Tom hoofdstuk 15

Ik liep naar de slaapkamer en opende de deur van de kast. Onder op de stapel zag ik een wit sportbroekje liggen. Ik bekeek het maar zag niets bijzonder. Ik trok het aan verdomme dacht ik dat kan niet waar zijn. Het was een gedeeltelijke doorkijk broek. Je kon niet precies zien wat er op mijn onderbroekje stond maar voldoende aan de kleurtje dat het een kinderbroekje was. Shit, het T-shirtje reikte maar net tot aan de band dus er beslist niet over. Het broekje was gelukkig wel redelijk lang dus ik liep niet echt voor schut. Tenminste niet als je niet dicht bij stond. Ik bleef nog even staan kijken. Liep naar de spiegel en bekeek het nog even. Ja het zag er beslist niet leuk uit als je dicht bij stond maar van veraf moest het gaan. Mijn lul had echter zelf hele andere ideeën en begon langzamerhand er zijn eigen gedachte op te houden en begon te steigeren. Hmm geen goed idee om hier te lang te blijven staan dus ik kon maar beter gaan. Het was warm genoeg om zonder jas te gaan en aangezien een jas op een sportbroekje vreemd stond, pakte ik mijn portemonnee en een tas en ging vol goede moed op weg. Het was nog niet echt boodschappen spits uur zo net rond de middag maar het was toch aardig druk in het winkelcentrum om de hoek.

Onder weg had ik een man heel nadrukkelijk zien staren maar voor de rest viel het wel mee. Ik probeerde niet te veel naar andere mensen te kijken dan zou ik tenminste ook niet zien of iemand me zag lopen met het kinderonderbroekje er onder. In de winkel zelf ging het goed ik liep langs de rekken, draaide af en toe om omdat ik niet wist of mijn meesters of iemand in opdracht van hen hier was om mij te volgen. Tot dan toe was het nog redelijk. Maar aangekomen bij de groentes moest ik even wachten. Ik kon het zelf niet pakken maar moest het aan de jongeman achter de toonbank vragen. Hij was nog iemand anders aan het helpen. Groentes en fruit lag zowel voor hem (tussen ons in dus) als achter hem. De vrouw besteld een aantal sinaasappelen die precies voor mij lagen. Ik zag de jongeman voorover buigen om de sinaasappelen te pakken. Te laat realiseerde ik mij dat hij nu op dichter dan 1 meter van mijn sportbroekje kwam en toen ik naar beneden keek zag ik zijn gezicht duidelijk gericht op mijn lichaam. Verdomme, Ik voelde me rood kleuren. Ik kon wel door de grond zakken. Ik weet niet zeker of ik het mij verbeelden maar hij zocht nog al extra lang naar de juiste sinaasappel. Ik wist het zeker dat hij het gezien had toen hij omhoog kwam en een beetje vragend, lachend mij aankeek voordat hij aan de mevrouw vroeg of zij nog wat meer wenste. De mevrouw was klaar en ik stond nog steeds met een rood gezicht toen hij mij aankeek en zei:

“En waar kan ik u mee helpen meneer”.

“eh”

“Oh u weet het niet precies, misschien sinaasappelen”.

Verdomme, ik voelde me mond helemaal dichtslaan en kon niets meer zeggen. Ik knikte maar ik moest wat en had tijd nodig om de echte groente die ik wilde te bestellen. Hij reikte weer voor over en deze keer nog wat verder naar voren. Als hij nu naar voren keek inplaats van naar de sinaasappelen shit dacht ik, het erge was dat ik mijn lul voelde steigeren in mijn broekje. Gelukkig voorkwam het apparaatje dat ik stijf werd zodat in ieder geval die vernedering mijn bespaard bleef. Pijnlijk werd het wel met de minuut erger.

“Ok ik heb er nu 4 is dat genoeg” zij hij toen hij lachend weer omhoog kwam.

“Ja denk van wel”.

“Goed wilt u nog iets anders”.

Ik kon daar echt niet langer meer blijven staan en besloot ter plekke dat ik wel groente uit blik zou meenemen. “Nee dank je, dat is genoeg”. “Jammer, er liggen nog genoeg sinaasappelen” zij hij met een lachje. Verdomme dit was zo vernederend. Hij was ook echt zo’n type dat inderdaad niet op z’n mondje gevallen was. Of hij mij leuk vond of gewoon de aanblik vernederend genoeg vond om dat nog wat in te wrijven wist ik niet, maar ik was blij dat ik weg kon lopen. Gedurende de rest of de boodschappen lukte het me toch wel om zo veel mogelijk mijn handen, mandje of boodschappen voor mij broekje te houden. Ik wilde echt niet nog zo’n confrontatie. Wat dat betreft konden ze de pot op. Ik liep snel haar huis. Gelukkig kwam ik niemand tegen in de lift en stapte blij mijn kamer weer in. Ja ik wist dat ik hier nog wel op de website te zien zou zijn maar gelukkig niet meer zo voor iedereen. Ik ruimde de boodschappen op en juist toen ik in de kamer terug kwam hoorde ik mijn e-mail af gaan. Alweer dacht ik. Ik opende de e-mail.

Slaaf

je dacht toch echt niet dat dat voldoende was. We hebben gehoord dat je regelmatig wat voor je broekje hield dat kan dus echt niet. Je verdiend daar straf voor. We hebben er even over nagedacht. Je hebt twee opties. Of de webcam blijft morgen aan en we verplichte je om iemand uit te nodigen zonder andere kleren te brengen.

Of je gaat terug naar de winkel. Voordat je dat doet moet je echter wel eerst de envelop uit de brievenbus halen die er net is ingestopt. Daar bevindt zich de sleutel in van het slotje. Je weet vast wel welk slotje ik bedoel. Je haalt het slotje er af. We denken dat je lul wel wat meer vrijheid heeft verdiend voor deze tweede winkelronde. De sleutel laat je zichtbaar op tafel liggen als je weggaat. Bij terug komst moet het slotje er weer op en doe je de sleutel in de envelop en stuur deze per post terug.

We zien vanzelf wat de keuze wordt slaafje.

Oh en voor vanavond wel dat zie je wel maar misschien komen we wel met 5 personen eten.

Je meesters

Ps ik denk dat 4 sinaasappelen voor 5 personen wel wat weinig is.

Verdomme nee dat konden ze niet menen. Ik ging niet iemand uitnodigen dat zou te vernederend zijn maar ja ik wist ook wat er gebeurde als ik het slotje er af zou halen. Mijn lul zou met geen mogelijkheid tegen te houden zijn. Wel ik gehoorzaamde maar beter, wie weet wat ze anders zouden verzinnen. Ik ging naar beneden en haalde de envelop er uit. Er stond een retour afzender op waar ik hem naar toe moest sturen. Het was wel een postbus nummer zag ik. Ik ging terug naar boven alwaar ik mijn sportbroekje en kinderonderbroekje uit deed. Mijn lul begon al te steigeren. Verdomme alleen het vooruitblik dat ie weer stijf kon worden was voldoende. Maar ja ik had dan ook al zoveel dagen niet meer klaar gekomen. Dat was toch iets wat ik ook niet meer gewend was. Met wat moeite lukte het om mijn lul te bevrijden. Het effect was gelijk mijn lul rukte op tot het topje van het apparaat. Ik voelde mijn eikel tegen de bovenkant aandrukken wat een wat minder gevoel gaf, wat nu dacht ik. Ik trok heel voorzichtig mijn onderbroekje met de figuurtjes weer over mijn lul. Shit ik moest het wat extra naar voren halen omdat het anders helemaal niet lukte. Wel vooruit dan maar en ik trok nu ook mijn witte sportbroekje er overheen. Ik durfde bijna niet te kijken het broekje was strak genoeg om een en ander flink duidelijk te maken.

Zou ik in de spiegel kijken om te zien hoe het er uit zag of toch maar beter niet. Nee ik moest het zien voordat ik weg ging. Ik liep naar de spiegel en zag dat ik inderdaad een behoorlijke bobbel had. Verdomme Verdomme zo kon ik toch niet op straat. Ik moest eerst maar wat anders doen. Ik probeerde door middel van wat meer schoonmaak mijn lul te bevrijden van al te veel bloed. Of het lukte weet ik niet, ik voelde de pijn minder worden maar ik wilde er beslist niet te veel bij na denken. Na een half uur besloot ik maar te gaan. Met een niet al te grote boodschappen tas probeerde ik zo snel als mogelijk naar de winkel te komen. Ik besloot op de fiets te gaan aangezien ze daar deze keer niets van gezegd hadden. Toen ik afstapte voelde ik mijn benen lichtjes trillen. Verdomme zenuwen en niet zo’n beetje ook. Ik vroeg mij af of de knul er nog zou staan en wat zijn reactie zou zijn. Ik liep de winkel in langs de rekken, voordat ik bij de groente aankwam keek ik eerst even om het hoekje of hij er was. Ja hoor daar was hij nog steeds. Ik haalde diep adem voelde nog steeds mijn benen trillen, oh shit en mijn lul steigeren toen ik langzaam naar de groentes toe liep. Er waren nog twee klanten voor me dus ik sloot achter aan. Diegene die het eerst klaar was, stond voor de sinaasappelen dus ik aarzelde heel even alvorens ik het stapje naar voren deed. Ik zag dat hij terwijl hij de volgende klant hielp mij alweer vanuit zijn ooghoeken gezien had. Ik voelde me rood worden en wachtte geduldige wetende dat ik daar behoorlijk voor schut stond. Ik weet niet hoelang ik gefixeerd op de aardappelen voor me bleef kijken maar ik schrok op toen de jongeman voor me in mijn beeld kwam. Ik hoorde toen ook wat hij zij:

“Ah ik dacht al dat u iets vergeten was

./....... en wat nu?  stem, laat bericht achter op mijn profiel of ....