De kast van joris - 3

Hoofdstuk 3 –

Joris’ moeder vertelt:

“Liam, hoe zou jij het aanpakken vandaag?”

“Wat, schatje?”, bromde hij op ongeïnteresseerde toon.

Ik draaide me naar hem toe. Het was zaterdagochtend half acht.

“Joris, vandaag winkelen!” zei ik een beetje geïrriteerd.

 Hij moest dat gemerkt hebben aan mijn stem, aangezien hij zich nu ook naar mij had gedraaid.

“Weet ik niet! Ik heb geen idee wat er in hem omgaat. Na onze gesprekken deze week heb ik eens terug gedacht aan ons laatste echt gesprek, maar dat kan ik me zo niet meer herinneren. Dus geen idee! Ik had gedacht dat we weer eens samen een weekendje weg konden gaan. Na de laatste keer heb ik daar niet meer op aangedrongen, maar misschien helpt dat wel”.

“Misschien, of hem weer meenemen op je volgende tripje naar Engeland?”

“De laatste keer wilde hij dat ook al niet, weet je nog. Ik dacht dat hij die zomer met Paul toen echt vriendschap gesloten had, maar blijkbaar had ik het verkeerd”.

“Misschien, maar hij heeft het er nog wel over, zo af en toen. Volgens mij hebben ze email contact of zo. Je zou ze eens kunnen bellen, kijken of Paul meer weet”.

“Vertelt hij toch niet”.

“Misschien niet, misschien ook wel. Maar Liam, dat geeft nog geen antwoord op mijn vraag. Wat te doen vandaag?”.

“Het enige wat ik kan bedenken: kijk of hij een beetje los wil komen, een normaal gesprek wil voeren. Wie weet laat hij dan wel wat los. Als dat niet werkt dan rest er alleen rechtstreeks naar vragen”.

“Ja, misschien. Hij is een normale, gezonde jongen. Daar hoef ik het met de dokter niet over te hebben”.

Hij keek me aan met een lachje: “Je bedoelt? “

“Ja, bijna in ieder slipje! Hij ruimte het niet echt goed op”.

“Slipje? Niet in de boxers?”.

“Nee, nu je het zegt: die zie ik nooit in de was. Alleen zijn oude slipjes”.

“Raar, meneer maakte daar zo’n heisa over, dat iedereen boxers draagt en dat hij die ook wilde. En die oude slipjes, passen die hem nog?”

Ik viel even stil. Ja, daar had ik niet aangedacht. Hij was wel langer geworden maar zeker niet breder of dikker. Slank en slender dat was hij.

“Ik kijk wel. Misschien wil hij vandaag wel wat nieuwe kopen”.

“En jij denkt dat hij dat met zijn moeder wil doen?”

“je hebt gelijk: waarschijnlijk niet. Ik ga maar eens douchen… samen?”, vroeg ik verleidelijk.

 

 

Joey vertelt:

Ik werd wakker en voelde de pijn. Onverwachts? Nee, dat was de dag er voor ook al geweest. Mijn lul stond strak in zijn houder en wilde meer, meer vrijheid, maar helaas dat was niet mogelijk. Hij was opgesloten. Ik kon er niet bij en ik kon ook niet hard worden. Dat betekende niet, dat mijn lul daar zo zijn eigen gedachten over had en zeker zo in de ochtend.

Zaterdag dacht ik, hmm wel: op stap met mijn moeder. Normaal gesproken had ik dat helemaal geen probleem gevonden, maar nu? Ik wist niet waarom ze dat nu wilde en die geluidsinstallatie was een smoesje. Mijn vader wilde waarschijnlijk wel een nieuwe, maar dat was geen reden om het nu te doen. Nee er was iets anders.

 

Ik was geil, zeker na gisterenavond. Normaal was de opdracht altijd, dat ik minimaal een of twee keer klaar kwam, maar dat kon nu niet. Ik had gedrupt, gedrupt van geilheid. Niet overdrijven, het waren  geen liters voorvocht, maar er was toch zeker wel een klein glaasje vol uit mijn slappe lul komen druppelen.

De eerste dag, op donderdag, dacht ik: “Dit valt allemaal wel mee”. Ja, ik had wat spanning gehad voor en na afloop van de gym, maar dat was goed gegaan. Mijn lul was wel wat steviger geworden bij het idee alleen om zo in mijn slipje te staan, maar niemand had iets gezegd of  gezien,  dacht ik.

Mijn donderdag- en vrijdagavondoptreden waren wel iets anders geweest, maar niet minder geil. Dat hadden ze toch maar goed geregeld. En nu was ik bang.

Ik had mijn instructies voor het weekend. Ik had nog willen aangeven, dat ik twee afspraken had maar ik had daar geen kans voor gekregen. Nu was het maar afwachten. Eerst maar eens even douchen. Ik had schoonmaakinstructies gekregen, dus die voerde ik uit. Geen idee hoelang dat dingetje zou blijven zitten. Ik weet wel dat ik inmiddels geil was en ook wel zou blijven.

Terug in mijn kamer opende ik de schuif met mijn ondergoed. Ik keek naar mijn slipjes. Die moest ik nu dragen. De boxers waar ik vorig jaar zo opgestaan had om te kopen lagen in een hoekje, ongebruikt.

Ik pakte een wit slipje er uit en stapte er in. Oeff ze werden wel langzaam steeds kleiner, misschien was het tijd om vandaag toch maar eens een paar nieuwe te kopen. Alleen niet met ma in de buurt, dat zou te veel vragen oproepen. Ik zou wel kijken hoe ik dat ging oplossen. Andere nieuwe kleren had ik niet nodig, die zou ik toch niet aan doen. Nou, daar gaan we dan.

 

“Ha die Joris, lekker geslapen?”, vroeg ma.

“Ja, best wel”, zei ik een beetje mopperend.

“Klinkt alsof je nog niet wakker bent. Het ontbijt staat klaar en daarna gaan we, ok?”.

“Ja, ja”.

Een half uurtje later liepen we het winkelcentrum in.

“Eerst nog een koffie?”

“Ja, lijkt me een goed idee”.

“Is hier wel een goede audiozaak trouwens of hadden we dan naar dat nieuwe centrum moeten gaan?”.

“Nee, hier zit er ook nog een. Eentje die tegenwoordig ook het merk Bose heeft dat, is echt het beste van het beste”.
“Ok, wil je dat eerst doen of eerst kijken of we of we wat leuke kleding gevonden krijgen?”.

“Laten we eerst de audio maar doen. Als we daar niks kunnen vinden dan kunnen we altijd nog naar dat nieuwe centrum gaan”.

Het volgende anderhalf uur luisterden we naar een aantal verschillende apparaten en de technische uitleg. Met wat geintjes was het al en al wel te doen. Redelijk ontspannen sfeer. Uiteindelijke vonden we ook iets dat duidelijk beter was, dan dat we hadden en niet al te duur... wel duur, maar niet exorbitant.

Bij het afrekenen begon mijn maag te rommelen.

“Dat klinkt bijna net als de geluidsinstallatie”, zei de verkoper, “Tijd om er iets in te stoppen”.

Mijn moeder keek me aan en ik antwoorde: “Ja lijkt me een goed idee”.

Al snel vonden we een klein restaurantje midden op het plein waar ook een McDonalds was en nog twee andere fast food. Nee: wij gingen net iets meer in stijl, dat had ik kunnen weten.

Ik keek naar de overkant, waar het best druk was met een heleboel jongens en meiden van mijn leeftijd.

“Had je liever daar gaan eten?” vroeg mijn moeder.

“Nee, is prima hier”.

“Geen bekenden daar?”.

Ik keek eens goed maar volgens mij zag ik niemand.

“Nee, zo te zien niet”.

Aan de andere tafeltjes in het restaurant zaten voornamelijk oudere koppels, maar schuin links van ons zat zo te zien nog een jongen met zijn moeder. Hem had ik al wel eens eerder gezien. Hij was me op school ook al opgevallen. Hij had een mooie kop, lekker haar en zijn lichaam, wat ik er van kon zien, was niet zo slecht.

Ik werd uit mijn gedachten gehaald, doordat mijn telefoon af ging. Een what’s app berichtje.

“Mag ik?”

“Ja, hier wel. Ik pak er ook even een krantje bij. We hebben de tijd”.

“Gelukkig”, dacht ik. Ik had wel een vermoeden wie dat was. Ik opende de telefoon.

“Waar zit je?”.

Ik begon terug te typen: “In het winkelcentrum, moest met mijn moeder mee”.

“O, hadden wij daar toestemming voor gegeven?”.

“Nee, maar kon niet anders”.

“Ja, dat zal wel. Ok, goed: ik ben zo terug. Ik heb dan een opdracht voor je!”.

“Nee, alstublieft nu even niet. Kan niet en niet hier!!”.

Maar ik kreeg er geen reactie op.

Ik sloeg de telefoon dicht en keek weer even opzij. Hij was mooi, dat zeker !

Ik werd opnieuw uit mijn gedachten gehaald  toen mijn moeder ineens zei:

 “He, dat is Lisa, leuk! Die heb ik al jaren niet gezien” Ze begon enthousiast te zwaaien.

Blijkbaar had ze gezien naar wie ik keek, ze kende de moeder van die jongen. “Wat nu?”,

 dacht ik.

Mijn telefoon ging weer en ik keek er op.

“Ga over tien minuten naar het toilet bij McDonalds. Bericht ons even als je er bent”.

Oh verdomme. Ik kon toch niet….

 Ik kwam terug in het hier en nu toen er stoelen begonnen te schuiven. Ik keek op en zag dat de vrouw met de jongen bij ons aan tafel kwamen zitten.

“He, ik ben Jordan”, zei hij met een ietwat Engels accent.

“Joris”,  zei ik kort, nog steeds met mijn gedachten bij mijn telefoon.

Ik keek snel nog een keer op mijn telefoon
“Begrepen?”, stond er nu.

“Ja”, typte ik snel terug.

Hoe ging ik dit oplossen? Jordan was verdiept in zijn eigen telefoon en onze moeders hadden blijkbaar heel wat bij te praten. Het eten was er nog niet dus ik dacht: nu gelijk dan maar.

Ik stond op en liep al beetje weg.

“Ik ga even naar toilet”, zei ik zonder om te kijken of te wachten op een antwoord.

Ik slingerde door het zaakje heen en ging via een andere deur het winkelcentrum in. Een beetje uit het zicht blijvend ging ik naar McDonalds toe. Er waren twee deuren in het toilet naast de urinoirs. Ik stapte er in een en pakte snel mijn telefoon.

“Ik ben er”, typte ik snel.

“Mooi, neem de gebruikelijke pose aan en doe dan de deur van het slot”.

‘Wat?”, typte ik terug.

Waren ze nu helemaal gek geworden? Op school, nou ja, waarom niet? . Ik vertrouwde hen erop, dat ze daar wel zorgden dat alleen de klant er naar binnen zou gaan, maar hier?.

“Je moet leren luisteren en toestemming vragen. Wij bepalen wat je doet en blijkbaar moet je dat weer even leren. Dus ja, het is wat riskanter, maar wie weet wat er gebeurt”.  Meer stond er niet.

Ik begon mijn kleding uit te doen en alleen nog mijn witte slipje aan. Ik had mijn T-shirtje over mijn ogen gebonden. Ik hoorde een berichtje op mijn telefoon gaan.

“Deur al open?”

Ik opende voorzichtig en zachtjes het slot van de deur en type terug “Ja, nu wel!”.

“Ok,  je blijft zo tien minuten zitten. Mocht er iemand binnen komen, dan weet je wat je moet doen”.

Verdomme, tien minuten is lang en dat terwijl het best druk was.

Ik voelde hoe mijn lul begon te steigeren, het kooitje hield hem echter tegen. Ik kreunde, want ik was best geil zo. Ik hoorde wat jongens het toilet binnen gaan. Zouden ze de deur openen. Er waren twee urinoirs en die twee deuren maar dat was het dan ook wel.

De andere deur ging open en ik denk dat er twee bij de urinoirs stonden. Als er nu een binnen zou komen dan.

Ik hoorde de twee bij de urinoirs praten maar ik kon niet horen wat. Ik dacht dat ik voetstappen hoorde. Ongewild keek ik naar de deur en de klink.. maar ik kon die helaas niet zien.

Ik hoorde hoe de klink naar beneden ging en de deur geopend werd gevolgd door een

“Oh eeeuuuhhhh…”

Duidelijk iemand die niet wist wat de bedoeling was.

“Kom binnen als je wilt dat ik je pijp, maar zeg alsjeblieft niets”.

Ik weet niet of hij jong of oud was en of hij mij begreep. De deur ging dicht en even dacht ik dat hij was weg gelopen weer. Maar toen hoorde ik dat hij dicht bij me stond hier in het toilet.

“Euuuh, ik moet plassen”, zie een duidelijk niet al te oude jongen.

Shit wat nu? Ik had altijd de opdracht gekregen om precies te blijven zitten en als ik dat deed kon hij er niet bij.

“Mijn telefoon ligt daar. Wil je een berichtje sturen met de vraag of ik opzij mag gaan, zodat jij kunt plassen?”

Ik hoorde hoe hij mijn telefoon pakte en even later lachte hij.

“Wie zijn dat?”

“Hoe bedoel je?”

“Diegenen die jou blijkbaar alles kunnen laten doen wat ze willen”.

“Weet ik niet!”.

“Ok, maar je mag niet opzij. Je moet je mond open doen, gaven ze aan”.

“Wat?”

“Ja dat dacht ik ook. Dus dat gaan we dan maar niet doen. Ik ben echter nog nooit gepijpt en dat wil ik ook niet. Dus wat nu?”.

“Weet ik veel. Net doen alsof!”.

“Ja wel, ga even opzij dan kan ik eerst even plassen!”.

Ik ging een stukje opzij en voelde hoe hij naast me stond en begon te plassen.

“Dat lucht op!”.

Hij sloeg even met zijn lul tegen mijn arm. Oeps, hij was wel stijf.

“Shit, nu wordt ik geil!”.

Ik wachtte rustig af.

“Weet je wat? Ik ruk mezelf even klaar op je gezicht”.

“Wat u wil!”.

Hij begon te rukken, dat kon ik horen en even later ging het van kreunen over in “oh, ik ga komen”.

En voordat ik het wist belandde zijn sperma op mijn gezicht.

“Dank je, het was leuker geweest als dit nu op mijn vriendin haar gezicht had gezeten, maar goed. Nog veel plezier…”. Hij stopte midden in de zin en ik hoorde hoe hij zijn rits dicht deed. “Weet je, ik laat de deur wel even opstaan”.

Hij liep weg en ik hoorde hoe de tweede deur dicht ging, maar niet de eerste deur. Shit, ik had het alarmpje van mijn telefoon nog niet horen over gaan dus daar zat ik. Ik mocht niet omhoog en die deur stond nu wel open. Ik hoorde opnieuw stemmen dichterbij komen…

 

 .... ok dat was het tot zo ver.. ik ben bezig met hoofdstuk 4 dus laat maar weten wat je er van vind. Ideeën ook nog wel welkom.