Sexverhalen

Je moet je registreren of inloggen om een verhaal te kunnen plaatsen.

• 19-12-19

  Het blijft verrassend 19

  Het was vrijdagavond bijna half zes dat Jos met z’n auto het erf van UBI opreed. Toen hij uitstapte zag hij Arjan al aan komen lopen. En het gevoel dat de aanblik van deze gozer gisteren al opwekte werd nu alleen maar sterker. Z’n postuur, z’n loop, z’n uitstraling die bulge in z’n jeans, ja Jos was hard op weg smoorverliefd te worden maar wilde daar eigenlijk niet aan toegeven. Door de manier waarop Arjan gisteren over Joris sprak kon Jos niet anders concluderen dan dat er in het hart van Arjan ( nog) geen plaats was voor een ander. De begroeting was joviaal hartelijk en Arjan stelde voor om eerst even over het terrein te lopen; dan om zes uur bij z’n ouders aan te schuiven voor een lekkere maaltijd, en dan naar de stulp van Arjan te gaan. Jos vond het best, maar ook wel een beetje vreemd. Waarom gelijk naar z’n ouders? Tijdens de ronde over het terrein keek Jos z’n ogen uit en  met de uitleg van redenen en achtergronden van hetgeen er te zien was merkte Jos dat er niet alleen een heel verborgen wereld voor hem openging maar ook dat hij daar graag op een of andere manier en steentje aan wilde bijdragen. En zei Arjan toen ze een half uurtje later richting de hoeve liepen. “Verkijk je niet op dit werk want het is heel intensief, maar aan de andere kant zo mooi dat daar niets tegenop kan. En de reden dat ik je direct ook met mijn ouders laat kennismaken is heel eenvoudig, beiden zijn op dit moment nog een heel wezenlijk onderdeel van UBI  en zonder dat deel heb je geen goed beeld van wat wij hier doen. Eenmaal in de hoeve  werd Jos heel hartelijk ontvangen en ofschoon ze waren voorbereid schrokken de beiden ouders  toch wel van de meer dan sprekende gelijkenis van Jos met de overleden Joris. Maar al snel ging het gesprek over hele andere dingen waarbij ze zich ondertussen alle vier tegoed deden aan de heerlijke maaltijd die op tafel stond. Zonder opsmuk of mooipraterij vertelden de ouders over hun gesprekken met jongens die volledig vastgelopen, angstig en vooral heel onzeker aan deze tafel, soms voor het eerst van hun leven, durfden praten over hun meest verborgen geheimen en gevoelens. En ook hier voelde Jos een verbondenheid met het werk dat hier aan die keukentafel werd gedaan. Werkelijk onbevangen, ongeremd en onbevooroordeeld in gesprek gaan met mensen was misschien wel het belangrijkste dat op UBI plaatsvond. En dit was iets waar Jos niet bij stil had gestaan toen hij een uur geleden buiten al, werd overspoeld met allerlei informatie en beelden. Dit alles bij elkaar bracht Jos tot totaal andere gedachten en inzichten dan hij tot nu toe als “normaal” had beschouwd. Hier op UBI ging er letterlijk een wereld voor hem open. Toen Arjan en Jos na het eten samen terugliepen naar het “stulpje” van Arjan sloeg Arjan een arm om Jos zijn schouders met de vraag “Mag ik?” Zonder woorden maar met een duidelijk non verbaal antwoord van Jos liepen ze geschouderd zwijgend over het erf. Het voelde voor beiden vertrouwd en vooral heel natuurlijk. Eenmaal gesetteld in de woning zorgde Arjan voor koffie, en nam Jos de tijd om de kamer waarin hij zat eens rustig in zich op te nemen. Direct werd z’n aandacht getrokken door een niet eens grote foto in zwart wit maar waarvan het leek alsof Jos naar zichzelf zat te kijken. Toen Arjan met twee mokken koffie aanschoof op de bank was het dan ook onvermijdelijk dat het gesprek al heel snel over Joris ging. Zijn aanwezigheid in deze woning was haast tastbaar en dat kwam zeker niet alleen door dit portret. Maar het vreemde was dat Jos hier eerder blij van werd dan dat het hem stoorde. Maar het was Arjan die moeite had met de situatie. Tot hij ineens moest denken aan de tekst uit de brief die Joris voor Arjan bij de notaris had achtergelaten: “Voel je niet geremd om te genieten van een andere man, zoals wij samen van elkaar genoten hebben. En het zal wellicht even duren maar zo’n kanjer als jij vind op een goede dag een maatje waar wij samen geestelijk, en jij ook nog fysiek helemaal blij van worden en een mooie toekomst tegemoet gaan” Al die jaren was dat voor Arjan een compleet dode letter geweest. Arjan was er van overtuigd dat hij nooit meer een andere man zo dicht bij hem zou laten komen dan dat Joris bij hem had kunnen doen. Natuurlijk had hij nog wel eens wat met mannen gerommeld en met Djeff was het ook wel heel bijzonder geweest, maar altijd had de nuchtere werkelijkheid bij Arjan de boventoon gevoerd. Maar woensdagavond bij Mark en Luc was dat toch,  al was het maar heel even,  anders geweest. Jos had wat in hem losgemaakt. Maar in de loop van donderdag had de nuchterheid gewoon weer de overhand gekregen. Arjan maakt zichzelf wijs dat het alleen de gelijkenis met Joris was waardoor hij Jos met andere ogen bekeek. Maar hij was er van overtuigd dat dit, wanneer hij eenmaal gewend was aan het idee dat Joris een dubbelganger had snel over zou zijn. Maar tijdens de rondleiding over het terrein van UBI, de maaltijd bij zijn ouders, de korte maar indrukwekkende wandeling naar zijn woning, en nu het zwijgend maar toch veelzeggende samenzijn in zijn eigen woonkamer zorgden voor een merkwaardig gevoel in zijn lijf dat Arjan wel herkende maar dat hij al jaren niet meer gevoeld had. Zwijgend dronken ze hun koffie, elk bezig met hun eigen gedachten, maar beiden voelden de aanwezigheid van de ander tot in hun diepste vezels, en dat voelde goed. Die serene stilte werd wreed verstoord door de voordeurbel die ineens luid klonk. Dirk kwam binnen en dat betekende een grote wolk van gedruis. Na een hartelijke begroeting en nadat iedereen voorzien was van koffie, kwam het gesprek al snel op het doel waarvoor Dirk was gekomen. Arjan liep naar een kast en haalde er een klein geldkistje uit. Darmee liep hij terug naar de bank, opende het kistje en haalde er een plastik zakje ter grootte van een briefkaart uit. Sloot het kistje zette het op de grond en na er nog even goed naar gekeken te hebben gaf hij het zakje aan Dirk. Die legde het op zijn open hand en nu was duidelijk te zien dat het zakje was gevuld met donkere haren. Dirk vertelde dat hij  niet heel veel haren nodig had, maar dat het wel belangrijk was dat ze zo min mogelijk in contact met andere zaken moesten komen. Hij stelde voor om het zakje zo gesloten als het was mee te nemen en het pas op het lab te openen. “ik begrijp hoe belangrijk dit voor jou is” zei hij tegen Arjan, ik zal er dan ook heel voorzichtig mee zijn en ik kom het jou, met de uitslag, persoonlijk terug brengen. Zijn jullie morgenavond thuis? “  “Ik wel” zei Arjan en hij keek daarbij naar Jos. “Als ik hier morgenavond weer terug mag komen”zei Jos, “dan ben ik er ook”. “Nou ja over de vraag of je morgen al mag terugkomen moeten we het nog maar eens even hebben, maar Dirk ga jij maar gauw aan de slag des te eerder hebben we duidelijkheid”.   Lang tijd om over deze toch wel weinig hartelijke opmerking na te denken kreeg Jos niet, want Dirk vroeg hem gelijk om even mee te komen omdat hij wat wangslijm moest hebben om het DNA van Jos vast te kunnen stellen. Uit zijn tas viste Dirk een aantal zakjes op. Uit het eerste steriele zakje haalde hij en mond kapje, uit een ander zakje een paar steriele handschoenen en tenslotte een zakje met een afgesloten ampul en een wattenstaafje. Toen was het snel klaar. Zorgvuldig ging Dirk met het wattenstaafje langs de binnenkant van Jos‘ wangen en stopte het staafje toen onmiddellijk in de ampul en sloot die af. “Zo en dan ga ik nu naar het lab. Ik heb namelijk nachtdienst maar ik ga er van uit dat ik uit beide stalen gemakkelijk een spoor kan halen. En wanneer ik die heb is het een kwestie van vergelijken. Als er sprake is van een eeneiige tweeling dan zijn de sporen identiek. Er kunnen dan in het DNA toch wel kleine minieme verschillen zitten maar die kunnen met de huidige technieken nog niet goed vastgesteld worden. Ik bel hoe laat ik morgenavond kom aanwaaien. Als er in dit geval met dit soort zuiver materiaal een match is, dan is die voor ruim 99% betrouwbaar”. Met een hug voor beide mannen verdween wervelwind Dirk bijna net zo snel als hij gekomen was.   Nadat Arjan Dirk had uitgelaten kwam hij terug in de kamer en vond daar Jos met een bedrukt gezicht op de bank, voor zich uitstarend naar de punten van z’n schoenen. “Kerel is er wat?” vroeg Arjan bezorgd. “Ja eigenlijk wel” bekende Jos met timide stem en een diepe zucht.  “En dat is?” vroeg Arjan, terwijl hij naast Jos op de bank plofte. “Ik zou er morgen toch wel graag bij zijn als Dirk met de uitslag komt”. “Ja natuurlijk ben je daar bij, wat dacht je dan?!”vroeg Arjan met grote stelligheid en verbazing.  “Ik maakte uit jouw woorden op dat voor jou het niet vanzelfsprekend is dat ik hier morgen terugkom”. Met een grote schaterlach liet Arjan zich achterover op de bank vallen en toen hij een beetje bijgekomen was van het lachen en de totaal niet begrijpende blik van van Jos zag kon hij zich niet meer beheersen, kwam overeind, sloeg twee armen om Jos en knuffelde hem bijna fijn. Nu wist Jos helemaal niet meer hoe hij het had, maar het voelde wel fijn of beter gezegd het voelde goed,  het voelde heel erg lekker. Toen ze elkaar na een tijdje loslieten straalde Jos maar was Arjan ineens heel serieus. “Jos, om hier morgenavond terug te kunnen komen moet je hier tussen nu en morgenavond weggaan. En ik vraag me af of jij in die tijd werkelijk zoiets belangrijks te doen hebt dat het niet een dag uitgesteld kan worden. Want ik wil je namelijk vragen of je de rest van het weekend hier bij  mij op UBI zou willen blijven?” “Ik heb niks op het programma staan en er wacht dit weekend ook niemand op me” wist Jos direct te vertellen. “Daarin vergis jij je” was het antwoord van Arjan.  “Weet je, sinds ik je woensdag heb ontmoet, ben je niet meer uit m’n gedachten, en ik kan niet wachten om je beter te leren kennen. Maar ik kan heel goed begrijpen wanneer dat voor jou moeilijk is. Ik kan wel zéggen dat ik jou niet als Joris, maar echt wel als Jos zie, maar dat moet jij dan maar aannemen. En hoewel het lijkt dat ik heel hard van stapel loop, wil ik ons echt de tijd gunnen om elkaar goed te leren kennen. Ten minste, als jij dat ook zou willen.”  Jos liet even in stilte deze woorden op zich inwerken. “Dus je vind me wel de moeite waard om het te proberen?”. “Ja natuurlijk, anders vroeg ik het niet, maar eigenlijk vind ik dat een overbodige vraag want ik vind jou heel aantrekkelijk”. “Ja logisch, ik lijk sprekend op je grote liefde”. Weer was het even stil tot Arjan zachtjes als voor zichzelf sprak; “Ja, als het wat zou worden met ons samen, dan ligt daar mijn grote uitdaging: Jouw overtuigen dat je een eigen plaats in mijn hart hebt en dat mijn hart groot genoeg is om er twee kanjers in te bergen. En jij,” ging Arjan verder terwijl hij Jos aankeek, “jij zult moeten leren om te leven met de wetenschap dat je altijd de eerste plaats moet delen met Joris en ik besef dat dat niet altijd gemakkelijk zal zijn“.  “Nou, zei Jos”, “ik zou niets liever willen dan dat gewoon eens rustig uit te proberen, volgens mij gaat me dat echt wel lukken”. “Nou ja proberen gaat altijd maar dan moeten we wel een keer beginnen”sprak Arjan en schoof dicht tegen Jos aan op de bank, onderwijl een arm om hem heenslaand, waarbij Jos zich een kwartslag draaide en Arjan omhelsde. Met hun voorhoofden tegen elkaar keken ze elkaar recht in de ogen en als vanzelf vonden hun lippen elkaar. Heel stil bleven ze zo zitten, alsof ze dit moment voorgoed wilden vasthouden en nooit meer wilden laten eindigen.  Maar ach die brute werkelijkheid…… Langzaam maakte Arjan zich los uit deze omarming en sprak als ware hij een filosoof: “Zullen we daar dan eerst maar eens een biertje op nemen?, het weekend is nog lang”. Even later lurkend aan z’n pilsje vroeg Jos: “Dus als ik het goed begrijp heb je me uitgenodigd om het weekend bij je te blijven?”. “Ja je bent aardig snel van begrip moet ik zeggen” was het laconiek antwoord van Arjan. “Nou daar heb ik best wel zin in, dus voorlopig ben je nog niet van me af”. “Volgens mij moet ik om van je AF te komen, eerst OP je komen? ”.  “Ik zei toch dat ik het rustig wou proberen, dus kalm aan dan breekt het lijntje niet!. Maar ik kan je wel verklappen dat ik je wel steeds leuker ga vinden”. “Nou dan doen we het rustig aan en zien wel waar we uitkomen” “Eh moet je dan eerst niet ergens in voor je er uit kunt komen??” “Ja en als je zo nog even doorgaat dan verzeker ik je dat ik zal zorgen dat dat ook echt gebeurt” zei Arjan, terwijl hij een zich als een tijger op Jos wierp, hem van de bank drukte en letterlijk rollend over de grond ging. Jos vond helemaal niet erg en speelde het spel graag mee. Om en om rollend, elkaar lekker vasthoudend, aankijkend zoenend, stilliggend, eigenlijk allemaal nog heel onschuldig, maar wel een heerlijke manier om heel langzaam maar wel stevig met elkaar kennis te maken. Maar aan alles komt en eind en dus ook aan deze avond. Na nog een biertje gedronken te hebben vonden ze het tijd om te gaan slapen. “Waar wil je liggen? Ik heb een mooie logeerkamer, met tussendeur naar de badkamer en ik ikzelf slaap in een ruim tweepersoons bed, maar ik waarschuw je alvast ik slaap wel naakt”. “Nou sorry maar dan is voor mij de keuze niet moeilijk……” sprak Jos..   

• 18-12-19

  Het blijft verrassend 18

  Iedereen was stil en met z’n eigen gedachten bezig. Het was de bel van de oven en het lege gevoel in de magen van vier mannen die er een werkdag op hadden zitten, waardoor ze toch terug kwamen in de werkelijkheid. Aan tafel kwam het gesprek langzaam op gang en met name Arjan en Jos hadden over en weer wat vragen en elk antwoord leverde nieuwe gespreksstof op zodat het niet lang duurde of Arjan durfde het wel aan om in het gesprek met Jos voorzichtig over UBI te beginnen. Het zal niet verbazen dat Jos, met de herinnering aan zijn eigen nare ervaringen, heel erg geïnteresseerd was in dat project waarvan hij tot dan het bestaan niet wist. En niet alleen heel veel vragen had, maar gaande weg ook wel met suggesties en ideeën kwam. Het was duidelijk dat zijn eigen nare ervaringen en de wanhopige vragen waarmee hij lange tijd worstelde diepe indruk op hem hadden gemaakt. Het kon eigenlijk niemand verbazen dat Jos, afgestudeerd econoom met als extra studie fiscaal recht, op een gegeven moment vroeg naar de middelen en de financiering van dit project. Het kostte Arjan duidelijk moeite om, al was het maar in grote lijnen de ontstaansgeschiedenis van UBI te vertellen. Maar hij deed het omdat hij het gevoel had dat het hele verhaal ook bij Jos veilig was. Nadat Arjan zijn verhaal had verteld was het even stil. Iedereen begreep natuurlijk wel dat  dat dit verhaal Jos ook zeker niet onberoerd liet, maar toch was zijn reactie wat merkwaardig. Het leek wel alsof ook hij ergens mee worstelde en twijfelde of hij dat zou delen met de anderen…..   “Ik moet jullie iets bekennen…….” fluisterde Jos heel aarzelend. “ Ik was niet van plan er ooit over te spreken, maar na wat hier vanavond gebeurd is en het verhaal van Joris wil ik jullie toch deelgenoot maken van iets dat maar een paar mensen weten en waarvan we vinden dat het nooit openbaar mag worden. Mijn ouders zijn niet mijn biologische ouders, maar ik ben ook nooit geadopteerd. Mijn vader heeft mij aangegeven als zijnde geboren uit zijn huwelijk met mijn moeder. Daar zijn een klein aantal mensen bij betrokken geweest, waarvan mijn ouders slechts één naam kennen en daarvan hebben ze plechtig moeten beloven die nooit met mij te delen. Mijn ouders kregen alleen de verzekering dat er met mij helemaal niets mis was, maar dat ze er verstandig aan zouden doen mij niet te informeren over het feit dat ik niet door hen verwekt ben. Het doen van een valse geboorteaangifte is immers zwaar strafbaar. En het zou mijn vader in grote problemen brengen wanneer dit bekend wordt. Toch wil ik zo gauw mogelijk met mijn ouders spreken of het toch niet tijd is om meer duidelijkheid te krijgen over mijn afkomst. De gelijkenis met Joris is te groot om toevallig te zijn. Bovendien, ik heb altijd het gevoel gehad deel te zijn van een tweeling. Ik heb daar wel eens over gesproken met mijn moeder en die vertelde dat dit niet onmogelijk was maar dat ze absoluut niet wist waar ik vandaan kwam. Ze heeft me wel eens de luier en de wikkeldoek laten zien waarin ik, in het holst van de nacht bij hen ben gebracht. Ik zag er niks bijzonders aan maar volgens mijn moeder zijn die van uitzonderlijke kwaliteit en bovendien, heel erg oud. Wat ik nu echt wil weten, wie heeft mij bij mijn ouders afgeleverd, want volgens mij ligt daar de sleutel naar de oplossing van de vragen die nu rijzen.   “Ik moet jullie ook iets bekennen” zei Arjan, met toch wel een ondeugende glimlach op z’n gezicht. Ik heb nooit met iemand gedeeld wat wij tijdens onze fietstocht allemaal hebben uitgespookt met en bij elkaar. Iedereen mag daar zijn eigen fantasie op los laten, en dan hoop ik dat ie er net zo van geniet als wij gedaan hebben. Ik beschouw het als het beschadigen van de nagedachtenis van Joris wanneer ik daar over uit zou weiden. Maar een ding wil ik wel verklappen. Op zeker moment lagen we elkaar in standje 69 te pijpen. Het was de eerste keer dat we orale seks hadden, en we gunden elkaar het maximum aan genot, dus ofschoon ik het best griezelig vond mocht Joris klaarkomen in mijn mond en slikte ik alles braaf door. Overigens deed hij bij mij precies hetzelfde en dat was puur genieten. Na afloop lagen we nog en poosje lekker bij elkaar, na te praten over hoe we onze pijpbeurt hadden ervaren. Het bleek dat we allebei toch wel wat last hadden gehad van het schaamhaar. Dat was misschien nog wel leuk om te zien en zeker om er lekker in te kroelen, maar bij het pijpen, hoe lekker dat ook was,  was het echt hinderlijk. Ter plekke besloten we dan ook om ons glad te scheren. En bij Joris moest zoiets dan ook direct gebeuren Dus hoe lekker we ook lagen, even later stonden we in de badkamer en begon Joris met een schaar de grootste plukken van mijn zak en m’n buik te knippen. We hadden een aantal van die zelfsluitende plastic zakjes bij ons om papieren of andere dingen droog te houden als we in een stortbui zouden komen. En Joris zou Joris niet zijn wanneer hij niet keurig alle haren in zo’n  afsluitbaar plastic zakje verzamelde. Ik wil voor altijd het eerste schaamhaar van mijn eerste vriendje bewaren en dat zou jij ook moeten doen, was zijn opvatting. Als we dan later oud en grijs zijn kunnen we nog genieten van elkaars donkere lokken. En mocht ik niet oud en grijs worden, dan heb jij altijd nog een heel intiem blijvend aandenken aan mij.……. Alsof hij het toen al voorvoelde. Maar hoe dan ook, dat zakje met haren ligt nog altijd luchtdicht afgesloten in mijn documenten kistje. Uit die haren is tegenwoordig heel goed een DNA profiel te maken. Als we dat vergelijken met het DNA van Jos weten we in elk geval of Jos werkelijk een tweelingbroer van Joris is. Het lijkt er op, maar we weten het natuurlijk niet zeker. En zo krijgen we zekerheid zonder dat er iemand zijn  zwijgplicht hoeft te verbreken. Tenminste” en hierbij keek hij naar Jos, “als jij dat natuurlijk ook zou willen”. “Ja ik heb er nooit behoefte aan gehad om naar mijn wortels te gaan zoeken, maar na wat ik hier vanavond allemaal heb gehoord ben ik toch ook wel nieuwsgierig naar wat er nou precies op die 30e juni is gebeurd. Ik ga in elk geval mijn ouders vragen wie mij bij hen heeft gebracht. En Arjan ik heb ook een vraag aan jou: Zou ik die foto van Joris ook mogen hebben?”. “Dat mag je, maar dan moet je hem bij mij thuis op komen halen”. “Als ik jouw adres krijg dan wil ik dat heel erg graag doen”. “OK deal”, zei Arjan wanneer kun je?” Jos keek even in z’n agenda en toen met een glimlach naar Mark: “Vrijdag avond heb ik eigenlijk een cursusafspraak maar die kan ik tot 24 uur van te voren afzeggen” Een met een knipoog naar Mark en Luc die samen heel instemmend knikten, was de afspraak gemaakt. Vrijdag zou Jos naar UBI gaan en drie mannen waren er zeker van dat dit een keerpunt in de geschiedenis van UBI maar vooral van Arjan en Jos zou worden. Al had die laatste daar nog niet zo’n erg in. Hoewel, gaande de avond had hij Arjan wel steeds interessanter gevonden. Deze man wilde hij wel beter leren kennen, maar verlegen als hij toch altijd nog was, durfde hij niet te geloven dat Arjan hem ook bijzonder zou vinden. Want dat hij nog steeds helemaal weg was van Joris dat was wel duidelijk. En Jos begreep ook wel dat Joris voorgoed bij Arjan hoorde. Maar stel je toch eens voor dat Joris werkelijk zijn tweeling broer was… “Arjan weet jij hoe je dat aan moet pakken om zo’n DNA test te doen? “ vroeg Jos toen hij ontwaakt was uit z’n overpeinzing. “Oh dat is voor mij heel gemakkelijk. Ik heb een studievriend en die is niet alleen zo hetero als de pieten, hij is ook een expert in het ontrafelen van DNA. Hij werkt bij het NFI, dus wat wil je? “ “Zo gauw mogelijk een test” haakte Jos in op de retorische vraag van Arjan. Het was nog niet heel laat, maar morgen moest iedereen weer vroeg op en dus kwam er na het uitwisselen van adressen en telefoonnummers een einde aan deze hele merkwaardige, emotievolle avond.  Wanneer het enigszins kon zorgde Jos er voor dat hij op donderdagavond bij zijn ouders mee at. Gezellig bijkletsen en lekker eten uit moeders pot. Die donderdag zou het bijkletsen wel iets meer inhoud krijgen als andere avonden. Jos vertelde openhartig wat hij de avond er voor allemaal gehoord had, welke afspraken er waren gemaakt maar vooral: Of zijn ouders hem niet wilden vertellen of ze de persoon die hem in die nacht van 30 juni had afgeleverd kenden, of deze persoon nog leefde, en of hij daar niet eens mee zou mogen praten. En waar in dit soort precaire zaken vrijwel altijd zijn moeder het woord nam, keek deze met een hulpeloze blik naar haar man, die daarop z’n keel schraapte, Jos aankeek en met zachte stem zei: “Jos, toen ik voor mijn nummer in dienst zat heb ik de bof gekregen. Normaal krijg je dat als kind maar ik was al bijna volwassen toen ik het opliep. En wanneer een man met volgroeide testikels de bof krijgt is er grote de kans dat hij onvruchtbaar wordt. Dat heb ik je moeder verteld toen we verkering kregen, maar ze wilde mij en geen ander. Toen er een jaar na ons huwelijk en na vele gepassioneerde pogingen geen zwangerschap volgde ben ik naar onze huisarts gegaan en heb hem gevraagd om te kijken of mijn vermoeden dat ik nooit vader zou worden juist was. Dat is onderzocht en toen we een week later in zijn spreekkamer zaten vertelde hij ons dat er in mijn sperma alles zit behalve een levend spermazoide en dat zou er ook nooit meer in komen. Dat was toch even slikken maar tot onze verbazing vroeg de dokter om daar voorlopig even met niemand over te praten. Er was namelijk ”ergens een groot probleem”, en misschien zou onze kinderwens daar wel eens een oplossing voor kunnen zijn, maar dan was wel absolute geheimhouding geboden. Een maand later kwam de dokter bij ons en vertelde dat er, als alles goed ging, einde juni een baby geboren zou worden die absoluut niet bij de moeder kon blijven en waarvan het ’t allerbeste leek wanneer dit kind ook niet officieel geadopteerd zou worden maar gewoon door de wensouders als eigen kind zou worden aangegeven. Dat zagen we aan de ene kant eigenlijk niet zitten, maar het feit dat de dokter, die we niet anders als een heel integer en gelovige man kenden het vroeg, woog voor ons ook heel zwaar. We hebben een paar dagen bedenktijd gevraagd en twee dagen later kregen we ’s avonds onverwacht bezoek van onze toenmalige Dominee. Hij vertelde dat de dokter bij hem was geweest om te spreken over een hele zware kwestie. Dat de dokter hem precies heeft verteld wat er aan de hand is, en ofschoon het niet conform de wereldlijke wet is, denk ik dat we een groter kwaad kunnen voorkomen wanneer jullie het op zouden kunnen brengen om in te gaan op het verzoek van de dokter. Dat bezoek gaf voor ons de doorslag en we hebben nooit meer getwijfeld of ergens naar gevraagd. Alleen onze ouders hebben we ingelicht en verder waren we voor iedereen zwanger.  Je moeder ging steeds wat wijdere kleding dragen en met op het laatst een klein kussentje onder de jurk, was ze toch wel duidelijk zwanger. Bovendien zie je bij de eerste zwangerschap meestal ook niet zo veel en die rare gewoonte dat iedereen aan een zwangere buik moet voelen bestond ook nog niet. In de avond van 29 juni kwam dokter langs om te zeggen dat wij waarschijnlijk vóór de ochtendzon zou gaan schijnen, vader en moeder zouden zijn. “Ik zeg het nu maar vast, want dan doen jullie vannacht tenminste geen oog dicht en ziet in ieder geval de vader er morgenvroeg bij het aangeven een beetje “echt” uit. Ik ben jullie intens dankbaar en wens jullie en de baby alvast heel veel geluk”. En ’s morgens om een uur of half vier, het begon net dag te worden, stopte er een auto, dokter kwam binnen met een bundeltje en legde dat in de armen van je moeder. Je gaf geen kick en toen we het bundeltje open maakten had je je ogen wagenwijd los en geloof het of niet: je lachte naar ons! Wie dit niet ervaren heeft kan zich het niet voorstellen, maar vanaf het moment dat je in onze armen lag was je ons kind, ons vlees en bloed. En toen ik later op de dag op het Raadhuis het briefje van de dokter overhandigde dat er op 30 juni om 03.30 uur uit ons een kind was geboren, voelde dat absoluut niet als bedrog, maar veel meer als werkelijkheid”. Jos kon zich niet herinneren dat hij zijn vader zo lang en onafgebroken had horen vertellen, maar hij vond het wel heel bijzonder en was er intens dankbaar voor dat hij dit stuk van het verhaal rond zijn eigen geboorte nu uit eerste hand mocht vernemen. Maar hoe nu verder. Want dit was het verhaal van direct na de geboorte. Maar wat was daar aan vooraf gegaan? Dat wilde Jos nu ook wel weten maar daar konden zijn ouders hem niets over vertellen. Maar, en Jos zijn vader was heel stellig toen hij zei:  “Jos als het zalig is, dan zal de volledige waarheid boven tafel komen, daar ben ik zeker van en daarvoor zal niemand een gegeven woord hoeven te breken. Wanneer bepaalde feiten op tafel liggen dan hoeft niemand iets te verklappen, dan is het een kwestie van eerlijk ja of nee zeggen. Alles moest in het diepste geheim gebeuren en wat een mens niet weet hoeft hij ook niet te verantwoorden. Maar als straks uit DNA onderzoek zou blijken dat je een tweelingbroer hebt gehad en waarvan naam en adres bekend zijn, dan denk ik dat je grote kans maakt dat het hele verhaal wel op tafel komt. Ik kan je zeggen dat de persoon die jij zoekt nog springlevend is en dan ga ik hem vragen of hij met jou contact op wil nemen. Meer kan ik niet doen want ik weet ook niets meer dan dat.  Maar wat er ook gebeurd je bent en blijft ons kind!” “En jullie mijn ouders!” riep Jos spontaan en gaf ze allebei een dikke knuffel.       Diezelfde donderdag had Arjan contact gezocht met Dirk, zijn studievriend bij het NFI, en in grote lijnen verteld wat er gaande was. Dirk schatte in dat wanneer dat schaamhaar al die tijd in een afgesloten plastic zakje had gezeten er vrijwel zeker een betrouwbaar DNA spoor uit te halen was. “Maar ik weet natuurlijk niet hoe vaak jij met je vieze vingers in dat prachtige materiaal heb zitten wroeten? “ hoorde Arjan, Dirk zeggen. “Nou dat valt reuze mee ik heb er wel eens naar gekeken,  maar ik geloof niet dat ik het ooit heb opengemaakt”. “Nou dat valt me dan al weer mee van jou, want volgens mij doe jij niks liever dan met je vingers in het schaamhaar van andere mannen te zitten! Maar zonder gein, jou kennende wil je gisteren de uitslagen hebben, dus hoe doen we dat? ”. “Ja wat dat eerste betreft ken je mij dus helemaal niet, maar dat laatste klopt wel. Vast staat dat Jos vrijdag bij mij komt. Dus als jij dan even een uurtje aanschuift kun je bij Jos wangslijm pakken en kun je kijken hoe je het beste een staal uit die haren kunt halen”. “Mag het ook iets langer dan een uurtje zijn?” Nou vooruit twee uurtjes dan. Maar houd er rekening mee Jos is dan mijn gast en jij komt even hinderlijk je werk doen, laat dat duidelijk zijn!” “Ja ik weet het als dat soort mannen als jij bij elkaar zijn, dan is er geen enkele interesse in zo’n vieze hetero die het met vrouwen doet. Toch kan ik je zeggen dat ik vrijdag om een uur of half negen bij je ben om het benodigde materiaal te vergaren. En jij hebt ook altijd mazzel, want ik heb uitgerekend dit weekend piket dienst, dus ik kan gelijk aan de slag om te kijken of er een match is”. “Nou als dat zou kunnen dan neem ik al die schunnige insinuaties van jou voor lief, en kan niet anders zeggen dan dat je me echt blij gemaakt heb”. “Als je dát maar voor je houd! Stel je voor! Wanneer jij gaat rondbazuinen dat ik jou heel erg blij heb gemaakt en verder niet zegt op welke wijze,  dan zouden er zomaar grote misverstanden kunnen ontstaan. En verder uitweiden over deze zaak lijkt me ook niet gewenst dus ik zou zeggen mondje dicht, graag gedaan en tot morgen”.

• 17-12-19

  Het blijft verrassend 17

  In aflevering 3 vroeg Luc aan Mark “Waar zat jij ineens met je gedachten toen ik Arjan zei? Ik zag dat jij ineens een inval kreeg en ik zou best willen weten wat dat was. ” Waarop Mark toen antwoordde “Alles op z’n tijd maatje”. Nou, na een intermezzo van acht hoofdstukken is die tijd nu wel aangebroken zou ik zo zeggen. Het blijft verrassend 17 Door het gesprek met Erik en Thijs kwam  Arjen voor het eerst bij Mark en Luc. Tot dan toe was het contact beperkt gebleven tot de maandelijkse ritten van Mark naar UBI  waarbij Mark dan wel vaak en graag nog een tijdje bleef praten. Arjan was druk met zijn werk , met UBI, en met van alles en nog wat op de hoeve. En Mark en Luc waren in het weekend ook vaak druk met sociale  en andere verplichtingen. Natuurlijk was er wel eens geopperd om ”Een bakkie te komen doen” maar tot een concrete afspraak was het nooit gekomen. Tot die dag waarop er zaken geregeld moesten worden rond Thijs en dat was alle drie de heren zo goed bevallen dat er, alsof het een zakelijke transactie betrof, agenda’s werden getrokken en er vier maal per jaar een meeting gepland werd. Om beurten in Zwijdrecht of op UBI. En nu was het de beurt voor Arjan om naar Zwijndrecht te komen. Dat deed hij graag want het was altijd heel relaxt, maar wel met en serieuze ondertoon. Het leven van Arjan speelde zich grotendeels af op de hoeve, en dan was het toch wel lekker om  eens zonder verplichtingen in een andere omgeving neer te strijken. En hoewel de heren heel vertrouwelijk met elkaar omgingen en geen geheimen voor elkaar hadden kwam het nooit tot seks. Er werd wel over seks en gevoelens gesproken maar op een of andere, niet te verklaren manier had geen van drieën in dit contact behoefte om het uit te breiden tot ook een seksueel contact.     Bij dat  bezoek van Jos,  leek Mark bij het horen van de naam Arjan ineens elders met zijn gedachten. Dat had Luc goed opgemerkt want de gedachten van Mark waren op dat moment ineens bij een eerdere opmerking van Arjan: “Gelet op onze zwakste punten nu, zou hij  goed geschoold moeten zijn  om vooral alle financiële/fiscale en  juridische aangelegenheden goed en in de geest van onze stichting te kunnen afhandelen.”. En daarna herinnerde Mark zich ook een regel uit de brief van Joris aan Arjan: En het zal wellicht even duren maar zo’n kanjer als jij vind op een goede dag een maatje waar wij samen geestelijk, en jij ook nog fysiek helemaal blij van wordt en een mooie toekomst wacht.   En hoe meer Mark  er over nadacht hoe meer hij tot de conclusie kwam dat hij hier wel eens onderdeel van een groter plan dan “puur toeval” zou kunnen zijn. Voor Mark stond vast dat hij in elk geval moest kijken of Jos wellicht de man was waar Arjan voor UBI naar op zoek was, en of dit dat ook nog het maatje was waarover Joris al een uitspraak had gedaan dat moest dan maar blijken. Op het eerste oog waren er in elk geval voldoende parallellen om het niet bij voorbaat uit te sluiten. Toen hij hij daar later met Luc over sprak kwam die tot dezelfde conclusie: “Dit gingen ze met Arjan bespreken”. Dat gebeurde dus die zaterdag onder het genot van een lekker glas bier. Nadat ze Arjan het levensverhaal van Jos en zijn kijk op het leven hadden verteld, werd hij toch wel heel erg nieuwsgierig naar Jos.  “Ik zou hem graag eens ontmoeten om te zien of er een klik is, want dat is voor mij echt een voorwaarde om goed te kunnen samenwerken. En mocht het zo zijn dat ik het  wel zie zitten met hem, dan zal hij toch ook  een diepgaand gesprek met Arend de Groot moeten hebben. Voor mij is in deze mening van Arend, doorslaggevend”.  “Nou ja zei Luc ik denk dat die eerste kennismaking dan het beste op een beetje neutraal terrein kan plaatsvinden. Ik stel voor dat we een avondje organiseren dat jullie beiden bij ons een happie komen eten en dat jij dan heel rustig kunt kijken of het wat is. En als je het niet zit zitten dan praten we verder nergens over en laten het er verder bij. En wanneer je denkt: “Dit is wel wat”, dan moet jij maar het initiatief nemen om Jos verder te informeren en te bevragen”. Dat leek wel een strak plan en Luc zou Luc niet zijn als hij niet direct de agenda tevoorschijn toverde om te zien op welke dag dit als eerste zou kunnen. Woensdag leek heel geschikt, het was alleen de vraag of Jos ook zou kunnen. Die vraag bleef maar heel kort een vraag want Luc belde direct naar Jos, die overigens wel heel verbaasd was om op zaterdagavond een telefoontje van Luc te krijgen. Woensdag avond bleek ook  voor Jos geen enkel probleem om te komen eten, maaarrree vroeg Jos aarzelend, “Is dat in de plaats van de afspraak die we vrijdag hebben?” “Nee, nee, absoluut niet, integendeel. Maar we krijgen dan iemand te eten en met vieren aan tafel is meestal leuker dan met drie, dus je bent eigenlijk niet meer dan tafelvulling”. “Nou dank je voor je openhartigheid maar ik zou maar oppassen dat ik jou niet nog eens een keer als vulling ergens voor ga gebruiken!” “ Die zit! We staan gelijk, riep Luc, je bent een snelle leerling. We zien je heel graag woensdagavond verschijnen”.  “Ay Ay sir, ik zal er zijn”.   Luc was woensdagmiddag al vroeg thuis en had alle tijd om het eten zover klaar te maken dat ze snel aan tafel konden als iedereen er was. Mark kwam tegen vijven, douchte zich snel en zat fris en fruitig op de bank toen Arjan arriveerde. Met en biertje als aperitief zat hij  rustig op de ruime bank toen de bel ging en Jos zich aankondigde. Toch een klein beetje gespannen wachtte Arjan af wie er binnen zou komen. Luc ging even naar de keuken om daar te zien of alles in orde was, Mark liep naar de voordeur om Jos binnen te laten,  en liet hem voorgaan  richting woonkamer. En toen gebeurde het…..   Arjan was juist aan het overeind komen uit de bank om de onbekende gast een hand te geven, maar op het moment dat hij Jos zag binnenkomen en in zijn ogen keek riep hij: “Neeeeee, draaide met zijn ogen en zou een smak op de grond gemaakt hebben waanneer Jos hem niet had opgevangen op het moment dat zijn benen het begaven en als een zoutzak in elkaar zakte. “Hij is toch niet dood !!??” vroeg Mark in paniek . “Nee, nee, ik denk dat dit wel mee valt” zei Jos met en hele rustige stem, terwijl hij Arjan voorzichtig op de vloer legde en er zelf naast knielde. Juist op het moment dat Jos wilde controleren of er nog een polsslag was, deed Arjan al weer z’n ogen open en keek een beetje verdwaasd om zich heen.  Toen hij weer naar Jos keek slikte hij een paar keer en fluisterde: “Joris”, “Nee het  is gewoon Jos hoor” zei Jos met een glimlach, “maar het feit dat je mijn naam  opgepikt heb en hem ook nog kan herinneren maakt wel duidelijk dat je gewoon heel eventjes een flauwte hebt gehad en dat we ons dus geen zorgen hoeven maken”. Terwijl Arjan met z’n hoofd nee schudde probeerde hij overeind te komen om weer op de bank te gaan zitten. Met de hulp van Jos  en Mark lukte dat ook, maar ze zorgden er wel voor dat hij zodanig in een hoek van de bank zat dat hij niet opnieuw om zou kunnen vallen. Het glas water dat Luc inmiddels aanreikte nam hij gretig aan, dronk een paar slokken en van lieverlede kreeg hij ook weer kleur op de wangen. Na even rustig gezeten te hebben leek alles weer gewoon. Behalve dat Arjan met verbijsterde ogen naar Jos bleef staren en constant voor zichzelf mompelde dit kan niet, dit kan niet….   Mark wist ook niet goed raad met de situatie maar vroeg toch maar of iemand wat wilde drinken. Nadat iedereen en drankje had en Arjan nog steeds naar Jos zat te staren waagde Luc het toch om op de man af te vragen: “Mogen wij ook weten wat er niet kan?”. “Ja” zei Arjan “dat mogen jullie”. Hij pakte zijn smartfone bladerde er heel even in en liet Jos als eerste de door hem gezochte afbeelding zien. Toen was het Jos die heel erg verbaasd keek en Arjan vroeg: “Hoe kom jij aan een foto van mij? Ik ken deze foto zelf niet eens! ”. Toen keken ook Mark en Luc naar de foto en keken recht in het gezicht van een breed lachende Jos zij het dat hij op de foto duidelijk, misschien wel tien jaar jonger was. “Dit” zei Arjan, starend naar de foto, “dit is mijn vriend, dit is mijn Joris”.  “Hoe kan dat nou?”. Was de vraag van Mark”. “Men zegt, iedereen heeft een dubbelganger, dus het kan wel ” bracht Luc in. “Ja” zei  Arjan, ‘een dubbelganger oké, maar de gelijkenis met Joris is toch zo sterk dat Jos zelf niet eens in de gaten had dat hij naar een dubbelganger keek”. “Arjan” vroeg Jos timide,”hoe oud zou Joris nu zijn?”. “Zevenentwintig”.  “En welke dag is Joris geboren ?”. “ Dertig juni, hoezo”. Zwijgend pakte Jos zijn portemonnee, haalde zijn rijbewijs er uit en gaf het aan Arjan. Deze wierp een blik op het pasje, keek nog een keer heel goed, sloot zijn ogen liet zijn hoofd op de leuning van de bank rusten en mompelde: ”Onbegrijpelijk, ongeloofelijk”. Ja en toen wist eventjes niemand meer wat te zeggen, want zonder dat Mark en Luc het gezien hadden begrepen ze wel dat Jos en Joris dus op dezelfde dag waren geboren……  

• 17-12-19

  Interracial sex (vervolg)

  Na mijn laatste date met Rens wist ik dat ik uiteindelijk meer zou willen. Veel meer. Een paar weken daarna stuurde ik hem een bericht dat ik geil was en nu zijn pik nodig had. Hij reageerde niet op mijn bericht door te type maar belde me gelijk op. Hij zei dat hij nu een hotel aan het zoeken was (aangezien hij getrouwd was en niets thuis kon doen) en dat ik klaar moest staan om opgehaald te worden. Na een kleine half uurtje belde hij me terug dat hij bij de afgesproken plek stond. Ik liep snel er naartoe en stapte in ze auto. Zonder te aarzelen wreef ik over zijn lul en zei dat ik niet kon wachten op zijn paal die me vorige keer aangepakt had. Hij reed zo snel als die kon naar de hotel. Hij parkeert achter het hotel naast een boom met veel hangende takken. Ik weet waarom hij dat deed, want zodra hij geparkeerd stond trok hij ze lul uit ze broek en pakte me hoofd en propte ze lul zo in mijn mond. Ik stribbelde niet tegen en begon gulzig te zuigen. Na 5 min zei ik tegen hem dat ik naar de kamer wil gaan want ik wil naakt zijn en beter kunnen bewegen. Eenmaal de deur achter ons dicht van de kamer en ik was alweer op me knieen met zijn lul in me mond. Hij neukte me keel alsof het me kont was, ik kokhalste best vaak aangezien hij een stevige lul had maar ik bleef ze lul zuigen alsof er geen morgen was. Net voordat hij kwam telkens liet hij me stoppen. Maar de laatste keer bleef ik doorzuigen ook al zij hij stop. Hij hijgde: Stop .. Stop.. maar ik bleef zuigen tot die zijn volle lading spoot. De sperma kwam langs me mondhoeken uit me mond terwijl ik doorging. Hij sloeg met ze halve slappe pik een paar keer op me gezicht en tong die ik uitgestoken had. We keken elkaar en ik zei : 'We zijn nog lang niet klaar toch' ? Waarop hij antwoorde : 'Indd sletje we zijn nog lang niet klaar' :) .

• 17-12-19

  Het blijft verrassend 16

  Zodra Erik het dakterras op liep was hij direct helemaal weg van het uitzicht. Uiteraard kende hij dit beeld als zijn broekzak. Werkelijk ontelbare malen had hij dit aanschouwd als hij er langs kwam varen, maar dan bekeek hij het altijd vanaf het water. En nu keek hij OP het water, met daarachter het markante silhouet van Dordrecht met zijn imposante kerktoren het het Groot Hoofd. Als in trance was hij naar de rand van het terras gelopen en leunde op de vrij hoge muur die het terras omsloot. Heel even dacht hij wat jammer want wanneer je nu in een luie stoel ligt kun je niet genieten van het uitzicht, maar ja het zal wel en ging verder met genieten van al het moois voor zijn neus waardoor hij niet merkte wat er achter zijn rug gebeurde. Zodra Thijs zag dat Erik alleen nog oog had voor Dordrecht, voelde hij even of de jacuzzi op temperatuur was. Dat bleek het geval maar door de opmerking van Luc over de handdoeken vermoedde hij dit al. Door die opmerking wist hij nu ook zeker dat men niet anders verwachtte dan dat hij samen met Erik van deze jacuzzi zou genieten en dat wilde hij maar wat graag. Terwijl Erik van het uitzicht genoot trok Thijs gauw al z’n kleren uit, ging pal achter Erik staan, sloeg zijn armen om hem heen en fluisterde in zij  oor: ‘Mooi he? ”,  “Ja heel mooi” reageerde Erik bijna automatisch maar op hetzelfde moment dat hij dat zei voelde hij door de dunne stof van de broek die hij droeg, een keiharde opstaande paal die over de volle lengte een plaatsje tussen zijn bilnaad probeerde te veroveren. Vol ongeloof draaide Erik zich langzaam om en zag de voor hem mooiste jongen van de wereld, onder een prachtige sterrenhemel, met uitzicht op een fantastisch stadsgezicht, spiernaakt voor hem staan. En terwijl hij Thijs omhelsde en hun monden elkaar zochten en vonden, maakte Thijs de broek van Erik los die direct op z’n enkels zakte, en terwijl Erik zich al zoenende van broek boxer en slippers ontdeed, trok Thijs zijn shirt omhoog en heel even onderbraken ze hun zoenen omdat het shirt er tussendoor moest, maar daarna gingen ze met verhoogde passie verder. Onderwijl hun onderlichamen langs elkaar op wrijvend, waarbij het leek alsof hun pikken een vreugde dansje om elkaar heen aan het maken waren. Alsof ook zij blij waren met de hernieuwde kennismaking. Hoelang dit duurde is niet van belang, maar het duurde lang voor ze beiden ontwaakten uit deze vreugdevolle, botergeile roes. Thijs was de eerste die weer een klein beetje op aarde kwam en zich zijn omgeving bewust werd. Al zoenend en strelend, maar zonder een woord te zeggen dirigeerde hij Erik richting jacuzzi. Toen Erik deze gewaar werd bedacht hij zich geen moment, sloeg de ene arm om de schouders van Thijs, legde de ander in de knieholtes en tilde hem van de grond. Voor Thijs besefte wat er gebeurde lag hij als een kleuter in de armen van Erik. Erik ging op de rand zitten draaide zich een halve slag en liet zich met Thijs in z’n armen in het weldadig warme water glijden. Dromen zijn bedrog maar Erik besefte, net als eerder die dag toen Thijs fris gedoucht de kamer in kwam stappen dat dit geen droom maar werkelijkheid was. Wat een intens genot om zo samen, verlost van de zwaartekracht. Elkaar te mogen strelen, zoenen, en voelen. Ongemerkt was Thijs met z’n hand naar het bedieningspaneeltje gegaan en in no time werden ze beiden gehuld in een milde zee van bubbels die natuurlijk alleen maar stimulerend werkte op de werking van hun teelballen die sowieso al in een behoorlijke productiestand stonden. Het duurde dan ook niet zo heel lang toen Erik aan Tijs de vroeg “Mag je in het water klaarkomen” in het oor fluisterde. Duidelijk was de teleurstelling op het gezicht van Erik te zien toen Thijs met kort maar duidelijk nee aan gaf dat dit niet de bedoeling was. Maar z’n gezicht klaarde op toen Thijs hem overeind trok en op het latex bed wees. Dat was voor Erik het signaal voor actie. Snel dook hij op het bed en ging zo veel als mogelijk was op z’n rug liggen en trok Thijs op zijn buik op zich. Daarbij zorgend dat zijn opstaand paal bij Thijs tussen de benen kwam. Vervolgens klemde hij die benen tussen z’n knieën stevig tegen elkaar zodat de druk op z’n pik maximaal was. En vervolgens ging hij met z’n hand tussen die benen en billen van Thijs waarbij met zijn duim z’n holletje bewerkte en met zijn vingers z’n balzak vibreerde. Dit hielden ze beiden niet heel lang uit. Niet omdat het niet lekker zou zijn, integendeel. Maar zeker na alles wat er aan vooraf was gegaan duurde het niet lang Erik voelde de eikel van Thijs die klem zat tussen hun buiken opzwellen, kloppende bewegingen maken en vervolgens volkomen onzichtbaar maar des te meer voelbaar een aantal stralen sperma uitspugen. Dit extra glijmiddel zorgde er voor dat ook Erik spoedig daarop een kwakkie zaad  toevoegde aan de feestvreugde. Waar ze die ochtend nog wreed waren gestoord in hun naspel, konden ze nu nog minuten lang heel stil op elkaar liggen. Intens genietend van elkaar,  even de wereld om hen heen vergetend. Toch kwam die wereld heel langzaam toch weer binnendruppelen, al was het wellicht meer het plakken aan elkaar van alle eerdere druppels tussen hun buiken dat ze eigenlijk op hetzelfde moment elkaar loslieten om de plakzooi van hun lijf te spoelen. Samen liepen ze de naar inloop douche en staande onder de stralen van de grote regendouche wreven ze elkaar letterlijk van top tot teen schoon waarbij geen plekje vergeten werd, maar toch ook wel werd doorgewerkt  zodat ze niet heel lang daarna keurig aangekleed het dakterras verlieten om zich bij de drie heren in de woonkamer te voegen. “En hoe was het?” vroeg Mark. “Heerlijk!” liet Thijs zich spontaan ontvallen, “Ja dat uitzicht is werkelijk heerlijk om zo te zien”, redde Erik de situatie maar dat kon niet meer voorkomen dat Thijs zich met een kop als een biet, enorm betrapt voelde. Maar het plezier op de gezichten van  de vier anderen om deze “blunder” zorgde er toch ook wel voor dat ook Thijs er al gauw de humor van inzag. Ja en al waren ze het alle vier helemaal eens met de feiten, er moesten natuurlijk nog wel even een paar praktische dingen duidelijk afgesproken worden. Thijs zou de rest van de week gewoon volgens afspraak met Mark mee rijden. Thijs zou zondag voor een periode van twee weken als vakantieganger mee gaan varen op de Adonis om te bezien of het varen werkelijk zo leuk was als het hem nu leek. En als dat het geval zou blijken, zou Erik zorgen dat Thijs bij de praktijkopleiding matroos zou worden ingeschreven.  En zo gebeurde het ook. Hoe het verder met Erik en Thijs op die Adonis is afgelopen is misschien wel een onderwerp voor een ander verhaal.     Nu terug naar het verhaal met Mark, Luc en Arjan, hoewel, er was toch ook die hoogopgeleide, ietwat verlegen, maar beslist niet onaardige Jos….??  

• 16-12-19 - duobreda

  Een dagje pretpark

  TRING TRING langzaam word ik wakker uit een geile droom waarin ik een lekkere vent aan het pijpen ben.TRING ik pak mijn telefoon en hoor mijn broer opgewekt vragen of ik nog in bed lig, Nee hoor lieg ik.Ik zou nog even doorgeven dat wij om 10.30 uur in de Efteling zijn dus zie je dan bij de ingang.Snel neem ik een douche en gris een jogging broek en t-shirt uit de kast en stap in mijn auto.Onderweg kijk ik even in de binnenspiegel en bedenk me dat ik er met mijn 28 jaar en mooi getraind lichaam nog best goed uit zie.Bij de ingang zie ik mijn broer en zijn vrouw al staan, 2 boys van 6 en 10 jaar rennen enthousiast naar mij toe.Ze zijn dol op hun oom maar dat komt denk ik hoofdzakelijk omdat ik ze af en toe een ijsje geef of een paar euro voor in de spaarpot.Eerst koffie en een paar attracties en na de lunch was het tijd voor het sprookjesbos waar ik absoluut geen zin in had.Ik verzin een smoes dat ik last krijg van een oude blessure aan mijn voet , en zo gaan wij even ieder ons weegs.Eerst Villa Volta en daarna in de rij voor Droomvlucht.Het is redelijk druk dus moet aansluiten , wat ik niet erg vind want voor mij staat een lekkere hunk met een bobbel in zijn broek (of verbeeld ik het mij ?) maar er begint wel iets te groeien in mijn broek.Overduidelijk hetero want hij kan niet van zijn vriendin afblijven.Bij het instapstation aangekomen zie ik aan de andere kant een medewerker staan, ik schat een jaar of 10 ouder maar wel met een ontzettend leuke kop.Even kruisen onze blikken en ik kan een glimlach niet onderdrukken.Eenmaal in het karretje leg ik bij de eerste donkere scene mijn inmiddels aardig opgekomen pik even recht maar dat heeft alleen maar als effect dat hij nog stijver wordt.Dus ik besluit om mijn pik uit mijn broek te halen en in het donker me langzaam te trekken.Voor de afdaling alles zo goed en kwaad als gaat het zaakje weer opgeborgen want ik denk dat de term ACTIE foto niet zo letterlijk genomen hoeft te worden.Bij het uitstapstation kom ik die leuke medewerker weer tegen en hij ziet overduidelijk een heuvel landschap daar beneden.Heb bijna pauze fluistert hij wacht even op het terras naast de attractie.Na 5 minuten zie ik hem boven de houten poort uitkomen en wenkt om mee te komen.Ik zie hem nog net een houten schuur inlopen en nadat ik de schuifdeur dicht heb gedaan staat hij al met zijn pik in zijn hand geleund tegen een ijsco karretje.Ik zak naar beneden en lik langs zijn schacht naar beneden en neem zijn onbehaarde zware zak in mijn mond.Rustig zuig ik eerst op zijn ene bal en daarna op zijn andere bal om daarna zijn heerlijke genotsstaaf helemaal in mijn mond te nemen.Ik hoor zacht gekreun boven mij en hij pakt mijn hoofd beet en bepaalt zo het tempo.Plotseling word ik omhoog getrokken, over het ijsco karretje gelegd en in een oogwenk zit mijn broek op mijn enkels.Hij spuugt op mijn sterretje en gaat er eerst met een vinger in maar al gauw zijn het er 2 en 3.Dan voel ik zijn dikke eikel tegen mijn sluitspier die het al gauw opgeeft en met lange halen wordt ik vrij ruw geneukt.Zijn 20 cm gaat er helemaal in en ik hoor zijn ballen tegen mijn billen aankletsen, ik hijg van genot.Ik voel hoe zijn lekkere stamper steeds dikker wordt en met een ingehouden brul komt hij klaar in mijn kont met een paar ferme stralen sperma.Even blijft hij zo stil staan met zijn nog steeds stijve pik waar het zilte vocht uit druipt.Maar dan blijkt dat hij alleen voor zijn eigen genot hier is want even plotseling als hij begonnen is trekt hij zijn broek omhoog, geeft mij een klap op mijn billen en mompelt iets van ik moet weer aan het werk.Zo sta ik daar voorover gebogen op een ijsco karretje met een stijve leuter en een druipende kut.Ik fatsoeneer mijn eigen, pak een raket ijsje en loop de schuur uit en sla linksaf.gedesoriënteerd loop ik al likkend aan mijn ijsje, waarbij ik moet denken aan een sketch van Philippe Geubels (tot welke kleur geraakt gij??) tot ik word opgeschrikt van het geluid van de stoomtrein.Het blijkt dat ik op een pad loop die alleen bestemt is voor personeel dus ik besluit net te doen of mijn neus bloed en steek vriendelijk mijn hand op naar de machinist.Zo beland ik op het terras van de Fata morgana met een cola en pak mijn telefoon.Daar ik nog steeds geil ben ga ik op de chat om te kijken of er nog iemand in de buurt is.Niet veel later krijg ik bericht van een jongen, 16 jaar , die hier met zijn klas op schoolreisje is.Hij heeft wel zin in iets spannends dus spreken wij af bij de toiletten van de Fata morgana.   Eerst moet ik plassen en achter mij komt de toilet dame uit een deur gelopen.Ik wenk mijn vers verworven date en samen glippen wij naar binnen.Het blijkt een aparte toilet unit te zijn die waarschijnlijk alleen gebruikt word met grote drukte.Al snel zijn wij verwikkeld in een heftig potje tong worstelen en verkennen onze handen ieder plekje van ons lichaam.Weer zak ik af naar zijn heerlijke totempaal en zuig dat het een lieve lust is, draai hem om en lik zijn heerlijk roze sterretje.Zo rim ik hem een tijdje en probeer met mijn tong zo diep mogelijk naar binnen te dringen totdat het allemaal een beetje opgerekt is en lekker nat. Ik druk mijn pik tussen zijn strakke billen en al gauw voel ik mijn pik omsluiten met heerlijk jongensvlees.Langzaam dring ik steeds iets dieper naar binnen en al snel neuk ik hem rustig en soms plagend trek ik hem er bijna helemaal uit om hem dan in een keer naar binnen te stoten.Ik ben natuurlijk al heel de middag geil en met mijn pik aan het spelen dus veel te snel komt mijn vulkaan tot uitbarsting .Ik spuit 5 - 6 ferme stralen zijn maagdelijk grotje in, er lijkt geen einde aan te komen.Nu wil ik je neuken zeg je zachtjes tegen mij en ik aarzel geen moment en draai mijn kont uitnodigend naar je toe.Dankzij mijn eerder neukbeurt zit zijn lolly er zo in en soms rustig soms snel neukt hij mij heerlijk.Dan hoor ik hem sneller ademen voel ik voor de tweede keer deze middag zijn heerlijke jongenssap mijn darmen in stromen.Zo blijven wij nog even verstrengeld in elkaar tegen de muur aan geleund om daarna onze kleren weer aan te trekken.Met een lange tongzoen nemen we afscheid en lopen door de tussendeur naar de andere toilet unit.Als ik mijn handen sta te wassen zie ik in de spiegel de toilet dame weer naar achteren lopen door de deur waar achter wij nog geen 2 minuten geleden een naakte liefdes dans uitvoerden.PING er is een WhatsApp bericht van mijn broer."zijn bij de sprookjesboom naar een verhaaltje aan het luisteren, kom je naar het restaurant bij de uitgang van het sprookjesbos"Daar onder het genot van wat drinken vraagt mijn broer of ik me heb vermaakt zo alleen.Ja hoor het was een gei   eh gezellig uurtje  zeg ik en daar was in principe niks aan gelogen.Ons jochie van 10 jaar beweert dat hij zeker wel de python in durft maar dat betwijfel ik want ik had acuut last van doofheid aan een kant toen we uit de Python waren.Zo zijn we onder het genot van een ijsje naar de uitgang gelopen en nemen we afscheid van elkaar.Onderweg naar de auto passeer ik een beveiliger,  en zie ik nou een knipoog??Ik groet hem en met een voldaan gevoel rij ik weer terug naar huis van een toch nog onverwachte dag.Al mijn verhalen zijn puur fantasie en niet op waarheid berust.Vind je het een leuk \ geil verhaaltje plaats dan een berichtje.

• 16-12-19

  Zondagmorgen

  Zoals ik al eerder verteld had, heb ik het redelijk goed voor elkaar. Een mooi appartement, leuk vrienden, vast maatje voor je weet wel wat.Redelijk vrij appartement dus kan vrijelijk rondlopen, al dan niet gekleed.Zo ook dit weekend weer. Uit geweest, weet wel dat ik een beetje dronken was, de avond komt slechts met vlagen binnen. Ook zwarte vlekken..... maar goed, lekker geslagen en met zin wakker worden is altijd fijn. Ik slaap altijd naakt. Dat doe ik al sinds weet ik hoe lang.Een beetje druilerig weer. Wat motregen, beetje wind. Maar dat doet me niks, het is lekker warm in huis. Ik sta op, kijk naar het weer, dit jaar is werkelijk niet mijn fijnste tijd van het jaar, maar goed we doen het er maar mee..... Ik neem een korte douche, doe mijn plichtmatige scheer en spoel sessies, droog me af en loop naar de keuken en maak mezelf een ontbijtje klaar. Ga op de bank zitten, Ipad op schoot, beetje met mezelf spelend surf ik het web op. Ik word altijd gelukkig door het gevoel in de buik. Ik zit naar een filmpje te kijken, totdat de bel gaat.Oeps denk ik, dat komt ongelegen uit. Ongelegen? Wie belt er op zondagmorgen om half tien nu aan..... Ehhh, wat te doen. Eerst maar naar de deur en met de camera kijken wie het is. Ik zie een leuke vent staan, ken hem niet, maar het lijkt alsof hij weet dat hij de juiste bel heeft ingedrukt. Ik open de intercom, “Hallo?” roep ik. “Hey man, ik kom zoals afgesproken voor het beloofde ontbijt”, hoor ik. Mmmm, wat heb je uitgevreten gisteren? Vraag ik mezelf af. Ik open de deur en laat hem omhoog komen.Niet veel later belt hij aan, en ik doe, gewoon naakt, de deur open. Ik kijk naar hem, hij naar beneden, lacht, steekt een hand uit en zegt “precies zoals je gisteren zei dat je open zou doen”. Ik geef hem de hand en leidt hem naar binnen.“Sorry”, zeg ik hem, “ik heb wat zwarte vlekken van gisteren, niet alles lijkt me helder door te komen”. “ Dat weet ik, dat had je me al gezegd”, zegt hij, hij doet zijn jas uit, zijn schoenen en loopt op sokken de kamer in. “Je woont mooi, het ziet er gezellig uit. Duidelijke mannenhand qua inrichting, wel mooi”. Hij loopt de kamer in gaat aan de tafel zitten en kijkt mij uitdagend aan. “Je ziet er goed uit, lekker lijf, mooi gereedschap”. Ik loop hem voorbij de keuken in. “wat ik beloofd heb, kom ik na. Ik maak je een ontbijt, al heb ik zelf al iets gehad”. Ik begin een ontbijtje te maken, maak ook wat voor mezelf en ga de kamer weer in. Zet het ontbijt op tafel kijk hem aan en zeg”Smakelijk, jongen....”. Ik ga tegenover hem zitten en vraag hem wat er gisteren precies gebeurd was. “Je zat aan een tafeltje met een whiskey en een bittergarnituurtje. Ik heb gevraagd of ik aan mocht schuiven en we hebben leuk gekletst.Aan het eind van de avond hebben we gezoend, en heb je mij uitgenodigd voor een ontbijt.””ok”, zeg ik,”dus je mocht niet met me mee..... ik was dus wel dronken maar niet zo dronken”. Ik merk dat ik licht opgewonden wordt van hem, ik voel mijn half harde pik.“Ja ja, die komt zo meteen aan de beurt, ik wil eerst mijn ontbijt opeten.” Ik haal nog wat koffie en als ik terugkom staat hij op en kleedt zich in een oogwenk uit. Daar staat hij ineens voor mij. Gladgeschoren, lange slappe piemel, strak buikje, het hele plaatje klopt.We drinken de koffie terwijl we naar de bank lopen. Ik doe de tv aan en start een stimuleren video op. Het brengt mij vaak in de stemming.Als de koffie op is, kijken we beiden naar de tv, naar elkaar en onze handen weten snel elkaar te vinden. We strelen wat, kijken en gaan zoenen. Mijn handen gaan door zijn haar, zijn hoofd, naar beneden, zijn hals, borst en tepels. Onze tongen verstrengelen in elkaar en een enorme geilheid neemt van mij bezit. Ik ga naar beneden, streel zijn dijen, zijn ballen en voel zijn harde pik in mijn handen. Langzaam trek ik hem af.Hij heeft ondertussen mijn billen gevonden en drukt er met een beetje druk zijn handen in. Zijn andere hand masseert mijn ballen. Dit wordt een leuke zondag denk ik. Ik stop met zoenen, met strelen en ga voor de bank zitten. Hij weet er raad mee, ik voel wat speeksel tussen mijn bilspleet verdwijnen en zonder verder voorspel duwt hij zijn eikel tegen mijn kont. Enige druk en daar verdwijnt zijn pik in mij. Een genot om hem te voelen. Zijn ritme is rustig maar duidelijk. Zijn wil is wet. En terwijl hij mij rustig neemt, geniet ik van de interne massage die hij mij geeft. Op een gegeven moment stopt hij, trekt zicht terug en vraagt of we niet beter op bed kunnen gaan liggen.En samen lopen we snel naar de slaapkamer. Hij gaat liggen, spreid zijn benen en biedt zich aan mij aan. Hoewel ik liever ontvang, kan ik hem niet weerstaan. Ik buig mij over hem heen, breng de mijne in stelling en druk ook bij hem zonder voorbereiding mijn pik naar binnen. Het gaat redelijk makkelijk en terwijl hij mij verlekkerd aankijkt, voer ik mijn ritme op. Wat het was weet ik niet, maar ik merk dat ik echt snel klaar ga komen. En vlak voordat ik erover denk om even te stoppen, schiet een grote straal zijn darmen in. Met een zucht stort ik mij in hem leeg. Ik trek me snel terug en ga op mijn rug liggen. In dezelfde houding biedt ik mij nu aan hem aan. Maar hij geeft aan mij niet te willen. Hij kruipt wat dichter en hoger en voor ik het weet heb ik zijn warme glanzende eikel voor mijn mond. Ik open deze en laat hem binnen. Ik zuig hem met lange halen, terwijl mijn vinger in zijn warme kont verdwijnt. Ik zuig en als ik voel dat zijn adem zwaarder wordt, komt hij met een stoot in mij klaar. Ik voel een paar stralen mijn keel inglijden en slik het lekker door. Ik lik hem nog even door, haal mijn vinger uit zijn kont en ga op mijn rug liggen.We kijken elkaar glimlachend aan en terwijl we elkaars warme lijf voelen val ik in een korte slaap......(Wordt vervolgd).

• 15-12-19

  Het blijft verrassend 15

  Marc zag hem al van verre aankomen en moest inwendig lachen omdat hij donders goed wist waarom Thijs niet echt soepel liep. Eenmaal in de truck en onderweg, viel het Marc op hoe stil zijn maatje was. Voor zich uitstarend, kennelijk  zonder  iets te zien reden ze een tijdje zwijgend verder. “Je bent wel op het water geweest, maar veel spraakwater heb je kennelijk nog niet gedronken”probeerde Mark een gesprek op gang te brengen. Met een gezicht dat het midden hield tussen blijdschap en pijn keek Thijs naar Marc en zei: “Ik wist niet dat het zo heftig kon zijn”. “Wat? ” vroeg Marc onnozel. “Een ontmoeting die in enkele ogenblikken je hele wereld op z’n kop zet”.  “En ben je vertwijfeld en weet niet wat je moet doen? Of weet je precies wat je wil maar vind je het lastig vanwege een hoop gedoe en dat je misschien mensen moet teleurstellen? ”  Met verbaasde ogen keek Thijs Marc aan. “Hoe weet jij dat? Dat laatste is precies waar ik nu mee zit. Ik weet wel wat ik wil, maar ik vind het zo moeilijk om jou en Arjan, die zoveel voor mij gedaan hebben, zomaar ineens de rug toe te keren en een heel andere kant op te gaan”.     “Jongen neem maar van mij aan dat je niet de eerste bent die met zo’n probleem worstelt. De enige manier om hier goed uit te komen in eerlijk zijn. Eerlijk naar jezelf en eerlijk naar je omgeving. Laat me raden. Je bent verliefd op die gozer van dat schip en daarvan kan ik alleen maar zeggen je hebt een goede smaak. En dan heb je kennis gemaakt met een wereld waar je het bestaan niet van besefte, de Binnenvaart, en ook daarvan gaat je hart sneller kloppen. En tenslotte, die gozer wil jou niet alleen als holmaatje maar ook als scheepsmaatje, en dat wil jij ook wel maar dat vind je moeilijk omdat je Arjan en mij niet teleur wil stellen”. Het bleef stil naast Marc en toen die even opzij keek zag  hij hoe Thijs stoer voor zich uit zat te kijken stevige slikbewegingen  maakte terwijl er ondertussen een dikke traan over z’n wangen liep. Terwijl Marc z’n aandacht weer bij de weg had en rustig wachtte op de reactie van Thijs werd hij er toch volledig door verrast toen die kwam. Want in plaats van een antwoord in woorden kwam het in daden.  Vanuit het niets kreeg Marc een stevige zoen op zijn wang. “Jij bent echt een moordgozer en je mag nooit meer raden!.  Ik zat maar te tobben; Hoeveel weerstand zal het oproepen?  Hoe ga ik dit vertellen. Wat is een geschikt moment.   Ik pijnig mijn hersens en weet het niet, en jij schudt het zo uit je mouw. Want wat je nu uitspreekt is precies de situatie en het probleem waar ik mee zit”.  “Thijs neem van mij aan, als jij en die gozer, hoe heet ie trouwens?” ”Erik”.  “Als jij en Erik het eens zijn over wat en hoe jullie het willen, dan gaan we samen met Arjan kijken of en wanneer het te realiseren is en dan ga je beginnen aan een avontuur dat als een sprookje kan eindigen. Maar  zonder iets aan jullie euforie af te willen doen, realiseer je ook dat het tegen kan vallen en als je dan maar eerlijk bent dan kom je ook dat weer te boven. Wat heb je met Erik afgesproken? “. “Ik heb z’n gegevens en ik zou contact met hem opnemen om mijn gegevens door te geven en nadere afspraken te maken”. “Nou dat lijkt me een heel goede afspraak en die moet je nu gewoon stap voor stap afwikkelen. Als je wil dan kan ik je daar wel bij helpen, maar ik heb de stellige overtuiging dat je in elk geval vandaag  zonder mijn hulp  uitstekend bent klaargekomen”.  Kwam er enkele minuten geleden nog een lieve zoen van rechts, nu kreeg Marc even onverwacht een stevige knuist tegen z’n schouder. “Rotzak, ben je soms een beetje jaloers?” “Nee hoor, niet een beetje, ik ben namelijk stinkend jaloers op je. Je weet ik ben helemaal in m’n sas met Luc en ik zou hem voor geen goud willen missen, maar die Erik is gewoon een snoepie om van te smullen en je weet ik ben dol op zoetigheid!”.  “Kan wel zijn maar ik was wel het eerst in snoepwinkel “Adonis”, dus pas als ik klaar ben dan ben jij aan de beurt”. “Nou dan zal ik maar effe terug rijden want je maakt mij niet wijs dat je nog niet klaar (gekomen) bent”. De rooie kop die Thijs kreeg deed Marc plezier op de stomp die nu kwam was Marc voorbereid. “En, mag ik vragen, was het lekker?”.  “Dat mag jij vragen en dan krijg je ook een eerlijk antwoord. Je mag van mij aannemen dat er weinig jongens van mijn leeftijd zijn met meer ervaring met mannensex dan ik. Maar dit was van de buitencategorie, omdat er een gevoel bij kwam dat ik nog nooit ervaren heb”. “Jongen”zei Marc, laat ik je dit zeggen, ook ik was zeker niet onervaren maar toen ik Luc ontmoette zat ik gelijk op een golflengte waar ik nog nooit geweest was. Ik denk te weten wat je nu voelt, en dat gevoel gaat nog wel veranderen, maar het gaat nooit meer weg. En ook dat is voor mij inmiddels jarenlange ervaring.   “Maar nu wat anders, heb je nu al een concreet idee wat je wil en hoe je het nu aan wil pakken?” “Ik wil met Erik gaan varen op de Adonis.  Hij heeft me een stageplek geboden en die kans wil ik pakken. Maar daarover wil ik wel eerst goed overleg met jou en Arjan wat er mogelijk is en op welke termijn, en hoe dat zit met verzekeringen en zo. Dan wil ik kijken of dat voor Erik ook een optie is”. ”Je kunt merken dat je al bijna twee weken met mij optrekt, want er komt best een verstandig geluid uit je mond”. “Optrekken? Optrekken? , wees jij maar blij dat ik jou niet aftrek want dan zou er uit jouw mond niks verstandigs, maar louter oerwoud geluiden komen!”. Kijk en zo kwam de stemming tussen deze heren er al gauw weer helemaal in. “Wil je het eerst allemaal laten bezinken of zal ik kijken wanneer Arjan tijd heeft om eens te komen praten?”  “ Nee hoe eerder hoe beter, wat mij betreft vanavond al maar dat zal wel niet kunnen”  Nog voordat Thijs was uitgesproken had Marc het nummer van Arjan al geselecteerd en gekozen.  “Met Arjan” “Arjan met Marc en Thijs , wij hebben een kort vraagje. Hier gaat alles meer dan naar wens, maar we zouden toch eens op korte termijn wat moeten bespreken.  Heb jij vanavond verplichtingen? “ “Nee niet echt, ik kan de rest van de dag vrij over m’n tijd beschikken”.  “Nou dat is dan mooi, dan ben je bij deze uitgenodigd om vanaf 18.00 uur bij ons te komen eten en dan kunnen we gelijk rustig overleggen. Afgesproken?” “Afgesproken!”. “Zo dat is ook geregeld. Ja Thijs soms duurt het eeuwen voordat iets eenvoudigs gerealiseerd is, maar soms kan er in een paar uur een heleboel veranderen en ik heb zo het gevoel dat dit vandaag in ieder geval bij jou aan het gebeuren is”. “Het lijkt er wel op en eigenlijk wil ik niets liever dan dat. Het lijkt wel of m’n toekomst in een oogwenk is veranderd van een kronkelig modderpaadje in een strakke vierbaans snelweg!” “Daar is een woord voor, weet je dat?  ”Welk dan? “  “Smoorverliefd”  “Hoe zo?”  “Jongen als het nu donker was kon ik zonder koplampen rijden, jij straalt harder dan alles wat er hier aan lampen aan die wagen hangt”.   Het werd een gezellige avond en het bleek dat Thijs vrij gemakkelijk drie maanden onder de vlag van UBI elders een baan en woning kon accepteren. Daarna  zou gekeken worden of zijn plaats bij UBI opgeheven kon worden zodat daar een ander kon instromen. Dit was bewust zo geregeld om de jongens van UBI de kans te geven om mogelijkheden uit te proberen, zonder dat de zekerheid die UBI hen bood direct zou wegvallen. Zeker in dit geval waar werk en wonen onlosmakelijk met elkaar verbonden waren was dat heel belangrijk.  Maar voor dit alles was wel de instemming van Arjan nodig en daar verbond hij wel een voorwaarde aan. Hij wilde eerst persoonlijk kennismaken en spreken met die Erik. “Want” zei Arjan tegen Thijs,  jij mag dan met een roze bril op helemaal hoteldebotel zijn, Marc en ik willen wel weten wat voor vlees we in de kuip hebben”  “Nou” zei Marc, “Ik heb dat vlees gezien en dat wil ik wel in m’n kuip hebben, maar dat er eerst een goed gesprek moet komen lijkt me absoluut noodzakelijk. Weet je wat,” zei hij tegen Thijs ”Jij hebt z’n 06 en vraag maar wanneer hij hier wil komen om afspraken te maken. Dan kunnen we gelijk zien hoe serieus die Erik  het meent”.  Thijs had het nummer al ingedrukt en z’n smartphone op luidspreker gezet. “Erik Brouwers, Adonis” klonk een energieke stem uit de luidspreker. “Hoi Erik hier met Thijs”  “Haai lekkertje van me hoe is het? Heb je nieuws?” “Ja dat heb ik! Je staat op de luidspreker en alles wat je zegt wordt meegeluisterd door Arjan en Marc.” “Nou, goed dat je het zegt, maar dat ik jou een lekkertje vind mogen ze rustig weten en als ze heel eerlijk zijn dan zullen ze dat beamen”. “Dat doen we” zei Arjan “maar  we zijn hier met z’n drieën aan het overleggen over jouw aanbod voor een stageplek voor Thijs op de Adonis en wat daar voor geregeld moet worden. Daarover zouden we graag met jou overleggen maar de vraag is wanneer kan dat, want je kunt natuurlijk niet zomaar van boord stappen”. “Nou dat kan inderdaad niet altijd, maar nu wel. Ik ben hier niet leeggekomen en ik heb de auto aan de wal, het is nog vroeg in de avond, dus zeg maar waar je me wil hebben”. Dit aanbod verraste de toehoorders wel maar het was wel een antwoord dat vertrouwen gaf en daarom reageerde Marc gelijk door hem uit te nodigen om direct maar naar Zwijndrecht te komen en kennis te komen maken”  En zo kon het gebeuren dat ruim een uur later de zoemer van de hoofdingang klingelde, en even later een keurig aangeklede Erik met een grote bos rode rozen in z’n arm het penthouse betrad, waarvan Thijs de deur al wagenwijd open hield om zijn  “Adonis” op te vangen.   De aanblik van deze eerste bos bloemen ooit die speciaal voor hem was uitgezocht en gekocht ontroerde hem dermate dat hij met tranen in z’n ogen Erik omhelsde. Het duurde dan ook even voor de beide heren naar de woonkamer gingen en Thijs, met de rozen in z’n arm een een grijns van oor tot oor, Erik voorstelde aan Arjan, Marc en Luc. De hand van Marc werd door Erik een enkel moment langer vastgehouden dan nodig, en met een door de anderen niet opgemerkt gebaartje wist hij Marc te attenderen op het feit dat Erik bij deze ontmoeting wel correct gekleed was. Marc begreep het en met een knipoog en een brede glimlach gaf hij terug dat hij het begrepen had. “Hij heeft wel humor” was de gedachte die bij Marc opkwam. Er volgde een goed en zakelijk gesprek en allengs kwamen Arjan, Marc en Luc tot de vaststelling dat er met Erik niks mis was en dat dit voor Thijs wel eens de meest belangrijke ontmoeting uit zijn leven kon zijn.  Toen alles zo’n beetje besproken was en het gesprek over koetjes en kalfjes ging vroeg Marc  ineens aan Erik: “Jôh heb jij wel eens vanaf een dakterras in Zwijndrecht een blik op Dordrecht bij avond geworpen?” “Nee kan dat dan?” was het antwoord. “Ik denk dat Thijs jou dat graag eens wil tonen” . Nog voor hij dat gezegd had stond Thijs al naast z’n stoel, trok Erik mee en verdween de kamer uit naar het terras. Toen Luc hem nariep: “Je weet waar de handdoeken liggen!”  draaide Thijs zich nog even om en stak triomfantelijk z’n duim omhoog.  “Waarom heb je daar handdoeken bij nodig” vroeg Arjan met een verbaasd gezicht. “ Omdat de jacuzzi die daar staat op temperatuur is, en Thijs daar heel graag gebruik van maakt!” 

• 15-12-19

  Interracial sex

  Ik wil een heel geil verhaal delen met jullie.Mijn eerste ervaring met een blanke man die rond de 40 was. Het was zaterdag, 10 uur s'avonds en ik was net klaar met leren. Ik verveelde me dus ging ik surfen op het net. Na een paar sites te hebben bezocht had ik al geen zin meer tot ik een bericht kreeg van ene Rens. Hij wou afspreken en was toevallig in de buurt. Ik weet niet wat me bezielde maar (gelukkig) sprak ik af met hem bij hotel bastion bij mij in de buurt. Zonder veel te praten liepen we naar de geboekte kamer en kwamen langzaam in gesprek. Eenmaal in de kamer veranderde de sfeer van gespannen naar geil. Hij vroeg me om op mijn knieen te gaan en ze broek te ontknopen. Ik deed dat en begon meteen ze al stijve lul te zuigen. Hij sprak alsof ik ze sletje was en vond dat super geil. Hij zei 'Kijk me aan terwijl je  me pik in je bek hebt slet' 'Zometeen spuit ik en slik je alles door begrepen?!' Na 20 min lang zonder pauze gezogen te hebben kwam hij klaar in me mond. Maar ik wou natuurlijk meer, dus speelde hij met me kont tot hij weer hard werd. Mijn God wat heeft hij me aangepakt. Hij vroeg me wat me favoriete standje was en ik zei doggystyle. Hij glimlachte en zei : Ik ga je neuken als de hond die bent en nu bukken slet. Ik gehoorzaamde en boog voorover wachtend op zijn kloppende pik. Ik kreunde als een kleine bitch en hij vond dat geweldig zei die achteraf. Na paar standjes zei die : 'Nu ga je op me pik zitten tot ik in je spuit begrepen ?!' Yes daddy ik rij je tot je komt. Na 10 min springen op ze lul spoot hij ze zaad in me. Na een paar keer stoten ging ik van hem af en zoog alle juice van ze lekkere lul. Hij pakte me  bij me haar trok me naar ze gezicht begon me te zoenen en zei dat ik vanaf nu officieel ze sletje ben. Hij kan niet wachten op de volgende date, en ik ook niet :)

• 14-12-19

  Het blijft verrassend 14

  Het overleg met eerst drie mensen van de afdeling transport en later met een directeur was zwaar geweest, maar Marc was dik tevreden met het resultaat. Marc wist donders goed wat een mooie prijs voor dit werk zou zijn, maar aan het begin van het gesprek liet een van zijn gesprekspartners zich ontvallen hoe blij ze waren dat Marc vandaag al een lading kon afleveren en dat ze niets liever wilden dan continuïteit in de aanvoer. Met dat in het achterhoofd besloot hij, toen het moment daar was, om maar gelijk 25% op zijn openingsbod te zetten. Wanneer ze hem zouden uitlachen kon hij altijd nog zeggen dat het een geintje was, maar tot zijn verbazing bleef het even stil aan de overkant, de heren keken elkaar aan en toen de voorman zijn mond open deed hoorde Marc tot zijn verbazing: “Dat is een forse prijs, hoger dan we zelf hadden ingeschat, maar met dit als uitgangspunt vind ik het zeker de moeite waard om te kijken of we elkaar toch niet ergens kunnen vinden”. “Nou we zitten allemaal aan deze tafel, dus volgens mij hoeven we niet lang te zoeken. Jullie hebben dringend, gegarandeerd transport nodig. Wij kunnen dat leveren en zoals u weet: ”Alle waar naar zijn geld”. Ook dat werd niet ontkent en al heel gauw waren de heren verwikkeld in een diepgaand gesprek van loven en bieden, met als uitkomst: Het voorlopig laatste bod van Marc, dat 20% hoger lag dan de “mooie”prijs die hij in zijn achterhoofd had en dat door de drie heren niet werd afgewezen. Maar het was boven hun mandaad en dus moest er een directeur bij komen om een definitieve beslissing te kunnen nemen.  Tijdens de pauze, in afwachting van de directeur, app’te hij even met Thijs dat deze zich nog maar even moest zien te vermaken. Thijs reageerde direct met een kort berichtje en uit de tekst en de bijgevoegde emo’s  bleek duidelijk dat Marc zich over Thijs geen zorgen hoefde te maken……..  Toen het gesprek in aanwezigheid van de directeur werd hervat en de vrouw was bijgepraat en op de hoogte gesteld van het laatste bod van Marc, keek ze hem recht in de ogen. En hoewel Marc van nature niet opgewonden werd van vrouwen in het algemeen en vrouwenogen in het bijzonder , voelde hij wel dat deze vrouw in haar eentje meer in haar mars had dan de drie andere aanwezige heren bij elkaar.  “Luister mijnheer Swets u en ik weten beiden dat de prijs die u hier noemt behoorlijk hoger ligt dan wat een goede marktprijs op dit moment zou zijn. Maar wij hebben een probleem en u bent bereid dit op te lossen en ook dat is een prijs waard. Ik zal u eerlijk vertellen dat ik op dit moment ook geen tijd heb om met u uitgebreid te onderhandelen, hoe graag ik dat ook zou doen.  Ik doe u één bod, dat is tevens het laatste, het is aan u om dat te accepteren of af te wijzen”.  “Nou dat is klare taal, maar mag ik dan ook weten wat dat bod is”. Ze noemde een bedrag en vlot uit z’n hoofd berekend betekende dat zo’n 15% meer dan zijn oorspronkelijk “mooie”prijs.  “Mevrouw u weet dat u mij nu het vel over de oren trekt, maar ik ben bereid het bod te accepteren”. Hij stond op, stak zijn hand uit en ook de directeur deed hetzelfde, drukte hem stevig de hand, en hield die nog even vast. “Mijnheer Swets zou u zo vriendelijk willen zijn uw hoofd even naar links en rechts te draaien”. Een vreemde vraag maar eigenlijk in een reflex reageerde Marc er op door precies het gevraagde te doen.  Met een brede glimlach zei ze toen: “Mijn heer Swets maakt u zich geen zorgen u hoeft niet naar de SpoedEisendeHulp, het vel zit nog keurig op uw beide oren! ”.  En voor dat Marc er erg in had  was ze al de kamer uit, maar niet dan dat ze zich bij de deur nog een keer breed lachend omdraaide en Marc nog even toezwaaide.    Nadat Marc met de andere heren de nodige gegevens had uitgewisseld en nadere afspraken had gemaakt was het tijd om weer aan het voor Marc normale werk te beginnen.  Dat begon met een app’je naar Thijs, waarop niet snel antwoord kwam. Dus belde Marc hem maar even op, maar ook dat bleef onbeantwoord en schakelde al gauw naar een voicemail.  “Thijs met Marc ik ben hier klaar neem je even contact met me op?”. Nou ja dacht Marc meer kan ik op dit moment niet doen en ik heb vandaag voor de firma meer verdiend dat met een hele dag rijden, ik neem het er verder van. En dus slenterde Marc ook maar in de richting van de waterkant , want in die richting was Thijs gelopen toen hij het kantoor binnen ging. En eenmaal aan de waterkant, besloot hij net als Thijs eens langs de afgemeerde schepen te lopen. Met het eerste schip was men nog druk doende om het te lossen en toen Marc er langs liep vroeg hij aan de man die vanuit het gangboord het lossen gadesloeg of hij soms zijn bijrijder had gezien een gozer van twintig met een rood shirtje. “Ja die heb ik gezien en volgens mij is hij”, wijzend op het andere schip, ”daar aan boord gegaan”.  “Nou bedankt dan ga ik daar eens kijken”zei Marc. “Nou ik zou daar maar oppassen en in elk geval eerst een kurk in je reet stoppen,  want dat daar is een flikker en hij gaat er nog trots op ook”.  Een moment was Marc perplex over deze even directe als grove beledigende opmerking. Maar hij herstelde zich snel,  en zei “ Bedankt  voor de tip, want misschien kan ik daar ook even een praatje maken en eerlijk gezegd doe ik dat liever met een echte man, dan met iemand die denkt dat hij dat is!” En zonder verdere reactie af te wachten liep Marc door, deze homofoob in opperste verwarring achterlatend.  Dichterbij het andere schip gekomen viel ook Marc de opmerkelijke naam van dit schip op en met dezelfde verbazing als Thijs eerder had gedaan, wist ook Marc even niet hoe hij het had toen hij de decoratie op de vensterbank van de woning zag. Marc zag verder niemand aan dek en liep dus wat verder. Toen zag hij voor de toegangsdeur naar de woning twee paar schoenen liggen. Nou ja schoenen. Het ene paar was duidelijk een paar olie en vocht bestendige deksloffen zoals deze op schepen gedragen worden. Maar het andere paar was en stel sneakers dat Marc wel heel erg bekend voorkwam. En ondanks de nadrukkelijke waarschuwing voor de gevaren die hij op dit schip zou kunnen lopen, ( of misschien wel juist daarom) stapte Marc aan boord en klopte een paar keer stevig op de deur. Het duurde heel even maar toen hoorde hij duidelijk van uit de woning roepen een reactie “Ik kom!”.    Rustig wachtte Marc af en door het matglas in de deur zag hij ineens een schim verschijnen die vrijwel gelijk de deur open deed. Wauw, was de eerste gedachte die bij Marc op kwam toen hij ineens op nog geen twee meter afstand oog in oog met een naakt manspersoon stond, die er, om het voorzichtig uit te drukken een klein beetje verwilderd uitzag. De handdoek waarmee hij zijn edele delen wilde verbergen was bij het openmaken van de deur van zijn heupen gevallen en dus hield hij  daar zijn vrije hand maar een beetje voor zijn zaakje. Helaas voor hem en gelukkig voor Marc lukte dat maar ten dele. Wie de man voor zijn neus was wist Marc niet, maar hij had in zijn leven voldoende ‘leuters na de daad” gezien om zeker te weten wat deze man zojuist had gedaan. Maar dit alles ging in een flits door zijn gedachten, feitelijk knikte hij de naaktloper voor zijn neus vriendelijk toe en vroeg hem: “Is mijn bijrijder soms hier?” Waarop Erik hem vroeg: “Bedoel je Thijs?”. “Die bedoel ik” zei Marc. “Nou die is hier inderdaad en ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik heb die bijrijder van jou zojuist bereden, en daar ligt hij nu van bij te komen”. “Nou dan stoor ik jullie niet langer, zeg maar tegen hem dat ik in de wagen op hem wacht en dan zie ik hem wel verschijnen. Ajuus, ennne geniet er nog effe van, ik heb geen haast!” En met een stevige knipoog stapte hij van boord en liep weg in de hoop dat die twee nog even zouden kunnen bijkomen van de schrik. Hij moest lachen bij de gedachte hoe vreselijk die twee zouden balen dat ze net op dit moment gestoord werden. Marc begreep nu wel waarom Thijs zijn laatste oproepen niet had beantwoord en ook dat er geen antwoord kwam op zijn telefoontje. Hij was erg benieuwd hoe Thijs zou reageren wanneer ze elkaar weer zouden zien. In ieder geval kon Marc niet anders dan Thijs complimenteren met zijn smaak. Jemig wat een hunk! Natuurlijk gunde hij Thijs zijn pleziertje met deze gozer, maar onder andere omstandigheden was hij graag wat verder gekomen dan het gangboord.   Dat in de slaapkamer van de Adonis het bezoek van Marc als een zeer onaangenaam en veel te abrupt einde aan wat zo’n heerlijke vrij partij was geweest werd ervaren zal ieder duidelijk zijn.  Toen Erik, weer volkomen naakt  in de slaapkamer kwam trof hij Thijs nog een beetje verdwaast op de bedrand zitten. In een reflex zakt Erik voor hem op de knieën om hem met zijn gespierde armen een  stevige knuffel te geven. En toen hij hem even wat losliet om hem recht in de ogen te kijken gebeurde het: De vonk sprong over en ze verloren elkaar in een geweldige tongzoen.  Het duurde wel een tijdje maar op een geven moment lieten ze elkaar toch los en kwamen langzaam overeind. Thijs zat nog tot in z’n haren helemaal onder de slierten van zijn eigen sperma. “Jôh je kunt zo niet de straat op. Kom gauw even in de douche en spoel je schoon”. Ja je zou het misschien niet verwachten maar in deze scheepswoning zat zoals tegenwoordig op elk schip, een complete badkamer met alles er op en eraan. Thijs volgde Erik naar de badkamer, stapte gelijk in de douche  en liet het water lekker over z’n lijf lopen. Graag had hij nog een poosje met Erik onder die weldadige stralen gestaan, maar daarvoor  ontbrak  nu echt de tijd. Maar er was nog een veel groter probleem. Thijs wilde Marc niet nog veel langer laten wachten., maar eigenlijk wilde hij gewoon op de Adonis, met alles er op en er aan blijven. Hij had vorige week UBI verlaten om te zien of een leven als truckchauffeur hem zou bevallen. De vrijheid en het steeds weer onderweg zijn maar zeker ook het fysieke werk waren hem uitstekend bevallen. Maar hij zag wel op tegen de vele uren gekluisterd aan de stuurstoel wanneer hij later in zijn uppie zou gaan rijden. In de korte tijd dat hij nu op de Adonis was had hij geroken aan een wereld die hem helemaal en totaal onbekend was; de binnenvaart. En hij was realist genoeg om te beseffen dat het leven aan boord niet louter zou bestaan uit prutsen met een touwtje en op klaarlichte dag vozen op een comfortabel bed. Maar het gevoel dat het werk aan boord wel bij hem paste was er, en misschien nog wel sterker dan het eerdere gevoel dat hem had doen besluiten om stage te willen lopen bij een truckchauffeur. En dan was er nog iets vreemds waardoor hij zou wensen om altijd op de Adonis te kunnen blijven. Het was een gevoel dat hij nog nooit had ervaren. Het was ook een gevoel dat hij niet thuis kon brengen. Verhalen over vlinders had hij wel eens gehoord maar onze nuchtere Thijs had die verhalen tot dan toe altijd als nonsens afgedaan. Maar nu….  ?  Na enkele minuten onder het verkwikkende en zeker ook reinigende water kwam de achtbaan waarin Thijs met zijn gedachten beland was een beetje tot stilstand. Hij droogde zich af en toen hij niet meer “druppelde” liep hij naar de woonkamer waar Erik aan de eettafel zat, z’n ellebogen op de tafel en de handen voor het gezicht.  Zodra hij merkte dat Thijs in de kamer kwam liet hij zijn handen zakken, keek Thijs aan en kwam met een glimlach van oor tot oor  langzaam overeind, liep op Thijs toe en verzuchtte: “Oh ik dacht werkelijk dat ik gedroomd heb, maar je bent gewoon echt!”. En voor dat Thijs kon mompelen “Wat dacht je dan” voelde hij twee stevige armen om hem heen en werden hun naakte lijven als in een klem tegen elkaar gedrukt. Minutenlang hielden ze elkaar zo vast en Thijs wenste dat de tijd zou stilstaan. Maar dat deed hij natuurlijk niet.   Wat ook niet stilstond was zijn verantwoordelijkheidsgevoel. Daarom maakte hij zich, al was het met grote tegenzin, los uit de omarming van Erik, met de opmerking: “Ik moet gaan want Marc zit te wachten”. “Ja logisch jij moet naar je lekkertje” . “Het is inderdaad een lekkertje maar hij is niet van mij”. “Oh en dat vind jij natuurlijk heel erg”. “Nou om je de waarheid te zeggen, tot vanmorgen wel, want het is echt een hele stoere bink en puntgave gozer”. “En waarschijnlijk zo geil als een beer, dus jullie zullen onderweg niets te kort komen”. “Nou ook daarin is Marc heel gaaf, want ik ben zijn stagiair en heeft gelijk duidelijk gemaakt dat hij om die reden niets met mij gaat ondernemen”.  “Dat is inderdaad heel zuiver benaderd, en daar ben jij blij om? ”. “Nou zoals gezegd tot vanmorgen was ik dik in m’n sas dat ik rustig kon bekijken of truckchauffeur zou kunnen en willen worden. Maar sinds ik hier aan boord ben, en  heb kennisgemaakt met het schiemanswerk op een schip, en natuurlijk nadat ik jou heb ontmoet, was ik Marc en zijn truck eigenlijk helemaal vergeten”. “Tja dat is dan toch jammer, want ik had een leuk plannetje maar wanneer jij ook vind dat een stagiair geen seks met zijn mentor mag hebben dan gaat dat niet door”. “Hoe bedoel je?” vroeg Thijs met enige aarzeling. “Nou ik heb bij het splitsen van dat touw wel gemerkt dat je het in je heb om een goede matroos te worden. Toen ik je later nog beter leerde kennen dacht ik,  dit is nou iemand die ik het vak wel zou willen bijbrengen. En toen ik je nog later na een heerlijke vrijpartij mocht doorpalen zoals ik nog zelden iemand heb kunnen doen, toen dacht ik: deze gozer mag bij mij stage komen lopen. Maar helaas nu ik je principes heb gehoord en we samen sex hebben gehad wil jij natuurlijk niet meer dat ik jouw mentor wordt”.  Thijs was even sprakeloos. In een flits, die uren leek te duren hoorde hij hier uitspreken waar hij al een paar uur, sinds hij op de Adonis stapte over aan het denken was. Hij wilde niet op een vaste plaats werken en daarom leek een loopbaan als truckchauffeur hem een goede optie. Maar tijdens zijn stage bij Marc ontdekte hij wat hij zich nooit had bedacht dat op de lange afstanden de eenzaamheid in de cabine waarschijnlijk groter is dan Thijs lief zou zijn. Toen hij dan ook op het dek van de Adonis stapte ging er niet alleen een zindering door zijn lijf vanwege de aanblik van Erik,  ergens voelde het contact met dat scheepsdek alsof hij op “oude” grond stapte. Eigenlijk wilde hij vanaf dat eerste moment voor altijd op de Adonis blijven.  En nu had hij met zijn, hoewel eerlijke, loslippigheid  zijn eigen ruiten ingegooid. “Ja maar ik wil niks liever dan hier aan boord blijven hoor. En als jij mij het vak wil leren dan ben ik daar heel blij om en wil ik hier zo gauw mogelijk aan de slag!”  “Erik stak zijn hand uit en zei: “Hand erop, dan hebben we een afspraak en de rest regelen we wel”.  Thijs drukte de uitgestoken hand stevig en was daarmee volledig terug in de werkelijkheid. “Ik moet nu gaan want ik kan Marc echt niet langer laten wachten. Ik ga me aankleden en als jij me dan jouw 06 geeft dan kan ik je app’en en kunnen we verder afspreken.  Maar dat moet natuurlijk in overleg met Marc en Arjan”.”Arjan?,  wie is dat nou weer?” “Dat is een heel verhaal en als jij nou hier voor mij een gespreid bedje gereed maak, dan krijg je later het hele verhaal te horen”.  “Nou ik wil voor jou best een bedje spreiden maar dan niet om verhaaltjes te vertellen maar om nummertjes te maken!! “. Ondertussen had Thijs zijn kleren gepakt en aangetrokken en met een  visitekaartje met zijn gegevens in de hand liep Erik naar Thijs , gaf hem een knuffel en zei: “En nou opgesodemieterd want je hebt nu lang genoeg getreuzeld. Als je straks mijn matroos  bent  en je waagt het om me zo lang te laten wachten dan zwaait er wat. Heel vlug gaf Thijs Erik nog een kus op de mond, liep de roef uit, stapte op de kade en holde naar de parkeerplaats. Nou ja holde. Het bleek dat zijn hol toch behoorlijk was uitgewoond door de tamp van Erik en had hij dat gevoel eerder nog als min of meer aangenaam  ervaren nu hij stevig wilde doorlopen was dat toch een stuk minder maar hij deed zijn best om zo vlug mogelijk vooruit te komen.