In Pursuit of Mr Henk

Geplaatst door: henk69 op 08-02-25

Een privédetective komt iets te dicht bij een van haar onderwerpen.

Vijf hete zomeravonden volgde ik meneer Henk in en uit clubs en bars in Soho. Soms kostte het hem het grootste deel van de nacht om een vrouw op te pikken, hoewel hij ook had kunnen kiezen. Soms vond hij degene die hij zocht in de allereerste maat. Er was geen patroon, geen rijm of reden, geen overeenkomst die ik in zijn keuzes kon zien. Hij nam ze nooit mee naar huis. Hij vertelde hun nooit zijn naam. Hij heeft ze nooit geneukt. Maar hij liet ze altijd komen. Hun reactie was unaniem een mix van extatische ontlading en verbazing, alsof ze het niet hadden verwacht.

Hij nam ze mee in steegjes, in trappenhuizen, zelfs een keer op een overvolle dansvloer. Het was altijd snel, altijd intens en het voelde altijd een beetje gevaarlijk. Hij vond het niet erg als de vrouwen bijten, klauwden of huilden als wolven. Ze kwamen altijd, maar meneer Henk nooit. Ik vroeg me af of hij een of andere vorm van oosterse discipline beoefende die het mannelijk genot verhoogde door af te zien van ejaculatie.

Ik ben PI en het monitoren van de nachtelijke omzwervingen van meneer Henk is mijn werk. De vrouw die me heeft ingehuurd om hem te volgen is niet zijn ex of een psycho-minnaar. Ze beweert dat ze de man nooit heeft ontmoet. Maar goed, ieders knik is anders. Als ze wegkomt op mijn rapporten, wie ben ik dan om te oordelen, zolang ze me maar betaalt. En ze betaalt me goed. In feite heeft ze me in een chique flat geplaatst met uitzicht aan de overkant van de straat tot in de chique flat van meneer Henk. Hoewel het niet veel heeft geholpen. Hij houdt zijn gordijnen dicht.

Elke avond gaat meneer Henk precies om 22.00 uur uit en elke avond volg ik hem. Elke avond kijk ik toe hoe vrouwen hem flirten en verlangend aankijken tot hij eindelijk zijn keuze maakt. Op sommige avonden drinkt en dineert hij met het gelukkige meisje. Sommige nachten pakt hij gewoon haar hand en leidt haar weg om de daad te verrichten. Gisteravond viel zijn keuze op een vrouw met een porseleinen huid en rossig haar. Hij leidde haar de bar uit zonder ook maar een woord te zeggen.

"Ze klonk als een spinnend katje"

Ze was ademloos, met grote ogen, haar volle borsten stuiterden in haar schaarse bronzen jurk terwijl ze worstelde om hem bij te houden op stiletto's waar ze niet al te vast op stond. Ik kon bijna het gevoel van urgentie voelen dat van haar had kunnen zijn, misschien van hem. De jurk was zo strak dat het ontbreken van een slipje duidelijk was. Maar meneer Henk leek niet geïnteresseerd in mode of conventionele schoonheid.

Hij drukte haar tegen een klein laadperron in de steeg, nam haar mond alsof ze zijn lievelingsgerecht was, sloeg haar handen weg van zijn gulp, hoewel zelfs ik zijn bobbel door mijn verrekijker kon zien. Daar, onder de straatlantaarn, bevrijdde hij haar borsten in zijn handen, duimend en harkend perzik gumdrop tepels.

Ze klonk als een katje dat spinde terwijl hij haar jurk kneep tot haar vulva net zo kaal was als haar borsten. Ze gaf een kleine gil toen hij haar op het laadperron hees en haar dijen wijd uit elkaar duwde, waardoor ze weer op haar elle bogen dwong. Een schoen viel op de stoep

Met een gedempte plof vouwde hij zijn handen achter haar knieën en trok haar dichter naar zijn gezicht. Toen vingerde hij haar, bestudeerde haar, streelde haar alsof hij nog nooit een poesje had gezien. Al die tijd kreunde en jammerde ze en kronkelde ze tegen het harde beton. 'Alsjeblieft,' smeekte ze. "Oh alsjeblieft." Maar hij negeerde haar gretigheid.

Ze kwam met een dierlijk gehuil dat de rillingen over mijn rug deed lopen.

Toen hij eindelijk sprak, was zijn stem fluweelzacht tegen de blote huid: 'Je hebt gedaan alsof. Maar voor mij hoeft dat niet." Toen begroef hij zijn gezicht tussen haar dijen, en ze bokte en draaide tegen hem aan, trekkend en trekkend aan haar borsten. Opnieuw sloeg hij haar handen weg en reikte omhoog om haar te kneden, bijna alsof hij zijn armen ophief in een daad van aanbidding.

Hij kneep en duimde terwijl hij zijn inspanningen tussen haar dijen nooit verslapte. Haar kreten werden keelklanken, alsof hij iets verwilderds in haar had gewekt, iets dat nu niet langer gekooid kon worden. Hij gleed met zijn handen naar beneden om haar billen te omsluiten en trok haar dichterbij, alsof hij in haar zou kunnen kruipen, vlak naast dat ding dat hij had gewekt. Ze kwam met een dierlijk gehuil dat rillingen over mijn rug deed lopen en het uitzicht vanuit de verrekijker deed huiveren door het hameren van mijn pols.

Eindelijk trok hij zich terug en veegde zijn gezicht af aan de achterkant van zijn arm. Toen omhulde hij haar dicht tegen zich aan, bedekte haar lippen met kussen, ze snikte bijna in zijn mond. Eindelijk sprak ze met kleine zuchten van inspanning. "Ik heb nog nooit een orgasme gehad."

"Ik weet het," was alles wat hij zei, terwijl hij zich bukte om haar schoen op te pakken en hem voorzichtig om haar voet schoof.

Ik was geschokt door haar onthulling, door de zijne. De vrouw had nog nooit een orgasme gehad? Heeft hij zijn vrouwen op die manier gekozen? Maar hoe zou hij dat dan in godsnaam weten? Ik was zo verzonken in mijn speculaties dat ik terug moest klauteren in een nis voor een dienstingang om niet gezien te worden terwijl meneer Henk haar terug naar de bar begeleidde.

En zo was het voorbij. Ik kende het klappen van de zweep inmiddels. De vrouw zou met een glimlach op haar gezicht terugkeren naar haar vrienden en meneer Henk zou naar huis gaan.

Ik volgde hem, zoals ik altijd deed, en nam toen de lift naar mijn flat. Binnen kleedde ik me uit tot vest en onderbroek, verwelkt van de meedogenloze hitte. Het was een van de weinige zomerdagen per jaar waarop het 's nachts niet veel was afgekoeld. Ik schonk mezelf een gekoeld glas snijbiet in. Meestal betekende het ontspannen van een avondje meneer Henk volgen een beetje hands-on. Ik had een vibrator, maar er was iets aan onze nachtelijke rendez-vous dat me de drang gaf om mezelf aan te raken. Misschien maakte het totale gebrek aan penetrerende seks in die stomende ontmoetingen me empathisch.

"Ik fantaseerde over wat hij deed nadat hij 's avonds laat thuiskwam"

Mijn laatste taak, elke werkdag, was om mijn gordijnen open te doen en ervoor te zorgen dat meneer Henk thuis was. Dat was hij altijd. Hoewel zijn gordijnen voortdurend gesloten waren, kon ik de kaneelgloed van lamplicht binnen onderscheiden. Af en toe kon ik de schaduw van beweging terug zien

en verder dan de gesloten gordijnen. Dat was mijn teken voor wat 'me-time', terwijl ik fantaseerde over wat hij deed nadat hij 's avonds laat ontevreden thuiskwam.

Met een wijnglas in de hand en mijn gedachten bij de intrigerende ontdekkingen van de nacht, was het gordijn helemaal open voordat ik me omdraaide en ontdekte dat meneer Henk voor één keer zijn voorbeeld had gevolgd. Hij stond me recht aan te kijken, alleen gekleed in een grijze trainingsbroek die laag om zijn heupen hing, zijn borst glinsterend van de hitte. Ik verstijfde, gapend, terwijl hij een whisky dronk en me brutaal op en neer keek. Ik was gecompromitteerd. Mijn cliënt had me gewaarschuwd dat hij me nooit zou zien. Maar ik was zelfverzekerd, misschien een beetje arrogant. Ik was goed in mijn werk. Ik had de gordijnen moeten sluiten en moeten vertrekken. Maar ik stond daar gewoon als een konijn in de koplampen, mijn tepels verstijven onder mijn vest, net zo zeker alsof hij ze had gestreeld als die van de roodharige.

De kronkel van zijn lippen, het slepen van zijn blik over mijn lichaam stuurden schokgolven van hitte, diep in de kern. De klemming tussen mijn dijen, het subtiele verschuiven van mijn heupen zou door niemand zijn opgevallen. , ik kon mezelf dwingen om in een overvolle bus te komen en niemand werd er wijzer van. Maar hij wist het. Ik wist het zeker.

Het was niet moeilijk om te zien dat hij hard was.

Ik hief mijn glas voor een broodnodig drankje en misrekende me, druppelde wijn over een opgezwollen tepel. Zijn blik was niet subtiel, want hij knikte naar mijn borsten. Ik wist precies wat hij wilde. Langzaam tilde ik het glas op en sprenkelde de snijbiet over mijn borsten - alles, hijgend van de kou, op mijn lip bijtend, mijn ogen net lang genoeg sluitend om van de sensatie te genieten. Toen ik ze opende, schoof hij een hand in de voorkant van zijn trainingsbroek. Het was niet moeilijk om te zeggen dat hij hard was, noch dat hij substantieel was. Ik nam de gedaante van hem net zo brutaal aan als hij mij had gedaan, en gaf mijn eigen kleine knikje. Maar hij schudde alleen zijn hoofd en trok een wenkbrauw op om duidelijk te maken dat het tit for tat was.

Gevangen in zijn blik, kon ik nauwelijks ademen, ik kon nauwelijks geloven welk risico ik nam. Hij wist waar ik was. Hij wist wat ik had gedaan. En toch tilde ik mijn natte vest over mijn hoofd, terwijl de airco mijn tepels nog verder aanspande. Terwijl hij toekeek, schoof ik een hand in mijn onderbroek en spiegelde zijn bewegingen.

Ik vingerde me een weg naar beneden tussen mijn dijen, hijgend bij de gladde deining van mij. Zijn eigen streling had de basis van zijn pik blootgelegd in zijn nest van donkere krullen, en het water liep me in de mond. Ik knikte weer, ik wilde dat gereedschap zien dat hij al die nachten verborgen had gehouden, wanhopig om te zien dat hij die ijzersterke controle zou verliezen. Hij slurpte de rest van zijn whisky naar binnen en zette het glas opzij. Toen schoof hij de andere hand onder zijn tailleband om zijn zak op te scheppen en te omhullen, en ik kreunde mijn goedkeuring toen zijn inspanningen net iets meer onthulden. En toen was het een impasse, geen van ons beiden knipperde met onze ogen, geen van ons beiden deinsde terug, we wreven en streelden en pronkten met onszelf, elk in een poging om de ander in die laatste onthulling te willen. Hij verschoof en pompte en bewoog op zo'n manier dat ik bijna elk detail van zijn zware pakket onder de plaag van de stof kon onderscheiden. De lust in zijn ogen was doorspekt met iets enigszins kwaadaardigs. Vreemd, ik had me nooit gerealiseerd dat angst zo'n opwinding kon zijn. Ik wilde rennen en me verstoppen, net zoals ik wilde dat hij me met zijn ogen neukte.

"Ik had me nooit gerealiseerd dat angst zo'n opwinding kon zijn"

Ik trok mijn vingers uit mijn onderbroek en bracht ze naar mijn mond, terwijl ik hem hongerig aankeek terwijl ik mijn eigen gladheid proefde, toen zoog ik. Hij beet op zijn lip en zijn lichaam schokte. Voor een vreselijk moment dacht ik dat hij zonder mij zou komen. Maar hij haalde diep adem en knikte. Het was tijd. Ik schoof een duim in de rand van mijn onderbroek en telde met de andere hand af. Drie... Twee... Een. We lieten allebei onze lades vallen. Daarna werd het serieus. Hij stapte dichter naar het raam, zo dicht als hij maar kon bij me komen. De ene hand kneedde hem tot een kom, de andere streelde en trok aan zijn zware lengte alsof hij serieus getemd moest worden.

Zonder weg te kijken reikte ik achter me en trok een stoel naar me toe. Ik plofte neer en spreidde mijn benen over de armen zodat hij mijn inspanningen kon zien, vingers dartelend en cirkelend, duikend en scharend, billen hoog opgetrokken om hem een beter zicht te geven. De blik op zijn gezicht was totale concentratie. Ik stel me voor dat de mijne hetzelfde was. Terwijl zijn orgasme in zware spurten tegen de ruit losbarstte, stuiptrekkend mijn eigen ontlading, waardoor de stoel bijna van streek raakte.

Daarna staarden we elkaar alleen maar aan, nog steeds in een kom vormig, te verbijsterd om na te denken, te uitgeput om te bewegen. Maar uiteindelijk boog hij zich voorover, trok zijn trainingsbroek omhoog en stopte zijn pik in. Hij bestudeerde me een lang moment, de honger in zijn ogen deed me kronkelen op die plek tussen opwinding en angst. Toen wuifde hij met een vinger naar me alsof ik een ondeugend meisje was. Uiteindelijk blies hij me een kus toe en trok de gordijnen dicht. De volgende ochtend was meneer Henk tot mijn opluchting en teleurstelling weg. Maar ik zal hem opsporen. Hij heeft geheimen die ik wil. Het is tenslotte mijn werk. En ik ben goed in wat ik doe.