Indian summer aan de oolderplas, 19 oktober

Geplaatst door: paul59l op 19-10-17

Dit is GEEN seksverhaal. Als je dat graag wil lezen sla dit dan maar over. Ik schrijf over mijn beleving als 61 jarige. Tegelijk geef ik wel een beschrijving van een mooie mannenplaats in midden-Limburgse natuur. 

Mijn therapeut raadde mij aan om wat vaker naar buiten te gaan en te gaan wandelen.

En vanmiddag nota bene op 19 oktober was zo'n prachtige indian summer dag. 

Niet ver van huis ligt de Oolderplas (Roermond) met het bijbehorende natuurontwikkelingsgebied Isabellagreend. In eerdere jaren was de Oolderplas nog zo'n familie-recreatieplas en kon je daar met de auto doorrijden naar de Isabellegreend, waar naaktrecreatie is toegestaan. Het familiestrand aan de Oolderplas is inmiddels opgeheven en teruggegeven aan de natuur, en de galloway's grazen en schijten er naar hartenlust. Het naaktgedeelte is behouden. Hier, geen aangeharkte zonneweides, maar een schakering van ruigte, open plekken, bosschages en riet. En dat dan doorkruist met smalle paadjes. 

Ik denk dat ik het wel een eldorado voor de zonminnende homo kan noemen.

Tegenwoordig kan je niet meer met de auto doorrijden tot aan dat naaktgedeelte. Die parkeer je nu een kilometertje verder weg. Wat het voor het wandeldoel van vandaag alleen maar geschikter maakte. 

Het was al later op de middag en omdat ik niet direct van huis kwam, was ik er ook niet echt op gekleed. De zon verblindde mijn ogen op de wandeling richting de Isabellagreend. Slechts een eenzame man kwam mij tegemoet. Af en toe moest ik even een stapje opzij doen om met mijn stadse schoenen niet in een koeienvlaai te stappen. Voorbij het bordje 'naaktrecreatie toegestaan' werd ik me extra bewust van die stadse schoenen, mijn zwarte spijkerbroek, witte t-shirt, en nettere ruitjesblouse. En al helemaal toen ik, op best een behoorlijke afstand, een volledig blote mooie man rechtop in de zon zag staan genieten van die laatste zon. Als hij een schilderij was geweest, was ik er zeker naar toe gelopen om hem beter te bekijken. Maar dat doe je dan niet als het een mens van vlees en bloed is hè.  Een honderdtal meters verder zat een even zo blote man ook in het zonnetje op een visstoeltje, al net zo te genieten van de zon. En op dat smalle paadje een man met de fiets aan de hand. Hij wel gekleed. En oh ja, ook nog een geklede met man een hond. Aan het verre einde van de plas was geen mens te bekennen. Ik klikte ik nog een foto van het prachtige nazomerlicht op de kleurende herfstbomen en het spiegelgladde water. 

Vanaf hier zou ik omkeren en terug gaan wandelen. En ik overwoog weer of ik toch mijn kleren uit zou trekken en naakt terug zou wandelen. Maar waarom? Het was nou niet zo dat de mussen dood  van de warmte uit de bomen zouden vallen. Maar het voelde wel wat oneerlijk naar die paar blote mannen die er nog wel waren. Ik wilde in ieder geval niet de indruk bij hun achterlaten dat ik daar alleen maar kwam om naar blote mannen te kijken. En ik had het ook helemaal niet erg gevonden als zij mij bloot zagen. Ik liep uiteindelijk toch maar weer in mijn kantoorkloffie het paadje terug. Omdat het zo windstil was hoorde je alleen de vogels en af en geritsel van een muis of zo.

De mooie man op het visstoeltje en ook de mooie man, die ik aan het begin had gezien zag ik niet meer. Het gebiedje waar ik hem gezien had had ik niet eerder verkend. Daar moest je bij de monding van de plas aan de Maas kunnen komen. Ook omdat ik nog geen zin had om al het asfaltpad naar 'de menigte' te nemen. Maar ik wilde het daar ook wel eens verkennen. Ook hier weer een afwisseling van open plekjes, manshoge bosschages en een smal pad. Of ik daar nu nog ook nog blote mannen hoopte tegen te komen? Misschien wel, maar misschien ook niet. In een zomer heb ik daar aan de plas wel eens een man afgetrokken. Leuk? Ach ja, wel. Maar toen éénmaal thuis ben ik toch gaan douchen. Ik wist zijn naam niet en het was erg onpersoonlijk. 

Dat blijf ik wel een ongemakkelijk 'ding' vinden van naaktstrandjes. Ik weet van mezelf wel dat ik open sta voor contacten met mannen. En ik kan dan ook genieten van intieme avondjes en nachten met een fijne man. Tegelijk lees ik verhalen van mannen met seksescapades op naaktstranden en parkeerplaatsen, die mij doen terugdenken aan die éne...nou ja 2,3, keer dat het mij 'overkwam'. 

Het ongemakkelijke dus wat ik voel op dat soort plekken. Nu dan even aan de hand van wat er verder gebeurde. 

Nadat ik weer een stukje teruggelopen was en ik nog geen zin had om terug te gaan vond ik nog een zonplekje. Ik lag nog niet koud in het klamme gras of de sprookjesachtige stilte werd bruusk verstoord door mijn telefoon. Een zus aan de lijn die met een langdradige praktische vraag kwam. Helemaal niet op zijn plaats op zo'n moment en op zo'n plek. Maar dat vertelde ik haar maar niet. Toen ik haar ophing en aanstalten maakte om toch maar naar huis te gaan, zag ik  op op ongeveer 20 meter afstand toch weer die mooie man. Zittend, nu met een slip aan in het zonnetje. Ik vroeg geloof ik iets van 'kan je de zomer niet loslaten?' Het liep tenslotte al tegen zessen. In ieder geval ontstond er zo'n gesprekje waarbij hij op een gegeven moment opstond. Een langere man met een mooi lichaam. Zijn huid gebronsd door de zon van deze zomer. Die slip van hem bleek een erg verleidelijke zwart-groene jock-strap te zijn, van het soort waar ik wel opgewonden van kan worden. Het zal niet de allernieuwste zijn geweest, want mijn steelse blikken ontwaarden ook wel wat van zijn opgeborgen geslacht. We kletsten zo staand aan de waterkant wat over hoe vaak we hier kwamen en waar ze woonden en zo. Hij meer uit de Limburgse industriestreek en ik dus van vlakbij. En daar stond ik in mijn kantoorkloffie en hij met zijn mooie lijf in die mooie slip. Hij vertelde me overigens nog wel over de doorwaadbare plaats naar de overkant. Die ik moet onthouden voor volgend jaar.  Maar wat ik wil aankaarten is dat ongemakkelijke; met welke intentie  en gevoel kom je naar zo'n plek. Ik kwam er in ieder geval niet om even snel seks te hebben. Toch betrapte ik me erop dat deze man daar wel erg verleidelijk was. Ook was ik me ervan bewust dat ik niet wist wat zijn gedachten waren. Misschien ben ik bijzonder dat ik zo'n 'gat' voel tussen een 'gewone' sociale omgang met elkaar en, noem het even,  de seksverwachting.

In een ideale wereld zou ik me kunnen voorstellen dat er zich een langduriger gesprek over van alles en nog wat had ontsponnen. Wie weet had  hij zich aangekleed. of dat ik me toch ook uitgekleed had. En wie weet hadden we het samen wel nog uitgebreid over dit onderwerp kunnen hebben ook. 

Zoals vooraf aangekondigd is dit dus GEEN seksverhaal. Maar misschien wel iets wat meerdere van ons bezighoudt.