Guiliano

Guiliano

Na twee jaar door Europa gezworven te hebben als scheepsjongen op de Medea (zie vorig verhaal “Weggelopen”) vond ik het wel welletjes. Ik had Europa wel gezien, voor zover het per binnenschip bereikbaar was. Dus nam ik ontslag en toen we weer eens in Nijmegen aanmeerden pakte ik mijn spulletjes en ging aan wal. Eerste zorg was huisvesting...maar ik had geluk. Tweede zorg was een nieuw baantje, maar ik had de tijd. Ik had twee jaar op een binnenschip gevaren, netjes mijn loon gekregen en ik kan je verzekeren dat je niet veel uitgeeft op een binnenschip, dat doorlopend in beweging is van hot naar haar. Dus ik had voor een jochie van 20 best een aardig spaarpotje opgebouwd.

Ik kocht een paar meubeltjes om mijn nieuwe kamer in te richten, maar al snel gingen mijn gedachten naar iets wat ik in 2 jaar niet gehad had: vakantie!!! Dus opnieuw inkopen, maar nu een tentje, een slaapzak en wat kampeerspulletjes. Met mijn nieuwe bezittingen toog ik naar het station en kocht een treinkaartje naar een plaatsje aan de Adriatische kust in Italie. Na een fikse treinreis en nog een stukje met de bus arriveerde ik op de camping. Ik meldde me aan en zette mijn tentje op op een prachtig plekje, recht aan het groene water van de Adriatico. Toen alles opgezet en ingericht was liep ik wat rond, maar ik was best moe van de lange reis en besloot vroeg te gaan slapen. De volgende dag was het prachtig, warm zomerweer. In mijn kleine zwembroekje gekleed toog ik naar het strand, nam een strandstoel en plofte lekker lui en voldaan neer. Eindelijk vakantie!!! Ik keek wat rond, naar de zee, de meeuwen, een schip in de verte...en...toen zag ik hem. Ik kon mijn ogen niet geloven...wat een prachtige jonge god. Het prototype jonge Italiaanse jongen, zoals ze alleen in homoblaadjes voorkomen. Hij was zo iets van 1.70 lang, slanke, licht gespierde body, gebruinde huid, zwart haar...maar wat vooral mijn aandacht trok was het miniskule zwembroekje, dat zijn heerlijke billen en een mooie bult nauwelijks verhulde. Ik kon mijn ogen niet meer van hem afhouden...

En dat scheen hij aan te voelen, het feit dat hij uitgebreid en schaamteloos bekeken werd. Hij draaide zich om en keek me recht aan met zijn prachtige donkere ogen. Oh fuck..hij komt naar me toe...mijn hart klopte in mijn keel, mijn kop werd vuurrood...hoe red ik me hier uit?? Hij bleef recht voor mijn ligstoel staan, lachte...een prachtige lach met witte tanden en zei “Buon giorno”. Nou heeft mijn binnenvaartverleden erg weinig bijgedragen aan mijn kennis van het Italiaans en ik stamelde iets terug. Hij lachte opnieuw en zei in perfekt Engels “Mag ik naast je komen zitten??” Wow....dit had ik niet verwacht...en gretig knikte ik ja. “Ik ben Guiliano” zei hij vriendelijk. Ik stelde me ook voor, nog steeds wat stamelend, ofschoon mij Engels perfekt is. De reden van mijn stamelen zal wel een andere geweest zijn. Het werd een heerlijke dag...we praatten, liepen wat over het strand, dronken wat...maar nee, er gebeurde nog niks. Hij had een sierlijke, bijna gracieuse manier van bewegen, die zijn prachtige lichaam nog beter deed uitkomen. Toen de zon begon te zakken namen we afscheid. Ik kon het niet voor me houden en zei alleen simpel “Guiliano, je bent zo mooi”. Hij bloosde even, glimlachte breed en streek kort over mijn schouder...toen zei hij alleen “Ciao” en weg was hij, me in verwarring en met een berg verlangens achterlatend.

De volgende morgen was ik al om 10 uur op het strand. Maar waar ik ook keek, geen Guiliano. Ik kreeg de smoor in, had zo gehoopt dat hij er weer zou zijn. Ik plofte een tikje sjagrijnig in een ligstoel en bleef kijken of ik hem zag. Maar met het verstrijken van de tijd werd de hoop steeds minder. De zon stond steeds hoger, het werd steeds warmer en ik doezelde weg. Plotseling voelde ik twee lippen in mijn hals die me zacht zoenden en voor ik om kon kijken zei een zachte stem “Ciao, bello”. Ik keek om en ...het was Guiliano. Even mooi en even stralend als gisteren. Hij ging weer zitten in de ligstoel naast me en weer was het een dag van praten...maar wel anders...dieper, persoonlijker, indringender, intiemer. En we bleken erg op elkaar te lijken of bij elkaar te passen. Toen de zon weer ging zakken en ik er van uit ging dat hij weer afscheid zou nemen, gebeurde er iets anders. Hij keek me aan en vroeg “Waar ben je hier??”. “Op de camping” antwoordde ik. “Kom mee dan” lachte hij. We gingen naar de camping, aten eerst een pizza in het restaurant en kochten daar maar tegelijk een fles wijn. Bij de tent aangekomen gingen we in het gras zitten en begonnen die wijn maar eens te keuren, ondertussen verder pratend. Maar ook de blikken werden steeds veelzeggender.

Toen het donker werd en het gesprek steeds diepgaander werd zei hij simpel “Het wordt tijd voor het bed”. En voor ik het wist verdween hij in mijn tent. Ik was even perplex, maar dat duurde niet lang...toen ik de tent binnenkwam lag hij daar...zonder zwembroekje, het absolute toppunt van schoonheid...want ook zijn pik mocht er zijn. Ik trok mijn zwembroekje ook uit en ging naast hem liggen. Het begon bescheiden...met strelen...mijn vingertoppen gleden over zijn zachte huid....een heerlijk gevoel. Ik gleed al snel verder naar zijn tepels....wat een kort gekreun opleverde. We zoenden en daarna werd het tongen....hij was niet alleen mooi, maar ook een heerlijke kusser. Ons beider aandacht verlegde zich naar de onderste regionen van het lichaam. Ik streelde zijn heerlijke pik...mijn vingertoppen gleden over zijn heerlijke eikel, die in het halfduister nog net zichtbaar glinsterde. En hij beantwoordde elke handeling met een gelijke handeling over mijn pik. Ik kneedde zacht zijn grote, harde ballen...en opnieuw werd deze handeling beantwoord.

Onverwacht richtte hij zich op, keek me aan en vroeg zacht “Giorgy, ben jij nog maagd??”. Ik was even beduusd maar antwoordde waarheidsgetrouw dat ik geen maagd meer was. Hij keek teleurgesteld, wat me verbaasde. Ik wilde wel de indruk wegnemen dat ik een hoertje was dat voor iedere kerel op een cruiseplek te krijgen was en zei “Ik heb 2 jaar iets met een man gehad”. Het scheen hem tevreden te stellen, want het heerlijke spel begon opnieuw, nog heerlijker, nog intensiever. Ik lag half op hem, streelde en kuste hem waar ik hem strelen en kussen kon.....het was absoluut heerlijk hier met hem in die tent te liggen. Ik keek hem aan, in die heerlijke donkere ogen waarin je helemaal kon verdrinken en toen vroeg ik “Guiliano, ben jij nog maagd??”. Hij keek me geschrokken aan...deed beschaamd zijn ogen dicht en fluisterde “Ja. Aan beide kanten”. Ik kon het niet geloven, zon mooie en lieve jongen en dan nog helemaal maagd. “Ach”, zei hij, bijna verontschuldigend, “Italiaanse platteland....beetje andere zeden en gewoonten, weet je”. Ik lachte en zei “Hey, we zijn ooit allemaal maagd geweest. Lieverd, wil je er iets aan veranderen?”. Zijn heerlijke, betoverende glimlach kwam weer terug, duidelijk zichtbaar in de donkere tent door de witte tanden. Hij zei ja met een heerlijke dromerige blik in zijn mooie ogen.

Half bewust besloot ik het kalm aan te doen. Ik spreidde zijn benen en begon met het puntje van mijn tong zacht de huid tussen zijn zak en zijn anus te likken. Ik raakte de huid bijna niet aan, het was alsof de wind het deed. Het had een zeer duidelijk effekt op hem....hij kreunde en hijgde, fluisterde van alles in het Italiaans... Toen zijn gekreun echt heftig werd en zijn pik nog verder opzwelde, besloot ik dat het welletjes was. Ik had andere plannen voor wat er nu ging komen. Ik liet hem tot rust komen, geil in zijn ogen kijkend..... Toen hij wat rustiger was ging ik schrijlings op hem zitten...zijn pik recht onder mijn ballen...en begon er heerlijk op te rijden. Het was een heerlijk gevoel hoe zijn glibberige eikel in mijn kruis op en neer ging....

Na een tijdje beiden zo genoten te hebben ging ik een klein stukje naar voren, nam zijn pik in een hand en leidde hem rechtstreeks naar binnen....Het was overweldigend, dat gevoel van hoe ik die heerlijke ongeremde pik in me opnam. In het begin gebeurde het twijfelend, bijna angstig..maar als snel werd het vurig, heftig...hij ging steeds verder in me.....oooh Guiliano, heerlijk hoe je in me zit...ik draaide met mijn kontje om zijn pik...wipte op en neer...hij stootte steeds dieper in me, ik deed alles om er zoveel mogelijk van mee te krijgen...en we werden beiden beloond...ik voelde hoe hij schokkend klaar kwam, hoe de stralen zaad in me schoten...verzengend, kokend als liefdevolle lava... Van de weeromstuit begon mijn pik ook te spuiten en mijn zaad landde op zijn buik, in het steeds mindere licht waren het vage lichtere vlekken op zijn gebruinde huid. Nadat we beiden tot het uiterste bevredigd waren ging ik van hem af en likte zijn slapper wordende pik schoon. We gingen heerlijk tegen elkaar aanliggen, zoenend en strelend.

Plotseling schoot hij overeind en zei geschrokken: “Shit, ik moet naar huis”. Hij stond op, deed zijn zwembroekje aan en vroeg of ik hem een t-shirtje kon lenen. Ik graaide in mijn rugzak, trok er een t-shirt uit en gaf het aan hem. Hij trok het aan, boog zich voorover, kuste me lang en vurig en zei zacht met glanzende ogen “Mille grazie, belle Giorgy”. Met een “Ciao” verdween hij uit de tent.

 Ik heb hem nooit meer teruggezien. De rest van de vakantie wachtte ik elke dag op hem op het strand, maar tevergeefs. En toen was het moment daar dat ik terug naar Nederland moest. Het voelde als een definitief afscheid van Guiliano. Dat ik dat t-shirt nooit meer teruggezien heb, daar kon ik niet zo mee zitten. Waar ik wel mee kon zitten, was met mijn eerste gebroken hart. En ik had niet het idee dat ik zo snel een lijm kon vinden, die dat kon repareren.