De Kleine Harem van het Schuurtje deel 2

De kleine Harem van het Schuurtje Deel 2

 

Opnieuw volgden er weken dat er helemaal niks gebeurde. Toby droomde alleen maar van wat Marco voor de volgende sessie had uitgedacht, ofschoon hij geen flauwe notie had. Het was puur erotische fantasie en “hersen-bios” wat er door zijn hoofd speelde.

Maar die weken gebruikte Toby ook om na te denken: goed, hij was dus homo en hij was dus onderdanig.

“Nou en?”, dacht hij, “Iedereen heeft recht op zijn eigen leven én zijn eigen sexleven”.

Leuke en heel juiste conclusie, maar het betekende wel dat hij dan weg moest uit het dorp met zijn middeleeuwse moraal. Want als hij inderdaad zijn eigen leven wilde opbouwen en op dat pad verder wilde, dan was er nog maar weinig plaats voor hem. En de enige manier waarop zijn ouders zouden aanvaarden dat hij uit huis ging was, dat hij ging studeren. Ja, natuurlijk, hij kon op zijn strepen gaan staan, dat hij meerderjarig was en zo. Maar dat zou een conflict met zijn ouders opleveren waar hij niet echt op zat te wachten. Dus was de volgende vraag: wat wilde hij gaan studeren? In ieder geval geen wis-, schei- of natuurkunde. Dat was iets wat als een paal boven water stond. Ach, hij kon er nog over nadenken. Het duurde nog een maand of twee voor hij iets moest beslissen.

Maar kort voor het eindexamen zou beginnen drukte Marco hem weer een briefje in de hand:

“Zaterdag, 14.00, schuurtje!”. Zelfde tekst als de vorige keer. Hij moest wel erg zeker van zijn zaak zijn. Zaterdag was nog vier dagen, dus dat duurde nog best lang voor iemand die hunkerde naar de vernedering.

Toen hij na school naar de fietsenstalling liep was daar stomtoevallig ook Koen. Die keek hem even kort aan en vroeg alleen maar:

“Heb je ook een briefje van de meester?”

Toby knikte. Maar hij vroeg er meteen achter aan:

“Hoe heeft hij jou in de greep gekregen?”

Koen keek verlegen weg en zei kortaf:

“Dat vraag ik jou toch ook niet!”

“Maar ik heb het idee dat je het heerlijk vindt om door hem vernederd en gebruikt te worden. Niet dat dat erg is. Hey, ik vind het ook heerlijk”.

Koen lachtte. Hij keek met glanzende ogen op en zei:

“Ik vond het in ieder geval geen straf jou te moeten pijpen. Je hebt een heerlijk boompje tussen je benen! Maar weet je, als je langer zijn slaafje bent dan leer je hem kennen. Aan één kant is hij koud en hard maar hij is ook oneindig lief. Als hij me neukt dat knabbelt hij aan mijn oorlelletje of kust mijn hals of likt mijn schouders. En...”...hij haperde even.

“En?” vroeg Toby.

“Nou ja, het is heerlijk om hem in je te voelen. Ook al is het dan als slaafje, het is heerlijk om als iets anders erkend te worden als de gekke nurd van de klas”.

Toby keek nadenkend voor zich uit. OK, zat daar de kneep bij Koen: de erkenning als een menselijk wezen, ook al was het slechts als slaafje.

“Nou ja”, sprak Toby, “we zien zaterdag wel wat hij nu weer bedacht heeft”.

Hij pakte zijn fiets, maar juist op tijd bedacht hij zich dat Koen misschien meer zou weten. Hij kon het niet laten, dus vroeg hij:

“Koen, weet jij wie eigenlijk slaafje nummer 1 is?”

Koen keek hem met een plagerig lachje aan en antwoordde met een tegenvraag:

“Daar ben je wel benieuwd naar, hé?”

Toby knikte alleen en gaf hem als antwoord:

“Ja. Ik weet nu dat jij 2 bent en ik ben als 3 de laagste in de rangorde, dus neem ik aan dat er geen 4 of 5 of 15 zijn. Maar wie slaafje 1 is, is voor mij een groot raadsel”.

“Je komt het van mij niet te weten”, zei Koen beslist, “In de eerste plaats zou het mijn uitsluiting uit het groepje betekenen, want de meester wil niet dat we namen vrijgeven. En daarnaast, ik vind het ook niet mijn taak om namen te noemen. Ik wil de medeleden en de meester ook beschermen. Maar ik denk dat je er vlug genoeg achterkomt”.

“OK, dan wacht ik gewoon af. Maar nog even wat anders, wat, naar ik verwacht, minder gevoelige informatie is. Waarom houdt hij altijd zo abrupt op nadat hij op zijn horloge heeft gekeken?”

Koen barstte in een schaterlach uit. Het was de eerste keer dat Toby hem dat zag doen in al die jaren op deze school.

“Is die vraag zo belachelijk?” vroeg hij verbouwereerd.

“Nee, “ proestte Koen uit, “alleen heel komisch!”

Hij had even nodig om te bedaren en gaf toen antwoord:

“Daar is een heel simpele reden voor. Hij moet er voor zorgen dat alle speeltjes en hulpmiddelen schoon terug op hun gewone plaats liggen voor zijn ouders thuis komen!”

Toby kon een grijns niet onderdrukken en keek zelf onbewust op zijn horloge. 

“Moet weg...doei!”

Koen zwaaide ten afscheid en ze gingen ieder huns weegs.   

 

Eindelijk was het zaterdag. Opgewekt en vol nieuwe verwachtingen fietste Toby naar het schuurtje. Opnieuw had hij zich zorgvuldig geschoren en hij had zelfs op internet opgezocht hoe je moest epileren om daarmee ook zorgvuldig de allerlaatste haartjes van zijn intieme gebied weg te krijgen.

Opnieuw klopte hij klokslag 2 uur aan. Tot zijn verbazing deed Koen de deur open, of beter slaafje nummer 2 opende. De verbazing leek af zijn gelaat af te lezen te zijn want Koen zei meteen met een brede grijns:

“De meester heeft al plezier met slaafje nummer 1. Maar kleed je maar vast uit”.

“OK”, zei Toby zacht. Eindelijk zou hij dus te weten komen wie het mysterieuze slaafje nummer 1 was.

Terwijl Koen namens de meester al wat manchetten om zijn polsen en enkels deed, keek Toby nieuwsgierig rond. Op een strobaal lag de gestalte van een mens met een halsband om, waarop duidelijk zichtbaar een goud-kleurig metalen cijfer “1” te zien was. Maar, de gedaante had borstjes met kleine omhoogpriemende harde tepeltjes. Nummer 1 was een meisje en ook nummer 1 kende Toby. Het was Annyka, de dochter van een Pools stelletje dat jaren geleden naar het dorp was gekomen en nu de kost verdiende met een klein aannemersbedrijf. Ook zij zat in zijn klas en het was een meisje waarvan gefluisterd werd dat het hele mannelijke aandeel van de schoolbevolking er al over heen gegaan was. Toby wist dat dat gerucht niet juist was: niet alle mannelijke leerlingen hadden haar gehad. Hij in ieder geval niet, maar goed, hij was een jongen “van de verkeerde kant”. Op zich vond ook hij Annyka een prachtige meid met haar lange blonde haren, haar heerlijke goedgevormde lichaam, haar gezicht met hoge jukbeenderen en haar sensuele ogen en mond. Maar hij voelde er geen enkele erotische of sexuele aantrekking bij. Meisjes waren gewoon zijn ding niet.  

Annyka lag met de benen wijd op de strobaal. Ze kon niet anders want ook zij was met manchetten en kettingen vastgemaakt. Marco zat op zijn knieëen tussen haar benen en likte met duidelijk genoegen en overgave haar klitje en schaamlippen. Het meisje slaakte korte gilletjes van lust, haar buik trok zich in een regelmatig tempo krampachtig samen om zich dan weer kort te ontspannen voor de volgende samentrekking weer kwam. Uiteindelijk kwam ze klaar, een klein stroompje van vaginasappen over de strobaal uitstortend. Maar Marco ging gewoon door, haar tot nog grotere hoogten brengend.

Op een of andere manier was Toby teleurgesteld. Hij had gehoopt dat hij en Koen iets bijzonders waren voor de meester. Maar het had er nu alle schijn van dat Marco zich gewoon bediende van iedereen en alles om zijn schier onuitputtelijke sexuele en van dominatie doordrongen lusten te bevredigen. Zowel jongens als meisjes waren prima voor hem, zo lang hij ze maar kon overheersen, hun lichaam kon gebruiken en pijn kon doen. Dat was nu juist voor Toby de grootste pijn op dat moment: dat zijn idool van zijn voetstuk was gevallen maar het was ook het soort pijn waar Marco ongevoelig voor was of hem gewoon niet interesseerde.

Maar de aanblik wond hem niet op. Koen had meer problemen. Toby hoorde de jongen zwaar ademen en alle mogelijke moeite doen om zijn lid niet hard te laten worden in het kleine kooitje dat hij nog steeds om had. Want dat zou pas echt pijn doen. Als bliksemafleider greep de jongen vol in Toby’s ballen en begon er mee te spelen. Wat voor Toby eerder een reden was om opgewonden te raken.

Pas nadat beide jongens geruime tijd naakt naast elkaar gestaan hadden en als toeschouwer hadden gediend, stond Marco op en maakte Annyka los. Buiten adem bleef ze liggen, nog steeds met de benen wijd, Toby een gulle blik schenkend op haar haarloze schaamlippen en haar gladgeschoren venusheuveltje.  

Marco liep naar de beide jongens en bevrijdde Koen van zijn kooitje. Toby keek gefascineerd toe hoe het lid van de jongen in een hoog tempo in lengte en omvang toenam en vond het opnieuw een pronkstuk om te zien.

“Zo, 2...je hebt er zin in, zie ik”, lachte Marco. Met een sardonisch glimlachje keek hij naar Toby, terwijl die voelde hoe Marco’s hand over zijn inmiddels toch wel aardig stijve schacht streek. Als een soort terloopse opmerking zei Marco, nonchalant over zijn schouder:

“Slaafje 1, wil je eens zien hoe twee jongens het met elkaar doen?”

“Oh ja....geil!!!” kirde Annyka.

Marco pakte een hooibaal en smeet die op een andere. Toen pakte hij Toby bij de arm, legde hem met het bovenlichaam over de bovenste baal en bevestigde de polsen weer aan een paal. Opnieuw ging de spreidstang tussen Toby’s benen maar als extra aanvulling kreeg Toby een kap over zijn hoofd, die het hem onmogelijk maakte iets te zien. Hij kon alleen horen en voelen. Zijn billen staken naar achter, bereikbaar voor een ieder die er zin in had en hij lag zo vast dat hij er niet aan kon ontkomen.

Dus voelde hij hoe er twee handen over zijn billen gleden en die uit elkaar deden. Het werd gevolgd door een tong, die over zijn zak naar boven gleed, tot het puntje zich zacht in zijn gaatje boorde om het uitvoerig uit te likken.

“Goh, dit is lekker”, kreunde hij zacht in zichzelf.

De tong werkte door, Toby’s roes werd immer heftiger, zo heftig zelfs dat hij het kriebelen en prikken van het hooi in zijn ontblootte eikel, die tussen zijn buik en het hooi ingeklemd lag, niet eens meer merkte. Al zijn lustgevoelens waren gericht op de tong in zijn kutje, die daar langzaam en subtiel rondjes draaide.

Rechts van hem, in de richting waar Annyka lag, hoorde hij gehijg. Hij had geen idee wat ze aan het doen was, maar haar ademhaling verraadde in ieder geval dat ze met volle teugen van het schouwspel genoot.

Plotseling hield de tong op.

“Ooohh, ga door...alsjeblieft”, kreunde Toby zacht.

Maar de tong kwam niet terug. Wel iets anders: Toby voelde hoe een grote, dikke eikel zich in zijn kutje wroette en met lange halen in hem ging. De eikel en de hele pik waren te groot voor Marco, dus het moest Koen zijn, die schijnbaar van de meester de opdracht had gekregen zijn ondergeschikte slaafje eens goed door te neuken. De jongen hield zich aan zijn opdracht. Toby ervoer er als een mengeling van pijn en ongekend genot hoe de grote staaf steeds dieper in hem ging, er weer even werd uitgehaald om dan weer diep in hem te stoten. Hij hoorde Koen hijgen, kreunen en steunen, hij gilde als een meisje terwijl Koen in hem verdween tot de ballen van de jongen tegen Toby’s billen kletsten om uiteindelijk kreunend van zijn zaadlozing te genieten. In ieder geval had Koen geen haast. Ook na de lozing bleef hij zacht nastoten en nog geruime tijd in Toby maar uiteindelijk zorgden de natuurwetten er voor dat hij er uit gleed.

“Wow...dat is geil, meester”, hoorde hij Annyka op zwoele toon uitroepen.

Hij hoorde Marco op tevreden toon iets brommen en hij begon Toby te bevrijden, echter de kap op het hoofd latend.

“Oooohh...meester...”, kirde Annyka opgewonden, “3 heeft een totaal heerlijke pik! Mag ik die zuigen, meester?”

“Och, hij staat ver onder jou in rangorde, dus van mij mag je”.

Toby werd opnieuw vastgemaakt aan één van de vertikale palen en weer kwam een kort kettinkje tussen zijn halsband en de paal. Niet dat het veel uitmaakte, door de kap zag hij toch niks. Het was meer als vernedering bedoeld dan als beperking van zijn gezichtsveld.  

Daar stond hij, naakt, vastgeketend en geblindeerd, min of meer uitgeleverd aan zijn eerste meisje. Hij voelde hoe twee zachte vingers voorzichtig zijn voorhuid teruggeschoven om de eikel vrij te maken. Hij hoorde een zacht “Mmmmmm” en toen voelde hij de tong.

Hij werd niet bijzonder opgewonden van een feit dat de tong van een meisje was. Maar wat hem extreem opwond was hoe de warme, fluweelzachte tong behendig om zijn eikel danste, elk stukje weefsel gelijkmatig stimulerend. En van hoe de zachte lippen zich om zijn eikel sloten en met krachtig zuigen zijn zaad bijna uit zijn ballen begonnen te trekken. Tijdens het zuigen en de tongakrobatiek hoorde hij een zacht soppend geluid. Het leek er op dat Annyka zich tijdens het zuigen ook aan het vingeren was.

Voor Toby begon een soort van heerlijke strijd: hij had de neiging om te spuiten maar deed alles om het moment voor zich uit te schuiven omdat haar behandeling zo verrukkelijk was. Maar er kwam een moment dat hij moest opgeven en luid brullend explodeerde zijn lid en spoten de stromen heet zaad in Annyka’s mond.

“Zo, 3....” hoorde hij Marco’s stem in zijn oor fluisteren, “Zo doen meisjes het. Maar wees gerust: jij kunt ook heerlijk zuigen, kan ik me herinneren. Je doet het zelfs bijna vrouwelijk!”

Toby werd losgemaakt en de kap werd van zijn hoofd afgehaald.

Hij lachte bij wijze van “Dank je” naar Annyka die met stralende ogen terug glimlachte en met open mond haar tong over haar lippen likte, nog steeds spoortjes van Toby’s sperma tonend.

Marco keek op zijn horloge en schrok zichtbaar:

“Shit, ik ben de tijd vergeten. Afgelopen voor vandaag, jongens. Kleed je snel aan!”.

Toby pakte zijn kleren, liep naakt uit het schuurtje en genoot even van de zon op zijn naakte huid voor hij zich aankleedde. Tevreden en bevredigd fietste hij naar huis, met slechts nog dat kleine beetje pijn in zijn hart over het gevallen idool.

 

Het was de laatste samenkomst. Na het eindexamen en de diploma-uitreiking viel de klas uiteen als het losse zand die het altijd geweest was, slechts bijeen gehouden door een dun laagje bindmiddel van schoolreglementen, roosters, lespakketten en dagelijkse sleur. Nu dat bindmiddel verdween werd het zand alle kanten heen verstrooid. En omdat alle leden van Marco’s harem uit de klas kwamen was het meteen de doodsteek voor hun haremclubje in het schuurtje.

Marco zelf verdween vrijwel meteen na de diploma-uitreiking naar het buitenland om te gaan studeren. Koen deed er een beetje langer over, maar volgde zijn roeping en begon aan de verplegersopleiding in een ziekenhuis in een grote stad.

Annyka leek wel als door de aardbodem verzwolgen. Zo was ze er, zo was ze spoorloos verdwenen. Misschien was ze met Marco mee.

“Maar ze kan ook terug gegaan zijn naar Polen waar ze nu tippelt langs de autobaan naar Wit Rusland”, dacht Toby met een wrang lachje.

Maar ook Toby zelf had plannen gesmeed voor de toekomst. Hij ging studeren, alhoewel dat slechts als camouflage diende voor zijn eigenlijke doel: zijn eigen leven opbouwen, ver van kerkelijke en sociale geboden in het dorp waar hij geboren en opgegroeid was.

Maar eerst: vakantie!!! Wat daar allemaal gebeurde heb je misschien al gelezen in “Op Vakantie” of je gaat er nu achter komen als je het leest.

 

Even iets anders, beste lezers: ik heb wel ideeën over hoe het met Toby verder gaat na die vakantie. Maar dan moet het wel zin voor jullie hebben. Dan moeten jullie het leuk vinden om dat te lezen. Dus graag wat feedback van jullie hierover. Anders bedenk ik gewoon weer iets anders.