Slaaf Thomas (7): terug in het hoofd van Thomas.

Geplaatst door: smf op 30-06-23

Ik stond naakt, geblinddoekt, handen op de rug geboeid. Aan mijn balzak een touw dat –  zo denk ik toch – aan de andere kant aan de balzak van slaafje Geert vasthing.  
-    Trekken nu, en hard! Laat me deze keer niet in de steek!.
Dat was mijn Meester – Meester Fred had ik ondertussen begrepen. Hij was niet alleen, ook twee andere Meesters, Ben en Karel, stonden erop te kijken. We moesten touwtrekken met onze balzak.
Als snel voelde ik Geert van start gegaan wa: het touw werd strakker, mijn balzak spande op. Onwillekeurig zette ik een klene pas naar voren.
-   Dat is de verkeerde richting, nietsnut!
Meester Fred opnieuw. Ik kreeg er een ferme tik van de riem bovenop en schrok nog meer. De anderen schoten in de lach. Dan een flits van een fototoestel. Ook dat nog.
Maar ik waardeerde mijn Meester heel erg, en wou hem niet in de steek laten, dus ik  zette weer een stap naar achteren. Scherpe pijn. Bang dat mijn ballen  er af zouden scheuren. Slaaf Geert leek even te lossen, zodat ik in de juiste richting kon bewegen, maar dat bleek een schijnbeweging. Een harde schok, en een stevige pijnscheut, ik raakte uit evenwicht en verloor de zakje-trek wedstrijd.
De leeftijd en de ervaring van de twee anderen speelde duidelijk in hun voordeel, want daarvoor had ik ook al tegen slaafje Nicolas verloren.  Hoeveel pijn die jongens kunnen verdragen, zonder een kik te geven! Ik moet nog veel bijleren.
Ook als je echte geen pijnslaaf bent, moet je wat willen afzien voor je Meester.

Ik dacht terug aan hoe ik hier terecht was gekomen. Na de fantastische nachtelijke ervaring in dat bos wilde ik meer. Al snel kreeg ik van Meester Fred (zo moest ik hem van dan af noemen) instructies voor een volgende sessie.  Lessen in onderwerping en vernedering, met een saus van pijn en veel geiligheid, dat zou het worden.  Maar dat het zo stevig, maar tegelijk toch ook opwindend, creatief en vernederend zou worden, had ik niet verwacht. Samen met twee andere slaafjes, Geert en Nicolas, werd ik door Meester Fred en twee andere Meesters, Meester Ben en Meester Karel, aan een reeks vernederende tests onderworpen, waarvan het touwtrekken het pijnlijkste was. En ik had nog maar een van die spelletjes gewonnen, de race handen en knieën. Het zag er niet best uit.

De volgende wedstrijd was voor mij de gemeenste van allemaal. Het pisspel was uit het perverse brein van Ben gesproten en, zoals ik achteraf te weten kwam:  die pist al eens graag in de muil van een slaaf.

Ze deden ons pis drinken, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Maar niet zomaar. Geblinddoekt kregen we elk 3 bekers voorgezet, in twee ervan zou lauwe thee zitten, maar er was ook een bij met Meester-pis. Op commando moesten we op de tast – en dus in willekeurige volgorde – een beker nemen en die ‘opzuipen’. Het moest zo dat ze niet aan ons gezicht zouden zien of het pis of thee was.
Nog niet zo lang geleden, daar in dat bos, had ik ook pis te verwerken gekregen had, rechtstreeks van de tap nog wel. Maar toch was dit veel goorder, echt, ik wist niet eens van wie het was, misschien een mix. Maar ik wilde echt mijn best doen voor Meester Fred, zodat hij trots op mij zou zijn.
Mijn eerste twee bekers waren gewoon thee, maar ik probeerde een vies gezicht te trekken, om ze te misleiden. Ik wist  nu dat de derde pis zou zijn, maar toch, alleen al de geur, ik walgde echt en kreeg het bijna niet binnen. En dat moet duidelijk zichtbaar geweest zijn, want alle drie de Meesters hadden door dat de derde beker het pispotje was. Balen. Ik schaamde me heel erg, en ik weet niet eens waarvoor het meeste: omdat ik daar naakt en geblinddoekt pis stond te drinken, of omdat ik het niet goed had gedaan.

Zo kwam het dat ik over alle spelletjes heen de verliezer was, en dus Meester Fred ook, al liet hij me voelen dat het niet zo erg was.
Geert was de winnaar, en dus mocht zijn Meester, Meester Karel, als eerste kiezen welk slaafje hij apart zou nemen.  
We werden op een rij gezet, en hij keurde ons opnieuw, een voor een. De snerende commentaar liet hij niet achterwege.
Maar uiteindelijk besloot hij:
-  We gaan ons nieuwelingetje pakken, het was wel een gesukkel daarnet, maar zijn kontje heeft nog niet veel gehad, volgens mij. Dat vind ik wel lekker.
Hij legde me een halsband met ketting om, en trok me op de knieën. Mijn mening werd niet gevraagd, en eigenlijk maar goed ook.  Aan de ene kant zou ik Meester Fred gekozen hebben, want hij beschouwde mij nu als zijn slaaf, ik beschouwde hem als mijn Meester, en ik wilde loyaal zijn. Maar aan de andere kant was het duidelijk dat Meester Karel het meest ervaren en het hardste was. Ik was er trots op dat hij mij koos, en ik wilde hem echt laten genieten.

Meester Ben koos voor zijn eigen inbreng, en Meester Fred was blijkbaar erg blij met Geert als speeltje.
De slaafjes waren nu verdeeld. En ieder had een speelplek. Maar vooraf werden nog souvenir foto’s gemaakt. Elke Meester, met masker, en een zijn naakte slaaf aan zijn voeten. Zo hoort het.

Dan trok hij me naar een kamer wat meer achteraan. Daar kreeg ik weer boeien om, en een blinddoek. Hij duwde me op de knieën, tegen de muur.  Ik voelde zijn pik in mijn mond. Eindelijk. Maar wat ik gevreesd had gebeurde: hij gebruikte me als pisbak.
In de spelletjes voordien had hij duidelijk gezien hoe vreselijk ik dit vond, pis. Maar dat deerde hem duidelijk niet. Hij stak zijn pik zo diep en hield mijn kop zo vast dat ik niets kon zeggen en het nog vele minder tegenhouden. Voor de tweede keer die avond kreeg ik de smaak van Meesterpis te verwerken. Of ik het nu graag had of niet.

Toen het eindelijk gedaan was, en hij de laatste druppels op mijn tong afschudde, hoorde ik voor het eerst weer zijn stem.
-   Wel?
-  Wat bedoelt u, Meester?
-   Heb je klachten? Was het niet lekker?
Natuurlijk vond ik het niet lekker, maar ik begreep dat het een strikvraag was.
-  Jawel, Meester.
- Waarom bedank je me dan niet?
-   Ik kreeg nu een klap in het gezicht, niet heel hard, maar ik voelde het.
-  Dank U Meester.
-   Jij bent er echt zo eentje die denkt dat de Meesters er zijn om hem geil te laten worden he? Je hebt nog veel te leren.

Hij trok me recht bij mijn halsband, en draaide me met de rug naar hem toe. Ik was geboeid, maar hij duwde zijn dikke en stijve pik in mijn handen. Ik voelde letterlijk dat hij aan het genieten was. En dat maakte me gelukkig.
-  Dat vind je wel lekker he?
-   Ja Meester.
-   Dacht ik al…
-   Het is fijn Meester, dank u
-   Voel maar lekker, want het zal niet zo soft blijven.
Terwijl hij als het ware mijn vuist neukte betaste hij mijn zij, dan mijn buik, en dan omhoog, mijn tepels.
Eerst zacht met een vinger. Dan rollen tussen twee vingers. Dan weer hard knijpen. Het werd pijnlijker. Maar het kon harder. Ik probeerde rustig te blijven, maar hij ging door. Wat een kracht heeft die man. Ik gaf een kick van de pijn.
-  Daar gaan we weer. Dan mag hij mijn pik in zijn handen houden, dan is het weer niet goed.
-  Sorry Meester
--  Zwijg.
Hij draaide zich om, ging voor mij staan. En kneep opnieuw in mijn tepels.
-   Haha ik had met de anderen gewed dat ik je alleen met mijn vingers aan het janken zou krijgen, en kijk, het scheelt echt niet veel.
-   Ja Meester.
-   Je beseft maar half hoe lekker ik dat vind, een slaafje met traantjes…. BEK OPEN.
Een klodder spuug.
-   Nu wil je zeker geneukt worden, slet?
-   Dat kan, meneer.…
-   Wil je het?
-   Ja Meneer.
Waarom weet ik niet maar terwijl hij dat zei leek hij meer en meer opgewonden. Hij pakte mijn zak en trok me omhoog, en dan eer omlaag. Nog een klodder spuug. Een mep in mijn gezicht.
-  Wil je het, of wat?
Ik begreep dat hij wilde dat ik smeekte.
-   Ja Meneer. Alstublieft. Neuk me Meneer. U heeft me gewonnen. U heeft me gekozen. U doet wat u wil. Alstublieft.

Hij maakte mijn handboeien los. Hoewel mijn handen nu vrij waren, was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht dat ik me nu zou kunnen verzetten, of zelfs mijn blinddoek wegnemen. En toch was ik liever geboeid gebleven of vastgebonden. Het gevoel van machteloos te moeten ondergaan wordt dan duidelijker, het voelt zoals het hoort. Het helpt me in de slaven-modus.

Ik moest niet lang op mijn wensen wachten. Hij duwde me op de rug op een bed, en maakte mijn handen links en rechts vast, allicht aan de bedstijlen.
Dan hoorde ik iets scheuren, de verpakking van een condoom bedacht ik. Zou het na al die vernederingen dan toch gebeuren? Mijn benen duwde hij omhoog, glijmiddel, een vinger in mijn kont. Dit deed nog geen pijn, maar ik was wel wat bang voor zijn pik, die ik nog maar pas in mijn mond had, en in mijn handen.
Hij mocht dan wel sadistisch zijn, toch deed hij het behendig. De eerste pijnscheut was snel voorbij, in de plaats daarvan kwam genot. Ik voelde hoe zijn dikke pik nog meer zwol. Maar hij nam zijn tijd, hij had me voor de hele nacht toch? Minuten lang pompen. De geur van mannenzweet. Steeds hitsiger. Dan hoorde ik zijn adem versnellen, een hevige kreun, het werd bijna een kreet.

Toen het voorbij was kwam hij even naast me liggen, en streelde me teder. Ik was niet klaargekomen, en nog steeds super geil. Dat vond hij grappig want voorzichtig edgde hij me, en toen het bijna kwam, stopte hij weer.
Niet weggaan he, ik ga eens kijken bij de anderen of we niet beter eerst iets eten.

Zo liet hij me geboeid en geblinddoekt liggen. We waren hun slaafjes voor het hele weekend. Dat was de deal. Het stopte niet als zij klaargekomen waren. Het  zou ook niet stoppen als we zouden klaarkomen. Geen half werk bij deze Meesters.

Eens te meer bedacht ik hoe gelukkig ik was, dat ik zulke sensaties mocht beleven. En benieuwd wat me nog te wachten stond.