Verboden liefde Deel 4

Toen Marie thuis en ze haar man Frank op de bank zag slapen besloot ze stilletjes naar boven te gaan zonder hem te wekken. Boven was ze alles nog aan het overdenken over hoe het nu verder moest, zonder dat het gezin helemaal uit elkaar zou vallen. Ze wist wel waarom haar man zo tegen homo’s was, dat had met zijn verleden met zijn beste vriend Jos te maken. Jos heeft ze ook gekend want Frank en Jos waren al hele goede vrienden sinds ze samen op de basisschool zaten en ze had net een klein jaar een relatie met Frank toen Jos zelfmoord pleegde door zich op te hangen in de slaapkamer, Jos en Frank waren toen beide 19 en zij 18. Jos was 3 jaar daarvoor meerdere malen verkracht door een 55 jarige plaatsgenoot en is nadien nooit meer de oude geworden.

Alleen Frank en Marie hadden sindsdien nog contact met Jos en de ouders van Jos zeiden regelmatig, dat is nu echte vriendschap elkaar in goede en slechte dagen steunen en er voor elkaar zijn. De dag dat Jos overleed kan Marie nog goed herinneren, ze zouden met zijn drieën naar een restaurant gaan om te vieren dat zij en Frank een jaar samen waren en daarna zouden ze naar de bioscoop gaan en nadien nog wat gaan drinken. Toen zij en Frank bij Jos zijn ouders kwamen was Jos nog boven bezig zeiden zijn ouders, toen het voor Frank allemaal wat te lang ging duren ging hij naar boven en klopte op de deur van Jos, maar er kwam geen reactie dus had Frank nog en keer geklopt, maar wederom was er geen reactie op gekomen waarna Frank besloot de deur maar gewoon te openen. Toen Frank binnen kwam schrok hij zich wezenloos en riep meteen naar de ouders van Jos dat ze naar boven moesten komen. Jos had zich opgehangen aan de verwarmingsbuizen  die net onder het plafond door liepen. Frank tilde Jos snel op totdat zijn ouders er waren en de vader van Jos maakte het touw los en legde samen met Frank Jos op bed. Snel werd 0611 gebeld maar het mocht allemaal niet meer baten, Jos was overleden. Later vonden ze een afscheidsbriefje van Jos wat hij geschreven had net voor zijn dood.

Lieve ouders Frank en Marie,

Ik wil jullie bedanken voor alle steun en leuke momenten die ik heb gehad in mijn korte leven, maar de laatste 3 jaar waren voor mij een hel waardoor ik in constante schaamte leefde. Alleen jullie waren er ook in die periode, terwijl de rest een voor een afhaakte. Ik leef sinds 3 jaar met constante geestelijke pijn en heb iedere nacht nachtmerries, ik wil rust in mijn hoofd en mijn optie om dat te krijgen is deze daad. Verwijt jullie alstublieft helemaal niets betere ouders en vrienden als Frank en Marie kan een mens zich niet wensen, ik wil alleen maar rust in mijn hoofd, eeuwige rust. Treur niet te lang om mij maar ga door met het leven, het is al zo kort. Ooit komen we elkaar wel weer tegen.

Liefs Jos.

Sinds Frank had gehoord wat er was gebeurd met Jos en dat hij 3 jaar nadien zelfmoord had gepleegd had hij zich tegen pedofielen en homo’s in het algemeen gekeerd en stak dat niet onder stoelen en banken. Groot was dan ook de klap voor hem toen Jonas vertelde dat hij homo was en op mannen viel, terwijl de naam van Jonas een woordspeling had van Jos. Ze was bang dat Frank stomme dingen ging doen als hij hoorde dat Robert 17 jaar ouder was dan Jonas, maar dit was echte liefde, dat had ze zelf gezien vanavond. Ze zag dat haar zoon bij Robert zeer gelukkig was en beide zeer verliefd waren op elkaar. Uitgeput van het vele denken naar oplossingen en haar gedachte naar het verleden viel Marie in een diepe slaap. De volgende was ze al vroeg wakker en ging naar beneden en zag dat haar man nog sliep.

Ze zette de koffie aan en van de geur van verse koffie werd haar man ook wakker. Was het gezellig bij je vriendinnen vroeg hij, ik heb je niet thuis horen komen. Ja heel gezellig, hij hoefde niet te weten waar Marie echt was geweest omdat dan de hele stemming weer om zou slaan. Je lag zo lekker te slapen dat ik je niet heb willen wekken en ik stilletjes naar boven ben gegaan. Ik ga straks Mark mijn collega helpen met de verbouwing van hun badkamer zei Frank. Is goed schat ga maar even lekker je zinnen verzetten. Toen ze zeker wist dat haar man weg was appte ze Jonas en zei dat zijn vader weg was en pas laat zou terug komen, ze kreeg een appje terug met het bericht of het goed was dat Robert ook mee kwam.

Ze schreef terug dat het goed was maar dat hij wel op moest letten en dan niet te laat moest komen. Een half uur later kwamen Jonas en Robert naar binnen en werden begroet door Marie. Jonas ging snel naar boven om wat spullen te pakken terwijl Robert en Marie wat praatten bij een kopje koffie. Toen Jonas beneden kwam vroeg hij, weet hij dat je gisteren bij Robert en mij bent geweest, dat leek mij niet verstandig om dat al te vertellen na wat er eergisteren is voorgevallen zei Marie, hij denkt dat ik bij vriendinnen ben geweest. Wij gaan vanmiddag naar de stad zei Jonas vrolijk en gaan vriendschapsringen kopen. Oh dat is leuk zei Marie, ik hoop ze snel te kunnen zien. Dat komt wel goed mam en ze stonden op om te vertrekken.

In de stad liepen Robert en Jonas hand in hand door de winkelstraat, iedereen mocht zien dat ze een stel waren. Sommige mensen keken raar omdat ze hand in hand liepen zeker in verband met het leeftijdsverschil tussen hun maar daar trokken Robert en Jonas zich niets van aan. Bij een juwelier  zagen ze hele mooie ringen liggen en gingen naar binnen. Ze lieten de ringen graveren met de tekst, Voor altijd samen. Ze deden de ringen meteen bij elkaar om en verlieten na betaald te hebben de winkel. Buiten zagen ze niet dat 3 winkels verder Jonas vader met Mark naar buiten kwamen uit een sanitair winkel. De vader van Jonas zag Jonas wel en even later ook Robert omdat ze elkaars hand vast pakte en schrok zich rot toen hij zag dat Robert een heel stuk ouder was.

Hij tikte Mark aan waarvan hij wist dat die er net zo over flikkers dacht als hij, kijk daar heb je die flikkerzoon van mij met zijn flikkervriend. Hij ziet er een heel stuk ouder uit zei Mark, ja inderdaad, zijn leeftijd heb ik niet gehoord van de week alleen zijn naam, Robert Schreef of Streef of zoiets. Kom we gaan snel weg zei Frank ik walg van deze vertoning, maar hier is het laatste woord nog niet over gezegd, wat denkt de pedo wel.