De kast van Joris - 6

Deel 6 van de kast van Joris, 

Joris:
Het duurde even tot het doordrong dat ik niets meer kon. Na de eerste penetratie was ik verlamd geraakt, in shock kun je wel zeggen. Even later werd er tegen mijn arm aan getrapt. Ik keek op:
“Je kleren, hier, schiet op, trek aan!”.
Ik keek de eigenaar verschrikt aan.
“Het brandalarm, hoor je dat niet?. Maak dat je weg komt hier en neem dit mee”
Ik kreeg de tas in mijn handen gedrukt. Ik zag dat de meeste bezoekers van de winkel de zaak inmiddels verlaten hadden. Met wat moeite kreeg ik mijn slipje aan en daarna ook de rest van mijn kleding.  Mijn kontje deed zeer. Maar veel tijd om daar bij stil te staan kreeg ik niet. Ik was de laatste die de winkel verliet. De eigenaar sloot zijn zaak en wees naar de nood uitgang.
Het was goed dat hij me daarna min of meer mee sleurde, ik weet niet of ik anders zelfstandig buiten gekomen zou zijn. Onder op de begane grond zei hij “Veel plezier er mee!” en draaide zich om.
“Eh, moet er niet wat voor betaald worden?”.
Hij keek nog even om en riep “Was al gebeurd”.
Versuft zakte ik naast de deur op de grond. Ik hoorde hoe de brandweer inmiddels aan de voorzijde het winkelcentrum inkwam. Even later ging de deur van de nooduitgang open en zag ik een brandweerman staan.
“Alles ok, jongen?”.
Ik knikte.
“Goed. Het is beter om even wat afstand van het gebouw te nemen zolang we niet weten wat er aan de hand is”.
Ik knikte weer maar bleef zitten waar ik zat.
“Weet je het zeker dat alles goed is?” vroeg de brandweerman nog een keer.
Ik keek hem opnieuw aan. Ik knikte en stond langzaam op. Ik moest gaan anders zou hij nog vragen gaan stellen.

Op de automatische piloot vond ik de weg terug naar huis. Ik keek niemand aan en deed alles op routine. Gelukkig keek niemand er echt raar van op en stelde niemand een vraag. Thuis aangekomen zag ik dat de auto van mijn vader ontbrak maar die van mijn moeder was er wel. Die was dus weer thuis. Ik deed voorzichtig de achterdeur open. Koste wat kost wilde ik voorkomen dat ik haar zou zien. Eest even douchen en andere kleren aan doen. Ik hoorde haar boven stommelen. “Op hun slaapkamer”, dacht ik. Ik sloop de trap op en bereikte gelukkig mijn kamer deur voor ze me hoorde.
“Ben jij dat, Joris?”.
“Ja, ma, ik ga eerst even douchen. Zie je zo”.
“Oh, ok. Ik was benieuwd of je nog wat gekocht had”.
Ik sloot snel de deur want aan het volume van haar stem hoorde ik dat ze dichterbij kwam.  
Jordan:
Ik kon niet wachten, ik moest er vandoor. Ik hoop dat het geholpen had. Ik nam de bus naar huis. De hele tijd vroeg ik me af of ik Joris een berichtje zou sturen, maar dat was te vroeg. Hij mocht niet weten wat er gebeurt was, nooit!. Even later stapte ik de voordeur door.
“He Jordan, je bent vroeger thuis dan ik verwachtte”.
Mijn moeder, Ineke… Ik had al zo iets verwacht: die had vragen.
Ik opende de deur van de keuken. Ze was al begonnen om het avondeten klaar te maken. Ze draaide zich om .
“He schat, hoe was het leuke middag gehad?” vroeg ze beetje sarcastisch.
“Ja, gaat wel”.
“Hij is leuk, is het niet”.
“Ma, please”.
“Ach, daar hoef je toch niet voor te schamen. Je hebt een goede smaak. Was hij wat spraakzamer?” 
Ik kreeg een rood hoofd. Dit deed ze nou altijd. Vanaf het moment dat ik uit de kast gekomen was wilde ze weten wie ik leuk vond, of ik een vriendje had etc. Nee, deze keer niet: dit ging ik voor me houden.
“Ging wel. We hebben wat rond gelopen en daarna moest hij iets halen in een winkel en wilde niet dat ik mee ging. Ik ben toen terug gekomen”.
“Oh, jammer”.
“Ik zie wel, ja”.
“Zijn moeder gaf al aan dat hij teruggetrokken was, het laatste jaar. Stil, niet de open spontane jongen van daarvoor”.
He, meer redenen dat er iets mis was. Hmmm “Vertelde ze nog meer?”.
“Oh, toch wel interesse?. Eigenlijk niet. Dat hij weinig vrienden had en eigenlijk veel tijd op zijn kamer doorbracht”. Ik dacht even na, dat was genoeg voor nu. “Ik denk dat ik dat ook maar ga doen. Eten over een uurtje?”. “Ja zoiets moet wel lukken. Misschien een glaasje wijn over een half uurtje”. Ik lachte. Die wilde nog verder praten, dat was wel duidelijk. Goed ik had in ieder geval een half uurtje om er over na te denken.

 
Joris:
Verslagen zat ik op de rand van het bed. Ik had me uitgekleed en gedoucht. Mijn slipje had ik snel uitgewassen nadat ik er wat bloedsporen in gevonden had. Ja, echt zachtzinnig waren ze niet geweest. Ik kon nog steeds niet geloven dat het gebeurd was… En dan Jordan. Ik was blij dat ik hem niet meegenomen had. Hij was echt leuk, maar dat mocht verder niemand weten, zeker zij niet. Ze zouden hem er bij kunnen betrekken en dat wilde ik niet. Nooit niet. Ik droomde even over hem, zijn stem, zijn leuke glimlach en dan die bobbel die hij in zijn broek had toen hij vertelde dat hij ook homo was. Wow … wat zou ik daar …
Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een klop op mijn deur.
“Joris, kom je me even helpen met de stereo installeren. Jij kunt dan de oude mee naar boven nemen als je dat wilt”.
Ik wilde eigenlijk niet maar ik kon niet anders. Ik liep naar de deur en opende deze.
Zonder naar haar op te kijken liep ik door naar de kamer en begon de oude installatie te verwijderen en de nieuwe uit te pakken. Ik voelde de ogen van mijn moeder priemend op mijn rug.
“Leuke tijd gehad vandaag, Joris?”.
“ja, dank je ma, was gezellig”.
“Sorry van Ineke, ik had haar al zo lang niet gezien”.
“Geeft niet, was prima. Ik heb me wel vermaakt daarna met Jordan”.
“Oh, goed zo. Ik was even bang dat je je verveeld had”.
“Nee hoor, hij was gezellig. We hebben telefoonnummers uitgewisseld”.
Shit had ik nou “hij” gezegd? Ik durfde me niet om te draaien omdat ik mijn gezicht voelde kleuren.
“Mooi, wel, ik zie Ineke later deze week nog dus als je mee wilt laat maar weten”.
“Is goed. Wanneer, woensdagmiddag?”.
“Nee, dinsdagmiddag waarschijnlijk. Je kunt altijd met Jordan uit school komen en dan kun je met mij terug rijden”.
“Jammer, op woensdag ben ik altijd eerder uit”.
“Ja, maar woensdagmiddag heb ik je jaarlijkse afspraak bij de dokter gemaakt”.  
“Oh, ok”.
“Nee, niet al weer”, dacht ik. Die oude lul die me altijd lang naakt laat staan, terwijl hij zogenaamd zijn aantekeningen maakt. Shit, ik had dat ding nog om! Ik moest zorgen dat ik dan vrij was op woensdag. Geen idee hoe ik dat anders moest verklaren.
“Ik neem de oude dan mee naar boven, ok”.
“Ja is prima. Eten over een half uurtje of zo, is dat goed?”.
“Ja, ik ga vanavond nog wat gamen dus lekker op tijd eten is prima”.
Ik zou nu zeker geen vragen meer krijgen als ik straks online moest. Dat kwam goed uit.
Op mijn kamer gekomen zag ik dat ik wat berichtjes via de chat had binnen gekregen. De laatste las.
“Goed je bent er”.
“Ja, klopt”.
“Leuke jongen, die Jordan!”.
“Wat?”
“Dat weet je best maar daar berichtte ik je niet over. Vanavond vrijaf voor je. Je hebt vandaag genoeg gedaan. Morgen vanaf 5 uur ben je online, begrepen?”.
“Ja begrepen. Maar hoe weten jullie van Jordan?”.
“Wij weten alles en horen alles”.
Ja, dat begon ik ook te begrijpen. Maar hoe? Als het hier was gebeurd dan snapte ik het. Oh shit, mijn telefoon. Ik had zijn nummer toegevoegd en had de telefoon bij me.
“Eh.. bent u er nog?” typte ik even later.
“Ja, wat is er?”.
“Ik moet woensdag naar de dokter. Kunt u zorgen dat het apparaatje van mijn lul af is?”.
“Waarom?”.
“Dat kan ik toch nooit verklaren!”.
“Verzin maar wat. En zorg dat je de rest van de middag vrij houd. We hebben dan nog iets leuks voor je”.
“Maar, alstublieft ik kan toch niet zo.. pleaseeee?”.
“Nee is het antwoord slaafje! Wij bepalen en voorlopig gaat hij niet af. We willen je continue geil”.

Ik liep naar mijn bed, had geen zin meer om nog iets te zeggen. Ze konden voor nu de pot op. Ik kleedde mij uit en ging op bed liggen.
Daar dwaalde mijn gedachten al snel af naar Jordan. Ja, ze hadden gelijk: een leuke jongen. Ik moest voorzichtig zijn wat ik via mijn telefoon ging zeggen, dat had ik al wel begrepen. Ze mochten niet weten dat Jordan wist dat ik homo was. Ik dacht na hoe ik dat kon voorkomen. Ze hadden iets gedaan met mijn telefoon, ik wist alleen niet wat.
De avond was saai, ik was er niet meer aan gewend om niets te hoeven te doen. Ik sliep vroeg.
Zondagmiddag was ik op tijd bij Niek. Hij was uitgelaten, bijna blij om mij weer een keer te zien. Al snel stond het schaakspel op tafel. “Geen weer om te voetballen”, had hij gezegd. Daar had hij zeker gelijk in. Na een zet of 10 wist ik ook al dat hij aan de winnende hand was. Ik kon mijn gedachten er gewoon niet bij houden.
“Even naar het toilet, Niek”.
Ik liep door de slaapkamer naar de badkamer waar Niek ook een toilet had. Ik liet mijn broek wat zakken, dat moest ik tegenwoordig. Mijn gulp alleen was niet genoeg. Met dat apparaatje moest ik er goed bij kunnen en richten anders was mijn broek nat. Langzaam plaste ik, niet te snel want dan spoot het alle kanten op. Ik was zo goed als klaar toen de deur open ging. Verschrikt trok ik mijn slipje over het apparaatje en keek naar de deur.
“Ik moet ook even”, zei hij.
Hij kwam naar mij toegelopen terwijl ik mijn broek omhoog trok. Ik stapte opzij maar was eigenlijk te verbluft om te bewegen.  Dit was heel lang geleden. Vroeger ja, toen ik regelmatig bij hem kwam waren we vaak tegelijkertijd naar het toilet gegaan.
Hij trok zijn rits naar beneden en haalde zijn lul er uit.  Geen onderbroek dacht ik.  Zijn straal begon te lopen. Ik stond nog steeds naast hem. Ik voelde ineens dat zijn ogen op mijn gericht waren. Met moeite haalde ik mijn blik van zijn lul omhoog naar zijn gezicht. Ik voelde hoe ik rood werd.
“Leuk he, nog steeds een lekkere lul toch?” vroeg hij zachtjes.
Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. “Eh.  Hij is nog net zo klein als vroeger”, zei ik als een grapje.
“Oh vind je dat?. Ik heb net die van jou niet gezien maar volgens mij is die van mij toch echt groter. Dat was hij toen altijd al”.
“Ja, ja maar als hij groeit.. wel, je weet wat ze zeggen. Grote lullen groeien niet”.
Ik had mijn blik tot op dat moment nog steeds op zijn gezicht gehad. “Kijk dan nu maar eens”. 
Ik keek naar beneden en voelde mijn hoofd vuurrood worden. Hij was keihard, wreef met zijn hand zachtjes over zijn eikel. Ik vergat even uit te ademen en deed dat tegelijkertijd met de woorden “WOW”. 
“ja, wow die van jou is niet zo groot!”.

Ik zag dat zijn lul nog steeds groter werd en stijver. Wat een mooi gezicht. Ik voelde hoe die van mij zich tegen de voorkant van het apparaatje aan drukte. Hij probeerde hard te worden maar dat ging niet lukken. Dit was pijnlijk, zowel letterlijk als figuurlijk.
“Mooi he? Ik dacht wel dat je dat zou vinden”.
Die zin haalde me uit mijn droom. Shit. “Nee.. niet hij ook”, was mijn eerste gedachte. Ik wilde wat zeggen en dacht toen aan mijn telefoon. Nee die was niet hier maar in de slaapkamer op tafel.
“Eh, wat bedoel je, Niek?”.
“Je weet precies wat ik bedoel, Joris. Ik dacht het al, wilde het alleen bevestigd zien. En maak je niet druk. Het is geen probleem voor mij.  Je blijft wie je bent, leuke gozer, Joris”.
Ik keek hem nu aan. Ik voelde hoe mijn tranen me in mijn ogen stonden.
“Waarom nu, Niek?”.
“Oh, ik dacht het al een hele tijd maar je meed me meer en meer en dat was ik beu. Ik weet dat je het er niet makkelijk mee hebt en ik wilde gewoon dat je wist dat je er met mij altijd over kon praten”.
Tranen begonnen nu over mijn gezicht te lopen. Ik had nu mijn ogen gesloten en mijn hoofd naar beneden. Ik voelde hoe hij dichterbij kwam en zijn armen rond om mij heen sloeg.
“Ik zeg niemand iets, Joris. Je kunt me vertrouwen”.  Ik snikte nog even en daarna liet hij me los.
“Ben ik de enige?”.
Ik knikte.
“Wow, je ouders weten van niets”.
“Nee, je weet hoe die zijn”.
“Ja, maar mogelijk verrassen ze je”.
“Dat betwijfel ik”.
Ik had mijn blik weer naar beneden laten gaan. Hij was nog steeds hard.
“Heb je al wel eens de lul van iemand anders in je handen gehad?”, zie hij zacht.
Nu moest ik liegen. Hij mocht van niets weten.
“Eh, nee, niet echt”.
“Wel, als je wilt mag je best”.
Ik keek hem aan. “Weet je dat zeker?”.
“Ja ik ben geil. Heb zojuist even porno gekeken, toen ben ik hier naar binnen gelopen en kan moeilijk zo vanmiddag blijven”.
Voorzichtig ging ik met mijn hand naar zijn lul. Ik wist wat ik moest doen maar aarzelde alsof dit de eerste keer was. Langzaam begon ik te trekken.
Hij kreunde. “Ja, lekker, sneller, sneller, sneller!”.
Dat ging niet lang duren. “Was hij dan ook homo?”, dacht ik even. Nee, niet Niek. Even daarna voelde ik zijn lul verder aanspannen en even later schoten de strengen sperma uit zijn lul.
Het duurde even voordat dat stopte. Ik liet zijn lul los en keek hem aan.
Hij kwam weer tot rust en glimlachend zei hij “Dank je Joris, top. Dat had ik nou net even nodig”.
Hij keek nu naar mijn kruis “Jij ook…?”.
“Eh, nee dank je”.
“Weet je het zeker? Ik wil je best helpen”.
“Eh… nee, is niet nodig”.
“Andere keer dan, laten we kijken of je dat potje schaak nog kunt redden”.
… ik ben benieuwd wat je van je verhaal vindt, laat maar horen.