Zomer 2017: enkele weken na mijn avontuur in het bos. Met mijn goede vrienden Thomas en Bastiaan vloog ik naar Griekenland, om even te genieten van een welverdiende vakantie. Twee jongens die allebei hun vriendinnetjes in Nederland achterlieten en beloofden zich braaf te gedragen. Ik kende ze: ze hielden zich meestal aan hun woord. Al kon Bastiaan nog wel eens over de schreef gaan als hij gedronken had. Ik als “lonely boy” was niet met meisjes bezig, noch met deze twee, al had Thomas inmiddels het sporten wel ontdekt, en de fitnessuurtjes hadden impact gekregen op zijn lichaam.

We hadden een appartement met één slaapkamer en een slaapbank. Er werd direct lacherig door de jongens over gedaan dat ik maar de slaapbank moest nemen, aangezien ik de grootste kans had om iemand te veroveren deze vakantie. Ik was niet van de vakantieliefdes, noch waren deze twee dat. Wij waren eigenlijk hier altijd té geeky voor geweest. Het appartementencomplex had een prachtig zwembad. Nadat we ons hadden geïnstalleerd, kleedden we ons snel om. We deden spastisch: om en om in de badkamer, want o wee als we elkaar toch naakt zagen. 

Na de duik en een eerste etentje liepen we met z’n drieën over het strand. Het was zo goed als stil. In de verte zag ik enkele rotsen die een prachtige afgeschermde plek creëerden. Dat moest ik onthouden. We huurden fietsen en verkenden het eiland. Ik genoot van de wind door mijn haar en langs mijn blote tenen. Ik moest denken aan de keer dat ik naar het bos fietste. Toen dacht ik aan het strand: daar moest ik naar terug.

De eerste dagen stonden in het teken van stappen en ontspannen – en in mijn geval proberen niet te verbranden. Dagen onder de parasol. In mijn zwembroek voelde het comfortabel genoeg, maar wat verlangde ik er naar om geheel bloot in de Griekse zon te liggen. Ik kon het niet waar de twee bij waren. Op de vierde avond besloot ik eerder terug te gaan naar het appartement. Mijn vrienden waren aardig dronken – ze konden maar weinig hebben – en Bastiaan was aardig aan het flirten met een Engels meisje. 

Ik besloot naar het strand te gaan. Mijn hart klopte in mijn keel. In mijn stapkledij: shirt, lange broek en sneakers. Ik had het ongelooflijk warm, waarschijnlijk door de spanning. Op het strand was niemand te bekennen. Logisch, want het was inmiddels na middernacht en het lag net te ver van alle bezienswaardigheden af. Ik was bang verliefde stelletjes tegen te komen, maar gelukkig niemand. Snel liep ik naar de rotspartij en vond een plek waar niemand me aan kon treffen. Een paar lege flesjes qua afval gooide ik direct weg. Ik deed het: ik trok mijn schoenen en sokken uit, heerlijk als je blote voeten het warme zand raken, daarna mijn shirt en mijn broek. Mijn pik werd direct stijf, ook in mijn boxer, en al helemaal toen ik het aandurfde deze uit te trekken.

Wat voelde dit zalig: ik stond geheel naakt hier op het strand in Griekenland. De warme avondwind langs mijn blote billen en stijve pik. Dat laatste kon ik niet helpen: het was zo opwindend. Ik ging in het zand zitten, proberen te ontspannen. Concentreren en genieten van de naaktheid. De opwinding verdween wat. Ik luisterde naar het ruisen van de zee.

Niet veel later hoorde ik een stem: het zingen van een jongensstem. Ik schrok, wetende dat niemand mij hier kon ontdekken, maar toch. Je wist het nooit. Ik verborg mijn shirt voor mijn inmiddels slappe piemel en probeerde uit te zoeken waar de stem vandaan kwam. Langzaam kwam ik boven de rotsen uit, naakt en geknield. Ik knipperde met mijn ogen: om te zien of ik niet droomde.

Daar liep een jongen, van ongeveer mijn leeftijd. En ik knipperde omdat ik niet geloofde wat ik zag: ook hij was geheel naakt. Een Griekse – of althans mooi getinte – jongen die geheel bloot met zijn voeten door de zee liep. Ik keek naar hem, naar zijn mooie teint, zijn blote bast, stoer maar niet echt gespierd en zijn prachtige billen. Hij draaide zich spontaan naar me toe waardoor ik zijn piemel kon zien. Net te ver om de details te zien, maar zo te zien een prima piemel. Getrimde schaamhaar, sowieso vrij onbehaard verder. Hij leek eveneens net zo te genieten van zijn naaktheid, net als ik. Gespannen keek ik toe, wat hij daar verder aan het doen was, naast het genieten van de zee. 

Plotseling viel er een stuk steen naar beneden. Of iets anders, dat weet ik niet meer. In ieder geval was er een geluid vanuit mijn kant, waardoor hij mijn richting op keek. Doodsbenauwd zag ik zijn ogen richting mijn ogen. Ik was betrapt. Langzaam gingen zijn handen richting zijn piemel, om hem te verbergen. Verstard, betrapt en doodsangst stond ik uit, maar ondanks het hart nog harder in mijn keel klopte, verloor ik de controle. Ik ging langzaam staan. Ik stond op en toonde hem mijn naakte lichaam, waarbij hij het belangrijkste deel nog niet eens kon zien. Hij glimlachte naar me en knikte. En kwam stap voor stap mijn kant op.

Wordt vervolgd.