Verleden in de Nacht, Toekomst in de Morgen

Verleden in de Nacht, Toekomst in de Morgen

Pater Van Henegouwen was geen pater meer, maar gewoon Henri Van Henegouwen. Nadat hij sex had gehad met een door een demon bezeten jongen en het celibaat had gebroken, kreeg hij last van zijn geweten. Temeer omdat hij voor zichzelf in stilte moest toegeven dat sex toch wel heel erg lekker was. Dus was hij uitgetreden en zocht een baan in de normale wereld.

Maar nu was het weekend. Dus zat hij lui in een tuinstoel te genieten van de late avondzon, van het gouden avondlicht, het mooiste licht wat er bestond. Hij rookte een pijp en mijmerde wat in het wilde weg. Totdat de bel ging...”Shit”, mompelde hij in zichzelf, “Helemaal geen zin in”. Maar toch ging hij plichtsgetrouw naar de voordeur en opende die. Een jonge jongen stond voor de deur...hij kende hem, maar waarvan? “Hoi pater” zei de jongen breed lachend. Even wist Henri niet hoe hij het had. “Nee, dat is verleden tijd, jongen. Het is nu gewoon Henri”. Hij probeerde voor de geest te halen waar hij die jongen van kende..”Kent u me niet meer?” vroeg de jongen met een beteuterde blik. “Jawel,” antwoordde Henri, “maar ik weet niet precies meer waarvan”. De beteuterde blik bleef: “Rene., U hebt een paar jaar terug een demon bij me uitgedreven”. Het viel bij Henri op zijn plaats...de mooie, onschuldige en verleidelijke jongen...de sessie met sex, het vuur met vuur bestrijden...”Kom er in” zei hij spontaan. Rene bloosde even, kuste Henri op zijn wang en liep vrolijk naar binnen.

Na de eerste plichtplegingen (“Wil je wat drinken?” en zo) werd er bijgepraat. Henri wilde weten wat er met de jongen was gebeurd na de demonuitdrijving en was tevreden over het antwoord. De avond viel. Het werd langzaam donker en ook de toon van het gesprek werd donkerder. Rene begon aan zijn zoveelste blikje bier, somber voor zich uit kijkend. “Wat is er, jongen” vroeg Henri voorzichtig. Misschien had hij het beter niet kunnen vragen, want de jongen barstte in snikken uit en het leek alsof er een stortvloed van ellende losbarstte. Het bleef komen, zonder dat het te stuiten was. Hoe hij uit het voor de buitenwereld ideale gezin kwam, maar hoe zijn alkoholistische, sadistische vader zijn moeder mishandelde, over hoe hij als kind verstijfd van angst in bed lag als hij de klappen en hulpgeroep van zijn moeder uit hun slaapkamer hoorde, zodat hij zijn hoofd onder het kussen stak om het niet te hoeven horen, over hoe hij op een kwade dag onder politiebescherming door Jeugdzorg uit huis weerd gehaald en in een tehuis werd geplaats. Hoe hij op 8 jarige leeftijd besloot dat hij nooit, maar dan ook nooit, als zijn vader wilde worden. Over hoe hij zich steeds meer terugtrok in zichzelf en steeds onhandelbaarder werd op school en in zijn omgeving. Hoe hij na een paar jaar weer terug naar huis werd gestuurd, waar alles weer opnieuw begon. En tot slot, over hoe hij in zijn puberteit ontdekte dat hij verliefd werd op jongens, dus homo was. Nieuwe angsten en nieuwe onzekerheden bovenop de al bestaande angsten en onzekerheden: angst om uitgestoten te worden door zijn vrienden, om gemeden te worden en alleen te staan. En de angst dat zijn vader hem uit huis zou schoppen als hij er achter kwam dat dat jong homo was. Om zichzelf te beschermen bouwde hij een ondoordringbare muur op, die zijn diepste gevoelens beschutte tegen de aanvallen, de spot en de hoon van buitenaf. Maar nu was hij er achter gekomen dat hij zelf ook niet meer door de muur naar buiten kon, dat hij opgesloten zat in zijn eigen verdediging.

Terwijl het hele verhaal met horten en stoten en veel snikken er uit kwam, steeg het bierverbruik tot duizelingwekkende hoogte. Henri liet het toe, het was nodig om de arme jongen de kans te geven alle remmen los te gooien en alles er uit te gooien. Maar het had zijn prijs...tegen het begin van de nacht begon Rene onsamenhangend te praten, hij wist niet meer precies waar hij was, zijn bewegingen werden slordig en uiteindelijk zakte hij in elkaar in een diepe slaap in de stoel. Henri bekeek het even. Hij had een beetje de smoor in, want hij het zich het vervolg van het bezoek van de jongen iets anders voorgesteld. Maar nee, niet nu, niet zoals de jongen nu was. Sex had bij hem te maken met liefde, met tederheid en genegenheid. Sex met Rene in de toestand waarin hij nu verkeerde was misbruik, bijna verkrachting. En dat woord kwam in Henri’s woordenboek niet voor. Dus tilde hij de jongen op, droeg hem naar de slaapkamer en legde hem op bed. Hij kleedde hem uit, waarbij hij even de neiging niet kon onderdrukken het mooie, jonge lichaam te strelen. Toen dekte hij de slapende jongen toe met het dekbed, ging terug naar de woonkamer, trok nog een paar keer aan zijn pijp, dronk zijn laatste wijn op en ging ook naar bed. Voor hij het licht in de slaapkamer uitdeed kuste hij de jongen zacht op het voorhoofd.

Toen Henri in alle vroegte langzaam zijn ogen opende werd hij begroet door een prachtige ochtend. De frisse morgenlicht kwam binnen door het open raam, het gouden licht van de opkomende zon viel stralend in de kamer en de vogels kwekten om het hardst om te melden dat ze er ook nog waren. Hij keek naar links en zag Rene naast hem liggen, nog diep in slaap. Dat was niet zo vreemd na alle bier van gisteren, lachte hij in zichzelf. Hij draaide zich op zijn zij en stak een hand uit. Heel voorzichtig streelde hij met een vinger de naakte huid van de schouder van de jongen. Nee, echt voorzichtig, hij wilde hem niet wakker maken. Maar de  vinger leek een eigen leven begonnen en te zijn geworden tot de uiting van zijn diepste wens: heel erg lief te zijn voor de jongen naast hem. Bijna automatisch gleed de vingertop licht over de arm, keerde terug naar boven, volgde het schouderblad en ging langs de wervelkolom naar beneden om uiteindelijk op een van de billen en op de heup te eindigen.

Er klonk een licht gekreun, niet van wellust maar van iemand die langzaam wakker wordt. Rene begon zich te roeren, draaide zich om en keek naar Henri..het waren de mooiste ogen die de oudere man ooit had gezien...stralend, diep donkerbruin, glinsterend en een tikje uitdagend. “Goedenmorgen, lieve jongen” fluisterde Henri, “Goed geslapen??”. “Mmmjaaa” klonk het licht slaperige antwoord. Maar zo slaperig was Rene niet...hij schoot als een raket omhoog en voor Henri het wist voelde hij de lippen van de jongen op de zijne...”Moet toch fatsoenlijk goede morgen zeggen” giechelde Rene. “Jij kleine ondeugd” lachte Henri..maar de verrassing op deze vroege morgen ging nog verder...voor Henri er erg in had zat Rene op hem en rustte een harde, jonge pik op zijn linker tepel. Het voelde heerlijk aan, de zacht vochtige eikel op zijn huid...en de donkerbruine ogen bleven op de zijne gericht met een steeds duidelijker uitdagende blik. Rene boog zijn gezicht naar Henri toe en zoende hem hartstochtelijk. Terwijl hij dit deed ging zijn onderlijf naar beneden en Henri voelde de harde pik met de vochtige eikel over zijn huid glijden, van de tepel over de borst, over de buik, naar onderen. Een dun vochtig spoortje bleef achter...uiteindelijk kwamen beiden pikken tegen elkaar, die van de onbezonnen en wilde jonge hond en van de oudere man. Het gevoel was onbeschrijflijk heerlijk.

Rene rolde zich terug op zijn rug en keek uitdagend geil lachend naar Henri. “Weet je”, fluisterde hij, “Ik was die avond doodsbang, die avond dat je die boze geest uit me hebt gejaagd. Alles deed onzettend pijn, ik kreeg geen lucht, dacht eerst dat het afgelopen was met me.....en toch..ik wist dat me niks kon gebeuren omdat jij er was”. Henri voelde tranen van ontroering over zoveel jeugdig vertrouwen in hem. “En” vervolgde de jongen, “er gaat me nu ook niks vreselijks gebeuren, alleen iets heel fijns. Het mag nu, Henri...je bent vrij....”. Even likte de jongen zijn lippen, spreidde zijn benen en fluisterde nauwelijks hoorbaar “Maak me van jou...ik wil het zo graag”.

Henri rolde op de jongen, zijn pik tussen de wijd opengesperde benen en drong langzaam en voorzichtig in hem. Het was een genot om te voelen en te zien hoe het jonge lichaam er op reageerde...het was totale overgave...hij voelde elk spiertje, bijna elke cel, zich om zijn pik klemmen. Rene was zo heerlijk strak, zo heerlijk warm en zacht van binnen...opnieuw ging Henri op in een gevoel van gelukzaligheid...Langzaam begon hij te neuken, ondertussen elke liefkozing die hij kende fluisterend, die beantwoord werden met gehijg en gekreun, dat nu wel gevoed werd door lust en genot. De jongen klemde zijn benen om de voormalige pater, als een uitnodiging, nee...een aansporing om nog dieper te gaan en tot het uiterste te gaan in het verkennen van zijn binnenste. En Henri verkende zijn binnenste zo ver het ging..tot hij kreunend en brullend klaarkwam.....Rene genoot...ogen gesloten, gillend en kirrend van genot.

Henri rolde weer op zijn rug, maar bleef strelen...Rene draaide zich op zijn zij, richtte zich op op een elleboog en keek hem strak aan...”Henri..ik ben nu van jou...ik wil bij je blijven”. Henri schrok, niet omdat hij het niet zou willen, maar “Ja maar, je ouders, je vader??”. Even betrok het gezicht van de jongen. Met verbeten toon zei hij “Die oude zuiplap...wat mij betreft zuipt hij zich maar dood”. En meteen begonnen de ogen weer te lachen...”Och” zei Henri zacht, “waarom ook niet??”. Diep gelukkig keken ze elkaar aan, de oudere man en de jonge jongen die elkaar hadden gevonden.

“Hey” zei Rene, “Jij moet het ontbijt maken, want ik weet hier niks te staan. Als je me vertelt waar alles staat, dan doe ik het morgen”. Hij sprong uit bed en liep naakt richting douche, een prachtig uitzicht, een naakte, slanke jonge jongen die door het gouden zonlicht loopt. Toen Henri de douche hoorde lopen, lachtte hij in zichzelf en mompelde “Tja, dan maar aan het werk”. Hij stond op en liep fluitend nar de keuken om het koffieapparaat aan te zetten.

Weet je, als dit een klassiek sprookje was, zou het kunnen eindigen met “En ze leefden nog lang en gelukkig”.