder.

De blinddoek werd plotseling weggetrokken, en het felle licht van een enkele lamp in de kelder verblindde me even. Toen mijn ogen zich aanpasten, zag ik de gestalte van een figuur in de schaduw, gehuld in duisternis. De glimlach op zijn gezicht was als een mes dat over mijn zenuwen sneed.

"Het spel is nog maar net begonnen," zei hij met een griezelige kalmte, zijn stem vol belofte van meer duisternis en angst.

En daar, vastgeketend in de kelder van dat vervallen herenhuis, wist ik dat mijn nachtmerrie nog lang niet voorbij was.

Ik werd nog uren lang ANAAL doorgepaald, door een groepje van drie man. telkens als ik een beetje bij kwam kreeg ik weer een flesje poppers onder mn neus.... 

2569 keer gelezen

Score: 6
(van aantal stemmen: 10)

Je moet eerst inloggen om te kunnen stemmen.