Jelle 16 – Vertrouwen

Geplaatst door: arne4691 op 07-01-25

Ik ontwaak en voel de hitte van zijn lijf tegen mijn buik. De nacht verliep veel rustiger dan ik verwachte. Nadat we gedoucht hadden gingen we beiden naakt onder het laken. We knuffelden nog wat maar vielen in slaap, huid op huid, mijn borst tegen zijn rug, zijn hand op mijn billen.

Mijn eerste nacht met een jongen. Een jongen die ik geneukt heb.

My god! De jongen die ik pas eergisteren voor het eerst zag, naakt, vastgebonden. Onze eerste ontmoeting was ineens heftig. Mijn pik herinnert me eraan hoe geil ik het zicht toen vond. Hoe vreemd dat dit tafereel nu bij me opkomt.

“Voel ik daar iets?”

My god, mijn pik is tussen zijn billen geschoven. Ik schaam me.

“Nu al terug in the mood? Goede morgen trouwens!” En hij draait zich naar mij.

“Oh sorry! Ik dacht aan iets.” Probeer ik me eruit te lullen.

“Dacht je aan mij?” vraagt hij plagend.

Ik knik.

“Aan mijn kutje dat opnieuw een beurt moet krijgen?” fluistert hij geil.

Even aarzel ik en knik. Hij leest mijn lichaamstaal korrekt en weet dat ik lieg.

“Nee, dat was het niet hé. Was het Ralf? Denk je niet aan mij maar aan Ralf?”

Hoor ik jaloezie in zijn stem?

“Ik dacht wel aan jou!” verdedig ik me.

“Ik geloof je niet!”

“Toch wel!”

“Je verbeeldde dat Ralf je zou neuken! Ik weet hoe graag je dat wil, maar ik ben Ralf niet.”

Dan beslis ik eerlijk te zijn want dat verdient hij.

“Nee, ik dacht aan onze eerste ontmoeting, eergisteren. Jij, naakt op het bed, gebonden. Ik had toen nog nooit een vastgebonden naakte jongen gezien. En nu hebben we samen…”

Ik voel mijn pik terug groeien als ik mijn zinnen uitspreek.

“Mooi, het ging toch over mij. Vond je het geil, zoals ik daar op dat bed lag?”

“Natuurlijk!”

Even wacht hij. Ik zie hoe hij me aandachtig observeert.

“Waarom?”

“Ik weet het niet. Zo kwetsbaar, je kon geen kant op, zo mooi. Je wist dat ik, die toen een vreemde voor je was, je zo zou zien …”

“Vind je het een geile gedachte om jezelf zo te tonen aan vreemde ogen?”

“Ja” antwoord ik. Het is eruit voor ik het besef en ik kijk diep in zijn ogen.

« Dat vemoedde ik al. Ik apprecieer je eerlijkheid. Geil is het zeker. Het geeft een vreemd gevoel. Je lijkt 100% weerloos, maar toch voel je macht. Jouw ogen die naar mijn pik gingen en de reactie die ik uitlokte op  de jouwe. Ik zag het doorheen je broekje. Het maakte me alleen geiler. Jezelf zo opstellen is een combinatie van controle verliezen en daardoor in een andere zone komen waar je nog heftiger kan genieten.

“Je zou er dus ook van genieten om geen controle te hebben?” herhaalt hij.

Ik durf mijn antwoord niet te herhalen, alhoewel ik weet dat het me extreem geil zou maken. Waarom durf ik niet?

“Ik ben zeker van wel!” beantwoordt hij zelf de vraag.

« Je deed het al eerder » reageert hij. Ik kijk alsof ik hem niet versta.

“Meerdere keren zelfs. In de douche met je handen rond de douchekop toen we foto’s van je namen en in de sauna!” hij kijkt me aan alsof nu alles voor me duidelijk zou moeten zijn.

“Je showtje!” Hij klapt in zijn handen.

Ik doe nog steeds alsof ik hem niet begrijp, maar ik weet duivels goed wat hij bedoelt.

“Ok, je had toen wel de controle, maar koos ervoor om die op te geven. Je gehoorzaamde Ralf. Je zag hoe je ons opgeilde. Wij keken en genoten, maar jij ook! En toen het meisje je zo zag kwam je onmiddellijk en heftig klaar!”

“Zo voelt het om de controle op te geven en jezelf te onderwerpen. Je durft dingen te doen die ver uit je comfortzone liggen. Je verlegt je grenzen.”

Ik luister geboeid. Het zijn stukjes van een puzzel die ik tot nu niet gelegd kreeg.

“Het kan alleen als je vertrouwen hebt, of als je zo geil bent dat je risico neemt.” Voegt hij er guitig aan toe. “In de sauna was het puur geilheid”

Ik sla beschaamd de ogen neer. Ik snap nu pas waarom ik toen zover gegaan ben.

“Nee, daarvoor hoef je je niet te schamen. Je was prachtig. Maar dan is het belangrijk dat er iemand bij je is die je beschermt en tijdig de rem aantrekt, iemand als Ralf. Ik kende je niet en toch durfde ik het aan om me zo voor jou te vertonen. Dat komt omdat ik Ralf 100% vertrouw.”

Mijn puzzel klikt beetje bij beetje in elkaar.

Dan kijkt hij diep in mijn ogen en vraagt « Vertrouw je mij? ».

Ik zie verwachting en spanning in zijn ogen. Hij voert iets in het schild en ik weet dat, als ik positief antwoord, ik een nieuwe deur openduw.

Ik knik « Ja, ik vertrouw je »

« Ok, wacht dan even »

Ik bekijk hem als hij van onder het laken uit bed stapt, zijn prachtig profiel in tegenlicht. Ik blijf ervan genieten. Ik heb deze jongen vannacht geneukt, er samen mee geslapen, … en wie weet wat nog volgt?

Hij trekt snel zijn broekje aan en verlaat de kamer.

« Ik ben zo terug! » en hij knipoogt.

Jelle

 Geen 5 minuten later toont hij een zwarte rugzak.

« Dit is onze bondage-reiskit » zegt hij trots.

Ik ga rechtop zitten. Het laken schuift van mijn borst. Ik zie hoe hij even naar mijn tepels kijkt. Hij opent de rugzak.

« Deze ken je al » hij werpt een koppel enkel- en polsboeien op bed. De ringen zijn aan elkaar vastgemaakt.

Mijn pik doet het laken bewegen. Hij doet alsof hij het niet ziet.

Dan volgt een rode bal, met twee lederen riemen. « Voor in je mond » verduidelijkt hij.

Een uitschuifbare blinkende stalen baar met een ring in het midden en twee op de uiteinden wordt erbij gelegd.

« Spreidstang » volgt de commentaar.

Alles ziet er mooi en stevig uit. Het leder van de boeien heeft de intense geur van echt leer, de binnenkant is knalrood gevoerd. De metalen nageltjes maken alles extra stoer.

« Doe ik ze om? » vraagt hij als hij ziet dat mijn blik erop blijft rusten.

Mijn hart slaat een slag over. Ik zou « neen » moeten zeggen, maar knik ja.

Hij neemt met een tedere gebaar mijn hand en legt het leder rond mijn pols. Het rode vilt voelt extra zacht aan de binnenkant. Als hij het riempje door de gesp haalt en stevig dichttrekt voel ik een kriebel in mijn buik. Mijn rechtopstaande pik heeft het laken nat gemaakt!

Hij neemt mijn andere hand en doet net hetzelfde. Hij blijft me aankijken en ziet waarschijnlijk hoe ik strijd voer met mezelf.

Is dit normaal? Nee.

Wil ik dit? Ja.

Ik kijk hem aan, wil hem zoenen maar houd me in. Ik wil niet tonen dat ik de controle aan het verliezen ben.

«En dan nog touwen, heel veel touwen » murmelt hij als hij diep in de rugzak tast. “Ralfs specialiteit” voegt hij eraan toe. Uiteindelijk vindt hij wat hij zoekt en haalt er twee lussen uit. Ze gaan doorheen de ringen van de boeien.

« Wacht, ik mis nog iets. » zijn handen gaan opnieuw in de rugzak en komen terug boven met een brede zwart leren halsband, bezet met blinkende vierkante nageltjes, met een ring voor en achter en eveneens rood gevoerd.

« Deze vind ik belangrijk, vooral symbolisch. »

Hij kijkt me aan.

« Waaraan denk je als je een halsband ziet? »

« Een hond »

« Vertrouwt een hond zijn baas? »

« Ja »

« Vertrouw je mij? »

« Ja »

Daarmee lijkt de toon gezet.