Mauro achterop

Geplaatst door: waterrat op 15-02-18

De vakantie was voorbij en ik moest terug naar huis. Of eigenlijk… mijn geld was bijna op en ik moest binnenkort weer beginnen met de studie.  Natuurlijk wilde ik nog lang niet weg, maar ik begon alvast rond te vragen hoe ik van dit Italiaanse eiland naar het vasteland kon komen. Als ik eenmaal in Rome was, kon ik met de trein terug naar Nederland. Het kaartje had ik al. 

Ik had de hele zomer hier doorgebracht met vrienden en kennissen in een steeds wisselende samenstelling. We sliepen uit, zwommen elke dag naakt aan het strand van Barca Brusciata en aten, dronken en rookten hasj aan zee tot diep in de nacht. Zoals dat in Italië gaat was het een komen en gaan van mensen, vrienden en vrienden van vrienden, en we sliepen in een eenvoudig huisje van een kennis dat we mochten gebruiken. We sliepen met elkaar, nu eens met de een, dan met de ander, soms met z’n drieën, zonder dat dat tot jaloezie leidde. 

Maar goed, ik moest naar huis en had geen vervoer. Totdat Antonello opperde dat ik wel bij Mauro achter op de motor kon. Hij zou die avond vertrekken om met de nachtboot naar het Italiaanse vasteland te gaan. Mauro had ik weleens aan het strand gezien, maar hij hoorde bij een groepje jongens uit Rome met wie we weinig contact hadden. Ze hadden zichtbaar genoeg aan elkaar met hun getatoëerde sportlijven, hun achterover gekamde zwarte haar en gigantische zwarte zonnebrillen op, waardoor je nooit goed hun ogen kon zien. Veel te stoere jongens voor mij, met hun tatoeages, baarden en gepiercte tepels. 

Mauro kwam naar me toe om te bespreken hoe laat we zouden vertrekken. Hij was lang voor een Italiaan. Vanuit zijn short staken donkerbruin verbrande, behaarde benen. Hij droeg natuurlijk zijn zonnebril nog en had een grote scherp gesneden neus en woeste bakkenbaarden en een kin vol stoppels, die hem het aanzien van een rockzanger gaven. Hij was beweeglijk en had die typisch Italiaanse mengeling van serieuze bravoure en jongensachtigheid. In zijn ogen twinkelden pretlichtjes alsof er voortdurend stoute gedachten door zijn hoofd flitsten. Hij wilde om acht uur met de motor te vertrekken, zodat we op tijd zouden zijn voor de nachtboot van elf uur. Ik kon wel achterop, als ik niet te veel bagage bij me had.

‘Maar ik heb geen helm,’ wierp ik tegen.

‘Ik ook niet, en dat is ook niet echt nodig, want ‘s avonds laat is er zelden politie op de weg.’

‘Is dat niet gevaarlijk?’

‘We rijden door de bergen, dus ik kan helemaal niet hard rijden. Daarom neem ik ruim de tijd om naar de haven te gaan.’

‘Goed, als jij het zegt…’

‘Dan zie ik je straks om acht uur bij het café.’

Het was al donker en we zoefden zachtjes door de bergen; de motor onder mij maakte zachte pruttelgeluidjes. Mauro voorop, de wind door zijn haren. Hij droeg nog steeds zijn korte broek en sandalen met daarboven een vaal wit shirt van India-katoen, dat fladderde in de wind. Ik had mijn tas op mijn rug gebonden en moest me in de bochten goed vasthouden om  niet van de motor te vallen.

‘Nelle curve non muovere,’ in de bochten niet bewegen, zei hij aldoor. Ik had liever mijn armen om zijn middel geslagen, maar ik wist eigenlijk niet of hij dat wel op prijs zou stellen. De dorpjes langs de weg en het getsjirp van de cicades flitsten voorbij, en voorop, onder handbereik, in zijn korte broek, zat Mauro, stoere Mauro met zijn zwart behaarde benen. Zo makkelijk kon het leven zijn: Italië, natuur, krekels, geilheid, seks.

We kregen honger en besloten een snelle hap te eten. Ergens midden op het platteland was er een pizzeria langs de weg. De lampjes schitterden uitnodigend. We gingen zitten op het terras. Het was er stervensdruk en terwijl we eindelijk de gelegenheid hadden om elkaar beter te leren kennen had Mauro nog steeds die pretlichtjes in zijn ogen. Hij streek aldoor met zijn hand over de zwarte stoppels op zijn gezicht. Hij was grafisch ontwerper, vertelde hij, maar kende Amsterdam ook goed. Hij had een paar jaar terug in Berlijn en Amsterdam als toeristengids gewerkt. Met een bus vol Italianen naar Volendam, de Keukenhof, dat soort werk. Hij was blij weer terug in Rome te zijn.

Het was druk, de pizza kwam niet snel genoeg door, en ook de rekening kwam veel te laat, dus toen we eindelijk konden betalen, stond het al vast dat we de nachtboot zeker niet zouden halen. Teruggaan had om deze tijd weinig zin. Dan maar hier blijven, de boot laten schieten en morgenochtend met de dagboot naar het vasteland. Mijn hart maakte een vreugdesprongetje. Nu moesten we noodgedwongen de nacht met elkaar doorbrengen en ergens een slaapplaats zoeken. We lieten de motor bij de pizzeria staan en liepen het land achter het restaurant op. De krekels tsjirpten oorverdovend en bij het licht van de maan vonden we een plek aan de rand van een wijngaard, met daarachter een bos met pijnbomen. Het was een geluk dat ik mijn slaapzak bij me had. Ik rolde hem uit en zo maakte ik een comfortabele slaapplaats die groot genoeg was voor ons beiden. Ik had zowaar een kussen bij me, dat we konden delen. Stilzwijgend kleedden we ons uit en ik probeerde niet te kijken hoe Mauro het witte shirt uittrok en zijn short liet zakken. Ik hield kuis mijn boxershort aan en strekte me uit op ons geïmproviseerde bed. Naast me lag Mauro op zijn buik, en in het licht van de maan en de vallende sterren van augustus zag ik het profiel van zijn gezicht, zijn neus, zijn donkere krullen, zijn flodderige zwarte onderbroek. Ik vroeg me af of ik de slaap zou kunnen vatten. Mauro keek me met ernstige, donkere ogen aan. Waar waren zijn pretlichtjes gebleven?

‘Vorrei cononscerti un po’ meglio,’ zei hij, ik wil je een beetje beter leren kennen.

‘Het ligt eraan wat je daarmee bedoelt,’ zei ik.

Hij sloeg een arm om me heen en kuste me ineens vol op de mond. Daar had ik niet op gerekend: de stoerste motorjongen van allemaal wilde me nu beter leren kennen, en nog voordat ik iets kon doen of zeggen schoof hij met een bruuske beweging zijn onderbroek naar beneden. Zijn smalle, behaarde kont lichtte op in het maanlicht. Ik liet mijn vingers via zijn rug beneden naar zijn billen gaan en voelde het stugge haar daartussen. Hij liet me mijn gang gaan en bleef me aldoor kussen, terwijl ik probeerde zijn ballen achterlangs aan te raken. Mijn pik voelde hard en stijf en ik was daas van geilheid. Ineens draaide hij zich op zijn rug. Ik liet mijn blik over zijn naakte lijf dwalen: een breed maar onbehaard jongensachtig torso, ringetje in zijn linkertepel, dat glom in het maanlicht, platte buik met een dun streepje haar dat uitmondde in een volle bos zwart schaamhaar. Ik schrok van de omvang van zijn geslacht; het wees recht naar boven, naar zijn navel. Het was lang en breed, enigszins afgeplat aan aan de onderkant en taps toelopend bij zijn eikel. Donkerbruin gebrand door de felle Italiaanse zon. Het was zo groot dat ik nauwelijks durfde te kijken, maar toch kon ik mijn ogen er niet van afhouden.

‘Doe niet zo preuts, je mag wel kijken, hoor. We zijn hier met zijn tweeën en er is niemand die ons kan storen. Hier, pak mijn pik maar beet. Dat wil je toch?’

Met schroom legde ik mijn hand om zijn pik heen. Hij was zo hard als een boomstam en zo dik dat mijn vingers elkaar niet raakten. Mauro leek het vanzelfsprekend te vinden, maar mijn hart bonsde met harde slagen in mijn keel.

‘Vind je het goed dat ik je aftrek?’ Ik moest alle moed bij elkaar rapen om die vraag te stellen.

‘Ja, alsjeblieft, ik ben zo geil.’

Ik begon voorzichtige beweginkjes met mijn hand te maken, maar het viel me zwaar, zijn pik was veel te groot. Mauro liet zich gaan en gaf zich met zijn ogen dicht over aan genot. Hij ademde zwaar.

Met zijn hoofd achterover en zijn armen langs zijn lichaam gestrekt liet hij me mijn gang gaan. Zijn zak hing diep naar beneden en zijn ballen veerden op en neer onder de beweging van mijn hand. Dit had ik nooit durven dromen; hier lag ik samen met de stoerste jongen van het strand, met de grootste pik van allemaal, en ik kon met hem doen wat ik wilde, zijn lijf behoorde mij toe, ik liet hem wegvoeren op golven van genot, ik mocht hem over zijn hele lichaam aanraken, strelen, aftrekken, voelen, zuigen, tongen, pijpen, zijn sperma proeven, rimmen. In de verte klonk het rumoer en gelach vanuit het restaurant, overstemd door het luide getsjirp van de krekels, en hier,  onder mijn  handen lag Mauro met zijn dikke pik te zuchten van geilheid, op het punt om klaar te komen.

‘Hoe wil je klaarkomen?’ vroeg ik, ‘in mijn handen, in mijn mond?’

‘Nee, alsjeblieft, nog niet. Doe rustig aan. Mag ik in je komen?’

‘Maar hij is veel te groot; ik ben bang dat je me pijn doet.’

‘Ja, soms is-ie gewoon te groot. Maar kijk, ik heb zo’n proefpakketje olijfolie uit het restaurant meegenomen. Dat kunnen we gebruiken als glijmiddel.’

Ik was verdoofd van opwinding. Hij had kennelijk zijn plan al getrokken toen we nog in het restaurant zaten.

‘Maar eerst ga ik je kont een beetje oprekken.‘

Hij boog zich voorover en ineens voelde ik zijn warme tong, die over mijn ballen ging, mijn pik opzoog en met ruige halen mijn kont likte. Het was een overweldigend, warm gevoel, alsof ik smolt en helemaal in zijn ruwe mond verdween. Zijn warme mond en zijn harde baardstoppels waren overal, ik voelde zijn raspende tong dan hier, dan daar. Ik voelde me zacht als boter worden en als ik niet oppaste zou ik ter plekke in zijn warme mond klaarkomen.

‘Alsjeblieft, niet zo snel, ik wil nog niet komen,’ smeekte ik.  ‘Kom in me, neuk me, alsjeblieft.’

Hij pakte de olijfolie en smeerde die tussen mijn billen. Het voelde warm en zacht als babyzalf. Daar was hij met zijn vinger, die naar binnen schoof, en eerst voorzichtig maar dan steeds sneller begon hij die op en neer te bewegen.

‘Dieper, harder,’ kreunde ik, maar één vinger was niet genoeg. Ik wilde zo ver mogelijk opengescheurd worden, alleen nog maar zijn dikke lul voelen die mijn darmen tot een maximum oprekte. Toen trok hij mijn benen op, ik voelde zijn eikel die tegen mijn kont schuurde, een korte pijnscheut, en ineens schoof dik en warm, zijn grote lul bij me naar binnen. Het voelde dierlijk, wild, ruig, lief en teder tegelijk. Dieper gleed hij bij me naar binnen, en dieper, dieper, steeds dieper, totdat ik alleen nog maar het allesverdovende gevoel van die dikke staaf tot in het binnenste van mijn darmen voelde.

‘O man, je bent zo groot, ik schijt je helemaal onder.’

‘Nee wacht, eerst spuit ik je helemaal vol.’

Langzaam begon hij neukbewegingen te maken. Diep, hard, ongecontroleerd, en wanneer hij mijn prostaat raakte, voelde dat pijnlijk en prikkelend. Terwijl hij me met langzame, krachtige halen neukte, bleef hij me op mijn mond kussen, en diep vanbinnen voelde ik mijn darmen die bijna uitscheurden en mijn prostaat die keer op keer geraakt werd. Harder, wilder, ruiger stootte hij in me, en mijn pik, die op springen stond, voelde alsof ik nodig moest pissen. Een tintelend gevoel door mijn hele lijf overviel me, mijn lul stond op knappen, en toen ik het niet meer hield, voelde ik een allesoverweldigende kriebel in mijn lul en liep ik met lange halen leeg op mijn eigen buik, alsof ik mezelf helemaal onder piste.

Mauro ging door met neuken, maar toen hij zag dat mijn buik bedekt was met sperma, boog hij zich voorover en likte het teder op met zijn tong. Hij bracht zijn mond naar de mijne en kuste me ruw. Hij stak zijn tong in mijn mond en ik proefde de heerlijke, zoete smaak van mijn eigen sperma; al kussend deelden we mijn eigen zaad.

Mauro’s ballen kletsten tegen tegen mijn billen, zijn stugge schaamhaar kriebelde tegen mijn kont, en diep vanbinnen voelde ik hoe zijn pik steeds dikker werd en almaar wilder tekeerging. Vlak voordat hij kwam, hield hij stil, zijn pik warm en dik diep in me, dan, een samentrekking, een korte kramp, hij keek me diep in de ogen, en met krachtige halen spoot hij me vol met zijn zaad.

Even hapte hij naar adem, kwam toen tot rust.

‘Ti amo,’ ik houd van je.

‘Grazie, tesoro.’

Hij schoof iets zijwaarts zodat ik kon ademhalen, maar bleef boven op me liggen, en met Mauro’s pik nog in me viel ik in slaap.

Ik ontwaakte ‘s ochtens vroeg met de eerste zonnestralen op mijn gezicht en een vol, strak gevoel in mijn kont. Ik sloeg mijn ogen open en keek recht in de pretlichtjes van Mauro’s ogen.

‘Ah, eindelijk, daar ben je dan. Ik dacht dat je nooit wakker zou worden.’

Nog voor ik iets kon zeggen, voelde ik Mauro’s harde geslacht in me heen en weer gaan. Zijn tong drong diep door in mijn mond, mijn pik werd stijf. Al neukend trok Mauro me af. 

'Vengo di nuovo,' ik kom opnieuw, zuchtte hij koortsachtig. 'Vengo di nuovo.' Voor een tweede keer liep Mauro, geile dierlijke Mauro, in me leeg.

Het was tijd om in actie te komen als we de boot niet weer wilden missen. Nu het licht was, konden we eindelijk de omgeving duidelijk zien. Tot onze verrassing zagen we achter de rand met pijnbomen de blauwe schittering van de zee.

‘Kijk daar, de zee, we hebben zonder het te weten vlak bij het strand geslapen,’ zei hij.

‘Zullen we ons in zee afspoelen en opfrissen voordat we verder gaan?’ opperde ik.

‘Doen we.’

Het zee was rimpelloos blauw en warm als badwater. We spoelden onze plakkerige, naakte lijven af in het heldere water en naakt lieten ons in het nog koele zand opdrogen. De zon kroop langzaam omhoog aan de hemel.

‘We moeten voort maken als we de boot willen halen,’ zei ik.

‘Die boot kan wachten. Ik blijf liever hier met jou op het strand,’ zei Mauro.

‘Ik ook, maar we zullen toch een keer naar huis moeten.’

‘Maar stel je voor, jij en ik de hele dag hier samen, in de zon, met het hele strand voor ons alleen. We kunnen naakt zwemmen, zonnen, vrijen, slapen zoveel we willen en niemand die ons stoort. Die boot nemen we wel een andere keer.’

Daar kon ik niets tegenin brengen.

‘Dan blijven we samen aan het strand tot de zon ondergaat,’ was Mauro’s voorstel. Met een paar krachtige halen werd zijn pik weer groot en hard, en hij lag uitnodigend in het zwarte haar van zijn onderbuik. ’En dan kunnen we…’

Ik onderbrak hem. ‘Ja, Mauro, ik weet het, dan kunnen we… o, wat geil, ja, dat wil ik ook… dan kunnen we… we hebben de hele dag voor ons…’