Nadat ik wakker was geworden was het pikdonker om mij heen en merkte ik dat ik mij niet kon bewegen. Ik lag op mijn rug en over mijn lichaam zaten banden. Ik merkte dat mijn benen uit elkaar zaten en toen ik verder bij kwam kreeg ik in de gaten dat ik geheel naakt was. Eigenlijk begon ik een beetje in paniek te raken omdat ik me niet kon herinneren wat er hieraan voorafgegaan was. Langzaam kwam ik verder bij en begon de mist in mijn hoofd wat op te klaren. Alhoewel het pikdonker was, had ik wel het idee dat de ruimte waar ik in lag niet zo heel erg groot was. Ook nu ik nu wakker was, bleef de ruimte donker. De ruimte rook een beetje klinisch. Voor de rest was er geen enkel teken waaruit ik kon opmaken waar ik was of in wat voor een omgeving. Mijn hoofd kon ik ook niet bewegen. Deze zat tussen soort kussens en ik voelde ook iets aan mijn kin. Ineens schoot me te binnen dat dit wel eens zo'n steun kon zijn die je om krijgt als je een ongeluk hebt gekregen. Heb ik een ongeluk gehad, zou ik blind zijn, ging er door mij heen. Ik probeerde wat te zeggen, maar dat ging niet. Er zat iets in mijn mond waardoor ik alleen maar geluiden kon maken. Mijn geluiden produceerden een echo in de ruimte. Lag ik dan in een operatieruimte? Had ik mijn rug gebroken? Ik kon mijn vingers en voeten bewegen en voelen. Dat was in ieder geval goed. Ik kon me ook een beetje omhoog bewegen, dus dat werkte ook nog. Waar was ik dan en wat deed ik hier? Ik probeerde weer wat te roepen, maar dat lukte niet. Het was niet meer dan een uhu wat ik eruit kreeg.

Waar was ik? Wat deed ik hier? Waarom lag ik hier naakt en vastgebonden? Alhoewel mijn situatie erg verwarrend was, was de gedachte dat ik hier naakt lag toch ook wel weer spannend. Ik had wel vaker van die fantasieën gehad en nu lag ik hier dus zo. Hoe langer ik daar over nadacht, hoe meer ik daarvan opgewonden begon te raken. Mijn pik begon daar ook op te reageren en omdat hij stijf werd, merkte ik ook dat er iets in mijn pik zat. Een catheter? Door de sensatie begon mijn pik nog verder te groeien en stond hij binnen de kortste keren op volle sterkte. Een zoemend geluid, een klik en een flits boven mij. Gelijk een pijnscheut in mijn ogen. Die deden het ook nog dus. Ik zag gelijk wel allerlei kleurige flarden in mijn ogen van die flits. Nog een zoemend geluid, ik hield mijn ogen dicht en nog een klik en een flits. Worden er nu foto's gemaakt? In een operatiekamer? Nee dit kan geen operatiekamer zijn. 

Ik probeer me wat te bewegen. Weer een zoemend geluid. Ik knijp mijn ogen bijna dicht en hoop door mijn oogharen wat te zien van de ruimte als de flits komt. Ik lig hier naakt met een stijve pik, gaat er door mij heen. Klik. Flits. De flits is fel. Ik denk dat ik een witte ruimte zie, maar door de kussens waar mijn hoofd in geklemd zit, kan ik mijn hoofd niet bewegen en belemmert dat ook mijn zicht. De paniek begint nu toch weer de overhand te nemen. Waarom die flitsen? Zijn het foto's? Zijn het geen flitsen in mijn hoofd door een ongeluk? Waarom kan ik niks zeggen? Wat zit er in mijn mond?

Opeens voel ik een tintelend, prikkelend gevoel aan mijn ballen. Wat is dit? Het wordt ook intenser. Aah! Nu wel erg pijnlijk. Ik kreun van de pijn. Nu voel ik dat aan of in mijn pik. Aah! Dit is pijnlijk! Aah!! Afwisselend voel ik nu flinke steken op mijn ballen en in mijn pik. Het doet zo'n pijn dat ik merk dat mijn ogen ervan beginnen te tranen. Zoem. Klik. Flits. De steken zijn nu om de beurt en worden nog wat intenser. Zover ik kan, kreun ik het uit. Nu beginnen ook mijn tepels te steken. Wat is dit!!!! Aaah!!! De tranen lopen nu echt uit mijn ogen van de pijn. Zoem. Klik. Flits. En zoals het gekomen is, houdt het ook weer op. Ik voel mijn hart bonzen in mijn borst en hoofd. Mijn adem is twee keer zo snel lijkt het wel. Waar ben ik? Wat is er aan de hand? Plotseling weer een salvo van pijnscheuten op mijn pik, ballen en tepels. Ik kreun het nu uit. Ik wil me bewegen. Ik wil weg, maar ik kan niet weg. De banden houden mij genageld.

Wat vind je van het verhaal tot nu toe? Laat het mij weten.