De kast van Joris - 5

De kast van joris 5
 Vervolg gaat verder in het winkelcentrum tussen de moeder van Joris en van Jordan:

 “He, Ineke heb jij dat nou ook, dat Jordan zich helemaal van je afsluit”.
“Ja, net als hier met andere in de buurt . Dat zou niet stoer zijn om de hele tijd met zijn moeder te gaan zitten praten. Maar anders thuis, nee valt wel mee. Joris wel?”
“Hij is zo veranderd sinds vorige zomer, niet te geloven. Van een open vrolijke jongen naar een bijna saaie, niet van zijn kamer van te krijgen knul. Een lach kan er maar zelden af en over vrienden hoor ik hem zo goed als helemaal niet meer. Ik weet echt niet wat er aan de hand is”.
“Al met hem daarover gesproken?”.
“Wat denk jij, tuurlijk maar ik krijg ontwijkende antwoorden of hij negeert ze gewoon en begint ergens anders over”.
“Oh, en met een dokter of psychologe?”.
“Nee, daar moet ik helemaal niet over beginnen denk ik. Ik heb volgende week een afspraak met een dokter gemaakt. Dat leek mij het verstandigste”.
“Misschien. En op school, hoe gaat het met zijn studie?”.
“Ja, geen probleem gelukkig daar. Die stevent recht af op de universiteit volgens mij. Dat kan hij ook makkelijk. Nee dat zit wel goed. Het lijkt meer op pubertijd-effecten je weet wel.. “.
“Ja mood swings en zoals gezegd niet meer zo aanhankelijk. Dat herken ik wel. Maar gelukkig niet altijd”.
‘Ik bedoel meer… wel, je weet wel… in zijn ondergoed”.
“Oh, je bedoelt dat hij veel masturbeert?”.
“Ja, heel veel als ik zijn ondergoed zo eens bekijk”.
“Hm,, well dat zal Jordan ook wel doen maar dat verbergt hij dan goed”.

“Dat had ik van Joris ook verwacht. Die is daar slim genoeg voor maar blijkbaar interesseert hem het niet”.
“Kan hij bij porno?.. je hoort tegenwoordig wel meer dat jongens en sommige meisjes daar helemaal verslaafd aan raken”.
“Volgens mij niet. Dat hebben we geblokkeerd, of ten minste het meeste”.
“Maar helemaal, dat kan toch niet?”.
“Misschien moet we daar eens naar kijken. Ik wil echt niet dat hij zich helemaal opsluit in zijn eigen wereld. Beetje masturberen? Ach, dat hoort er bij maar dit ….”.
“Wat zegt je man daar dan van?”.
“Die zegt dat ik me druk maak om niets. Misschien is dat wel zo”.
“Eigenlijk vreemd onderwerp om het zo over te hebben”, zei Ineke.
“Ja, maar ik heb me bij jou altijd vrij gevoeld om te praten waar dan ook over. Ik ben echt blij dat je terug hier bent verhuisd”.
“Ja ik ook. Zullen we volgende week een keer afspreken om iets te gaan doen”.
“Klinkt goed. Ik bel je wel”.

Ik weet niet of dit me veel geholpen had. Ineke had aangegeven dat ze sommige dingen wel herkend had maar zeker niet alles. Ik keek om me heen of ik ergens Joris zag, maar blijkbaar was die nog bezig. Ik stuurde hem een berichtje dat ik onderweg naar huis was. Hij vond zijn weg wel en ik was al lang blij dat hij even niet binnen zat. Misschien kon hij met Jordan vriendschap sluiten zoals ik die vroeger altijd met Ineke gehad had en blijkbaar weer snel aan het oppakken was.

Jordan: 

 Ik had Joris richting de jongenskleding zien lopen. Ik liet hem maar even, dat had hij ook gevraagd. Hij was interessant, interessant in een hele mooie manier. We hadden wat gepraat in het begin toen wij net aan hun tafeltje waren gaan zitten maar nadat hij wat berichtjes op zijn telefoon gehad had, was het stil geworden. Voor zo ver er sprake was van een happy face was dat geheel verdwenen na het laatste bericht. Hij had zenuwachtig rondgekeken en was toen naar MacDonalds gelopen. Ik had hem nagekeken en ook later weer toen hij terug kwam had ik hem met mijn ogen uitgekleed. Oh ja ik wilde hem zien, helemaal. Van mijn moeder had ik een schop tegen mijn schenen aan gehad. Die had blijkbaar mijn blik gevolgd. Ik had haar een verontschuldigend lachje gegeven. Ze wist dat ik het niet laten kon, maar toch probeerde ze het steeds weer. Hij had een droevige blik, die intrigeerde mij. Ik was blij toen mijn moeder voorstelde om met hem het winkelcentrum in te gaan. Een mooie kans om hem te leren kennen.

We hadden over van alles gepraat. Hij was open en leuk. Zijn stem was warm en kon prachtig verhalen vertellen over onze school. Ik was daar pas net naar toe gegaan. Wel waren de meeste verhalen van lang geleden. Een zekere Niek kwam er regelmatig in voor. Zijn beste vriend had ik me bedacht. Toen we voor de tweede keer langs een kledingzaak liepen werd hij ineens stil. Hij ging naar binnen maar ik mocht niet mee. Ik volgde hem op afstand. Hij had snel gevonden wat hij zocht en daarna liep hij richting de kassa. Ik weet niet waarom maar ik achtervolgde hem en stopte net achter hem. Ik had het begin van het gesprek met de kassière gemist, maar wow dacht ik hij is homo!. Ik voelde mijn lul in mijn broek sprongetjes vooruit maken. Wie had dat gedacht. Ik wilde iets zeggen toen ik begreep dat er iets gebeurt was tussen hun tweeën eerder bij MacDonalds. Ik snapte het niet meer. Wat was hier aan de hand?. Waarom had hij allemaal slipjes op de toonbank liggen, iets dat jongens tegenwoordig toch niet meer dragen. In ieder geval niet van onze leeftijd.

Hij schrok toen hij zich omdraaide en mij zag. Ik wilde iets zeggen, maar ik wist niet wat. Hij realiseerde zich dat ik hem gehoord had. Ik mocht hem niet laten schrikken, vertellen dat zijn geheim veilig was met mij. Ik zag dat hij helemaal wit weg trok. Langzaam trok ik hem mee richting een bankje dat verder op stond. We hadden wat te bespreken realiseerde ik mij.
Jordan duwde naar een bankje dat in het midden van de hal stond. Ik keek rond om te zien of een van mijn klasgenoten rondliepen maar ik zag niemand. Ik ging op het bankje zitten voor over met mijn handen over mijn gezicht. Ik voelde hoe Jordan zijn arm over me heen legde en zachtje zei “Ik vertel het niemand, dat beloof ik Joris. Je geheim is veilig”.  Ik hoorde hem wel maar ik geloofde hem niet. Ik geloofde en vertrouwde helemaal niemand meer. Ik voelde een traan over mijn gezicht lopen en snikte zachtjes toen ik besefte dat er meer en meer over mijn gezicht heen liep.
“Joris, kijk me aan” fluisterde Jordan.

Ik haalde mijn ene hand weg en keek hem schuw aan.
“Ik ben ook homo, Joris. Ik heb geen reden om je geheim te verraden”.
Ja, ja die had ik in het verleden ook al wel eens gehoord. Net doen of ze het ook zijn en als je dan je hart uitgestort had dan lieten ze je zakken als een baksteen.
Hij moest gezien hebben dat ik hem niet geloofde “Echt. Zo iets verzin je niet”. Hij toonde een klein lachje op zijn gezicht. “Echt. Kijk maar” en hij wees naar zijn kruis.
Ik zag dat hij hard was. Dat was een geweldig wapen dat hij daar in zijn broek verstopt had. Ik keek hem wat meer aan nu. “Je meent het echt?”.
“Ja joris. Ik ben homo. Ik hang het niet aan de grote klok, maar mijn moeder weet er van en vind het prima”.
Ik keek hem ongelovig aan. Ik kende geen homo’s die er zo openlijk voor uitkwamen.
“Je bent niet alleen. Er zijn er meer dan wij alleen”.
“Weet ik, maar ik kan niet. Niet nu, nooit niet. Is onmogelijk”.

Joris: 

Ik ging een beetje van hem vandaan zitten en keer rond of iemand ons gezien had.
Mijn telefoon trilde in mijn broekzak. Automatisch ging mijn hand er naar toe.
“Waarschijnlijk mijn moeder” zei ik zachtjes.
Ik opende de telefoon “Voor je het winkelcentrum verlaat hebben we nog iets dat je moet doen. Boven op de derde verdieping is een winkel, je weet vast wel welke wij bedoelen. Er staat daar iets voor je klaar. Haal het op voor je naar huis gaat”.
“Shit, wat nu weer?”, dacht ik.
“Ze wil dat ik naar huis kom, dus ik moet zo gaan, Jordan”.
“Dat is goed, maar weet dat ik er ben voor je als je wilt praten ok”.
“Ja, is prima, wat is je telefoonnummer”.

We wisselde telefoonnummer en ik gaf hem een hand. Geschokt bleven we even staan. Wat gebeurde er nu. Een warmte ging door mijn lichaam, zijn aanraking was … bijna betoverend. Ik trok mijn hand los, draaide me om en liep naar de lift.
Gelukkig voor nu nog even niet uit de kast.. maar kon ik dit zo volhouden?. Ik wist het niet.
Even later stapte ik uit de lift. Ik keek niet meer of Jordan er nog was. Ik kon dat niet aan, niet nu!. Het was te veel, te veel emoties, positief.. die was ik niet gewend. Ik liep in de richting van de winkel die men wilde. Ik opende de deur.
Er waren een paar mensen binnen, maar niet heel veel. Meeste wat ouder en paar wat jonger. Ik liep naar de kassa.
“Er zou een pakketje voor mij klaar staan. Ik ben Joris”.

“Ah, eindelijk. Ik dacht al dat je niet meer zou komen”.
“Eh, het pakketje?”.
“Ja dat krijg je zo maar eerst wil ik even dat je mee loopt daar naar toe. Een aantal van de dingen wisten we niet wat de maat moest zijn dus dat willen we even uit proberen”.
Aan de linkerkant van de zaak was een wat meer open ruimte. Een kant had een grote spiegel en de andere kant waren wanden met van alles er aan.
“Ok, kleed je maar even uit. Je ondergoed kan je aanhouden”.
“Wat, hier?”.
“Ja, hier, waar anders”.

Shit, dit kon niet waar zijn. Ik begon me uit te kleden en even later stond ik daar in alleen mijn slipje. De chasity device gaf een mooie bobbel te zien.
Gedurende de volgende 15 minuten kreeg ik diverse leren kleding aangepast. Ook werd er gewerkt met tepel klemmen en andersoortig speelgoed.
“Goed, tot slot kun je je slipje uit doen dan kunnen we dat ook allemaal goed bekijken… eh ik bedoel opmeten”.
Ja ja versproken dacht ik. Inmiddels stonden de meeste klanten nu rondom ons heen verzameld. Sommige wreven openlijk over hun kruis.
“Ok, bijna klaar. Al met al zal het ongeveer 300 euro zijn”.
“Wat… ik dacht dat het al betaald was”.
“OH, nee betaling bij afhalen was er aangegeven”.
Ik kon nu niet naar huis zonder, maar had ook niet zo veel geld bij me.
“Kan ik het alvast meenemen en dan morgen komen betalen?”.
“Nee, daar doen we niet aan”.
“Ik weet wel wat” zei een van de aanwezige klanten.
“Je kunt hier zo wel wat verdienen, dat doe je toch wel eens vaker, Mark?”.
“Right, ja dat kan ook. Draai je eens om en even voorover dan kan ik kijken of de staart ook goed past”.
Ik deed wat hij wilde zo naief als ik was. Ik voelde dat hij aan mijn kont zat en even later gleed er een vinger door mijn anus.
“Nee”, schreeuwde ik , terwijl ik me realiseerde wat er ging gebeuren.

Jordan:

Ik keek Joris na. Hij liep naar de lift. Dat berichtje was zeker niet van zijn moeder geweest. Ik had de uitdrukking op zijn gezicht zien veranderen. Ik keek waar de lift naar toe ging. 3e verdieping. Ik nam de trap en keek rond naar de winkels die hier waren. Ik schrok, daar was een seks winkel, met speeltjes, films etc. Ik liep er naar toe. Ik was er nog nooit in eentje binnen geweest. Door het raam kon ik de winkel in kijken, aan de linkerkant stond een spiegel.. Ik schrok toen ik zag wat er in de winkel gebeurde. Dat moest stoppen, maar als ik nu naar binnen ging dat zou alleen ook maar voor zorgen dat er met mij hetzelfde zou gebeuren. Ik keek rond en zag een brandalarm. Vooruit dat moest dan maar. Ik trok er aan en rende snel weg. Hopelijk was het genoeg voor Joris om weg te komen.