En nu? 3

En nu? 3

Wat vooraf ging.

Ik voel zijn paal verslappen en uit mij glijden, we kussen nog wat en dan zegt hij, kom je maandag hier weer.? Ik zeg graag, want dit is zo fijn, seks met Hans is heerlijk. Ik app je wel hoe laat ik hier ben, oké? Ik zeg graag. We kleden ons aan en bij de deur kussen wij elkaar nog een keer. Daarna ga ik naar het feestje, als ik op de fiets zit voel ik nog wat er is gebeurt. Ik ben geneukt door een man, voor het eerst van mijn leven ben ik geneukt en ik heb daar geen spijt van.

Het feestje was leuk, maar mijn gedachten zijn steeds bij Hans, het is net alsof ik weer verliefd ben. In het weekend ben ik wat afwezig en steeds als mijn vrouw vraagt, is er wat? Dan zeg ik nee niets. Gelukkig het is maandag. Vanmiddag zie ik Hans weer en dat maakt mij blij.

En weer hebben wij fantastische seks en kletsen wat af. Hans leert mij echt van alles, hoe ik hem kan verwennen en wat hij lekker vind. Ik geniet en zeg bijna dat ik verliefd ben. Aan het einde van de middag nemen we afscheid terwijl we elkaar knuffelen. Hans zegt, ik ben hier morgenochtend om 6 uur alleen,  kom je dan. Oké zeg ik begin ik later te werken.

En zo hebben we steeds vaker en lekkere seks. Soms lichte bondage, soms iets met lingerie, sex op de tafel, op de trap, bij mij op het werk, op de camping. We genoten van elkaar en met elkaar, het gevolg was dat we verliefd werden en niet zonder elkaar konden. Ik wou altijd bij hem zijn. Mijn vrouw had het door en vroeg een keer aan Hans, ben jij verliefd op mijn man. Hans kon niet liegen en gaf het toe. Het bijzondere was, zij werd niet boos en liet het min of meer toe dat we bij elkaar kwamen.

Jaren ging dat door, seks terwijl we een shisa rookten en kletsten. Helaas verbood zijn vriend hem op een gegeven moment om nog seks met mij te hebben. De afspraakjes werden steeds stiekem gedaan, Hans zijn vriend mocht het niet merken.

In mijn leven veranderde veel, verdriet door een verlies, etc.

Maar ook kregen Hans en ik wel eens ruzie, hij was namelijk op zijn eigen manier jaloers of zo. Ik kon er nooit de vinger op leggen wat het precies was.

Kortom, na de zoveelste keer dat we het goed hadden gemaakt, ging het weer mis. Ik trok het niet meer en heb gezegd dat ik er mee stop. Veel verdriet door mijn beslissing, maar zo is het beter. Ieder zijn eigen weg.

Maar hoe nu verder?

Wordt vervolgt.