Zoals het had kunnen gaan - Fopke, Frankrijk (3)

Geplaatst door: pj57 op 30-12-25

De volgende dag gaan we naar de rivier. Fopke tilt samen met zijn twee oudere broers grote witte stenen uit de bedding, en sjouwt ze naar een gemotoriseerd karretje. Daarmee rijden ze omhoog naar het huis. Het zijn de bouwstenen van de nieuwe aanbouw, waar de familie mee bezig is.

Ik ben nog te klein en tenger voor dit zware werk. Zittend aan de kant, met mijn voeten in het koude water, bewonder ik de grotere jongens. Wat een mooie gespierde lijven hebben ze, alle drie! Maar Fopke is het mooiste. De zongebruinde spieren in zijn armen, borst en rug spannen zich en bollen op bij iedere beweging met die stenen. Ik voel mijn pik wat stijf worden. Voorzichtig nu, want mijn zwembroek verbergt niet veel. Even aan algebra denken, of aan Franse naamvallen, dat helpt.

Na het werk gaan we een ijsje eten in het dorp. Dat is op loopafstand. “Deux boules, s’il vous plait". De belangrijkste basiszinnen in het Frans ken ik wel. Maar ze moeten vooral niet terug gaan praten, want dat gaat veel te snel. Ik leer al snel dat de meeste Fransen geen rekening houden met mensen die hun taal niet spreken.

Het avondeten is duidelijk anders dan ik het thuis gewend ben. Een basis van rijst en linzen, met geroosterde worstjes en een mix van uien en courgettes. Monsieur Astic, de huisbeheerder, roostert de worstjes. De man heeft geen tanden meer, en mompelt vrijwel onverstaanbaar. De twee huishonden scharrelen om de tafels heen, en krijgen af en toe een stukje worst toegeworpen, tot Astic ze wegjaagt.

Na het eten keert de rust weer op het terras onder de bomen. De zon gaat onder achter de bergen, en de cicaden beginnen hun avondconcert.

Ik geniet met volle teugen. Hier zou ik de rest van mijn leven wel willen blijven. Vooral omdat Fopke erbij is.

De nachten verlopen de hele week net als de eerste nacht. Strelen, zoenen en pijpen tot we liggend in elkaars armen in slaap vallen. En dan in de vroege morgen nog een keer. We schenken onze lichamen aan elkaar. Ongeremd, schaamteloos, hartstochtelijk en vol genegenheid.