Circusmuziek

Circusmuziek

 

Het konvooi rolde in een rustig tempo over de snelweg. Ze waren net Eindhoven voorbij en reden nu in de richting van Venlo, op weg naar de volgende standplaats, een stadje in de buurt van Düsseldorf. Het was niet Tom’s probleem hoe ze daar kwamen. Dat was de klus van de bemanning van de eerste vrachtwagen. Hij was op dit moment alleen maar de chauffeur van wagen 17, een oude truck, beladen met de keukentent en de keukenspullen. Er achter hing zijn kleine, maar knusse woonwagentje. 

Hij had in het licht van de opkomende zon niet veel meer te doen dan wagen 16 te volgen dus dwaalden zijn gedachten af. Af en toe werd zijn gemijmer verstoord als de versleten versnellingsbak van de oude wagen niet naar de volgende versnelling wilde. Maar dit liet zich meestal oplossen met behulp van de nodige krachttermen en wat botte kracht. Dan gleden zijn gedachten weer af.

Met een grijns dacht hij dan terug aan hoe hij uitgerekend bij een circus terecht was gekomen. Toen hij van het conservatorium afstudeerde, als slagwerker en in orkestdirectie, stond hij met lege handen. Hij had geen baan, geen geld en zelfs zijn grote liefde was met de noorderzon verdwenen. Toevallig stond er een circus in de stad en nog toevalliger overleed de bandleider van het circusorkest plotseling. Toen hij ervan hoorde, meldde hij zich meteen bij de circusdirecteur en binnen een half uur was de zaak beklonken. Het was een letterlijk bewijs van de aloude stelling “De één zijn dood is de ander zijn brood”! Want hij had een baan, een bescheiden salarisje en zowaar in één moeite een mobiel dak boven zijn kop.

De eerste dagen had hij besteed aan repeteren met het orkestje. Het waren allemaal goede musici, die allen meerdere instrumenten speelden. Nee, het waren geen topmusici, die klaar waren voor de grote Europese podia, maar ze wisten wat ze deden. En net zoals hun befaamde collega’s in de grote orkesten speelden ook zij in heel Europa, zelfs op plaatsen waar de beroemdheden nog nooit gespeeld hadden. Toen was hij wat gaan sleutelen aan de bestaande partituren en was daarmee opnieuw aan het repeteren geslagen, wat het geheel een iets moderner klank gaf.

Want het was een modern circus, dus moest de muziek daar bij passen zonder de typische circussfeer te verliezen. Het circus had al lang geleden afgezien van nummers met uitheemse dieren als olifanten, leeuwen en tijgers. Er waren nu nog maar vier nummers met dieren, die gewoon uit Europa kwamen: twee met paarden, een met honden en zelfs de clown had een nummer gemaakt met twee geiten. Het was een garantie voor lachsalvo’s in het publiek, want als een geit éénmaal het idee heeft dat er iets te eten is, dan houdt hij op met werken. Dan moet er eerst gegeten worden!

Ofschoon Tom oorspronkelijk de algemene opvatting over circusmensen gedeeld had, namelijk dat het asociaal volk was, nu kwam hij er achter dat deze mensen keihard werkten voor een klein loontje om een goede voorstelling neer te zetten, net zo goed als acteurs in een klein theatertje voor een minimum loontje keihard werkten voor een goede voorstelling. Circusmensen waren net als acteurs kunstenaars. Het enige verschil was, dat hun theater niet op één vaste plaats stond, maar dat ze het meenamen in gammele vrachtwagens naar elke standplaats waar ze maar spelen konden. En, ofschoon zijn leraren op het conservatorium er van zouden gruwen dat hij daar werkte, was Tom er in toenemende mate trots op dat hij tot deze kleine en hechte groep behoorde.

Hij zag nog net de remlichten van wagen 16 branden en remde, wilde terugschakelen maar de versnellingsbak weigerde weer eens dienst.

“Kutbak!” vloekte hij. Met een paar ferme tikken tegen de pook ging het onderdeel weer in het gareel.

Nadat het korte intermezzo van aktie weer voorbij was roetsjte hij weer in een dagdroom, dit keer over David.

Ja, David....ze waren al heel erg snel nadat Tom bij het circus was gekomen goed bevriend geraakt. David was misschien een jaar ouder als Tom en hij was degene met het hondennummer. Elke keer als David met zijn vier honden repeteerde, was Tom versteld over het geduld wat de jongen opbracht. Hier geen gruwelverhalen van sadistische trucs, die honden alleen iets liet doen om de pijn te voorkomen, die ze zouden voelen als ze het niet deden. Niet bij David, hier was alleen sprake van een grote liefde voor honden, een engelengeduld, regelmatig een beloning en natuurlijk het soort lekkertjes, waar elke hond met zijn kop voor door een muur zou gaan om het te kunnen bemachtigen.

En David was mooi! Hij was heel slank, iets groter als Tom, had lange kastanjebruine, glanzende haren die tot op zijn rug vielen, een dun baardje, een getinte huid en heel mysterieuze donkere ogen. Als de jongen tijdens de voorstellingen in de spotlights stond, in zijn glanzende en glinsterende witte pak en zijn lange haren als een stralenkrans om hem heenvallend, dan was hij betoverend mooi. Zijn lieve glimlach maakte zijn gelijkmatige, hagelwitte gebit zichtbaar en zijn ogen fonkelden dan van plezier. En als hij praatte, dan had hij een grappig, licht Italiaans accent. Tom maakte er geen geheim van dat hij op jongens viel en David was iemand om helemaal het ondersteboven van te raken. David was niet zo zeer zijn ridder op het witte paard, maar meer de witte ridder met de vier honden.

Ze werden dikke vrienden. Na de avondvoorstelling hadden ze vaak lange gesprekken tot diep in de nacht in één van hun woonwagens. Er waren onderwerpen te over. David had niet alleen interesse in honden, maar ook in muziek. Of ze bespraken de voetbaluitslagen, natuurlijk ieder vanuit de zienswijze van hun eigen favoriete club. En op een avond vertelde David dat hij de telg was van een eeuwenoud circusgeslacht. Zijn ouders, zijn grootouders en zijn overgrootouders waren circusartiest geweest. Wat er voor zijn overgrootouders was geweest, was niet bekend, maar het was niet voorstelbaar dat de ouders daarvan bankklerk of ambtenaar waren geweest.

Zoals David interesse had in muziek had Tom wel een zwak voor honden, dus indirekt werd hij ook dikke maatjes met Jamie de Border Collie, Pasha de Golden Retriever, Sultan de Duitse herder en Mickie het vuilnisbakje.

Maar wat er allemaal ook besproken werd, één onderwerp kwam nooit ter sprake: liefde, relaties en sex! Het leek wel alsof er een taboe op rustte. Tom had wel wat bedekte toespelingen gemaakt, maar die leken aan dovemansoren gericht. Hij kon niet opmaken of David hem wel of niet zag zitten. Misschien niet omdat hij hetero was of, als hij homo was, Tom gewoon zijn type niet was. In ieder geval was er niemand in zijn leven. Dat zou in de kleine circusgemeenschap meteen opvallen. Het enige wat David er vaag over gezegd had was:

“Maar met mij houdt de familietraditie in het circus op. Aan één kant omdat het circus gaat verdwijnen en daarnaast.......ach nee, laat ook maar zitten!”.

Waarmee het onderwerp in feite was afgesloten, misschien wel voor goed.

 

Het was eind augustus toen het circus zijn tenten had opgeslagen aan de rand van een kleine stad aan de Oostzee, net aan de Duitse kant van de Duits/Deense grens.

Het was een snikhete dag. Zelfs zo heet, dat David bij het ontbijt mopperend de oefeningen  liet uitvallen. De honden zouden het al zwaar genoeg hebben tijdens matinee- en avondvoorstelling. Om ze ook nog te laten oefenen zou grenzen aan mishandeling.

“Dan kun je er rekening mee houden met je eigen repetities”, zuchtte de jongen berustend tegen Tom.

Die benutte de vrijgekomen tijd goed. Hij was al langer bezig met een nieuw nummer te komponeren voor de circusband, maar had steeds het probleem dat hij in zijn woonwagen niks kon uitproberen. Maar nu kon hij de keyboard boven de piste-ingang gebruiken.

Helemaal alleen in de lege grote tent probeerde hij het nieuwe stuk uit. Hij verbeterde wat, schaafde hier en daar wat bij, schrapte maten en bedacht nieuwe en ging er zo in op, dat hij niet merkte dat het geleidelijk aan aardedonker in de tent werd. Alleen het kleine pianolampje op de keyboard verlichtte de toetsen. Hij merkte pas op, dat er iets niet klopte, toen een zwaar geroffel op het tentdak klonk. Er riep iemand iets vanuit de artiesteningang.

Tom was licht geïrriteerd door de storing, totdat het tot hem doordrong wat er geroepen werd:

“Kom helpen! De hondentent is ingestort!”

Hij vloog naar beneden, zich zo haastend dat hij bijna het trapje afdonderde. Maar hij kon zich net op tijd herstellen en rende naar buiten. Wat hij daar aantrof, ging zijn overtrof zijn voorstellingsvermogen.

Weg was de blauwe lucht met de meedogenloos brandende zon. Er was alleen nog maar een ondoorzichtbaar gordijn van water, dat naar beneden viel, opgejaagd door zware windstoten. Het was een eerste klas wolkbreuk.

Op zijn gevoel en op de tast haastte hij zich naar de hondentent. Door de neerdalende zondvloed was het tentzeil gescheurd en de tent ingestort. Door het vallende water heen zag hij David, die probeerde de vier honden te redden. Onmiddelijk begon Tom hem mee te helpen en en met vereende krachten konden ze onder het omlaag gevallen, drijfnatte en loodzware tentdak bij de honden komen en ze naar buiten halen.

“Naar mijn woonwagen”, riep Tom, “Die is dichter bij!”

Ieder nam twee honden en als twee verzopen katten en vier verzopen honden vielen ze Tom’s woonwagen binnen.

“Ik pak even handdoeken”, zei Tom, een bijna medelijdende blik op de vier natte voddebalen  werpend.

Juist toen hij uit het slaapvertrek terugkwam begin het kwartet zich eensgezind uit te schudden. Een viervoudige waas van spetters vloog in het rond en droop van de wanden af.

“Sorry”, zei David, “Ik kom straks wel helpen met schoonmaken”.

Ze droogden de honden en keken elkaar aan. Beiden waren drijfnat, tot op de huid, er was geen droge draad aan het lijf meer te bekennen.

“Wij kunnen ook wel een handdoek gebruiken”, grinnikte Tom en liep terug om zijn laatste twee handdoeken uit het kastje te pakken.

Hij kwam terug met de twee handdoeken en bleef plotseling staan. Eerst was het verrassing, maar het werd gevolgd door onverholen bewondering. David had zijn t-shirt en jeansshort uitgetrokken en haalde net het doornatte onderbroekje van zijn lijf. De prachtige jongen was nog begeerlijker doordat zijn huid glinsterde van het water.

Ietwat bedremmeld draaide hij zich om. Tom bewonderde met open mond zijn volmaakte lichaam. Zelfs de onverwacht kleine penis pastte in het beeld.

David legde de natte kleren op de stoelen en tafel en zei tot Tom:

“Trek je natte kleren ook uit, anders wordt je ziek!”

Tom deed gedwee wat David hem aangeraden had. Maar hij kon niet vermijden dat zijn pik totaal opgewonden zichtbaar werd toen hij zijn drijfnatte onderbroekje uittrok.

“Sorry”, stamelde hij met een rood hoofd van schaamte, “Je bent zo mooi! En, nou ja...weet je....ik val nu eenmaal op jongens!”

David glimlachte verlegen en fluisterde zacht:

“Ik ook!”

Toen drukte hij zijn naakte lichaam tegen het even naakte lichaam van Tom, omhelsde hem en kuste hem vol op de mond.

“Weet je...”, zei hij zacht, “Mijn hele leven heb ik op dit moment gewacht! Maar ik wilde het alleen beleven met iemand waar ik in geloof. Vanaf het moment dat ik je zag, wist ik dat jij die iemand was!”

Er volgde een tweede tedere kus, die Tom gretig beantwoordde.

“Het is nu te kort tijd”, zei David, “Eerst eten en dan de avondvoorstelling”.

Met een zwoele ondertoon en een verleidelijk lachje voegde hij er aan toe:

“Maar dan kom ik ook mijn inmiddels gedroogde kleren weer ophalen”.

En vette knipoog volgde. Tom gaf hem wat kleren van hemzelf en met de vier honden verliet David de woonwagen, Tom met op hol geslagen vlindertjes in zijn buik achterlatend.

 

David hield woord. Na de avondvoorstelling klonk een korte klop op de deur van Tom’s woonwagen en hij kwam binnen. In een mum van tijd lagen ze in bed.

Tom was echt geen nieuweling in mannensex, maar de tederheid en zachtheid waarmee David de liefde bedreef was een openbaring. Zo kon het dus ook zijn! Zo mooi en zo bevredigend tot in de laatste vezel van zijn lichaam.

Hij voelde hoe David langzaam in hem drong en hem met een onvoorstelbaar respekt nam. Toen eindelijk de warme vloedgolf in hem spoot kon hij alleen nog maar diep zuchten en vol genot het hoofd in het kussen leggen, met gesloten ogen.

Daarna begon hij David’s kleine lans gretig schoon te likken. Allengs nam hij het hele lichaamsdeel in zijn mond, inclusief de ballen en kon eindelijk het genot ondergaan gelijktijdig op de eikel te zuigen en de ballen te likken. Hij voelde hoe het piemeltje weer hard werd, proefde hoe het weer heerlijk voorvocht begon te lekken en hoe het uiteindelijk voor de tweede keer in een goed uur het hete witte vocht in zijn mond uitstortte. Smakkend genoot hij van de smaak van het sperma en slikte het op een restje na met een gelukzalig gevoel door. Met het restje tongde hij zijn nieuwe liefde intens en vurig.

Nu lagen ze in elkaar verstrengeld en moesten eerst weer krachten verzamelen.

“Ikke...ik ben bang dat mijn speelgoed het niet haalt bij het jouwe”, begon David op verontschuldigende toon, “Ik ben maar erg klein geschapen, vrees ik”.

Tom trok een smerig gezicht, iets wat David geheel verkeerd uitlegde. Zijn gezicht betrok ook-

“Sorry”, zei hij bedrukt, “Dat heb ik nu eenmaal meegekregen. Ik kan er niks aan veranderen”.

“David”, barstte Tom heftig uit, “Ik kots van die overwaardering van de pikgrootte. Is er dan niks interessanters aan een man dan de lengte van zijn piemel? Het gaat toch om heel de man, niet alleen om wat er tussen zijn benen hangt? Althans, zo zie ik het! Waarom wordt een man alleen maar geclassificeerd naar de maat van zijn pik? Daarnaast, je kent het gezegde: beter een kleine die steigert dan een grote die weigert! En weet je.....”, hij haperde even

David keek hem vragend aan.

“Nou ja”, vervolgde Tom met veel zachtere stem, “Ik heb meer met kleine piemels als met XL en XXL. Ik ken genoeg jongens met XL, maar het zijn ook draken van macho gozers, die ik nog niet in mijn buurt wil hebben. En begrijp me niet verkeerd, ik zeg het niet om je te bespotten, belachelijk te maken of te kwetsen maar...ik vind kleine piemels zo lief, zo...hoe zeg ik dat?....zo vertederend. Ze nodigen gewoon uit om geliefkoosd te worden”.

“Ga je gang!”, zei David lachend, “Want hij vindt het heerlijk om verwend te worden”.

Tom grijnsde en boog zich weer over het begeerde lichaamsdeel om het weer heerlijk te verwennen. Hij likte en zoog naar hartelust, kriebelde met zijn tong over het pisgaatje en het toompje, vergat het randje van de eikel geenzins, totdat de derde portie wit goud in korte tijd er uit spoot.

“Nou ben ik echt leeg”, hijgde David na.

Tom trok een gemaakt pruillipje maar zei toen met een brede grijns:

“Het zij je vergeven! Wat ik me trouwens afvroeg? Waarom zei je vanmiddag dat je je hele leven op dit moment gewacht hebt?”

David staarde kort naar het plafond en begon aan zijn antwoord:

“Circusmensen zijn dan wel vrijbuiters maar het circuswereldje in zijn geheel is aardig konservatief. Homosexualiteit is daarin echt geen geaccepteerd iets. Ik wist met 15 dat ik homo was maar, opgegroeid in die sfeer als ik nu eenmaal ben, moest ik het verbergen". 

“Heb je nooit eerder sex gehad dan?” vroeg Tom verbaasd.

“Jawel”, grinnikte David, “Ik ben echt niet heiliger als de paus. Het voordeel van in een circustroep opgroeien is, dat je overal in Europa wel een lekkere jongen kunt oppikken waarmee je dan ongeremd kunt spelen in een bos, een schuurtje of in een hooimijt, om vervolgens met de noorderzon te verdwijnen. Maar altijd in het diepste geheim, overigens meestal van beide zijden. Vooral in Italië kun je bloedmooie, verdomd hete jongens tegenkomen! En we moeten natuurlijk ook de Zweedse jongens niet vergeten. Maar het echte out komen wilde ik alleen doen als ik wist dat het iemand was, waarvoor ik het risiko wilde nemen en de spitsroeden wilde lopen. Die vond ik toen jij hier kwam! Dus kon ik dat vanmiddag eindelijk zeggen”.

Tom kroop lekker dicht tegen David aan en zei zacht:

“Sex is zo lekker! En sex met jou is het einde!”

Zo tegen elkaar aanliggend en genietend van elkaars lichaamlijke nabijheid vielen ze in slaap.

 

Het was half september geworden en de zomer neigde zich naar het einde. Het circus stond op de laatste standplaats van het seizoen. Het was bij een kleine stad, direkt aan de westkust van Zweden. Als het hier gedaan was, dan zou hele karavaan terugrijden naar het winterkwartier. De kleine troep zou voor een deel uiteen vallen. Sommige artiesten zouden naar hun eigen winterkwartier rijden om nieuwe nummers te bedenken en te oefenen. Een aantal zou een nieuw engagement zoeken,  waar ze wat meer konden verdienen. Zowel David als Tom hadden geen eigen winterkwartier, dus zij zouden in het winterkwartier van het circus blijven. Tom had de direkteur laten weten dat hij bleef. De man was duidelijk in zijn nopjes: hij hoefde in ieder geval geen nieuwe bandleider te zoeken! Maar toen Tom hem ook vertelde dat hij zijn woonwagen niet meer nodig had, omdat hij bij David introk, had de man even verbaasd en ietwat zuur gekeken, iets waar Tom zich niet aan kon storen. Wat wilde de oude baas er aan veranderen?

Maar nog was het niet gedaan! Er stonden nog vijf dagen voorstellingen op het programma en de wekelijkse dag vrij.

Zeker tijdens de avondvoorstellingen was het te merken dat ze in de Skandinavische herfst stonden. Om te voorkomen dat het publiek zou vernikkelen van de kou gingen dan de heteluchtkanonnen aan om de grote tent te verwarmen. En omdat één van die dingen precies boven het orkestbordes was, kwam Tom elke avond drijfnat van het zweet terug.

Overdag bleef het nog prima weer. De zon verspreidde het typische zacht-gouden herfstlicht, er stond een bijna strelend warm windje en de dagtemperaturen waren erg aangenaam. Ook op de vrije dag!

Nadat het noodzakelijke dagelijkse werk gedaan was,  besloten ze van het heerlijke weer te genieten. David had ergens gehoord dat er in de buurt een naaktstrandje was, dus gingen ze daar heen.

Bij aankomst bleek het te kloppen: de overheid had zowaar een bord in drie talen neergezet dat op het strand “naaktrekreatie” was toegestaan. Maar toen ze er op liepen, was er niemand te zien.

“Hé, jammer,” grapte David, “Je zult nog moeten wachten om naakte Zweedse godenzonen te kunnen bewonderen”.

Ze kleedden zich uit en stopten de kleren in hun rugzakken. Hand in hand liepen ze over het strand, direkt langs de waterlijn. De gouden herfstzon scheen weldadig op hun lichamen. Ze waren als Adam en Adam in hun eigen kleine Tuin van Eden. Het was alsof God vergeten was bij elk van hen een rib weg te halen, zodat Hij grote problemen ondervond bij het scheppen van een Eva voor elk van hen. Na lang proberen haalde Hij de schouders op, gaf het op en besloot dat het, zonder de juiste materialen, eenvoudigweg onmogelijk was.

Onverwacht keek David Tom aan en knikte met een veelbetekenende blik in zijn ogen in de richting van de rand van het bos, dat meteen aan het strand grensde. Tom reageerde met een verleidelijke glimlach en ze zochten een mooi open plekje, waar ze zich in het hoge gras vlijden. Op de achtergrond klonk het geluid van de branding op de kust, de zon scheen tussen de boombladeren door, die zacht heen en weer wiegden in het warme zuidoosten briesje en overal zongen vogels.

Er was geen uitstel. David begon onmiddelijk te kussen en Tom zoog aan zijn tepeltjes om vervolgens zijn tong over borst en buik naar beneden te laten glijden. Daar wachtte dat heerlijke kleine boompje op hem, al duidelijk tonend dat het in de uiterste staat van paraatheid was gekomen.

Opnieuw nam hij het helemaal in zijn mond, inklusief de ballen. Hij wilde de techniek verbeteren om gelijktijdig te zuigen en de ballen te likken. En zo te horen werkte het: David hijgde als een huskie na een lange sledetocht.

Maar toch drukte hij Tom’s hoofd van zijn geslacht. Die keek hem verbaasd aan.

“Niet lekker?” vroeg hij onzeker.

“Jawel,” antwoordde David zacht hijgend, “maar ik wil nog niet komen. Heb wat anders in het hoofd!”

“Ooooooohhhhh...?”, zei Tom, zijn lippen lekkend.

David rolde Tom op zijn buik en ging op hem liggen. Vrijwel meteen voelde Tom hoe de jongen in hem drong en kort stootte met de bedoeling dieper te komen.

Maar toen gebeurde er iets waar Tom niet op gerekend had: nadat David wat dieper in hem zat, ging het stoten over in een lui, relaxed bewegen in Tom. Het leek wel één stoot per twee of drie minuten. Het kostte Tom de nodige tijd te begrijpen wat er gaande was, maar uiteindelijk viel het dubbeltje: David stootte in hetzelfde ritme als waarin de golven op het strand sloegen!

Het was zo intiem, zo heerlijk, zo lief en zoooo geil! Maar zelfs in dit trage, lome tempo kwam het moment, dat de heftige eruptie kwam en David’s branding vrijelijk in Tom’s nauwe kanaaltje stroomde met een warmte die de zachte bries, die hun huid streelde, evenaarde. Tom voelde hoe het zich in hem verspreidde en opnieuw kon hij alleen het, zuchtend in opperst genot en vervuld van een diepe liefde, ontvangen.