Het sletje, dat meer nodig had

Het sletje, dat meer nodig had

Zolang sex een rol speelde in zijn jonge leventje was Kerry al een regelrecht sletje. Al op de middelbare school was hij er op uit de weinige homosexuele jongens, in ieder geval diegenen die er voor uit durfden te komen, te verleiden en zo was hij ook er achter gekomen dat er daarnaast  nog de nodigen waren die heimelijk op jongens vielen. Maar Kerry hield dan altijd zijn kop stijf dicht: van hem zou niemand het te weten komen. En Kerry mocht er zijn: hij was slank, bijna tenger zelfs, en hij had een leuke olijke kop, die omlijst werd met zwart schouderlang, ietwat krullend haar. Zijn belangrijkste wapens bij het verleiden waren zijn diep-donkerbruine reeen-ogen, die erg verleidelijk konden kijken en zijn nogal duidelijk aanwezige bobbel in de vaalblauwe, strakke jeans, die ook zijn billen op zijn best lieten zien. En als die jeans uitging, dan ontdekte de minnaar in spé erg vaak een wel erg miniskuul onderbroekje, dat bobbel en kontje nog beter tot hun recht deden komen. Of er was zelfs helemaal geen onderbroekje te bespeuren: alles was er dan, open en bloot, kant en klaar om in te grijpen. Tenslotte: sex op die leeftijd kent weinig tederheid, alleen maar lust! Het was bescheiden begonnen. Het gaf hem een kick een stijve pik te zien. Ja, hij werd er zelf ook stijf van! De volgende stap was het schuchter aanraken, het strelen. Maar al snel ging Kerry verder en verder. Hij ging zo’n heerlijk stukje speelgoed likken en pijpen en genoot er van als de jongen in kwestie het niet meer binnen kon houden en al zijn jonge sperma in zijn mond spoot. Het was de kick van het lichaamlijke, maar ook geestelijk gaf het hem een reuze boost. Het gaf hem het gevoel gewenst en begeerd te worden. Want daar ontbrak het hem aan. Zijn hele vroege jeugd had hij doorgebracht in pleeggezinnen en kindertehuizen, alsof zijn ouders hem met het oud vuil hadden meegegeven. De tijd in de tehuizen bestond uit zich handhaven tegen het recht van de sterkste, met mond of met vuist. Met de mond kon Kerry het meestal nog wel redden, maar als de vuist er aan te pas kwam, delfde hij meestal het onderspit. Het waren harde en vooral erg eenzame jaren. Elk kontakt met zo’n homo-jongen gaf hem het gevoel dat iemand hem belangrijk vond, hoe kortstondig dan ook.

Zo werd het bijna een verslaving en hij kreeg een reputatie op school, in ieder geval bij de “verkeerde” jongens. Hij was een sletje en iedereen die gepijpt wilde worden kon zonder enig probleem met hem de bosjes in duiken. Zijn grootste “overwinning” was toch wel Peter, het lievelingetje van alle meiden op school en stiekem ook van hem. Hij beschouwde Peter als het onbereikbare idool. De jongen gedroeg zich zo hetero als het maar zijn kon, was een macho en een sportman, die ook het lichaam van een sportman had: gespierd, brede schouders, heerlijk kontje, blond krullend haar en blauwe ogen. En Kerry had tijdens het omkleden na de gym ook gezien dat Peter iets had wat hij niet had: een heuse sixpack. En best een lekker bobbeltje in zijn onderbroek. Hoe dan ook, Peter was leuk om over te dromen en te fantaseren, maar verder zou het nooit gaan. Hij was dan ook erg verbaasd toen juist Peter na school naast hem kwam staan, hem aankeek en schaamteloos in zijn kruis greep. Met een hoofdbeweging maakte de jongen duidelijk welke kant het op moest: naar de bosjes! Daar aangekomen liet de jongen zijn speelgoed uitpakken en er lekker op zuigen, waarna hij zonder verdere plichtplegingen Kerry omdraaide, zijn roede tussen de billen stopte en hem in een keer nam! Kerry voelde de pijn, maar vond het heerlijk...al snel vloeide Peter’s lustsappen in hem. Zo iets moois had Kerry nog niet beleefd. Zijn grote onbereikbare idool had hem zien staan en naar hem verlangd! Wat hem in zijn roes volledig ontging, is dat de jongen zonder een woord te zeggen zijn broek optrok, zich omdraaide en wegliep.

Toen Kerry na de middelbare school ging studeren, nam hij zijn reputatie mee. Het was niet omdat iedereen in die vreemde stad hem al kende, het was meer omdat hij zijn eigen verslaving naar aandacht en bevestiging meenam en al snel de draad weer oppakte en de grote verleider ging spelen in de plaatselijke homoscene. Opnieuw werd hij het sletje, dat voor iedereen bruikbaar en te gebruiken was. Kerry diskrimineerde niet: hij was ook door iedereen te gebruiken: jongens van zijn leeftijd, iets ouder en ook veel ouder! Zolang hij maar het gevoel bleef houden dat iemand hem begeerde, dat hij voor dat korte moment gewenst was.  Zoals zo vaak bij verslavingen wilde hij steeds meer en steeds vaker. Het leidde er toe, dat hij ging experimenteren met SM, zich liet geselen met een zweep, zich aan Andreaskruisen liet vastketenen om gepijnigd te worden en zich tot op het bot liet vernederen, om uiteindelijk te eindigen als uitleenobjekt van de een of andere meester, gewoon om een vriend een pleziertje te doen.  

Toen begon Kerry zich toch af te vragen of hij goed bezig was. “Ben ik gek? Spoor ik niet helemaal?”, waren vragen die regelmatig door zijn hoofd begonnen te spoken. Langzaam kwam hij tot de ontdekking dat hij meer zocht als het korte moment van bevestiging en geluk: hij zocht écht geluk! Maar hij wist niet hoe hij het moest bereiken. En nog minder wist hij, hoe hij zonder de roes van de korte termijn-bevrediging moest leven. Daarnaast: hij had de reputatie een slet te zijn. Die had hij weliswaar ten volle verdiend, maar hoe moest hij er van af komen? Het begin van de doorbraak tot verandering kwam zonder dat hij er erg in had. Op een vrijdag avond plofte hij neer op het terrasje van een gay kroegje in de stad en keek eens rond. Om het maar ronduit te zeggen: hij was op jacht naar zijn kick. Door de prachtige zomeravond was het erg druk op het terrasje. Een aantal mannen kende hij al, ook in ongeklede toestand. Maar die jongen, die plotseling tegenover hem stond, die kende hij niet.

“Hoi”, vroeg de jongen, “Mag ik er bij komen zitten? Alles is vol hier en hier is nog een plaatsje vrij!” Kerry knikte afwezig, maar hij nam de jongen toch eens goed op. Hij leek iets ouder als hijzelf, groot, met een slank, gespierd lichaam. Hij had een vrij grof gezicht, maar wat Kerry opviel, was dat het een vriendelijk gezicht was, met mooie donkere ogen, waarvan hij de kleur niet kon vaststellen. Maar er sprak zachtheid uit die ogen. Hij had steil donkerblond haar, dat tot net boven de schouders kwam. Hij droeg een strak t-shirtje, een flodderige jeans en sportschoenen.

“Ik ben Frank”, zei de jongen. “Hoi, ik ben Kerry”, was het vrij kortaf antwoord.

“Weet ik” kwam het rustige antwoord, vergezeld van een stralende glimlach, “Je schijnt hier nogal bekend te zijn”. Bij Kerry ging de knop om. Hij had beet...en het had slechter uit kunnen pakken voor deze avond. Hij zette zijn verleidelijkste blik op en fluisterde: “Mmmmmjaaaaa.....de meesten kennen me ook zonder kleren! Wil jij me ook zo leren kennen?” “Waarom doe je dat eigenlijk?”, vroeg Frank met een vriendelijke glimlach. “Doe ik wat?”, vroeg Kerry scherp. Het beviel hem niet. Dit dreigde een kant op te gaan die hij niet zag zitten en zeker niet gepland had.

“Het sletje spelen!” antwoordde Frank. Toen nam hij lakoniek zijn shagbuil, draaide er een en stak hem aan, waarna hij de buil aan Kerry gaf. Die was zo verbouwereerd van die linkse direkte, dat hij een shaggie begon te draaien zonder te antwoorden. Pas nadat ook hij het shaggie had aangestoken zei hij: “Gaat je dat wat aan dan? Wat ben je eigenlijk? De nieuwe dominee?” “Nee, alhoewel ik inderdaad wel theologie studeer”. “O jee!”, dacht Kerry verbitterd, “Dat heb ik nou: een heilige minnaar op vrijdagavond!”  Maar Frank liet niet los: “Heb je nou echt zo weinig gevoel voor eigenwaarde dat je dit jezelf aandoet? Denk je nou echt dat er helemaal niemand is die iets om je geeft voor wat je bent, zonder je lichaam te moeten laten misbruiken om je een kort plaatsje in de wereld te verschaffen?”

“Kom nou alsjebieft niet met God aanzetten”, sneerde Kerry. “Nee hoor, die bedoelde ik niet”, zei Frank luchtig, “Ik had het over mezelf” Een rechtse direkte volgde dus meteen op de linkse direkte en Kerry begon het gevoel te krijgen dat hij knock out ging. “Ja”, vervolgde Frank, “ik heb je al weken in de kijker. Ik zie een erg lieve, maar ook erg onzekere en kwetsbare jongen. En ja, ik ben er verliefd op geworden. Ik moest alleen de gelegenheid afwachten om je te kunnen benaderen en dat lukte dus vanavond pas”. Kerry keek hem met wijd opengesperde ogen aan. In zijn hoofd leek wel een orkaan te ontstaan en hij reageerde op de enige manier die hij op dit moment kon bedenken: hij vluchtte. Hij stond op en zonder Frank nog een blik waardig te keuren wilde hij weglopen, maar die hield hem tegen. “Wacht even”, zei die, “Voor het geval je je zou bedenken!” Kerry voelde dat er iets in zijn hand gefrommeld werd, maar nam de moeite er niet voor te zien wat het was. Hij stopte wat het dan ook mocht zijn in zijn broekzak en liep kompleet het overstuur weg, terug naar huis.

De volgende dagen waren erg moeilijk. Hij had het lef niet terug te gaan naar het terrasje, uit angst Frank daar weer tegen te komen. Het leverde hem bijna ontwenningsverschijnselen op. Hij smachtte naar wat aandacht, naar wat lichaamlijke liefde, naar sex! Nog pijnlijker was, dat Frank in één keer het probleem had blootgelegd, waar hij zelf al een tijdje over had lopen piekeren. Ja, hij was op de verkeerde weg. Dat hoefde niemand hem te vertellen. Maar het is iets kompleet anders als een ander je dat zegt op een wel erg rake en direkte manier. En wat nog erger was: hij was toch wel erg doorzichtig, als een wildvreemd iemand zijn zoekende, zachte kant in een mum van tijd doorhad. Plotseling schoot hem te binnen dat hij bij het weggaan iets in zijn broekzak had gestopt. Dus haalde hij de vuile jeans uit de wasmand en zocht de zakken na. Er kwam een briefje uit. Het was aardig verfrommeld, maar na wat rechtstrijken bleek er een telefoonummer op te staan.

“Zal ik hem bellen?”, vroeg hij zichzelf hardop. Wat was er eigenlijk op tegen? In het beste geval zou hij vinden wat hij zocht: iemand die van hem hield zoals hij was. In het slechtse geval was het iemand, die zijn lust in een mals jongenskutje of een of andere sadistische fetish probeerde te verpakken onder het mom van “liefde”. En dat zou hem dus opleveren waar hij al jaren om vroeg: een nieuwe, kortstondige kick!.   

Dubbend stond hij bij de telefoon: doen of niet doen? “Oh, what the fuck!”, mompelde hij. Hij nam de hoorn op en draaide het nummer. “Frank!”, klonk het aan de andere kant. “Hoi, met Kerry, je weet wel, het sletje van afgelopen vrijdag!”.

Op de avond van de afspraak belde Kerry aan. Het was een snikhete dag geweest en de avond had tot dan toe slechts weinig verkoeling gebracht. Frank opende, slechts gekleed in een zwembroekje. “Kom er in”, lachte hij breed. Ze dronken wat en kletsen over de bekende koetjes en kalfjes. Het gaf Kerry de tijd om de ander eens beter te bestuderen. Hij was al onder de indruk, maar de brede borst en de heuse sixpack die Frank ten toon spreidde maakten hem ronduit positief. Om nog maar te zwijgen over die verlokkelijke bobbel in het zwembroekje. Met een klopje nodigde Frank Kerry uit naast hem op de bank te komen zitten. Toen ze naast elkaar zaten, neigden de hoofden naar elkaar toe en juist toen Frank aanstalten maakte de andere jongen te kussen zei die: “Stop! Ik wil eerst iets van je weten!” . Frank keek hem verbaasd aan en vroeg: “Wat dan?” “Hoe had je me zo snel door? Ik bedoel: iedereen kent me hier in de stad als het sletje, door iedereen en voor alles te gebruiken. Maar jij had het er over dat je verliefd op me bent geworden. Dat snap ik niet! Weet je wel waar je aan begint?” Frank knikte: “Ja hoor...dat weet ik. Ik ben verliefd geworden op een erg lieve en kwetsbare jongen, die er voor kiest om zichzelf doorlopend iets aan te laten doen!”. “Maar hoe weet je dat ik lief en kwetsbaar ben? Misschien ben ik wel een doortrapt loeder!” Frank schudde het hoofd en zei zacht: “Door je ogen, lieverd!” Kerry keek hem niet begrijpend aan. “Je ogen...je ogen zijn de spiegel van de ziel! Daaraan zag ik het en wist ik dat er meer was dan het ventje dat met iedere homo in bed duikt!”. “Waarom zagen anderen dat dan niet?”, vroeg

Kerry nog steeds niet begrijpend. “Omdat ze het niet willen zien. Of omdat ze zo achter hun pik aanlopen dat het waarnemingsvermogen tijdelijk is uitgeschakeld!”.

Kerry knikte, maar echt helemaal begrijpen deed hij het niet. “Lieve schat”, vervolgde Frank, “ik geef best toe dat ik je lichaam wil, maar boven alles wil ik je hart!” Waarna hij de jongen teder, maar vurig kuste. Hij stond op, nam Kerry bij de hand en nam hem mee naar de slaapkamer. Daar binnengekomen keek Kerry ietwat op zijn hoede om zich heen. Maar behalve een paar kasten en een groot tweepersoons bed met witte, satijnen lakens was er niets dat hem verontrustte. “Wat zoek je?”, vroeg Frank.

“Nou ja..ik keek rond  of ik SM moest verwachten!” Frank lachtte bulderend.

“Nee, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres!. SM op de slaapkamer? Ik dacht dat al die types een speelkamer hadden”. “Nee hoor, je wil echt niet weten wat ik allemaal heb gezien. Op de slaapkamer! Andreaskruisen met kettingen, foltertafels, een installatie om slaafjes aan de enkels op hun kop aan het plafond te hangen, te veel om op te noemen!” “Jezus....!”, sprak Frank onthutst, “nou, daarvoor hoef je hier in ieder geval niet bang te zijn” Hij nam Kerry in de armen en het kussen begon opnieuw. Langzaam ontkleedde Frank de andere jongen tot die naakt voor hem stond. Het was een uitzicht dat hem de adem benam, zo mooi was het. Langzaam drukte hij Kerry op zijn rug op bed, waarna hij het zwembroekje van zich af liet glijden. Een middelgrote, totaal kaal geschoren roede sprong fier de vrijheid tegemoet. Kerry kon de reaktie niet onderdrukken en likte kort sensueel en verleidelijk langs zijn lippen. “Wil je die, lieverd?”, vroeg Frank kreunend. Kerry  kon alleen maar verlangend knikken.

Toen ze zo naakt naast elkaar op bed lagen, begon het eigenlijke spel. Kerry wist niet goed wat hem overkwam. Na alle dekhengsten uit het verleden ervoer hij nu pas wat tederheid en respekt was. Uit ervaring wachtte hij op het moment, dat zijn benen omhoog gestoken zouden worden en de ander zijn onbeteugelbare drift in een mum van tijd er toe zou leiden dat een harde lans in zijn kontje werd gestoken om hem daarna ruw te nemen. Maar het moment bleef uit! Het bleef zo lang uit, dat hij zich begon af te vragen of hij iets niet goed deed. Maar Frank gaf weinig aanleiding om dat te veronderstellen. Met gesloten ogen likte hij genietend langs Kerry’s opgezwollen eikel, elk druppeltje voorvocht zorgvuldig oplikkend en keurend om het vervolgens voldaan af te slikken en aan het volgende druppeltje te beginnen. Teder streelden Frank’s vingertoppen over de binnenkant van zijn dijen met zo nu en dan een klein uitstapje over zijn buik. Na zo een tijdje doorgebracht te hebben keken Frank’s donkergrijze ogen direkt in zijn diep-bruine. “Draai je eens om, lieverd!”, fluisterde hij nauwelijks hoorbaar. Gewoontegetrouw gehoorzaamde Kerry. Meteen nadat hij op zijn buik lag voelde hij de zachte vingertoppen over zijn billen strelen. De volgende ervaring was totaal nieuw! Hij voelde lippen op zijn billen, die vol overgave elke vierkante centimeter van het huidoppervlak kusten. De volgende stap bracht Kerry aan een kant verbazing, maar bracht hem aan de andere kant al snel in vervoering. Hij genoot met volle teugen, toen het puntje van een tong hem zacht over de bilnaad likte. De tongpunt werd gevolgd door een paar vingers, die voorzichtig zijn billen uit elkaar deden, waarna de tong zich dieper drong en heel licht kietelend over zijn gaatje likte. “Ooooohhhhhhh.....”, was het enige wat Kerry kon uitbrengen. Het werd hem in een klap duidelijk wat hij al die jaren gezocht had: het was dit!  Sex uit liefde, niet alleen uit lage lust! De ene nieuwe ervaring werd opgevolgd door de volgende. Zijn gaatje was regelmatig open gebeukt door oververhitte pikken, maar er gebeurde nu iets, wat hij zich niet kon herinneren: het leek alsof het zich vanzelf opende, aangemoedigd door de warme, zachte tong, die er over heen speelde. De tong nam de uitdaging gretig aan en frommelde zich in de kleine opening om ook de binnenkant zacht te likken en te stimuleren. Het gevoel joeg Kerry uit zijn dak!

Frank legde zijn hoofd op Kerry’s schouder en likte de hals. Met de lippen tegen zijn oor aan fluisterde hij smekend:

“Mag ik in je, lieve schat?” Kerry was niet bij machte te spreken. Na de verbazing te boven gekomen te zijn, dat iemand hem daar toestemming voor vroeg, knikte hij alleen maar. Frank ging op hem liggen. Zijn lippen liefkoosden de schouder en de hals van de andere jongen. Ondertussen schoof hij zijn tot het uiterst opgewonden zwaard tussen de billen en betrad rustig en met een oneindig respekt de openstaande tempel van zijn begeerte. Langzaam en liefdevol begon hij te stoten in het nauwe gangetje. Hij voelde hoe Kerry onder hem kronkelde van genot en het spoorde hem aan dieper te gaan. Tot het moment kwam dat hij niet langer in staat was zijn opgekropte verlangens te beheersen en het zaad met harde stralen in Kerry spoot. Met genegenheid zoog Frank op de naakte huid van Kerry’s schouder, terwijl zijn lid natrilde in het kleine heiligdom.   Kerry was geen nieuweling in de ervaring sperma in zijn ingewanden te voelen. Maar dit was toch iets geheel anders dan wat hij tot dan toe had meegemaakt. Het kwam hem voor, alsof de vloeistof, die zich in hem uitbreidde, warmte en liefde uitstraalde. Hij voelde het met tranen in zijn ogen.

Frank rolde van hem af en ging op zijn rug liggen. Hij keek even bezorgd naar Kerry.

“Waarom huil je?”, vroeg hij oprecht verbaasd. Wat snikkend haalde Kerry de schouders op en zei: “Ik weet het niet. Ik denk dat het tranen van geluk zijn”.

Hij nestelde zich dicht tegen Frank aan en legde zijn hoofd op diens borst. Toen keek hij hem met bijna smekende blik aan en vroeg: “Mag ik bij je blijven?”

Frank glimlachte en zei op rustige toon: “Als je ooit wegwil, dan zal ik je niet tegenhouden. Maar als het aan mij ligt, laat ik je niet meer gaan!”

“Ja maar”, wierp Kerry tegen, “Ik heb een verleden en een reputatie. Wil je daar een relatie mee hebben”. Frank streek hem door zijn haar en sprak:

“De eerste de beste die je vanaf nu als een sletje beschouwt, sla ik de tanden uit zijn bek”. Kerry keek verbaasd op. Dit was wel de laatste reaktie die hij had verwacht. Half als grap, maar ook half uit onbegrip, giechelde hij: “Klinkt niet erg theologisch verantwoord!” Frank lachtte: “Nee, maar naast mijn studie doe ik ook nog aan sport!”

Kerry keek hem vragend aan. “Boksen!”, antwoordde Frank met een brede grijns.

Kerry schoot in de lach.Hij legde opnieuw zijn hoofd op Frank’s borst en genoot van de strelingen over zijn rug en schouders. Hij voelde zich volmaakt gelukkig en het kloppen van Frank’s hart, dat hij hoorde en voelde, maakte hem rustig.  Het angstige, onzekere mannetje, dat een sletje was geworden om wanhopig te zoeken naar wat liefde, was verdwenen en had plaats gemaakt voor de echte Kerry. In ieder geval was het begin van die verandering gemaakt. Het zou nog een tijd duren, maar met tweeen konden ze die uitdaging wel aan.