Slaaf Thomas (5): gaat het toch verder?

Geplaatst door: smf op 17-05-23

Slaaf Thomas (5): gaat het toch verder?

Waarschuwing: dit verhaal is volkomen fictie, een fantasme. Je moet het ook zo lezen. Wees voorzichtig met daten met onbekenden.

We nemen het verhaal van slaaf Thomas (4 stukjes gepost op homo.nl) weer op van bij het begin, maar vanuit Meester standpunt. Het kan leuk zijn eerste de oudere verhalen te lezen, maar het is niet strikt noodzakelijk.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Het was nog maar enkele weken geleden dat ik dat ventje voor het eerst aangepakt had. Ik had hem opgedragen om midden de nacht in het bos in een schuilhut te strippen, en dan naakt en geblinddoekt op de parking te wachten tot ik er was. Hij had het perfect gedaan.

Meesters zullen het wel herkennen. Een slaafje zoeken is niet moeilijk, er zijn er zat. Maar meestal willen ze gewoon stevig geneukt worden en klaar. Of hebben ze een scenario in hun kop, en ben je als dominant meer een acteur dan wat anders. Of ze zijn bi, en zoeken gewoon eens een avontuurtje, zonder meer. Geen probleem, voor elk wat wils, ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is. Maar wat ik wil is wat anders. Liever wat minder ervaren slaafjes, maar met uitgesproken fantasmen, van wie ik voel dat ze het echt willen. Die geilen op spannende settings en zich overleveren aan de macht van een Meester. Die nieuwe dingen willen ervaren, een spannend spel, veilig maar ook ergens heel echt. Die vernedering zoeken en een harde en geloofwaardige aanpak.

Zo iemand was slaaf Thomas, 25 jaar, en bloedgeil. Hij wilde zijn jarenlange en steeds wilder wordende ideeën ook eens in echt beleven. Voelen hoe het is gebruikt te worden door een Meester, die meer zou eisen dan hem gewoon eens naakt zien, veel meer. Tot op het bot vernederd worden, zonder dat je weg kan.

Omdat ik van duidelijkheid hou, is mijn profiel op de chatbox helder en hard: ‘Meester, 42j, op zoek naar jongere slaafjes die hij naar hartenlust kan domineren en zwaar vernederen. Fakers en droog geilers dump ik.’ Maar natuurlijk was het net dat brutale dat hem aantrok, en waardoor hij zich aanbood, eerst wat schuchter maar toch ook met zelfvertrouwen. De weken daarop nam ik rustig de tijd om hem te leren kennen, op te warmen en zijn grenzen te verleggen. Net voor de date eist ik herkenbare naaktfoto’s van hem. Ik wist, als hij heet genoeg stond, zou hij ook deze horde nemen. En zo gebeurde het. Een heerlijk gevoel van macht.

Een van mijn turn-ons is de blinddoek. Het slaafje krijgt me niet te zien. Zo bescherm ik mijn privacy en voel ik me vrijer. Voor sommige slaafjes is dat een extra, voor andere een no go, so be it.

Ook opwindend voor mij : spel in open lucht, zolang de kans om betrapt te worden miniem is. Dat was gemakkelijk in dit geval, hij gaf het zelf aan.

Daarnaast kom ik vaak op nog meer gemene ideeën tijdens het spelen zelf. Het blote slavenvlees inspireert me, de mogelijkheden liggen voor het rapen.

Ik was al op de parking maar nog in de auto, koplampen gericht op Thomas, toen ik op zo’n idee kwam. Spiernaakt, blinddoek om, handen plat op de kop. Slank, maar toch gespierd (een zwemmer misschien?), haartjes op de benen. Een flinke onbesneden pik die zich al fier begon op te richten, ondanks de stress, die er ongetwijfeld was. Toen dacht ik aan mijn vriend en collega Meester Ben, die niet zo ver van dit bos woont. Dit slaafje zo zeker voor hem recht in de roos zijn. Ook al was het erg laat, ik belde hem op. En of hij zin had! Hij zou gelijk naar die plek komen.

Een ander idee kwam na een eerste inspectie, waarbij ik zijn handen op zijn rug had vastgelegd. Foto’s maken van een slavendier dat zich niet kan verzetten, draagt enorm bij aan mijn machtsgevoel, dus nam ik mijn camera, waarom ook niet?

Weet je wat er gebeurde? Het klootzakje begon van zijn oren te maken. Waarom hadden we dan zo uitgebreid gechat. Geen grenzen op het maken van foto’s, dat had hij herhaaldelijk bevestigd. Hij wist het. Aan de ene kant wordt ik pissig van dat gezeik, maar aan de andere kant maakt het me bloedgeil. Echt, eentje dat bang is of dat zich durft verzetten, dubbel zo lekker. Dus blafte ik hem af, en nam dan de ene foto na de andere. En vooral – en nu komt het – ik verzon ter plekke een nieuw regel: vanaf nu zou ik bij elk ongeoorloofd protest of gewoon wanneer hij zonder toestemming geluid maakte, een van zijn kledingstukken kapot knippen. Super. Deze mind fuck leek te werken, want hij werd zelfs dankbaar bij elke foto. Maar even snel was hij het weer vergeten, want toen hij hoorde dat er nog een auto aankwam – mijn vriend Ben natuurlijk maar dat wist hij niet – begon hij ongecontroleerd te jammeren.

Dus knip knip, daar ging zijn onderbroek. Het vormde ook meteen een goede gag, om hem wat te dimmen.

Ben was in zijn nopjes toen hij de vangst zag. Hij begon met een grondige keuring, ik weet dat hij daarin wat hardhandiger is dan ik, maar door de gag kwam er toch niet te veel geluid uit. Slaafje Thomas was bijna de hele tijd hard, maar we besloten hem toch wat verder te edgen, je kent dat wel: rukken en trekken, terwijl de andere wat in zijn tepels kneep, maar toch net op tijd weer stoppen. Een slaaf die heet staat is het leukste, vind ik.

Na een grondige keuring besloten we een wandelingetje te maken, maar niet zonder hem eerst wat te versieren. Helemaal naakt is toch ook maar naakt. Handboeien en een blinddoek had hij al. Bijkomend deed ik hem een halsband met ketting om en we zetten een paar wasknijpers hier en daar om het extra pittig te maken. Zo trokken we hem door het bos. Als afwisseling mocht hij ook een eindje op 4 poten

Toen werd het tijd dat wij ook eens aan onze trekken kwamen.

Ik stelde hem voor om zijn blinddoek af te nemen, wat hij zeker wel wou. Hoe kostelijk was de ontgoocheling in dat slavengezicht, toen hij merkte dat we allebei een bivakmuts droegen. Ik wachtte niet langer, ritste mijn gulp open en liet hem mijn ballen schoonlikken. Ik zal eerlijk zijn, hij deed het voortreffelijk. Een natuurtalent. Natuurlijk stond ik ook super geil. Ik had het langer kunnen laten duren, maar ik liet me gaan. Mijn sperma diep in zijn keel. Heerlijk.

Dan was het de beurt aan Ben, maar die moest pissen, zei hij. Onmiddellijke reactie van mijn perverse brein. Ik wenkte Ben en wees naar Thomas: Ga je gang, dat moet hij toch ook leren, he. Nu had ons slaafje had ook begrepen waar het naartoe ging. Hij protesteerde zowaar, nogmaals.

Heel even viel ik bijna uit mijn rol en werd ik week. Moesten we echt zo ver gaan met dit groentje? Had hij al niet enorm zijn best gedaan en vele nieuwe dingen geleerd? Had hij me niet vertrouwd, ook al is dat verre van vanzelfsprekend.

Maar dan weer: de jongen kon ons niets wijsmaken, tot nu toe had ook hij enorm genoten. Waarom zou ik dan minderen?

Al dat denkwerk gebeurde in een fractie van een seconde. Ik werd weer hard. Hoezo hij protesteerde? De regels vergeten manneke? Je weet wat de gevolgen zijn !

Ik pakte zijn t-shirt uit de rugzak en scheurde het – goed hoorbaar – helemaal aan flarden. Nu zou hij enkel nog zijn sportbroekje hebben om huiswaarts te keren. Ik was al klaar voor ook dat laatste kledingstuk… Maar hij draaide bij, en nu smeekte hij om pisbak te mogen zijn. Ik ben zeker dat het zijn eerste keer zou zijn, de smaak is vies en de vernedering dit te moeten ondergaan is enorm, maar had hij niet gezegd dat hij alles wou leren?

Eens Ben zijn gouden straal liet lopen ging het goed, slikken dat het ventje deed! Nou ja, veel keuze had hij niet. Ik nam er gauw een paar foto’s van.

Ben zelf vond het ook super, want hij was nog niet uitgepist, of zijn stevige pik werd harder, hij begon stevig te pompen, en spoot hem nog lekker in het gezicht en in het haar.

Wij waren aan ons gerief gekomen, en we lieten het slaafje wat sudderen. Eigenlijk waren we min of meer in een rondje gelopen, en niet zo ver van de parking, maar dat wist hij niet. We lieten hem even achter (haha, dat zou stress zijn) om de nieuwe aanwinst te bespreken. We waren beiden opgetogen. Ben vertelde me dat hij binnen enkele weken een party thuis wou doen, met zijn slaaf (Ben had al een tijd een vast speeltje) en met Meester Karel, die ook wel iemand bij zich zou hebben. Misschien kon ik ook komen en Thomas meenemen.

Waarom ook niet? Deze slaaf had wel niet veel ervaring, maar hij leerde snel, het potentieel was er. Hij zag er goed uit ook. We wisten dat Meester Karel van wat hardere cbt hield, en net als Meester Ben ook wel eens wilde neuken, maar dat leek ons geen bezwaar.

Terwijl we dit bespraken, waren we bij het autootje van de jongen aangekomen.

Het idee was dat ik zijn sportbroekje – het enige kledingstuk dat hem nog restte – op het stuur zou leggen, als verrassing voor hem bij het terugkeren. Ik had ook nog een oud t-shirt mee, zodat hij geen problemen zou ondervinden op de terugweg, je ziet, ik ben de slechtste nog niet. Maar Ben vond het leuk om eens in de koffer te neuzen, en, helaas voor onze slaaf, deed hij daar een onaangename ontdekking. Tegen alle afspraken in had dat ventje toch een set reservekleren met zich mee genomen. Bijna werd ik echt kwaad, maar gelukkig bracht dit me weer tot en opwindend en vernederend idee.

We gingen Thomas halen, ruwer dan tevoren, hij moest voelen dat ik kwaad was. Eens weer op de parking confronteerden we hem met onze vondst. Schoorvoetend gaf hij het toe.

Prima. Dan mocht hij alles zelf in stukken knippen. Natuurlijk pruttelde hij tegen, hij begon bijna te wenen. Maar zeg nu zelf, hij vraagt vertrouwen, maar blijkt zelf niet te vertrouwen. Zijn getreuzel maakte me geil. Een paar meppen deden de rest. Hij deed het. Knip, knip, knip. Hij was nu helemaal naakt, zonder hoop op kleren. Prima, verdiende loon.

Ik had zijn autosleutels, portefeuille en telefoon terug in de schuilhut gelegd, die zou hij wel terugvinden. We gaven hem nog een knuffel en een paar positieve woorden. Hoe sterk een sessie ook was, ik vind het ook belangrijk om het perspectief juist te zetten. Het is en blijft een spel, hoe echt we het ook doen lijken. En zo lieten we hem verder naakt en geblinddoekt achter. Maar, hoewel hij zelf de schuld had, toch wilde ik hem onderweg niet opgepakt hebben: ik legde een vuilniszak, verknipt als een soort flodderig en lang t-shirt in zijn auto. Daar zou hij het moeten mee doen, voor de terugweg naar huis.

Als hij nog meer wou, dan moest hij eens thuis een foto maken in zijn nieuwe slavenkleren. Signaal voor mij, dat we verder konden gaan. Ik was benieuwd, maar ik was nog geen half uur in huis, of er was een berichtje. Een foto van de slaaf, netjes in zijn nieuwe kostuum. En nog een tweede, met het zelfde pakje, maar nu met zijn stijve slaven piemel. Het bewijs dat hij het geweldig vond. Die was er klaar voor.

We zijn nu bijna een maand verder verder, in het weekendhuisje van Ben. Karel was er ook, en in zijn nopjes. Wij broeiden op een geil plan. Thomas wachtte met de twee andere slaven in de kamer ernaast, ze wisten niet wat hen te gebeuren stond. Super.