Wachten in de wasserette

Geplaatst door: aardigeoudeman op 10-07-25

Terwijl ik zat te wachten tot mijn was klaar was, kwamen er opwindende berichtjes op mijn telefoon binnen.

"Saai hè, zo lang wachten tot je was gedaan is? Wil je een kopje koffie en daarna wat leuks? Wat kan ik voor je bestellen?"

Ik schrok me rot. Ik herkende de naam van de afzender niet meteen en de pop-up verdween te snel om er beter naar te kijken. Bovendien had ik onlangs de meldingen voor mijn chatprogramma's uitgezet, zodat ik niet meer constant afgeleid zou worden. En nu kwam dit bericht binnen, van iemand die blijkbaar wist dat ik in de wasserette zat te wachten tot mijn was gedaan was. Ik keek om me heen en vervolgens naar het koffietentje schuin tegenover de wasserette. Er zaten wat mensen op het terras, maar er was niets bijzonders te zien.

Ik ging naar mijn meldingenscherm en schrok opnieuw. Het bericht kwam van Grindr. Ik had die app de avond ervoor in een geile bui geïnstalleerd. Het was al een tijdje geleden dat ik, als getrouwde man, mijn nieuwsgierigheid naar hoe het zou voelen om een ​​lul in mijn mond te hebben niet meer kon bedwingen. En na die eerste keer werd het verlangen naar meer steeds sterker. Ik heb op diverse websites rondgekeken en verhalen over mijn fantasieën geschreven, maar die zijn tot nu toe nog nooit werkelijkheid geworden.

Ik kende Grindr al wel een tijd, maar durfde er nooit een account aan te maken. Maar gisteren dus, in een geile bui, had ik dat eindelijk gedaan en een avondje rondgesnuffeld tussen de mooie mannenlichamen. Daarna sloot ik de app af, of dat dacht ik tenminste. Maar blijkbaar had ik dat niet, of niet goed gedaan. Misschien een biertje te veel op?

"Ik zie aan je nerveuze blik dat je inderdaad bent wie ik denk dat je bent :-)."

Er was geen twijfel meer mogelijk. Iemand bekeek me van een afstandje en gokte dat ik degene was die hij op zijn Grindr-app had gezien. Mijn nerveuze heen en weer kijken had inmiddels voor hem bevestigd dat hij het goed had geraden. Ik overwoog mijn account te verwijderen. Maar ik was ook nieuwsgierig. Wat als het iemand was die ik kende? Zou dat erg zijn? Blijkbaar zat hij ook op Grindr en als hij het stiekem deed, net als ik, zou hij ook willen voorkomen dat het bekend zou worden.

"Hoe weet je dat ik het ben?" typte ik.

"Check je profielfoto."

Wat slim van me... dat had ik natuurlijk gewoon zelf kunnen bedenken. Ik had een willekeurige foto van mijn telefoon als profielfoto gekozen. Hoewel ik de foto had bijgesneden zodat mijn ogen er niet op stonden, was hij genomen op exact dezelfde plek waar ik nu zat, met dezelfde wasmachines op de achtergrond, op dezelfde kruk, kijkend naar dezelfde telefoon. Een volkomen onschuldige en onherkenbare foto, dacht ik gisteren.

Ik besloot er gewoon voor te gaan. Ik was al zo lang op zoek naar een avontuur met een man en had nooit echte stappen durven zetten. Nu was ik er letterlijk nog maar 30 stappen van verwijderd. En was dat niet precies waarom ik Grindr had geïnstalleerd?

"Wie ben je en wat wil je dat ik doe?"

"Wie ik ben, doet er niet toe. Je zoekt een lul om te pijpen en ik heb hem voor je. Ga naar de toiletten naast het koffiehuis en kleed je uit op het invalidentoilet."

Een golf van opwinding schoot door mijn lichaam. Mijn verstand zei me dat het super onverstandig was, maar alles in me trok me overeind en duwde me over straat naar de toiletten.

Ik ging naar het invalidentoilet, deed de deur dicht en kleedde me uit. Na een paar minuten wachten werd er een plastic zak onder de deur door geschoven. Ik keek wat erin zat. Het waren een blinddoek en een paar handboeien.

"Ik denk dat je het wel snapt," zei een stem die me vaag bekend in de oren klonk. Doe al je spullen in de plastic zak, doe het blinddoek over je ogen en doe de handboeien achter je rug om je polsen. Je kunt ze gemakkelijk in het slot klikken. Zorg ervoor dat je vlakbij de deur staat, zodat je met je geboeide handen het slot kunt omdraaien.

Ik propte mijn kleren in mijn tas, klemde mijn telefoon achter de steun waaraan mensen zich kunnen vasthouden bij het opstaan, en liep naar de deur. Ik deed de blinddoek om en klikte een ring van de handboeien om mijn linkerpols. Ik aarzelde... Ik was nog maar één klik verwijderd van geen weg terug. Ik deed de andere ring om mijn rechterpols, aarzelde nog even en toen..... klik!

Ik voelde hoe mijn pik tot volle sterkte was gegroeid, terwijl ik mijn rug naar de deur draaide en naar het slot zocht. Ik opende de deur en deed een stap opzij.

"Oké, ik heb gedaan wat je gezegd hebt," zei ik.

Ik hoorde de deur opengaan, iemand binnenkomen en de deur weer op slot doen.

"Wauw, je hebt het echt allemaal gedaan! Dat had ik nooit verwacht. En wat een prachtig plaatje. Laat me er even van genieten."

Het was even stil. Toen hoorde ik het geluid van een rits.

"Oké, tijd voor actie. Op je knieën nu!"

Ik deed wat me gezegd werd en even later drukte er iets zachts tegen mijn lippen. Ik opende mijn mond een stukje en begon er zachtjes aan te likken. Met kleine rukjes werd het ding harder en groter. Ondertussen hoorde ik zacht gekreun boven mijn hoofd.

Plotseling werd ik bij mijn hoofd gegrepen. De druk op mijn lippen nam toe terwijl mijn hoofd naar voren werd geduwd. Een luide kreun klonk toen de nu volledig stijve paal mijn mond in gleed. De pik werd naar binnen geduwd tot de eikel mijn keel raakte. Ik was bang dat ik moest kokhalzen, maar in plaats daarvan bleek het een waanzinnig opwindend gevoel te zijn.

De stijve pik werd nu teruggetrokken tot hij bijna uit mijn mond floepte, waarna hij meteen weer met kracht terug werd geduwd. Met langzame, lange stoten ging hij nu in en uit en in en uit. Nooit eerder was ik zo weerloos geweest, geblinddoekt en met mijn handen vastgebonden, (vrijwillig) gedwongen tot seks, en nooit eerder had ik de opwinding zo diep in elke vezel van mijn lichaam gevoeld.

Geleidelijk aan werden het neuken heftiger en de bijbehorende geluiden harder. Het zachte gekreun werd zwaar steunen en hijgen, de greep van de handen op mijn hoofd werd minder, totdat plotseling de bewegingen stopten, het hijgen overging in een onderdrukte schreeuw, de handen hun greep verstevigden, waarna er een grote straal warm sap in mijn keel gespoten werd. Er volgden een paar minder krachtige stoten, met nog wel telkens een flinke straal sap, waarna alle bewegingen stopten en ik alleen nog maar gehijg boven me hoorde.

Langzaam werd de slap wordende pik uit mijn mond getrokken, klodders sperma kwamen eruit en druppelden langs mijn baard.

"Wow, dat was een hemelse pijpbeurt," zei de stem.

"Graag gedaan," antwoordde ik, "nu wil ik graag weten wie de eigenaar is van die heerlijke pik."

"Sorry, maar dat kan helaas niet," zei de stem, "ik zet de tas met je kleren nu buiten. Dan doe ik je handboeien af. Als je wacht tot ik je zeg je blinddoek af te doen, verplaats ik je kleren naar binnen. Als je eerder kijkt, neem ik ze mee."

Ik voelde hoe de handboeien losgemaakt werden en hoorde de deur open en weer dicht gaan.

"Oké, je kleren zijn weer binnen. Ik ben weg. Je mag de blinddoek houden als herinnering. Bedankt voor een geweldig orgasme."

Ik deed de blinddoek af. Nadat ik aan het licht gewend was, keek ik in de spiegel en zag de klodders sperma in mijn baard. Ik waste ze zo goed mogelijk af en trok mijn kleren aan. Toen pakte ik mijn telefoon.

Mijn plan was geslaagd. De app die ik een tijdje geleden had geïnstalleerd, had zijn werk gedaan en elke 5 seconden een foto gemaakt. De onderste helft van alle foto’s leek op een vage vlek, doordat een stukje van de metalen steun waar hij achter geklemd zat half voor de lens had gezeten. Maar op de andere helft zag ik wat ik wilde zien. En meteen wist ik waarom de stem zo bekend klonk. Het was Mark, de echtgenoot van een goede vriendin van mijn vrouw. Ik had hem ooit ontmoet op een verjaardagsfeestje en even met hem gepraat. Hij had goed nagedacht over de blinddoek, over de handboeien zodat ik mijn blinddoek niet onverwachts af kon doen en over de kleren in een tas zodat hij me kon dwingen mijn blinddoek om te houden tot hij weg was. Maar waar hij niet aan had gedacht, was controleren of ik mijn telefoon niet zo had neergelegd, half verborgen, dat die foto’s kon maken.

Ik verliet het toilet en liep het koffiehuis in. Zoals verwacht was Mark verdwenen. Ik bestelde een zwarte koffie; ik had al meer dan genoeg romige drank gedronken.

De was was intussen al een tijdje klaar. Ik reed naar huis en startte meteen mijn computer op om te kijken of ik Mark op Facebook kon vinden. Dat was geen probleem; hij stond in de vriendenlijst van mijn vrouw. Ik stuurde hem een ​​bericht:

"Ik stuur je een berichtje als ik de volgende keer de was doe."