Zelfbondage en vernedering

Geplaatst door: smf op 03-08-24

Mijn seksfantasieën gaan vaak over macht en overgave, meester-slaaf spel en vernederingen.

Een late zomernacht, ik was alleen thuis, zat wat te surfen op het web, en geil te worden. Daarna cammen met een Meester, die ik al langer ken. Hij is echt goed, vooral in vernederen. Je voelt dat hij ervaring heeft. Je voelt – en dat geeft echt een kick voor mij – dat hij er genot aan beleeft een slaaf zonder scrupules te gebruiken voor zijn eigen opwinding. Hij beval me naakt te poseren, schold me uit, liet me edgen, en nog meer. Hij nam ook screenshots, terwijl hij zelf niet in beeld kwam. Volgens hem zijn ‘onvervreemdbaar recht’. Ik had hem dan ook nog nooit gezien. Zo zijn de verhoudingen tussen Meester en slaaf nu eenmaal, vond hij.

Helaas, de sessie werd plots afgebroken, omdat hij onaangekondigd bezoek kreeg. Ik stond intussen zo heet dat ik echt iets wou ondernemen, vernedering beleven, zelfs al was het maar door zelfbondage. Daarvoor had ik al langer een spannend plan, maar ik had het nooit gedurfd. Nu daagde mezelf uit, mijn geilheid dreef me zo ver.

Mijn huis is een beetje afgelegen, in een rustige straat, aan de rand van het dorp. Aan de ene kant heb ik wel buren, maar zonder inkijk. Aan de andere kant en de achterzijde alleen natuur. De tuin is tamelijk groot, met helemaal achteraan een klein tuinhuis waarin allerlei rommel.

Omdat ik op dat moment nog naakt was, trok ik snel een boxer en een t-shirt aan. Zo liep ik naar het tuinhuis en gooide er de reservesleutel van de achterdeur op de vloer. Weer bij het woonhuis, legde ik touw, enkele wasknijpers, stalen handboeien en een blinddoek klaar op het terras. Ik trok mijn kleren weer uit en legde ze samen met de sleuteltjes van de handboeien binnen in de keuken op de vloer. Eens op het terras deed ik de achterdeur op slot en gooide de huissleutel door het kleine hoge kipraam weer naar binnen.

Dat was dat. De eerste stap was gezet. Ik had mezelf buitengesloten. Op dat moment kon ik natuurlijk nog vlug in mijn adamskostuum door de tuin naar het hok lopen om de sleutel te halen. Maar dat vond ik veel te gemakkelijk, het zou ook veel te snel zijn. Ik zocht vernedering, en genant gesukkel is daar deel van. Daarom bond ik mijn enkels aan mekaar met het touw, niet te strak, maar toch zo dat ik niet gemakkelijk zou kunnen wandelen. Op elke tepel zette ik een wasknijper, en op mijn balzak zette ik er vijf. Dan mijn linkerhand in de handboeien. Blinddoek om. Nog even rukken om de laatste stap te durven nemen, dan rechterhand op de rug en klik...

Ik hield even stil, bedacht mijn situatie. De sleutel gaan oppikken zou nu heel wat spannender worden. Een enorm gevoel van kwetsbaarheid overviel me. Het besef dat ik vast zat, al was het aan mijn eigen achterdeur. ‘s Nachts naakt buiten is ook heel anders dan binnen, ook anders dan voor cam. De lichte bries deed zijn werk, ik rilde een beetje. Af en toe hoor ik een auto. Mijn pik bleef stijf.

Nu kon ik op zoek naar de sleutel in het tuinhok, alle andere mogelijkheden had ik afgesloten. Voorzichtig zette ik een paar passen. Het touw rond mijn enkels was stevig, ik vorderde langzaam. De kiezel onder mijn voeten voelde heel pijnlijk, dus ik week wat uit naar het grasperk ernaast. Dat leek goed te lukken. Ik schatte dat ik al tien meter gevorderd was, maar het tuinhok is bijna dertig meter ver, en daartussen zijn er struiken en enkele bomen.

Plots raakte mijn voet iets. Ik struikelde en viel voorover in het gras. Allicht had ik in mijn slordigheid iets op het gazon laten slingeren, of was het de wortel van een boom. Een wasknijper was van mijn tepel gesprongen, best pijnlijk. Ik lag op mijn zij in het kille gras, en probeerde recht te komen, maar dat lukte niet. Ik moest nu verder op mijn knieën ofwel liggend als een slang, hoe lastig ook. Ik probeerde beide manieren.

Toen ik een auto op de straat hoorde, realiseerde ik me dat ik van het tuinhuis weg aan het kruipen was, de verkeerde richting uit. Enkele tellen later zag ik door de blinddoek heen dat de lamp met bewegingssensor op de oprit aangegaan was. Shit, dit dreigde mis te lopen, met dit licht zou ik gemakkelijk vanop de straat gezien kunnen worden. Ik liet me op mijn zij vallen en hield me dan even onbeweeglijk. Behalve die auto was er niets te horen, gelukkig. Ik draaide me om en begon weer te kruipen, eigenlijk niet echt kruipen, ik moet er meer als een naakte worm uitgezien hebben. Het licht ging weer uit, dus ik zat waarschijnlijk goed. De stress had even de bovenhand genomen, maar geen idee hoe dat kan, de opwinding was er snel weer. Vijf minuutjes later raakte ik met mijn hoofd een struik en wist ik dat ik juist zat. Ik moest rechts van de struiken voortbewegen en zou zo bij het hok komen.

Plots voelde ik klinkers, dus ik was bij het afdak aan het tuinhuis. Er zijn twee houten palen die het dak dragen, daar kon ik me met geboeide handen aan optrekken, om zo weer rechtop te staan. Het lukte me net om met mijn vingers bij mijn balzak te komen, en de knijpers weg te halen. Een beetje vals spelen, vond ik zelf, maar de hevige pijnscheut bij elke knijper gaf aan dat het niets te vroeg was. Bijna slaakte ik een gil, maar ik moest rustig blijven voor de buren. Rukken kon ik niet, maar door met mijn pik tegen de houten paal te wrijven werd ik wel weer heel stijf. Ook al waren er geen getuigen, het gesukkel, naakt, geblinddoekt en geboeid, is vernederend en dat deed het hem.

Op dat moment had ik me onmiddellijk in het tuinhuis kunnen manoeuvreren om daar de sleutels van het woonhuis te zoeken. Maar dat wou ik niet, nog niet, ik had nog niet genoeg. Ik dacht aan de Meester voor wie ik nog maar een half uur eerder gecamd had. Dat hij de screenshots had. Wat had er kunnen gebeuren als hij niet plots gestoord zou zijn, en nog meer in dominantie modus was geraakt?

Ik focuste me op mijn fantasme. Dat het cammen niet meer volstaat voor deze Meester, hij wil me in real zien. Niet andersom natuurlijk, het voorrecht om hem te zien is onbespreekbaar, omwille van zijn privacy. Hij wil zich kunnen uitleven. Hij beveelt me om mezelf buiten sluiten met zelfbondage en blinddoek, net zoals ik gedaan had, maar de reservesleutel dan niet in het tuinhuis, wel op de grond bij de brievenbus aan de straat. Die zelf gaan zoeken, naakt en geblinddoekt, is daardoor bijna uitgesloten, want op straat is er natuurlijk wel inkijk, en af en toe een passerende auto.

Klokslag middernacht moet ik klaar staan, aan de paal waar ik nu stond, naakt, geblinddoekt en in zelfbondage. Dan wachten. Hij belooft er te zijn tussen middernacht en één uur. Maar een horloge draag ik niet, ik zou het ook niet kunnen zien door de blinddoek. Geen idee van de tijd. Een bries steekt op. Ik denk iets te horen, maar dat is de stress misschien. Een moment wens ik dat ik hier niet mee begonnen was, maar er was geen weg terug, daar had ik zelf voor gezorgd. Af en toe beweeg ik mij mijn naakte lijf tegen de houten paal. Mijn geduld wordt op de proef gesteld, maar mijn pik blijft hard.

Het bedenken van wat er zou kunnen gebeuren, zorgde dat ik geiler en geiler werd. Ik hoorde alleen het ruisen van de bladeren, op de straat bleef het stil, maar niet zo in mijn verhaal. Ik beeldde me in dat ik een auto hoor stoppen.

De motor wordt stilgelegd. Dan duurt het weer een tijdje, tot ik iemand het tuinpad hoor oplopen. Dat moet de Meester zijn, dat hoop ik maar. Maar hij zegt niets. Hij neemt enkele foto’s, met flits. Ik ben bang dat het de buren opvalt, maar ik kan niets doen. Dat was niet echt afgesproken, maar ik had ook niet gezegd dat het niet mocht. Er nu tegen protesteren zou hem kunnen ontstemmen en dat wil ik niet. En daarbij, hij heeft toch al screenshots, natuurlijk. Toch voelt dit heel anders. Dan raakt hij me aan. Handen op mijn gezicht, op mijn lijf. Hij voelt dat mijn pik hard is, maar speelt er nog wat mee. Ik hoop dat ik niet klaar kom, nu nog niet.

Hij duwt me op de knieën. Ruw maar toch zo dat ik niet val. Een paar meppen in mijn gezicht. Om wakker te worden? Ik hoor dat hij zijn rits open trekt. Ik ruik zijn pik. Automatisch zet ik mijn mond open. Ik lik zijn eikel. Wanneer hij zijn eikel in mijn bek duwt, verwacht ik hem te mogen pijpen, maar in de plaats ervan, warme stinkende pis. Ik draai mijn kop weg. Hij geeft me weer een mep, hard deze keer. Dan pakt hij me bij het haar en duwt zijn pissende lul diep in mijn mond. Er is geen ontkomen aan. De bizarre smaak op mijn tong en in mijn keel, het is slikken of verzuipen. Ik wil toch vernederd worden, dus…

Ik had nog nooit pis in mijn ‘bek’ gehad, en was verbaasd dat dit nu zo onverwacht in mijn fantasme kwam opborrelen. Maar mijn pik vond het prima, ik was blijkbaar een pisbak, of wilde dat toch worden, ik kon het niet langer ontkennen. Het leek bijna of ik de pis echt gezopen had. Maar ik ging verder met fantaseren.

De vieze smaak is nog maar net weg, of ik voel hoe zijn pik hard wordt. Hij begint grommend te pompen. Diep, maar gelukkig geen echte deep throat, dat zou ik niet aankunnen. Af en toe stopt het even en dan mag ik de ballen likken, de schacht, de eikel, het pisspleetje. Een mannelijke geur, gemengd met druppels pis. Hij draaide zich om, hij wil gerimd worden, dat is snel duidelijk. Ook dat is niet mijn hobby, maar hij is de baas, wat kan ik doen? Gelukkig duurt dat niet lang. Weer met zijn stijve naar mij, en hij gaat door met bekneuken. En dan plots een dierlijke kreun, en mijn muil voor de tweede maal gevuld. Ook dit moet ik doorslikken, willen of niet.

Hij trekt zich terug, sluit zijn rits. Dan gooit hij hoorbaar iets op de tegels, waarvan ik denk of hoop dat het de sleutel van de achterdeur is. Opnieuw het flitsen van zijn camera of smartphone, het voelt deze keer nog erger aan. Dan hoor ik hem wegstappen, de auto starten, en de straat op. De hele tijd is er geen woord gezegd. Dat maakt het vele malen spannender. Hij neemt gewoon waar hij recht op heeft. Hij gebruikt me voor zijn lust.

Hevig begin ik met mijn pik tegen de houten paal van het afdak te rijden. Zonder de handen te gebruiken spuit ik, sidderend, lang en heftig.

Ik spuit in mijn fantasie. Maar ik spoot ook in het echt. Natuurlijk was hij er niet echt geweest, ik had het verzonnen, ik had mijn geilheid en vernedering zelf opgebouwd. Ik voelde een soort ontnuchtering, maar dat belette niet dat ik nu, naakt, blind, geboeid op zoek moest naar de sleutel in het hok, er was geen keuze. Gelukkig vond ik die snel en kon ik de terugweg naar het huis starten. Kruipend. Dat lukte verrassend vlot. De vernedering direct na het spuiten was het grootste, en niet geil. Maar tegen de tijd dat ik weer in huis was, was de opwinding er weer. Dat stopt nooit. Naakt ging ik naar mijn laptop. Zou de Meester weer online zijn?

Wordt misschien vervolgd. Misschien is dit verhaal enkel een opwarmertje? Ideeën welkom.