Maik en Lex, bottom Sub 5

Geplaatst door: lex4seks op 18-05-23

Vervolgverhaal 

"Die heb ik allang" zei Maik lachend over mijn aanbod dat hij het sleuteltje van mijn kooitje zou krijgen. Ik zat wazig in de stoel toen hij mij uitnodigde om te lunchen. "Voor het ontbijt of brunch is het te laat". 

Ik had echt geen idee van tijd, eigenlijk ook niet van plaats en ging dus aan tafel zitten. Maik lulde er ondertussen vrolijk op los over het prachtige weer, dat hij nog even met de buurvrouw had zitten praten, dat de eieren zo duur waren (behalve die van mij), dat hij zo wel een doekje over de stoel moest halen want ik had wel heel veel gelekt,  en haalde mij zo langzaam terug naar de echte wereld. 

"Wat heb jij allang eigenlijk?" hoorde ik mezelf vragen.

"Het sleuteltje van je kooitje en je instemming". 

Instinctief wist ik waar hij het over had en als bij donderslag bij heldere hemel wist ik ook ineens weer wat er zich had afgespeeld sinds ik bij hem had aangebeld. Hij babbelde door terwijl we aten en ik reageerde terwijl er zich nu ook vragen opdoemden. Want Maik liet twee mensen volledig buiten beschouwing; Josh, de supergay uit zijn stamkroeg en natuurlijk Tim. Ik wist niet of ik daar nu naar moest of kon vragen, want mijn plek in het geheel was natuurlijk ondertussen gedaald, niet mijn plek maar meer mijn positie. Eerst praatte ik nog wat mee over wat Maik leuk zou vinden om te gaan doen op deze dag (bewust niet met mij), dat bleek het strand te zijn. Maar even later vroeg ik er toch naar:

"En Tim en Josh? Je stamkroegje?" 

Het bleef even stil "Josh ken ik al zo lang, dat zit wel goed. Die Tim? Die heb ik nog nooit eerder gezien, dat zal ook wel loslopen en tja, ze kennen me er al als slet. Ondertussen weet ik dat als ik er maar naar binnen stap alsof er niks gebeurd is dan valt het wel mee. Misschien wat grappen of zo, maar verder?"

Ik ging er niet verder op in, tenslotte was die kroeg zijn stamkroeg en zou ik over enkele dagen gewoon terug gaan naar het Noorden en daar mijn leventje weer oppakken. Na kort overleg (gelukkig bleek Maik ook niet een zonaanbidder te zijn die uren achtereen op een zonnebedje wilde liggen) trok ik een korte broek en T-shirt aan die Maik me aanreikte. Beiden een maatje te klein en te krap… maar ik ging er niet tegenin, sneakers aan en nog even elkaars lijven insmeren met zonnebrandcrème en hup de metro in. Zoals ik er nu bij liep zou ik thuis of in de buurt nooit doen, maar hé ik was in Den Haag. De blikken van anderen voelde ik wel, en of zij dachten wat ik dacht dat ze deden? Het maakte me niet uit. Binnen een half uur zaten we op het terras van een strandtent, ook duidelijk weer een gaytent waardoor ik me op mijn gemak voelde. Het was duidelijk wie al de hele dag op het strand was geweest en wie net aankwamen, het dranklevel was anders net als de rozigheid van sommigen. We zaten, op aanwijzing van een goddelijke twink, in een achteraf hoekje en hadden daarmee nog geluk ook want af en toe werden mensen doorverwezen naar binnen of als ze dat niet wilden werden geweigerd. De kelner kwam er aan en vroeg wat we wilden drinken, ik had geen kans om er iets over te zeggen; Maik besteld twee witbiertjes "Niet om je te beledigen hoor, als je wilt spuit je er maar een extra kraagje op" zei hij tegen de donkergebronsde man. 

Het blijft me verbazen wat de Hagenezen ongestraft uit hun mond laten komen, al zeg ik dat weer verkeerd misschien, want ik laat van alles in mijn mond komen. 

Afijn, ik werd dus (al was het het einde van de middag) nog voor de het laatste slokje bier door de hitte bevangen. Dat was me nog nooit eerder overkomen en achteraf denk ik dat het te maken had met de overload aan ervaringen in de 24 uur ervoor, maar ineens zag ik wazig, hoorde niet goed meer wat er tegen me gezegd werd en ging ik out. Naar wat ik van Maik hoorde een kwartiertje later was er een snelle reactie geweest, was ik in de armen van de Surinamer naar binnen gedragen en hadden ze me in een achterkamertje ingewikkeld met natte handdoeken. Er was verder niks aan de hand zo hadden ze Maik verteld zolang ik maar even uit de zon bleef en dus moesten we binnen gingen zitten. Dat vond ik op dat moment geen probleem, want het witte T-shirt en sportbroeken kleefden aan mijn lijf en ja, het staal in mijn kruis was overduidelijk. Zelf vond ik het eerder vervelend dat ik het eerste uur vooral water moest drinken terwijl Maik lekker aan het bier zat: "Ik hoef er toch niet onder te lijden dat jij zo'n hete donder bent" was zijn verklaring daarover. De donkere man kwam even later bij ons zitten (zo weet ik dat hij uit Suriname kwam) en vroeg eerst belangstellend hoe ik me voelde (goed) en daarna wat hij toch in mijn broekje gezien had? Hoewel hij erg vriendelijk was en een warme persoonlijkheid had was ik nog aan het bijkomen en reageerde als een norse noorderling dat ik dat een rare vraag vond. Ik was Maik voor en die keek mij op zijn beurt verontwaardigd aan en zei dat ik mijn dankbaarheid wel eens kon tonen door mijn broekje op mijn enkels te schuiven als deze meneer dat wilde. Omdat ik niet direct reageerde vroeg Maik de naam van de man en of hij dat hier kon toestaan. Het antwoord was dat dit kon en dat Oscar dat graag wilde. (ON)bewust zag ik de beelden van de ochtend weer voor me en bewoog mijn heupen omhoog terwijl ik het broekje er van afschoof tot het op mijn enkels viel. Voor de tweede keer binnen 24 uur mijn kooitje tonend aan een wildvreemde die voelde dat hij de vrijheid had en zijn handen om mijn ballen sloot. 

Hij was teder, bestudeerde (bijna wetenschappelijk) de ring om mijn ballen en piemeltje, de tralieconstructie om mijn piemeltje en hoe deze vast zat. Al zou ik de rest van mijn leven water moeten drinken? Dit voelde zo lekker, zo vernederend maar ook zo liefdevol. Zo anders dan Tim en onwillekeurig spreidde ik mijn benen nog verder zodat Oscar alle ruimte kreeg om mij te betasten zoals hij maar wilde. Oscar wilde meer, ik wilde meer en ook Maik wilde meer. Maar we zaten, wel in een stil hoekje maar waren niet onzichtbaar zo kwam een medewerker zeggen. Ik moest dus mijn broekje weer optrekken en Maik en ik moesten Oscar volgen. Ik had echt geen bezwaar omdat de man zo mooi was, niet echt slank maar wel gespierd, zijn stem betoverend was en zijn ogen … Wij gingen naar een zijn kantoor, dat hij afsloot toen we binnen waren en hij me vragend de opdracht gaf om me helemaal uit te kleden. Voor Maik had hij weinig aandacht (en ik zag aan hem dat dit hem irriteerde wat ik grappig vond omdat hij in zijn dominante modus bleef hangen). Het duurde dan ook nog geen halve minuut voor ik met mijn witte huid tegenover Oscar stond. Maik zat mij trouwens ook een beetje in de weg, ik wilde me aan Oscar overgeven en dat 'interne' gevecht van Maik tussen Dom en sub kon dat weleens verstoren. Dus ik was heel blij dat zijn telefoon afging en hij Oscar bijna onderdanig verzocht of hij dit telefoontje buiten mocht aannemen. Dat werd toegestaan en Oscar liet Maik gaan, wel met de opmerking dat hij ons wel weer zou zien verschijnen. Maik 'vergat' mij zo leek het en was in no time verdwenen, achter hem ging de deur weer op slot en zo stond ik alleen in mijn blootje voor de grote zwarte man die alleen maar oog scheen te hebben voor mijn witte lijf en kleine pikkie. In het 'normaal' werkende deel van mijn brein vond ik het vreemd dat deze man met alle kansen op de wereld mij zo interessant vond,  in het seksuele deel werden geen vragen gesteld. Hij kon met me doen wat hij wilde. 

"Ga op die stoel zitten" zei hij met zijn warme stem terwijl hij me de stoel wees achter zijn bureau. Ik deed wat hij zei en  hij gaf me een blank a'5 je en vroeg me al mijn gegevens op te schrijven. Terwijl het zweet me uitbrak omdat dit wel heel erg dichtbij en persoonlijk werd, zo erg was het nog niet geweest, speelde de hypnose door mijn hoofd, het verlangen naar wat deze man in zijn broek had en vrij timide schreef ik mijn naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum op. Ik was machteloos tegen impulsen die ik nooit eerder had gehad.

"Sta op en ga daar staan"; Oscar wees waar ik moest gaan staan, midden in de ruimte, en begon in alle rust foto's van me te nemen. Mijn gezicht, mijn kruis, mijn kont, en nog veel meer. Het deeltje verstand in mijn kop schreeuwde dat ik het niet moest doen. Maar mijn bottom onderdanige kant had alles overgenomen. Ik deed wat me werd verteld, het was een beloning toen ik op mijn knieën moest en de shorts van Oscar moest openen. Het moment dat ik de shorts naar beneden trok en er een polsdikke en grote paardelul uit tevoorschijn kwam. Instinctief gingen mijn ene hand naar de gigantische zak en ontblote de ander de eikel. Voor ik het zelf door had circuleerde mijn tong al om de eikel… Ik speelde heel voorzichtig met de enorme ballen, zoog ik de eikel in mijn mond die gelijk gevuld was. Dit formaat zou nooit ver komen (dacht ik) maar al kwijlend ging de enorme goddelijke penis dieper dan ik dacht. Toen ik (als een stuk vlees) werd omgedraaid verbaasde ik me over hoe dun het voelde in mijn sluitspier. Dat bleek echter de tuit van een tube glijmiddel te zijn. Een seconde later volgde de eikel die extreem voorzichtig zijn weg naar binnen vond, tergend langzaam de rest. Een beetje pijnlijk maar dat was ik wel een beetje gewend op mijn piemeltje en in mijn kutje.. Ik  vroeg of hij er al helemaal in zat en met een kleine maar harde stoot kreeg ik te horen; " Ja nu wel". Het neuken begon zachtjes en was al heel gevoelig, het tempo nam toe. Van hoer tot teef, ik hoorde allerlei termen tot ik in mijn kooitje klaarkwam en niet veel later de grote zwarte man in mijn reetje zijn sperma loosde. Ik voelde de warmte. Hij nam me vast, zijn arm om mijn nek (hij had me kunnen wurgen) en pas toen zijn Lul verslapte werd dat minder. Hij trok zich terug maar vertelde me dat ik zo moest blijven staan. Uit mijn kut lekte zijn zaad tot hij er een plug in duwde zodat het zou blijven zitten.

"Mijn cadeautje, en je zult er meer krijgen" 

Ik zakte door mijn knieën, opende mijn mond en Oscar schoof zijn PIK naar binnen. Ik likte en slikte hem helemaal schoon, hoopte stiekem op zijn urine maar kreeg dat niet. "Kleed je maar aan en ga maar naar je vriendje". 

Terwijl Oscar zichzelf fatsoeneerde trok ik mijn broekje en shirtje weer aan. "Jullie rekening is overigens vereffend" De manier waarop hij mij weer de buitenwereld instuurde kwam koud over.  Zijn warme dominantie was verdwenen en ik liep toch teleurgesteld het kantoor uit. De laatste zin deed me voelen als een hoer, gisteren zei Josh dat nog….En nee, daarom ging het me niet… 

Eenmaal buiten het kantoor kon ik Maik ook nog niet eens vinden, ik  moest zelfs een kelner vragen waar hij kon zijn. De kelner (ook een homo) knikte naar een vrijwel verborgen hoekje waar ik een boze Maik aantrof. "Sjoerd? Je kan naar de maan met je spelletjes, ik heb nu mijn eigen speeltje". Hij duwde het gesprek weg en probeerde de omslag te maken naar een bezorgde vriend. Zachtjes probeerde ik mijn billen te laten neerdalen op de bank, voorzichtig probeerde ik mijn enthousiasme te verbergen (al wist ik dat Maik die plug wel zou ontdekken). Ik wist dat Den Haag de stad van de macht was, maar dat het zover zou gaan?

"Wilt u wat eten? Van het huis uiteraard?"  De vraag kwam nog voor wij met elkaar konden praten. Maik bedankte voor het aanbod en voor het eerst ging ik er hard tegen in. "Twee van de mooiste steaks, 12 patatjes, 3 sperziebonen en genoeg mayo alsjeblieft". Waar de details vandaan kwamen? Dat weet ik niet. De reactie van je jonge meid die de bestelling kwam opnemen had ik ook niet zien aankomen. Zij trok haar rokje voor hooguit zes seconden omhoog en toonde dat ze geen slipje maar wel een piemeltje had. Ze was weg nog voor we konden reageren. Ik wilde er wat over zeggen toen Maik nogmaals een telefoontje kreeg en gebaarde dat ik moest blijven zitten en hij wel terug zou komen. Hij was sneller weg dan ik kon reageren. Een beetje verbaasd zat ik ineens alleen in het hoekje (wel met een biertje) en kwam er nu pas achter dat mijn telefoon ergens bij Maik thuis lag, net als mijn kleren en sleutels, van mijn auto en huis… ik had niet eens geld bij me.

Er werd gewacht op de terugkomst van Maik, ik wachtte op de terugkomst van Maik. Maar toen na een uur de serveerster kwam vragen of ik wat wilde eten (ze had gewacht tot mijn vriend terug zou komen vertelde ze) vroeg ik maar om een bakkie frites met mayo en een biertje. Ik kreeg wat ik wilde (inclusief een kort briefje waarbij ze aanbood dat ik haar altijd mocht bellen) . Maar de verwarring was groot.. De bezorgdheid over Maik al helemaal. Wie was die Sjoerd? En vooral waar was Maik?

Het bord met patat (en gaaf) boontjes en veel mayo heb ik zonder veel nadenken opgegeten, het bier gedronken (ik had vertrouwen in Oscar) maar van Maik hoorde en zag ik niks. Ik wilde (en het was onderhand bijna tien uur, zes uur later dan we op het terras gingen zitten) naar huis. Dat van Maik (met hem) of dat van mij (zonder hem). De lachende, zingende en vaak dronken mensen om me heen irriteerden me vooral. Ik maakte me zorgen om Maik (meer dan om mezelf). 

De zon was al ondergegaan toen Oscar naast me kwam zitten. 

"Kan jij nog ergens naar toe?" 

"Nee, niet dat ik weet zonder Maik"

"Ik heb je nummer, Maik heeft mijn nummer,   ga maar met Liza mee",

De serveerster kwam eraan en nodigde me ook nog eens uit. Moe, en ver over mijn grenzen ging in met Liza mee.