Verboden liefde Deel 7

Commissaris Ter Beke stopte voor het huis van Jonas, en stapte uit. Marie had de politiewagen al in de straat zien stoppen  en keek uit nieuwsgierigheid waar de agent naar toe liep, tot haar schrik zag ze tot hij naar haar voordeur liep en ging naar de voordeur om open te doen. Goedemiddag mevrouw, mijn naam is commissaris Ter Beke, mag ik even binnen komen. Marie liet de man binnen en liep samen met hem naar de woonkamer. Wat is er aan de had agent, is er iets met Frank of Jonas? Is uw man ook thuis? Nee, Frank is klussen bij een collega, wat is er met Jonas aan de hand? Jonas is aan het eind van de middag flauw gevallen en is ter controle naar het ziekenhuis vervoerd, als u wilt breng ik u zo daar naar toe. Ja graag zei Marie. Mevrouw van Tiel, kent u toevallig Robert Streef?

Ja die ken ik, dat is de vriend van mijn zoon, hoezo wat is er met hem? Meneer Streef is vanmiddag bij hem thuis aangevallen en hevig bloedend achter gelaten, hij vecht momenteel nog voor zijn leven. Marie trok bleek weg en ging even zitten om het allemaal te laten bezinken. Uw zoon kwam net aan fietsen toen de traumahelikopter op steeg met mijnheer Streef, toen uw zoon hoorde dat Robert daar in lag viel hij flauw. Weet u al wie het gedaan heeft vroeg Marie? De dader staat op camera, we zijn nu aan het achterhalen wie het is. Wilt u niet even uw man bellen, ja is goed zei Marie. Ze pakte haar mobiel en belde frank op. Toen Frank  opnam zei ze, Frank Jonas ligt in het ziekenhuis, oh wat heeft die homozoon van mij nu weer geflikt. Hij is flauw gevallen toen hij hoorde dat Robert zwaar mishandeld was. Echt weer iets voor dat homomietje van ons om flauw te vallen en net goed voor die pedo, tot hij zijn poten maar thuis houd, was dat alles want we zijn hier nogal druk bezig snauwde Frank. Ter Beke die het verhaal half mee had gevolgd stond een verontwaardigd te kijken naar de reactie van Frank.

Toen Marie dat zag zei ze, mijn man is zwaar homofoob, hij trekt het net dat zijn zoon homo is maar meer ook niet, Robert was hier ook niet welkom van mijn man. Ter Beke knikte een keer en zei zullen we gaan, is goed zei Marie en ze reden naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werd Marie meteen naar Jonas geleid en omhelsde hem stevig. De dokter kwam de kamer binnen lopen en zei meneer van Tiel u bent helemaal gezond u mag van ons naar huis toe. Ik wil niet naar huis zei Jonas ik wil naar Robert toe, waar ligt hij? De dokter keek hem vragend aan en marie zei, Robert is zijn vriend die is vanmiddag zwaar mishandeld afgevoerd met de traumahelikopter. Hier is niemand binnen gebracht met de traumahelikopter maar ik zou voor even navraag doen, ik kom zo bij u terug. Even later kwam de dokter terug en zei dat de heer Streef in Eindhoven lag en dat ze hem nu aan het opereren waren. Marie belde een vriendin op die hun wilde brengen want op haar man hoefde ze niet te rekenen, dit was zeer zeker niet de Frank waar ze 20 jaar geleden mee was getrouwd en ze dacht ook steeds vaker aan een scheiding, maar eerst was Robert belangrijker en haar man kon de spreekwoordelijke boom in.

Frank die inmiddels was aan gekomen bij Mark en zijn vrouw, zat te vertellen wat er gebeurd was bij Robert en de vrouw van Mark zei, doe die blouse maar even uit dan was ik het bloed eruit. Dat zal hem leren zei Mark toen Frank klaar was met zijn verhaal en dat hij maar net op tijd weg had kunnen komen voor de politie er was. Bij ons ben je veilig zei Mark, dank je Mark, zullen we wat gaan doen want om met zuivere kleren thuis te komen is verdacht. Marie en Jonas waren inmiddels in Eindhoven aangekomen en de vriendin van Marie had gezegd dat als ze naar huis wilde ze maar moest bellen en dan kwam zij of haar man hun ophalen. In het ziekenhuis kregen ze te horen dat ze nog aan het opereren waren en dat ze in de wachtkamer moesten wachten. In de wachtkamer barste Jonas in tranen uit en vroeg hardop af, waarom, waarom doet iemand zoiets, Robert doet niemand kwaad.Marie pakte Jonas vast en trok hem stevig tegen zich aan en suste hem. Het wachten leek een eeuwigheid te duren maar na een goed uur kwam de chirurg naar hun toe en vroeg, u bent familie van de heer Streef? Robert is mijn vriend zei Jonas, mag ik naar hem toe?

Straks zei de chirurg, ze zijn de laatste handelingen aan het doen bij hem en daarna gaat hij naar de IC afdeling toe. Robert heeft heel veel geluk gehad al zijn de eerste 48 uur nog wel kritiek, hij wordt momenteel in coma gehouden, ook vanwege de pijn. Er waren diverse interne bloedingen, zijn milt hebben we moeten verwijderen, en hij had een geperforeerde long, ook hebben we zijn gebroken neus recht gezet. Als u naar hem toe gaat wees dan voorbereid dat hij aan diverse slangetjes en monitoren ligt. Mijn assistent komt bij u als u naar hem toe mag. Een half uur later kwam de assistent Jonas en Marie halen en bracht hun naar de kamer van Robert en bleef er even bij totdat de eerste schrik van het aanblik van Robert verdwenen was. Jonas ging aan de rand van het bed zitten en pakte de hand van Robert vast en begon weer zachtjes te huilen. Marie liet hem even alleen met Robert en ging naar de gang en smste haar vriendin hoe het er momenteel voorstond. Ze kreeg een berichtje terug met sterke daar en je kan ons altijd bellen ook ‘snachts, wij zijn er voor jullie.

Dankje jullie zijn echte vrienden smste ze en ze ging weer naar binnen. Jonas was inmiddels opgehouden met huilen maar had nog steeds de hand vast van Robert en keek naar de vriendschapsringen. Na een tijdje daar met 2en stilzwijgend gezeten te hebben kwam de verpleegster hun zeggen dat ze beter naar huis kunnen gaan om wat uit te rusten en dat ze zouden bellen als er verandering was. In eerste instantie wilde Jonas niet mee, maar toen er werd gezegd dat het voor Robert ook beter was gingen ze naar huis. Toen ze ’s avonds laat thuis kwamen zagen ze dat Frank nog niet thuis was en Marie kon er met haar gedachte niet bij dat dit alles hem zo koud liet, voor het zelfde geld was Jonas al bij Robert geweest en waren ze beide aangevallen. Ze zou heb straks eens goed de waarheid zeggen als hij thuis kwam, maar eerst Jonas naar bed brengen dat is belangrijker nu.