Op Vakantie

Goed, hij had er iets langer over gedaan als anderen maar uiteindelijk had Toby de middelbare school afgemaakt met een best wel mooie cijferlijst. Om dat te vieren schonken zijn ouders hem een railrunner-kaart zodat hij de vakantie kon rondtrekken in Europa. Daarbij deden ze hem ook een klein sheltertentje, een rugzak, een één-pits brandertje en een slaapzak kado.

Eindelijk alleen op vakantie! Ofwel, hij hoefde niet meer met zijn ouders mee naar muffige musea, vervelende barokke kerken en, ofschoon zonovergoten, toch erg saaie stranden. Eindelijk ging hij meer van de wereld ontdekken dan het van verveling doordrongen, geestdodende, verstikkende dorp waar hij was opgegroeid.

Toby was een standaard normale jongen. Hij was slank, licht gespierd en licht gebruind in de zomer. Het meest opvallende aan zijn open en vriendelijke gezicht waren de zomersproeten aan weerszijden van zijn neus en zijn goedlachse, diepe bruine ogen. Zijn ravenzwarte haar hing tot op zijn schouders en er was zowaar al een snorretje tevoorschijn aan het komen. Hij was geen absolute schoonheid maar zeker ook niet lelijk en als hij in zijn iets te korte t-shirtje en een strakke jeans naar school ging dan ging menig meisjeshartje sneller slaan.

Maar Toby had niet zo veel met meisjes. Hij wist eigenlijk niet waar zijn verlangens naar uit gingen. Meisjes deden hem niks maar hij had al menig maal bemerkt dat hij opgewonden werd van een mooie jongen, soms bij het pijnlijke af zodat alleen een snel omdraaien hem een ontdekking bespaarde. Het was hem al eens overkomen bij het douchen na de gymles, toen de mooiste jongen van de klas naakt naast hem stond. Hij kreeg niet alleen een ontzettende stijve maar was bijna spontaan klaargekomen.

Zo was hij op zijn vakantie na enige omzwervingen in het Harz-gebergte beland en nadat hij bij een bakker wat belegde broodjes had gekocht voor het avondeten had hij daar bij puur toeval een “natuur-camping” ontdekt. Het eerste deel achter de receptie was een gewone camping met seizoensplaatsen voor caravans maar na een lang bospad gevolgd te hebben kwam het deel dat bestemd was voor de tenten. Het waren nauwelijks gemaaide, middelgrote weiden die allemaal geheel leeg waren. Toby besloot het allerlaatste weitje te nemen, zo’n kleine 500 meter van alle caravans, helemaal aan het zicht onttrokken door bos en struiken. Op het weitje aangekomen zag hij dat er maar één ander klein tentje stond aan het absolute uiteinde van het weitje. Er was echter niemand te zien.

Hij keek lang rond. Aan de rechterzijde van het  weitje rees een rotswand op, bedekt met dennenbomen. Links was bos en als hij over het hoge, met witte en gele wilde bloemen doorspekte gras keek, dan keek hij recht op een stuwmeer waar de zon op het rustige water glinsterde. Het enige geluid was het zachte ruisen van de wind en het zingen van de vogels in de bossen en zo nu en dan het gezoem van een bij op zoek naar nektar in de vele bloemen. Anders gezegd: een ideaal plekje om een tijdje te blijven!

Het was niet allemaal goud wat er blonk. Een verkenning naar het toilet- en douche-gebouw was een fikse domper. Er was geen gebouw! Alleen een oude aanhanger, nog legergroen gespoten volgens het gebruikelijke kleurenschema van zijn vorige eigenaar, die provisorisch was verbouwd tot toilet en douche. Maar zoals iemand al zei dat elk nadeel zijn voordeel had, hij hoefde douche en toilet slechts te delen met één mede-gast, niet met 140 andere gasten of meer.

Op geruime afstand van de andere gast begon hij zijn tentje op te zetten. Het was de allereerste keer dus het ging wat stuntelig en onwennig. Maar na verloop van tijd stond het ding zoals het moest staan en Toby bekeek het resultaat tevreden. Hij legde slaapzak en  rugzak in het tentje en vond het tijd worden voor een bak koffie en voor zijn broodjes.

Hij at zijn broodjes met smaak en slurpte aan zijn koffie. Het was ondanks het avonduur nog warm dus trok hij zijn t-shirt uit. Na korte tijd besloot hij zijn jeans ook maar uit te trekken en genoot in zijn kleine onderbroekje van de late zonnestralen op zijn warme huid, van de schone en frisse boslucht en van de geluiden van de vogels, in ieder geval besluitend, dat als het weer morgen weer zo goed was, niet meer aan te trekken als zijn zwembroekje. Hij voelde zich gelukkig en een beetje één met de natuur.

Na een tijdje dromerig voor zich uit gestaard te hebben zag hij vanuit zijn ooghoek beweging. En omdat het menselijk oog zich nu eenmaal richt op beweging ging onwillekeurig zijn hoofd in die richting en keek naar wat er zou kunnen zijn.

Het was een jongen, iets ouder als hijzelf, die vanaf de waterkant door het hoge gras naar het andere tentje op het weitje liep. De jongen keek even verrast maar Toby zag een brede glimlach op zijn gezicht komen en de jongen zwaaide. Toby zwaaide terug en bekeek de jongen. Het was het klasse-voorbeeld van een jonge god! Hij had brede schouders, smalle heupen, een gespierd lijf met heuse sixpack. En een goddelijk kontje, want dat was erg goed zichtbaar. De jongen droeg niet meer als een witte string, die fel afstak tegen het zon-gebruinde lijf en dat nauwelijks in staat was de prominente bult aan de voorzijde te verhullen. Een handdoek laconiek om zijn nek geslagen liep de jongen naar het tentje waarbij zijn lange blonde krullen in het briesje dansten.

Toby keek de jongen na en zijn lippen vormden de uitroep “Wow!!!”. Meteen voelde hij weer die reaktie van opwinding in zijn kruis: het kloppen, het stijf worden. Met een rood hoofd vol schaamte trok hij het elastiek van zijn onderbroekje omhoog om te voorkomen dat zijn opgezwollen eikel boven het randje uit zou komen. De jongen keek nog even om voor hij de tent in ging, een brede grijns op zijn gezicht. Even dacht Toby dat hij met zijn kontje wat draaide maar hij verwierp die gedachte als dat dat slechts verbeelding was.

 

De dagen er na waren een luilekkerland, vakantie zoals vakantie zijn moest. Het weer bleef uitstekend en Toby droeg dag na dag niet meer als zijn rode zwembroekje. Meestal was hij aan de rand van het stuwmeer te vinden. Soms zwom hij wat in het ondiepe deel. Duitsland is nu eenmaal Duitsland en overal stonden waarschuwingsborden dat het water erg snel erg diep was. Toby had geen zin in verdrinken dus hij beperkte zich tot een meter of tien.

Of hij lag lui op een handdoek in het hoge gras in de zon te soezen. Zo nu en dan had hij de moed ook zijn zwembroekje uit te trekken en lag dan, aan het zicht onttrokken door het gras en de walbegroeiing, naakt te zonnen. Juist op die momenten droomde hij van de heerlijke jongen aan de andere kant van het weitje. Hij zag de heerlijke billen in het kleine witte stringetje voor zich of stelde zich voor wat voor een heerlijkheid hij zou vinden als hij het stringetje zou mogen uittrekken.  Op die momenten, loom en lui in de zon dromend, streelde hij zijn eigen pik en liet hem kloppen en hard worden tot het voorvocht langs de schacht naar beneden liep.

Erger nog: hij droomde ook ’s nachts van de jongen. In zekere zin begon de Adonis van het weitje zijn gedachten en gevoelens te bepalen.

Maar de jongen gaf geen krimp. Toby zag hem ’s morgens naar de waterkant vertrekken en ’s avonds weer terug komen en elke keer was hij verrukt van het prachtige aanzicht. Het was volmaakte poëzie in beweging die twee keer per dag als een bloemlezing voorbij kwam. Maar die bloemlezing wilde blijkbaar niet gelezen worden en beperkte zich tot glimlachen, vriendelijk zwaaien en een uitbundig “Goedenmorgen” als ze beiden de tent uitkwamen. Dus Toby berustte er maar in dat het niets zou worden en beperkte zich tot dromen.

 

Op een wel erg mooie ochtend kroop Toby uit zijn tentje. De jongen, waarvan hij nog steeds niet wist wat zijn naam was, was al weg naar de waterkant. Hij was in ieder geval nergens te bekennen. Terwijl de vogels om het hardst zongen zette Toby een mok koffie en dronk hem genietend op. Toen nam hij zijn toilettas en handdoek en liep, alleen gekleed in zijn rode zwembroekje, naar de douche-/toilet-aanhanger. Hij duwde de douchedeur open en zette het water aan, zo nu en dan voelend of het al warm was. Toen het aangenaam aanvoelde trok hij zijn zwembroekje uit en liep de doucheruimte in. Hij wilde juist de deur dichtdoen en afsluiten toen die werd opgeduwd door...de jongen...maar nu zonder witte string, maar geheel naakt in al zijn schoonheid! Het viel Toby op dat de piemel en de intiemzone van de jongen net zo mooi gebruid waren als de rest van zijn lichaam. Bij Toby kon je precies zien waar de zwembroek begon en waar hij ophield.

Voor Toby iets kon uitbrengen drukte de jongen zijn lippen op de zijne en duwde zijn tong in Toby’s mond. Die was te verrast maar ook té verrukt om te protesteren. Al zoenend duwde de jongen zijn stijve boom tussen Toby’s benen, zodat zijn grote, natte eikel precies in Toby’s kruis terecht kwam en begon te stoten.

Toby wilde niet eens meer protesteren, maar alleen genieten van het heerlijke gevoel van die grote, stijve lans, die heen en weer glijdend tegen zijn ballen tussen zijn benen in zijn kruis stootte en van die tong in zijn mond. Nog nooit had hij zo iets heerlijks beleefd en uitgerekend de eerste keer van een penis van een wel erg enorme omvang. Toby’s eigen speelgoed was met 17 cm niet echt klein maar viel in het niet met wat de jongen nu tussen zijn dijen op en neer liet gaan.

Al snel kwam de jongen hijgend en kreunend klaar en Toby sloot zijn ogen vol genot toen hij voelde hoe het zaad zich in zijn kruis verspreidde en langs zijn dijen naar beneden liep. De jong gaf hem een innige zoen en fluisterde in zijn oor:

“Overigens, ik heet Stefan. En vond je al het einde vanaf het moment dat ik je de eerste keer zag”.

“Ik jou ook”, stamelde Toby verlegen.

Stefan lachtte even en zei zacht:

“Ja, dat was me wel duidelijk. Of dacht je dat ik niet door had hoe je regelmatig met het elastiek van je zwembroekje zat te frummelen om een stijve te verbergen?”.

Het was een opmerking die het schaamrood naar Toby’s wangen joeg maar de jongen lachtte alleen maar.

“Lief, die rode wangetjes van schaamte”, zei hij vriendelijk.  

Ze waren beiden toch al nat geworden toen ze onder de lopende douche hadden gestaan dus besloten ze ook maar gezamelijk te douchen. Voor het eerst voelde Toby een mooie, harde piemel in zijn handen toen hij hem voorzichtig waste en ervoer hetzelfde gevoel aan zijn boom toen ook die voorzichtig en teder gewassen werd.

Toen ze klaar waren met douchen liepen ze terug naar het weitje met beiden het zwembroekje in de hand. Zolang ze met beiden als enigen op het weitje waren zagen ze geen aanleiding om een zwembroekje aan te trekken en zo brachten ze nog een paar dagen door in totale naaktheid, genietend van elkaar en van de zon.

Tijdens een rondje koffie vroeg Toby ineens:

“Waarom zie je mij, een mager scharminkel in vergelijking met jou, zo zitten?”

Stefan haalde zijn schouders op en zei met een glimlach:

“Ik weet niet waarom ik op tengere jongens val, maar het is nu eenmaal zo”. 

En elke keer als Toby Stefan naakt zag lopen dan kon hij wel zingen. Als Stefan naakt van de toilet terugkwam en het weitje opliep in het volle zonlicht dan was het een genot te zien hoe hij met de souplesse van een jonge panter en met bungelende piemel tussen zijn benen naar zijn kersverse vriendje toe kwam lopen. En zelf slap was die piemel een schoonheid. Toby’s eigen exemplaar was slap maar een aandoenlijk en onooglijk ding maar die van Stefan was een genot om naar te kijken.

Op een warme middag lagen ze beiden naakt aan de waterkant te zonnen toen Stefan ineens zei:

“Draai je eens op je buik!”

Toby keek hem wat verbaasd en vragend aan maar kreeg geen antwoord.

“Draai je nou eens om, lieverd”, drong Stefan aan.

Toby deed wat hem gevraagd, of beter bevolen was. Hij draaide zich op zijn buik en genoot van de warme zon op zijn rug.

Prompt voelde hij Stefan’s handen op zijn billen.

“Je hebt zulke heerlijke jongensbillen”, hoorde hij ietwat hijgend zeggen.

Stefan’s vingers gingen op onderzoek uit tussen de billen. Toby bemerkte hoe een vinger zacht over zijn poepgaatje streelde, een handeling die vergezeld ging van een gekreun:

“Zo’n mooi jongenskutje...en ik denk nog maagd”.

Toby knikte ietwat beschaamd.

“Is geen punt”, zei Stefan zacht lachend, “We zijn allemaal als maagd begonnen. Maar je kunt er iets aan doen, da’s dan weer het voordeel. Wil je dat ik er iets aan doe?”

Toby was eenvoudigweg willoos overgeleverd aan zijn lusten en knikte. Hij voelde dat een droom werkelijkheid ging worden, dat hij zou gaan ervaren hoe het voelde als een roofdier diep in hem zijn zaad zou uitstorten.

Hij voelde hoe Stefan zijn billen uit elkaar trok maar wat hij toen voelde...daar moest hij even over nadenken. Het was warm en zacht en het streelde over zijn gaatje...oh nee, Stefan had het zijn jongenskutje genoemd. Wat het dan ook was: het was een totaal genot! Het prikkelde hem totaal en vroeg om meer en om nog meer. Pas na wat denken wist hij wat hij voelde: het was Stefan’s tong die over zijn kutje streelde.   

Hij voelde hoe Stefan zacht met een paar vingers zijn sluitspier open duwde en hoe de tong ook een stukje in hem ging. Hij kon alleen nog maar zwelgen in genot en kreunen en hijgen. Het scheen Stefan aan te moedigen want die probeerde zijn tong steeds dieper in het kontje te krijgen. Maar aan elke tong komt een einde en ten lange leste gaf die zijn pogingen op. Het had Toby in de tussentijd voorbij elk redelijk besef gebracht en hem helemaal uit zijn dak gejaagd. En toch moest de hoofdzaak nog een aanvang nemen.

Daar wilde Stefan niet te lang mee wachten. Hij ging op Toby liggen, huid op huid en schoof zijn lans tussen de maagdelijke billen van de jongen, tegen het sterretje. Langzaam drukte hij door. Toby voelde even een heftige pijn maar al snel voelde hij een alles verterende geilheid opkomen die de pijn verdrong. Voorzichtig en uiterst langzaam drukte Stefan steeds verder in de jongen die het piepend van blinde lust onderging. Pas toen de boom er diep genoeg in zat naar Stefan’s smaak begon hij zacht te stoten.

Toby wist niet wat hem overkwam. Het gevoel in hem was overweldigend. Elke stoot voelde hij en hij bemerkte hoe de eikel met elke stoot ook steeds iets dieper ging.

“Dus dit is geneukt worden”, schoot het door zijn hoofd. Hij besloot meteen dat hij het gevoel vaker wilde hebben. Iets lekkerders kon er niet bestaan!

Al stotend legde Stefan zijn hoofd op Toby’s naakte schouder en al neukend likte hij de hals van de jongen en zo nu en dan knabbelde hij zachtjes aan de huid van de schouder. Toby ging steeds harder piepen en drukte zijn billen tegen Stefan’s lid om zo nog meer te kunnen genieten van weer een paar milimeter winst in zijn ingewanden. Uiteindelijk kwam Stefan brullend en hijgend klaar. Toby krijste het uit toen hij de explosie bemerkte en het zaad in zich voelde stromen.

Stefan plofte op de jongen neer, nahijgend van de inspanning. Hij kuste zacht de hals en fluisterde in het oor:

“Zo, nu ben je geen maagd meer. En, was het lekker?”

Toby was niet bij machte een samenhangend antwoord te geven en bromde slechts een bevestiging.

Pas na een paar minuten kon Toby iets zeggen:

“Lekker gevoel, zoals je nu in me bent”.

“Maar ik vrees niet lang meer”, antwoordde Stefan met een grijs, “Hij wordt vanzelf weer slap en dan glipt hij er uit”.

“Jammer,” zei Toby, een pruillipje trekkend, “het voelt zo lekker! Maar ik heb al eens eerder gedacht dat hij zelfs slap heerlijk is”.

“Dank je”, fluisterde Stefan in zijn oor, “Lief van je!”.

Stefan haalde zijn lans uit Toby’s kontje en rolde op zijn rug. Toby kroop tegen hem aan en legde zijn hoofd op de gewelfde, gespierde borst. Zo brachten zij de rest van de middag door, dromend, genietend, sluimerend in de zon tot de de avond viel.

 

Het werden weken van liefde, heftige, brandende lust en diep erotisch genot. Het werd regelmatig herhaald, in een van de twee tentjes, overdag langs de kant van de stuwzee of gewoon ’s avonds in de roodkleurende zonsondergang op het weitje voor de tentjes. Of ’s morgens, als ze naakt uit de tent kwamen, genietend van elkaars ochtendpaal, nog voor ze iets anders deden. Omdat ze nog steeds als enigen op het weitje stonden nam daar niemand aanstoot aan. Dus waarom zouden ze het niet doen?

Maar aan elk luilekkerland komt een einde. Vakanties duren niet eeuwig. De avond voor Toby terug naar huis moest zei hij:

“Ik moet morgen terug naar huis. Wisselen we adressen uit? Zodat we in kontakt kunnen blijven?”

Stefan keek even nadenkend naar de rode zon, die onderging achter de eindeloze naaldbossen.

Hij schudde het hoofd en zei:

“Nee. Ik weet hoe dat gaat. Zie het als een vakantieliefde. Goed, het was een heftige vakantieliefde, eentje die ik nooit meer zal vergeten, maar desalnietemin een vakantieliefde”.

Teleurgesteld sloeg Toby de ogen neer een staarde naar de grond.

“Het is niet erg, Toby”, hernam Stefan het woord, “Dat hoort bij het leven. Maar je zult altijd in mijn herinnering zijn want het was meer als een one night stand voor me. Maar het werkt niet. Misschien wonen we wel honderden kilometers uit elkaar en is het kontakt na twee telefoontjes voorgoed verbroken”.

Toby wist dat Stefan gelijk had en knikte berustend. Toen keek hij Stefan recht in de ogen en zei luid en duidelijk:

“Bemin me dan nog een keer, de laatste keer!”.

Zo gebeurde dus. Waren alle eerdere keren al van een intensiteit die een bosbrand kon veroorzaken, dit keer was het genoeg om de wereld in een fel vuur te verlichten. Niet eerder was Stefan zo diep in hem gedrongen en niet eerder had Toby hem zo gretig in zich opgenomen. Toen ze beiden tot in de haarpuntjes bevredigd waren zei Toby:

“Ik ga maar eens naar mijn eigen tent en pitten. Ik heb morgen een lange dag. We nemen morgen wel afscheid”.

Stefan bromde wat en Toby liep naakt van de ene naar de andere tent, genietend van de heldere sterrehemel, de koele lucht op zijn tintelende huid en van de herinnering van de voorgaande avond.

 

Toen hij de volgende ochtend door het morgenconcert van de vogels gewekt werd besloot Toby maar op te staan. Hij had nog genoeg te doen. Eerst eens rustig koffie en ontbijt, douchen, tent afbreken en dan nog 4 kilometer naar het station lopen om de terugreis te aanvaarden.

Hij kroop uit zijn tent en keek of Stefan ook al op was. Met een schok zag hij dat er nog maar één tentje op het weitje stond: dat was het zijne. Stefan’s tentje was verdwenen. Erger nog: Stefan was verdwenen.

Het deed hem pijn. Tot zover dus het geplande afscheid. Het leek er op dat Stefan slecht was in afscheid nemen.

Met bezwaard gemoed deed hij wat hij doen moest en al vroeg deed hij zijn rugzak om en begon aan de wandeling naar het station. Tijdens het lopen schoten de gedachten door zijn kop, herinneringen aan de afgelopen weken maakten plaats voor teleurstelling over het niet afscheid kunnen nemen en verdrongen dan stormachtig weer de sombere gedachten.

Toen hij eindelijk bezweet bij het station was aangekomen wist hij één ding zeker: deze vakantie zou voor altijd in zijn geheugen gegrift blijven. En Stefan...die zou hij zijn leven lang niet vergeten.