Joey en de droom jongen

Al dromend liep ik op weg naar mijn laatste klas van de dag. Gym niet mijn favorite uurtje van de dag maar zo aan het eind van de dag moest het maar. Het moment dat ik de kleedkamer in liep sloeg mijn hart over. Daar stond hij mijn droom, mijn super droom. Wat nu, hij stond daar waar ik normaal gesproken mij omkleden. Zou ik naast hem gaan staan. Of .. .. Mijn hart nam het over van mijn hoofd en voor ik het wist stond ik naast hem.

"Hoi".

"Hey" alles goed.

"Ja, nog een uurtje en dan weer gehad voor vandaag".

"Zeg dat wel gelukkig is het gym het kan altijd erger toch".

"Wel, misschien" zei ik aarzelend.

Hij had inmiddels zijn bovenkleding uitgedaan en ik verwachte dat hij nu zijn t-shirtje aan zou doen. Ik zag zijn handen naar beneden gaan en wist dat er iets anders op het programma stond. Ik haalde diep adem, nog een keer.

"Niet jou favorite uurtje dan" vroeg hij.

"Nee, niet echt" zei ik. Ik draaide me om en begon my tas open te maken en vervolgens mijn t-shirt en broekje er uit te halen. Ik wisselde van t-shirt en deed net de knopen van mijn broek open toen hij zei.

"Ja dat snap ik. Met dit lichaam ben ik nu eenmaal meer gebouwd om te sporten dan jij" of niet dan.

Met die vraag moest ik me wel omdraaien er was geen mogelijkheid omdat te laten gaan.

Ik keek om en zag dat hij nu in een mooie strakke gele boxerbrief stond. Verdomme zou hij gemerkt hebben dat mijn eerste blijk niet naar zijn bovenlichaam was maar naar zijn broekje. Mijn lul maakte sprongetjes omhoog, niet 1 maar wel 3 tegelijkertijd.

Ik probeerde me te herinneren wat voor ondergoed ik die ochtend aan gedaan had. Ik droeg zelden boxerbriefs maar meestal gewoon een slipje. Ik hoopte dat het een donkerblauw of zwarte geweest was. Terwijl ik probeerde om hem een antwoord te geven duwde ik mijn broek naar beneden en zag dat het een wit slipje was. Verdomme. Mijn lul stond mooi getekend in mijn broekje. Ik zuchtte diep en antwoorden:

"Ja, daar zit inderdaad een verschil in".

Ik ging nonchalant door met het uit doen van mijn broek. Ik wachtte op een volgende zin van hem want vond het lastig om nu weer om te draaien.

"Je kunt daar wel wat aan doen hoor. Beetje oefenen en je bent zo een stuk gespierder".

"Misschien wel ja, maar kan me er echt niet toe brengen".

"Wel als je wilt kan ik je wel een keer wat tips geven en helpen".

Waar wil hij nu naar toe dacht ik bij me zelf. Dit is een droom die te goed is om waar te zijn. Hij had nog nooit zoveel tegen mij gesproken als vandaar.

"Hoe zie je dat voor je" vroeg ik nu.

We stonden inmiddels allebei alleen nog in ons ondergoed. Ik met t-shirt, hij zonder. Ik weet niet veel meer van mijn omgeving op dat moment, of er andere waren, of dat we bekeken werden of iemand naar ons luisterde. Alleen hij mijn droom jongen bestond nog op dat moment.

"Ik ben lid van de sportschool hier om de hoek, ga je toch gewoon een keer mee".

"Hm, moet ik thuis wel even vragen".

"Is, goed, morgen dan".

Mijn lul had nu een geheel eigen leven geleidt en stond vier en strak in mijn witte slipje. Niets werd verborgen, ondanks dat het T-shirtje een beetje over mijn slipje heen viel.

"Ja, ik laat het je morgenochtend wel even weten".

"Is goed". Ik wilde omdraaien toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide me hoofd half. Hij had zich iets naar voren gebogen en zijn lippen waren dicht bij mijn oor.

Hij fluisterde " Zo te zien hoeven niet alle spieren veel aandacht".  Ik kleurde.. wat nu stond ik hier voor paal. Het klonk positief maar was het zo ook bedoeld. Ik draaide me, sloot mijn ogen en zag het beeld van mijn droom jongen voor me. Mooi glanzend bruin haar,  mooi gevormde ogen, blauw van kleur, een klein fop neusje met daaronder een sterke borst, welke wat haren begon te vertonen. Een sixpack om jaloers op te zijn gevolgd door een geel boxerbrief met vulling. Mijn lul steigerde nog een maal en voor ik het wist spoot mijn sperma uit mijn lul in mijn broekje, .... ... Op het hoogte punt van mijn orgasme met de droom jongen voor ogen ....... dacht ik wat nu.............

.... laat maar weten wat jullie hier van vinden. Verdiend dit een vervolg?