Ik lees em nog een keer, iets in deze advertentie trekt me aan en verontrust me. De tekst laat me niet los en twee dagen later stuur ik een mailtje met een foto. Binnen een uur heb ik een reactie: dank voor je reactie en je foto. Ik wil je telefoonnummer, dat praat makkelijker en directer. Ik doe wat wordt gevraagd en binnen tien minuten gaat de telefoon. 

Een rustige lage indringende stem vertelt dat hij Paul heet, gepensioneerd, 67 jaar, 1.85 m, 85 kg, gezond, vrijgezel is en vlakbij woont in een groot appartement. Ik ben ietwat in verwarring door de informatie, duidelijk te merken aan mijn stem en reactie. Paul reageert meteen, voor alle duidelijkheid ik ben homo en val op vrouwelijke typjes. Er is meer, maar dat komt op tafel als we elkaar ontmoeten, als blijkt dat jij geschikt bent voor mij en dat jij je over wil geven aan mij. Dit roept vragen bij je op, begrijp ik, denk er over na en bel me als je de uitdaging aan wil gaan en mij wil ontmoeten.

Na drie onrustige dagen (en nachten) bel ik. De stem van Paul raakt me, dringt in me. Ik ben blij dat je belt, ik mail je mijn adres, zorg dat je morgen om 12 uur voor mijn deur staat. Mail mij nog een naaktfoto, je kleding en schoenmaat.

De volgende dag om 12 uur sta ik voor een luxeflat, zucht even diep en druk op de betreffende bel. De stem van Paul rechtuit naar de lift, bovenste etage, in de hal de rechterdeur, de gang in links de badkamer, kleed je uit, was je en trek aan wat er ligt, kniel en wacht af. 

Ik vind de badkamer, kleed me uit was mezelf en open de doos die er staat. Een paar zwarte laarzen tot over de knie, twee leren polsboeien, een rubber hoofdkap voorzien van een blonde paardenstaart met gaten voor ogen en mond en een brede halsband voorzien van drie ringen. Ik deins even terug maar diep in mij begint warme onrust. Ik trek de laarzen aan, de boeien om mijn polsen, trek voor de spiegel de kap over mijn hoofd en doe de halsband om. Ik kniel en wacht af.