Sexverhalen

Je moet je registreren of inloggen om een verhaal te kunnen plaatsen.

• 14-12-19

  Sven de Tijdmachine

  Op adem komend lagen we in elkaar gestrengeld, bijkomend van een intense, lange en uitputtende vrijpartij, die niet alleen mij als zestiger tot het uiterste had laten gaan maar hem, met zijn dertig jaren jonger, ook afgemat had. Het was onze eerste date maar het was beiden wel duidelijk dat die magische “klik” of die “beroemde chemie” er wel was en dat er nog velen zouden volgen. Vanaf het moment dat ik de voordeur opende en hij met een brede glimlach binnenliep had hij iets bekends over zich, ofschoon ik niet zou weten waarvan, want we hadden elkaar nooit eerder ontmoet. Het was niet zijn gezicht, dat kwam me geenzins bekend voor. Maar zijn hele lichaam, zijn houding en manier van bewegen, zijn korte blonde haar, triggerde iets in mijn geheugen. Ik kon het alleen niet plaatsen. De indruk werd alleen maar sterker toen hij naakt naast me lag: een erg vertrouwd voorkomend rank en bijna haarloos lichaam, een niet al te grote maar o zo lekkere fier vooruitstaande pik en een prachtig, stevig bol kontje. Heel even nog pijnigde ik mijn hersens waar dat beeld bij hoorde. Iets in mijn diepste geheugen zei met een zacht stemmetje: “Je kent dit...en je weet dat dit heerlijk is...dat het je droom laat uitkomen!” Maar al snel had ik het te druk om mijn hersens te pijnigen met het iets ophalen uit de diepste krochten van mijn geheugen en gaf ik me totaal over aan zijn liefkozingen.      Maar nu, terwijl zijn gelijkmatige ademhaling aangaf dat hij met zijn hoofd op mijn borst in slaap was gevallen en ik naar het plafond lag te staren, viel het dubbeltje: Joris! Mijn allereerste vriendje, toen ik nog jong en wild was. Sven had dezelfde tengere, sierlijke lichaamsbouw, dezelfde heerlijke pik en prachtig verleidelijk kontje. Zijn manier van bewegen was even soepel en sensueel. Zelfs Sven’s eerste verzengende tongzoen was net zo heftig en intens als Joris me dik 45 jaar daarvoor had gegeven. Joris en ik hadden elkaar onder ongunstige omstandigheden leren kennen. Beiden waren we door omstandigheden, die buiten onze macht lagen, in de Jeugdzorg beland en we eindigden dus in het zelfde tehuis. Wat directie en leiding niet wisten is, dat zowel Joris als ik op jongens vielen en vanuit die achtergrond gezien was het misschien niet zo pedagogisch verantwoord om ons op dezelfde kamer in te delen, zeker niet als je het bekijkt vanuit de toen geldende streng-katholieke maatstaven.     Lichamelijk gezien leken we tegenpolen. Ik was slank maar niet echt tenger, had schouderlange ravenzwarte haren en geheimzinnige bruine ogen. Joris daarentegen was tenger maar ook niet geheel ontbloot van zichtbare spieren. Hij was kleiner als ik, had felblonde lange haren en prachtige, blauwgrijze ogen, die me altijd deden denken aan het wilde water van de stormachtige zee.        Joris had ook iets, wat me aantrok. Vaak, nee, steeds vaker betrapte ik me erop dat ik mijn kamergenoot van top tot teen bekeek, als we ons ’s avonds uitkleedden en beiden in ons onderbroekje stonden, voordat de pyjama aanging. En Joris had een prachtig lichaam. Maar ik werd vooral geintrigeerd door de niet onaanzienlijke bobbel in het onderbroekje van de jongen. Vaak moest ik me omkeren, met mijn rug naar Joris toe gaan staan, om te voorkomen dat het opviel dat mijn eigen bobbel aanzienlijk grotere proporties aannam. Maar het was alleen schaamte over de reaktie op zich, niet omdat dit bij het naar een jongen kijken optrad. Dat was iets wat ik toen in al mijn onschuld nog volstrekt normaal vond. Op een avond, toen het licht al uit was, verbrak Joris ineens de stilte op de kamer: “Giorgy, heb jij al een meisje?” Ik hoefde over het antwoord niet zo lang na te denken, wel over hoe ik het zou zeggen. “Man, meisjes!!! Ik weet niet eens hoe ik ze moet aanpakken.” Er klonk een gegiechel vanuit het andere bed: “Ja ja, hoor wie het zegt. Man, zoals jij er uit ziet krijg je elke meid op haar rug.” De formulering beviel me niet, het herinnerde me teveel aan dingen, waar ik liever niet aan dacht. Dus ik bromde een soort van nietszeggend antwoord. “Of eeeuhhh...”, vroeg Joris zacht, “heb je niks met meisjes?” Ik vond dat dit wel erg suggestief klonk. “Ik weet het niet”, zei ik knorrig. “Hey, Giorgy, denk je nou echt dat ik niet gemerkt heb dat je me van top tot teen bekijkt als ik in mijn onderbroek sta?” Het was maar goed dat het pikdonker was in de kamer, want anders was duidelijk te zien geweest hoe mijn wangen rood werden, mezelf vervloekend dat ik toch te onvoorzichtig was geweest en te openlijk gekeken had naar mijn kamergenoot. Maar ik vroeg me gelijktijdig af wat er op tegen was. Wat was het dat het niet mocht dat ik begeerte voelde als ik Joris in zijn onderbroekje zag staan? “Hebben ze jou bij biologie nooit geleerd, dat het menselijke oog automatisch reageert op alles wat beweegt?” zei ik grof, “Dus, als jij beweegt, dan kijk ik.” Ik wist dat het een lam excuus was en dat scheen Joris ook te weten.  “Ja ja!!” zei die alleen nog maar op samenzweerderige toon. Daarna viel er een geladen stilte.  Het was een mooie zondagmorgen in het begin van september. Dat was in het tehuis de verplichte uitslaapmorgen en de jongens werden niet geacht voor tien uur uit bed te komen. Ik werd wakker bij het opkomen van de zon, keek op mijn horloge en dacht ietwat narrig:“Nou, dat duurt nog even tot tien uur.” Hoe moest ik de tijd doorkomen? Ik glimlachte kort....daar was een simpele oplossing voor.   Mijn hand gleed onder de deken, in mijn onderbroek en ik voelde de bekende magische reaktie. Met mijn vingertoppen strelend over mijn mannelijke tempel genoot ik met volle teugen en kreunde even kort.  Schijnbaar iets te hard: in mijn geest drong een stem door. “Giorgy...Hey, Giorgy!” Ik schrok, keek op en zag Joris met een grijns boven zijn dekens uitkijken...vol schaamte trok ik een grimas die op een glimlach moest lijken en trok mijn hand uit mijn onderbroek. “Was je met jezelf aan het spelen?”, vroeg Joris met een grijns op zijn gezicht. “Eeeeuhhhh...hoe bedoel je?” vroeg ik schaapachtig. “Ja, je grootje, je weet verdomd goed wat ik bedoel.” Joris had duidelijk een bedoeling: hij kwam zijn bed uit, liep naar mijn bed en legde zijn hand op de deken waar hij ongeveer vermoedde dat het kruis was.  “Ja, dacht ik wel”, fluisterde hij met een geheimzinnig glimlachje, “Lekker he, met jezelf spelen?” Ik wist dat ik betrapt was en dat het geen zin had te ontkennen.  “Mjjaaa...”, antwoordde ik dus onzeker, “Heel lekker”. “Weet je wat nog lekkerder is?” vroeg de blonde jongen op samenzweerderige toon, nog steeds met die geheimzinnige glimlach om zijn lippen. Ik schudde het hoofd. “Samen spelen, met elkaar spelen”, fluisterde mijn kamergenoot. Ik was er van overtuigd dat ik het verkeerd verstaan had, of in ieder geval verkeerd begrepen. Maar integendeel: Joris knoopte zijn pyamajasje los en liet het op de grond vallen. De pyamabroek volgde. Hij stond op tien centimeter van mijn bed, in zijn onderbroekje, met de benen ietwat uit elkaar en verleidelijk heupwiegend. Hij was zo mooi in het licht van de opkomende zon: Ik keek er naar, naar de jongen waar ik zo lang en heftig naar verlangd had. Ik keek naar de bult in het onderbroekje, die nog groter was als ’s avonds en die er uitnodigend uitzag, stak mijn hand uit en streelde zacht en onwennig over. Joris sloot vol verwachting zijn ogen en liet met een vloeiende beweging het onderbroekje van zich afglijden. Het meest begeerlijke, wat hij te bieden had, sprong de vrijheid tegemoet. Ik kon niet anders meer: ik sloeg de deken terug als uitnodiging aan de andere jongen om bij me in bed te komen liggen en spoedde me als een gek om me uit te kleden. Joris aanvaardde de uitnodiging en kroop in mijn bed. Het bracht me in verwarring. Mijn droom van een kamergenoot lag naakt naast me. Maar, gehersenspoeld als ik was door een streng-katholieke opvoeding, zei een klein stemmetje me dat ik daarom dus in het ergste deel van de hel zou komen. Want ik voelde op mijn klompen aan, dat wat er ging gebeuren absoluut niet door de beugel kon. Maar ik verlangde er ook intens naar. En het verlangen won. Joris nestelde zich tegen hem aan en begon mijn borst te strelen. Ik voelde de lichaamswarmte, rook de lichaamsgeur, voelde Joris’s adem op mijn huid...en het bezwerende en waarschuwende stemmetje verdween. Er was alleen nog maar genot. “Voel jij je ook zo alleen?”, vroeg Joris zacht. Ik moest er even over nadenken maar knikte nadrukkelijk. “Ik ook”, zei Joris, “Thuis kan ik niet zijn, in een tehuis wil ik niet zijn. Ik verlang al zo lang naar iemand die er voor me is.” “Ik ook”, antwoordde ik zacht, maar beslist. “Ik verlang gewoon naar iemand, die zo nu en dan een arm om me heenslaat”, vervolgde Joris. Ik keek hem direkt in zijn blauwgrijze ogen en sloeg mijn arm om zijn schouders.   “Mmmmm”, was de reaktie, “Als niemand ons wil, zullen we dan maar lief zijn voor elkaar?” Ik glimlachte en knikte opnieuw nadrukkelijk. Joris’s vingers bleven over mijn borst strelen, raakten soms licht mijn tepels, wat me tintelingen van genot bezorgde.  Mijn schroom viel van me af en ik streelde de naakte schouderbladen van mijn kamergenoot. Deze boog voorover en kuste me teder vol op de mond. Ik was nu elke aarzeling voorbij en zoende hem terug....vurig, intens. Even hield Joris in en zei: “Als niemand lief voor ons wil zijn, dan moeten we elkaar maar gelukkig maken.” Het elkaar strelen ging verder, onze lichamen werden al snel een...onze huid tegen elkaar, onze piemels allebei tussen de buiken.  “Dit is zooo lekker”, zuchtte ik, “Dit is zooo mooi...dit wil ik!! Dit wil ik!!!” Het scheen Joris aan te sporen zich nog verder te laten gaan in liefkozingen, die steeds intiemer werden. “Lieverd”, fluisterde Joris zacht, “Ik heb dit zo gemist, gewoon lekker voor iemand aardig zijn, warmte geven, warmte ontvangen. Ik heb hier al op gehoopt sinds je hier op de kamer kwam.” Was het seks? Ja...!!! Was het liefde en tederheid? Ja...!! Het was de perfekte kombinatie van datgene, waar twee eenzame jongens naar smachtten en wat ze bij elkaar vonden. “Ik laat je niet meer gaan”, hijgde ik zacht, genietend van de tederheid die hij gaf en ontving. “Dat komt goed uit, schat”, was het gefluisterde antwoord, “Ik ga ook niet meer bij je weg. Maar ik blijf bij je, om je te helpen, te steunen, je eenzaamheid te verlichten, zoals jij bij mij doet.” We gingen over in de extase van het orgasme, bijna gelijktijdig. Joris wilde opstaan maar ik hield hem vast. Niet begrijpend keek hij mee aan. Ik schudde alleen maar glimlachend mijn hoofd. “Wat ga je doen?” vroeg ik.   “Iets pakken om schoon te maken”, was het antwoord. “Hoeft niet”, fluisterde ik. Ik graaide onder mijn matras, haalde een onderbroek te voorschijn en begon zacht en sensueel Joris’s mannelijkheid schoon te maken. Ik maakte vervolgens mijn buik schoon en begon toen mezelf te ontdoen van de resten van ons spel, waarbij elke beweging en handeling door de ogen van Joris gevolgd werd.  Hij nestelde zich weer tegen me aan, huid tegen huid.  Was dit seks? Ja...en het was respekt en kompassie voor elkaar. Maar boven alles was het de verwezenlijking van een droom, die we beiden al zo lang nagejaagd hadden. “Ik hoop dat het nog lang duurt tot tien uur”, zei Joris zacht, “Dan kunnen we nog lekker van elkaar genieten.” Ik kon alleen maar bevestigend knikken en met heel mijn hart en geest genieten van wat ik zo even ondervonden had. Eindelijk iemand die iets om me gaf, eindelijk iemand om wie ik geven kon en aan die me hetzelfde gaf. In een van de volgende ontmoetingen lagen we samen weer naakt en genietend bij elkaar, ditmaal in Joris’s bed. Dat was volgens een strikt prive-grapje tussen ons beiden: “Er zijn uitwedstrijden en er zijn thuiswedstrijden.” Het tehuis had nu eenmaal nagelaten twee- persoons bedden te verstrekken.  Joris had me weer op een roze wolk gejaagd met zijn lieve, tedere strelen, maar ineens hield hij op. Ik schrok, dit was nog nooit gebeurd! Wat kon er aan de hand zijn? Hij keek hem recht in mijn ogen en vroeg:”Heb ik je al eens laten ervaren wat de spinnetjes kunnen doen?” Kompleet verbaasd en niet begrijpend waar hij het over had keek ik hem aan. Over welke spinnetjes had hij het? Joris lachte kort met een verleidelijk lachje. “Dan ga ik dat maar eens doen...lieve schat, je zult het heerlijk vinden.” Langs zijn lippen likkend schoof hij mijn voorhuid terug, zodat de al ietwat vochtige eikel helemaal ontbloot werd. Hij opende zijn hand en met slechts de vijf vingertoppen speelde hij heel licht, zonder echt druk te zetten, om de eikel..inderdaad, alsof de pootjes van een spin er omheen kriebelden en speelden. Elke vierkante millimeter van mijn overgevoelig geworden orgaan werd gemasseerd, gestimuleerd. Het was een absoluut genot...nog nooit had ik zo iets heerlijks ervaren. Mijn eigen spelen haalde er het in de verste verte niet bij, het kon er niet aan tippen. Het was volkomen sensueel en erotisch. Het dreef me op een nivo van emoties dat ik niet voor mogelijk had gehouden. De vijf vingertoppen speelden rustig en ontspannen door, het leek wel uren te duren. Ze streelden over de eikel en over de strak gespannen voorhuid er achter, elk klein bloedvaatje in die huid beroerend en strelend. Ik kon alleen nog maar mijn ogen sluiten en het onbereikbaar geachte genot ondergaan en mijn vriend er intens dankbaar voor zijn. Pas na wat een eeuwigheid leek, kwam de verlossing, de uiteindelijke explosie..... Terwijl de laatste golven van die eruptie door mijn lichaam schokten, opende ik mijn ogen. “Oh shit, lieve schat...dit is prachtig, dit is zo mooi en heerlijk. Waar heb je dat geleerd?” “Zeg ik lekker niet!!!”, was het plagerige antwoord. Joris keek me met een brede glimlach aan, kuste me op mijn nadruppende eikel en zei simpel: “Heel graag gedaan. Je bent het waard. Zal ik je leren hoe het moet?” Dat was iets wat ik me geen twee keer liet zeggen. De rest van de avond van de uitwedstrijd in Joris’s bed werd besteed aan een intensieve stoomkursus “spinnetjes” en op het eind van die avond, net voor we vermoeid wilden gaan slapen, had ik het heel aardig onder controle gekregen. Zo gingen de avonden en zondagochtenden bijna allen in een erotische, intieme roes voorbij tot dat het ultieme moment was aangebroken. We lagen lekker tegen elkaar aan, Joris met zijn rug tegen mijn borst en buik en kusten en streelden wat. Of hij het zo gepland had of dat het per ongeluk was zal ik nooit weten, maar ik voelde hoe zijn heerlijke stevige, zachte billen tegen mijn harde lans en ballen drukte. Een onbedwingbaar verlangen kwam in me op: ik wilde in hem! Ja ja, het waarschuwend stemmetje was er weer: “Eeuwig branden in de hel, eeuwige verdoemenis!”. Fuck it, in de hemel kende ik toch niemand. Ik fluisterde mijn wens in zijn oor en hij reageerde met een kreun en een nauwelijks zichtbaar knikken met zijn hoofd. Het was meer dat ik de hoofdbeweging voelde, anders had ik nog niet geweten of hij het zou toelaten of niet. Maar het mocht dus. Zo begon ik dus stuntelig en onwennig aan de eerste keer dat ik een man of jongen inging. Ik zette mijn van voorvocht druipende eikel tussen zijn billen. Alleen dat was al een heerlijk gevoel, de zachte warme huid die mijn tot het uiterste opgewonden eikel streelde. Ik drukte tegen zijn sterretje, maar wat ik ook probeerde...het lukte niet erg. “Ik kan er niet in!” hijgde ik gefrustreerd. “Dan maak het nat”, was het gefluisterde antwoord, waaruit hevig verlangen sprak. Ik spierste een klodder speeksel op zijn kontje en smeerde het uit en in hem. En nu...lukte het wel! Langzaam gleed mijn eikel naar binnen en het was een zo wonderbaarlijk en overweldigend gevoel dat ik er bijna flauw van viel. “Auw!” klonk het even kort.   “Doe ik je pijn?” vroeg ik bezorgd.  “Niet echt...”, fluisterde Joris, “maar het is ook mijn eerste keer”. Tergend langzaam gleed ik voorzichtig steeds dieper in hem. Ik genoot van alle trillinkjes van zijn sluitspier, voelde de zachte, natte warmte om mijn pik en begon zacht en onhandig in hem te stoten. Het liefste zou ik uren in hem blijven en van zijn binnenste genieten, maar een oudere lezer zal zich ongetwijfeld nog herinneren dat dat op jonge leeftijd zelden gegeven is. In een mum van tijd kwam ik klaar, nog net een harde, té harde kreun onderdrukkend. Maar ook na klaargekomen te zijn bleef ik nog in hem, tot mijn pik als een klein slangetje willoos uit hem gleed. “Zooooooo heerlijk!” kreunde Joris zacht, “Nou ben ik jouw vriendinnetje”. Ik kuste hem zacht in de hals, likte zijn schouder en tegen elkaar aan genesteld vielen we in slaap. Ons intieme samenzijn werd regelmatig herhaald, op avonden en op zondagochtenden, het werd steeds heftiger en er ontstond een hechte band tussen ons. Schijnbaar waren we toch overmoedig geworden en hadden in ons liefdesspel op een kwaad moment teveel herrie gemaakt. Of Joris of ik de boosdoener was is me nooit duidelijk geworden en dat is ook niet zo interessant. Het gevolg was in ieder geval dat het een van de jongens van de kamer naast de onze was opgevallen en hij kwam de kamer binnenlopen toen we weer eens met elkaar in bed lagen en de liefde bedreven. Met open mond en opengesperde ogen van ongeloof bekeek hij het tafereel. Wij wisten niet waar we moesten kijken en nog minder wat we moesten zeggen. De jongen draaide zich om en liep zonder een woord te zeggen weer de kamer uit. Je kon er natuurlijk op wachten dat we de volgende ochtend voor het oude eikenhouten buro van de tehuisdirekteur stonden. De oudere pater (ja, die had je toendertijd nog) pufte driftig aan zijn sigaar, een rookgordijn leggend in de kamer. Met vuurspuwende ogen tuurde hij ons over de randen van zijn leesbrilletje aan en begon de te verwachten donderpreek: we waren goddeloos, ernstige zondaars, we zouden voor eeuwig branden in de hel en ons zieleheil was verloren. Hij én God zouden ons zwaar straffen voor ons ernstig misdrijf! Joris keek hem uitdagend aan en vroeg: “Wat is het verschil als ik hier boven met een meisje in bed lig? Is dat wel toegestaan?” “Nee”, bulderde de direkteur, “dat is in mijn tehuis ook niet toegestaan!” Joris keek hem met een smalend lachje aan en zei heel lakoniek: “Maar als ik met een meisje in het bos lig is het prima. Maar o jee als ik met Giorgy in het bos lig, dan is de hel los”. “God heeft alleen liefde tussen man en vrouw toegestaan”, zeu de direkteur scherp. Nu was het mijn beurt om sarkastisch te lachen en ik zei duidelijk: “Ja, vertel dat mijn moeder maar als ze weer eens door het hele huis wordt geslagen!” De pater was sprakeloos. Hij begon te begrijpen dat katholieke dogmas hier geen effekt hadden. Hij wist niets beter meer uit te brengen als: “Uit mijn ogen, allebei!!” Dus gingen we maar.Wat moesten we anders doen? De straf begon meteen zodra we in de groep terugkwamen. Of dit de straf van de Almachtige was weet ik niet maar van meet af aan werden we gehoond, getreiterd, uitgescholden en in het beste geval totaal genegeerd. Tenslotte: wij waren “die twee flikkers”, alle andere waren “echte jongens”. Ik kwam er in de maanden er na achter dat de waarheid overigens een stuk genuanceerder was. Maar de straf van de direkteur kwam kei- en keihard aan. Joris werd niet alleen van mijn kamer gehaald, nee...hij werd overgeplaatst naar een ander tehuis.   Ik stond op mijn kamer en keek uit het raam. Buiten voor de deur stond een auto. Een man liep met wat dozen op en neer en toen gebeurde waar ik met angst en beven op wachtte. Joris kwam naar buiten, in zijn hand een tas. Ik voelde de tranen in mijn ogen komen. Ik wist dat het afgelopen was, op bevel van bekrompen geesten van hogerhand. Ik zag hoe Joris langzaam naar de auto liep. Juist voor hij moest instappen draaide hij zich om en keek naar het raam van wat eens zijn kamer was en waar hij er blind vanuit ging dat zijn vriend stond te kijken. Ik deed het enige wat ik kon doen...en stuurde een kushandje. Joris glimlachte verdrietig...  keek nog even en stuurde een kushandje terug. “Kom jongen”, zei de man, “we moeten gaan.” Joris keek nog even, zwaaide, hij zag hoe zijn vriend terugzwaaide en stapte in. Door mijn tranen heen zag ik de auto het park uitrijden, mijn eerste grote liefde voor altijd onbereikbaar makend. Ik ging op bed zitten, trok mijn knieën, legde mijn hoofd er op en barstte in een onbeheerst huilen uit.   En deze nacht leek alles na jaren weer op zijn plaats te vallen. Sven, de volslagen onbekende die me zo bekend voorkwam, was nu een open boek. Zijn lichaamsbouw en –uitzien klopte, zijn blonde haar klopte maar ook zijn passie en gedrevenheid bij het liefdesspel kwamen overeen met Joris.     Het leek wel of Sven een vleesgeworden tijdmachine was, die in staat was geweest verleden en heden in elkaar te laten vervloeien. Ik lachtte even...het was een redenering die me als volslagen belachelijk voorkwam. Tijdmachines kwamen alleen voor in Suske en Wiske, niet in echte levens. En toch? Of was Joris in al die 45 jaar dat ik hem niet had gezien of iets van hem had gehoord overleden en was Sven zijn reïncarnatie? Dat was dan misschien minder onzinnig. Er waren miljoenen mensen op de wereld die daar in geloofden. Sven sliep nog steeds met zijn hoofd op mijn borst. Ik kustte hem voorzichtig en streek zacht door zijn haar. “Ik hou van je!” fluisterde ik zacht. Wat meteen de volgende vraag opriep: hield ik van Sven of hield ik nog steeds van hetgeen hij vertegenwoordigde? Hield ik nog steeds van Joris? Het was me niet meer gegegeven de vragen te beantwoorden. De slaap overviel me met de snelheid en de kracht van een voortrazende sneltrein en mijn ogen vielen dicht. Ik had niet eens meer de kans het bedlampje uit te doen.  

• 13-12-19

  Het blijft verrassend 13

  En de daad bij het woord voegend, trok Thijs z’n T-shirt  over z’n hoofd en terwijl hij de riem van z’n jeans losmaakte schoof Erik zijn sportbroek naar beneden waardoor hij direct in volle naakte glorie voor Thijs stond. Even staakte Thijs z’n activiteiten om te genieten van het moois dat hem werd voorgeschoteld, maar voor Erik leek het de gewoonste zaak van de wereld, bukte om z’n sportbroekje op te rapen en bij de deur aan een haakje te hangen. Toen hij zich omdraaide en zag dat Thijs zich inmiddels ook van z’n kleren had ontdaan maar niet goed wist waar ze te laten zei Erik: “Jôh leg ze maar op en stoel dat komt wel goed. Maar ik heb er een gewoonte van gemaakt om m’n broek altijd bij de deur te hangen want als je onverwacht naar buiten moet is het wel handig dat je niet naar je pendek hoef te zoeken. Kom ga zitten en drink je cola”. Even later zaten ze samen in de bank en Erik monsterde Thijs schaamteloos waardoor deze laatste het toch wel wat benauwd kreeg, of liever gezegd, onder de indruk kwam van deze aandacht en dat werd zichtbaar tussen zijn benen. Hoezeer hij het ook probeerde tegen te gaan, de hele situatie, de kunst in de woning de aanblik van een werkelijk hele mooie Erik, het duurde niet lang of Thijs zat met een behoorlijke erectie, waar hij niet goed raad mee wist maar wat  Erik alleen maar prachtig vond. “Vertel eens Thijs hoe oud ben je, heb je een vriend, vriendin, of ben je vrijgezel”?  “Nou ik ben 21, ik ben vrijgezel en zou niet weten wat ik met een vriendin aan zou moeten”. “Nou dat is dan duidelijk we zitten dus letterlijk en figuurlijk in het zelfde schuitje alleen is deze lul”,  en hier pakte hij zijn inmiddels ook wat gezwollen pik eens stevig vast en gaf er een paar rukjes aan, “zes jaar ouder dan die van jou maar dat mag de pret niet drukken, hoop ik”. “Welke pret? “, vroeg Thijs een beetje onnozel. “De pret die wij samen kunnen maken en waarvan ik het idee heb dat jij daar ook best wel zin in heb”. Terwijl hij dit zei schoof Erik op de bank naar Thijs toe en legde een hand op zijn bovenbeen terwijl hij met zijn hoofd naar dat van Thijs ging. En Thijs….?  Hoewel anders altijd best gereserveerd wilde hij nu eigenlijk maar één ding, en kennelijk hetzelfde als Erik, dus aarzelde hij geen moment om Erik tegemoet te komen. Alle erotische spanning die zich vanaf het moment dat hij de verzameling penissen voor het raam zag staan, de best wel dubbelzinnige opmerkingen tijdens het werken aan dat touw, de entourage waarin hij zich bevond, maar vooral de persoon Erik, hadden een geilheid in hem losgemaakt die nu zijn uitweg vond in een magnifieke tongzoen. Alsof ze elkaar al jaren kenden vreeën ze tegen de klippen op, zo gingen deze twee mannen op in een zoen die naar het leek geen einde leek te kennen. Maar dit was toch niet waar, want eigenlijk even plotseling als ze begonnen waren pakte Erik Thijs bij de hand en trok hem naar een deur in de hoek van de kamer.  Daarachter bleek een slaapkamer met een heel groot bed en dat bed was de plaats waar Erik en Thijs twee tellen later verstrengeld en opnieuw hevig zoenend terecht kwamen. Terwijl ze elkaar stevig omarmden wreven ze met hun onderlijven langs elkaar zodat hun hun lullen elkaar masseerden en het voorvocht dat uit hun eikels droop, hun lijven alleen maar gladder en daarmee nog lekkerder maakten. Zonder woorden  draaiden ze al zoenend beiden een kwart slag zodat ze feitelijk recht tegenover elkaar kwamen te liggen. En zo begonnen ze aan een synchrone ontdekkingstocht van elkaars lijf via de hals werd een tussenstop gemaakt bij de rechter tepel,  om via  de linkertepel verder te kruipen naar de navel. Daar was inmiddels bij beiden het nodige voorvocht in gedruppeld en dat moest er natuurlijk eerst zorgvuldig worden uitgelikt. Als twee kolibri’s likkend aan een bloemkelk, likten ze ziltig smakende nectar uit het  holletje tot er niets meer te halen viel. En vanaf de navel was het natuurlijk meer een heel klein eindje voor ze elk een heerlijk gezwollen sappige eikel voor hun neus, maar vooral voor hun lippen kregen. Alsof er een trompetter het startschot voor de aanval had gegeven doken ze op het lekkers af en omsloten met hun lippen dat ultiem stukje mannen vlees. Langzaam zuigend met hun tongen draaiend om dat kleine gaatje dat zich van verlangen al zo ver mogelijk opende, maar ondanks die bereidheid toch veel te klein bleef om er verder dan met het uiterste puntje van de tong in te komen… Het voordeel van dit absoluut “synchroon pijpen” was natuurlijk dat de een bij de ander subtiel kon aangeven wat hij lekker vond.  Het duurde dan ook niet zo lang of beiden voelden aan de  pik in hun mond, maar nog meer aan dat ding onder aan hun buik dat dit spel niet lang zonder gevolgen kon blijven. Het was Thijs die dat nog niet wilde en net zo abrupt als de laatste aanval begonnen was brak hij hem af. Hij draaide zich volledig om en toen hij zich op zijn zij draaide keek hij recht in de ogen van Erik. Even lagen ze zo van elkaar te genieten waarbij Thijs zijn armen om de nek van Erik sloeg alsof hij hem nooit meer los wilde laten.  “Erik mag ik je wat vragen?” “Je doet maar”. “Heb jij condooms onder handbereik?” “Wat denk je? ”Ik denk het wel.” “Jij mag nooit meer raden, maar wat wil je dan?” “Ik wil je vragen of jij mij wil neuken”.  “Bedoel je dat ik je moet ontmaagden?”  Hierop schoot Thijs even in de lach. “Nee jongen, ik heb waarschijnlijk al meer pikken in m’n reet gehad dan jij in je hele leven zult krijgen, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Ik wil je nu vragen om mij met al je passie en gevoel, een beurt te geven die ik mijn hele leven niet meer zal vergeten”. “Nou ik heb in m’n leven al vervelender vragen gekregen, dus maak je borst maar nat”.  “Ik wil niet op m’n borst maar in m’n reet geneukt worden, dus als je die nu een beetje nat maakt en jij doet een Durex om je knuppel, dan wordt ik niet ziek van een fatale druppel!”. Terwijl hij dit zei en Erik uit een laatje al een condoom en een flesje glijmiddel pakte, draaide Thijs zich zodanig dat hij, liggend op zijn zijn rug, de benen zodanig opgetrokken dat zijn voeten ongeveer naast zijn hoofd stonden, en Erik zo een perfect uitzicht had bood op zijn al een beetje openstaand sterretje, dat er duidelijk naar hunkerde om een stevige pik te ontvangen. Lang duurde het dan ook niet of Erik had zijn gereedschap geprepareerd met een mooi roze condoom, smeerde eerst nog wat glijmiddel op het sterretje daarbij wel even speels een vinger naar binnen duwend, die overigens nauwelijks weerstand kreeg, om er vervolgens de gezwollen eikel van zijn knoertharde pik tegen aan te drukken. Erik deed dit heel behoedzaam maar merkte al gauw dat dit anusoogje inderdaad al meer pikken had zien passeren. Maar al ging het soepel, Erik deed het heel langzaam en behoedzaam want hij wilde niet al te snel klaarkomen. Dit was immers niet alleen heel lekker, maar kennelijk had niet alleen Thijs er behoefte aan om dit moment onvergetelijk te maken. Want ook Erik had het gevoel dat dit wel eens veel meer dan  een one night stand zou kunnen worden. Waarom? Hij wist het het niet. Maar het voelde gewoon heel erg goed. Maar niet alleen voelde het goed het voelde natuurlijk vooral ook beregeil. Langzaam maar moeiteloos penetreerde hij Thijs tot hij met zijn bovenbenen strak tegen de stevige billen van Thijs kon leunen.  Net zo langzaam al hij er in gegaan was haalde hij zijn pik terug tot alleen de eikel nog in het gaatje zat. Toen drukte hij opnieuw, maar nu iets sneller zijn pik weer naar binnen om hem er in hetzelfde opgevoerde tempo weer uit te halen. Hij keek recht in de ogen van Thijs en het was duidelijk dat hij genoot van de behandeling  die hij onderging.  Maar hoe beheerst ze beiden ook waren ze waren natuurlijk ook bloedgeil en het was vooral Erik die zich niet meer in kon houden en van lieverlee het tempo opvoerde zodat de pik van Erik korte tijd later later meer weg had van de zuigerstang van een stoommachine.  Tot het uiterste probeerde hij zij ejaculatie tegen te houden maar uiteindelijk kon hij het niet meer houden en brullend als een leeuw spoot hij het condoom met een aantal krachtige stralen vol. Maar niet alleen Erik werd tot het uiterste gestimuleerd, ook Thijs kon, hoezeer hij het probeerde, de prostaatmassage die hij door de stotende tamp van Erik onderging niet langer weerstaan. Zonder dat hij zijn leuter ook maar aanraakte ontpofte deze op hetzelfde moment dat Erik het condoom volspoot.  Thijs spoot een hoeveelheid sperma zoals hij zelden produceerde ongecontroleerd de wijde wereld. Maar door de houding waarin hij nog altijd lag was die wijde wereld vooral zijn haren, zijn gezicht, en ja ook zijn borst . Zo had hij het eerdere advies van Erik toch netjes opgevolgd, hij had immers zijn borst keurig nat gemaakt.  Totaal uitgeput liet Erik zich naast Thijs op het bed vallen om zo rustig na te genieten, en vooral bij te komen van deze super vrijpartij. Ze wilden beide niets anders, maar: KLOP-KLOP-KLOP-KLOP-KLOP op de deur zorgde er voor dat er van dit plan weinig terecht kwam. Erik moest kennelijk aan de bak. Met een: “IK KOM”, kroop hij overeind, griste een handdoek van een stoel, sloeg die om z’n middel en liep de slaapkamer uit. Thijs  lachtte in z’n vuistje,  hij kon nog even lekker blijven liggen. Tot hij hoorde hoe Erik de deur opende en een hem zeer bekende stem hoorde vragen: “Is mijn bijrijder soms hier?”

• 13-12-19

  Het blijft verrassend 12

  Met nu nog 11 hoofdstukken te gaan, zijn we over de helft van deze story. Ik hoop dat ik jullie kan blijven boeien.   Nauwelijks hadden ze hun borden leeg of de telefoon rinkelde. Thijs aan de lijn om te melden dat Arjan het prima vond en dat hij met directe ingang vrij gemaakt kon worden op UBI, en waar hij zich maandag ochtend zou kunnen melden”.  “Om vijf uur hier in ons appartement”. “Vijf uur??!”” klonk het vol ongeloof aan de andere kant van de lijn. “Ja wat dacht jij? Half negen opstaan, eerst wassen en ontbijten dan om tien uur de deur uit en om elf uur de weg op?” “Nee dat niet natuurlijk maare, maar dan moet ik eens kijken hoe vroeg ik hier dan al weg moet, want zo vroeg rijdt er geen bus en met de scooter ben ik toch wel even onderweg”. “Ja dat snap ik en daarom heb ik een voorstel. Je komt zondagavond naar hier en blijf hier de rest van de week eten en slapen. Vrijdagavond of zaterdagmorgen ga je terug naar UBI en als je het dan nog niet zat bent plakken we er gewoon nog een week tegenaan”.  “Oh dat is geweldig ik ben zondag avond bij je en moet ik nog eten of drinken mee brengen?”  Nee gekkie dat hebben wij hier wel. Jij moet wel zorgen dat je voldoende verschoningen bij je hebt want ik wens geen benauwde puberale  luchtjes in mijn cabine! Elke dag douchen  en schoon ondergoed is verplicht”  “Oké echt gaaf dat dit zo kan, nou tot zondag en bedank ook je vriend want die zit ook een week met mij opgescheept” “Nou mijn vriend is mijn mannetje  en doet net als jij precies wat ik zeg!”  En dat had Marc nou niet moeten zeggen. Voor hij het wist griste Luc de telefoon uit z’n handen en liep er gauw een stuk mee weg. “Thijs, hier met Luc, je kunt zondag gerust hier naar toe komen, maar of je dan maandag gaat rijden weet ik niet. Na dit gesprek heb ik een stevig onderhoud met jouw mentor en of hij daarna binnen twee dagen hersteld is weet ik niet”. “Nou meneer ik ben het met u eens dat Marc en stevige beurt verdiend, maar doe me een plezier en laat hem wel heel”. Nou die beurt zal ik hem geven en of t’ie  nog heel is moet je zondag maar bekijken. Wat mij betreft ben je in elk geval welkom”.  “Fijn om te horen enne geniet van het onderhoud aan Marc!” ”Zal ik doen”.  Dat het hierna nog een tijdje vrij onrustig was op de bovenste etage van het gebouw hoeft geen betoog. Van een worstel partij op de vlakke vloer, werd een vlucht naar de slaapkamer om vervolgens geheel ontkleed te eindigen in het bubbelbad. En wat er daarna gebeurde, dat laat zich raden. Volkomen uitgeput maar wel heerlijk vermoeid kropen ze in elkaars armen onder het grote dekbed en sliepen een gat in de volgende dag.   Zondagavond ging de bel en stond Thijs, met en grote sporttas voor de deur. Marc liet hem binnen en wees hem gelijk de logeerkamer  waar hij zijn tas kwijt kon en waar hij de komende vijf nachten zou slapen. Na gezamenlijk nog een pilsje genomen te hebben stelde Marc voor om te gaan slapen. Morgenvroeg loopt om vijf uur de wekker af en dan is het gelijk aan de bak. Wassen, brood maken, en om half zes moeten we in de auto zitten anders zijn we te laat op de zaak. Maar we moeten wel zachtjes doen want deze pennenlikker, wijzend op Luc, hoeft pas om half zeven z’n nest uit en vanwege zijn  ochtendhumeur kan die maar beter blijven slapen En zo kon het gebeuren dat Thijs om vijf uur wakker werd gemaakt doordat Marc hem in z’n oor fluisterde dat het tijd was om op te staan. Loom rekte hij zich uit, sloeg het dekbed weg om, bedoeld of onbedoeld,  Marc uitzicht te geven op een joekel van een odol. Marc vond dat best een leuk plaatje om de dag mee te beginnen maar hield zich strikt aan het uitgangspunt:  “Een mentor houdt zijn handen thuis”. Maar hij had toch ook wel te doen met Thijs, dus fluisterde hij, wijzend op z’n odol: “Als je daar eerst wat aan wil doen dan kan dat nog wel effe hoor. Je mag als je wil ook gelijk onder de douche dat is makkelijke want dan hoef je geen rommel op te ruimen, maar je moet dan wel op je poten blijven staan. Kijk maar wat je doet. Ik maak voor deze keer nog wel je brood, hoeveel sneetjes wil je?”. “Doe maar tien”. “Tien?” vroeg Marc nog een keer ja het is toch alleen voor het ontbijt of moet het ook voor de lunch?” “Nee alleen ontbijt” zei Marc. Hij wist dat ze deze dag op de middag in de gelegenheid waren wat te kopen en vond tien boterhammen extra smeren wel genoeg. Thijs dook gelijk de douche in om daar tien minuten later met een rode kop en een niet helemaal slappe piemel uit te stappen.  Hij kleedde zich aan en schoof bij Marc aan de keuken tafel om gauw een bak koffie en alvast twee sneeën brood naar binnen te werken.  Precies om half zes zaten ze in de auto, om kwart voor zes op de zaak, op kantoor de papieren halen, naar de truck en iets voor zes drukte Marc op de startknop. Het avontuur kon beginnen. Thijs keek z’n ogen ogen uit, hij vond het prachtig. Waar mogelijk hielp hij bij het laden en lossen en Marc, genoot van het enthousiasme dat deze knaap uitstraalde en het gevoel voor het werk dat hij toonde. Echt elke dag was een feestje. Vrijdagmiddag waren ze bijtijds afgewerkt dus had Marc alle tijd om met Thijs de week eens goed te evalueren.  Het bleek dat voor Thijs het werk op zich geen enkel probleem was. Zelfs het vroege opstaan wende snel genoeg en had ook zeker z’n voordelen. Langzaam de zon zien opkomen rijdend door een Hollandse Polder was echt wel een feestje om te zien. Elke dag leek het alsof Thijs meer opbloeide en van de verlegen jongen die Marc nog maar een week geleden op UBI had ontmoet was feitelijk niets meer over. Maar waar Thijs wel steeds meer vraagtekens bij zette was de eenzaamheid.  Nu was hij nog samen met Marc, maar wanneer je als chauffeur echt wat wilde verdienen dan moest je in elk geval solo en liefst internationaal gaan rijden. Thijs vroeg zich af of hij dat wel aan zou kunnen.  Daarom besloten ze om er in elk geval nog een week aan te plakken om dat aspect van het werk, voor zover mogelijk, toch nog eens goed te bekijken. Maandag en dinsdag verliepen zoals verwacht en zonder complicaties. Maar de woensdag was anders. Toen Marc de papieren op ging halen bij de administratie kreeg hij te horen dat hij even moest wachten en dat hij om zeven uur eerst bij de directeur moest komen.  Nou dat had hij nog nooit meegemaakt dus hij was wel benieuwd. Toen de directeur iets voor zeven uur arriveerde riep hij Marc gelijk in z’n kantoor. Het bleek dat Marc die dag een kort ritje had naar een bedrijf waar hij nog nooit was geweest. De onderneming die dat adres bediende was failliet gegaan en nu moest de firma van Marc acuut inspringen om de klant niet in de problemen te laten komen. De vraag aan Marc was om eens te kijken of hij op dat bedrijf niet een ingang kon vinden om het transport voor langere tijd te gaan doen. “Zelf kan ik dat vandaag onmogelijk en je moet het ijzer smeden als het heet is. Jij bent de eerste ambassadeur van onze firma die daar komt, en de eerste klap is een daalder waard. Je zit ook lang genoeg in het vak om te weten wat voor ons een lucratieve deal is, kijk maar eens wat je er uit kunt slepen. En zo kon het gebeuren dat ze rond een uur of tien bij een bedrijf kwamen waar ze grondstoffen voor plastic af moesten leveren. Ze werden met open armen ontvangen want door de perikelen met het vorige transportbedrijf  waren ze bijna door hun grondstof heen. Nadat de truck leeg was parkeerde Marc hem in een hoekje op het terrein om het tweede deel van z’n missie te volbrengen. Maar dat betekende wel dat Thijs zich een poosje zelf moest vermaken. Nou het was heerlijk weer en er was op het terrein genoeg te zien dus Thijs was er van overtuigd dat hij zich niet zou vervelen. Met de afspraak dat Marc zou appen of bellen wanneer hij wat te melden had ging Marc richting kantoor en slenterde Thijs richting waterkant, een eind verderop. Het was een vrij groot bedrijf dat haar  grondstoffen niet alleen via de weg maar ook over het water aangevoerd kreeg. Aan de kade lagen twee schepen. Het eerste schip lag onder de hijskraan en werd gelost, het andere schip lag zo’n 100 meter verderop, te wachten om ook gelost te worden.  Thijs slenterde langs waterkant richting het tweede schip en moest toch wel glimlachen toen hij de naam van dat schip zag. ADONIS, stond in grote letters op de achter boeiïng .  Wat zou de achterliggende gedachte zijn geweest toen de schipper die naam op zijn schip zette? Vond hij het schip erg mooi? Vond hij dit van zichzelf?  Was het een oproep naar een eventuele partner?  Dichterbij gekomen wachtte Thijs een andere verbazing.  Toen hij langs de woning liep zag hij achter het raam, op de vensterbank een merkwaardige verzameling porselein staan.  Over een lengte van meer dan een meter stond op de vensterbank een serie spierwitte glanzende penissen. Allemaal volkomen identiek behalve dan wat betrof de grootte.  Van de kleinste van nauwelijks een paar centimeter werden ze telkens iets groter tot het grootste exemplaar in het midden, dat zeker 30 centimeter hoog in volle glorie met ontblote eikel fier rechtop stond. Staande op een stevige voet van twee prachtig gevormde kloten.  En net zoals het het rijtje geleidelijk was opgelopen tot 30 centimeter liep het ook weer af naar een exemplaar zoals dat op de Noordpool bij min 40 te verwachten is.  Ongemerkt was Thijs blijven staan om deze merkwaardige verzameling goed te bekijken maar toen hij zich  realiseerde dat hij niet voor een etalage maar voor het raam van een woning stond, liep hij gauw weer verder. Op het voorschip zag hij een man op een bolder zitten en druk bezig met een meertros. Langzaam liep Thijs over de  kade naar hem toe. Dichterbij gekomen zag Thijs dat de man bezig was om er een strop in te vlechten zodat de tros om een meerpaal gelegd kon worden. Wat Thijs ook opviel was dat deze hunk, want dat was het, best wel eens de Adonis kon zijn waar het schip naar genoemd was. Blonde kop, goed gespierd en alleen gekleed in in sportbroekje. Nee het was zeker geen straf om naar deze “man in aktie“ te kijken.  Toen Thijs nog enkele passen van hem vandaan was zei “Hunk” zonder van z’n werk op te kijken; “En wat vind je van mijn verzameling “. Oei, even voelde Thijs zich betrapt maar ja het was zoals het was en dus leek het hem maar het beste om heel eerlijk te antwoorden: “Heel bijzonder, maar wel leuk”. “En vind je ze ook lekker?”.  “Nou die daar staan lijken me wat koud,  maar met een originele kan ik me meestal wel vermaken”. “Meestal? En wanneer dan niet? “ “Als er gewerkt moet worden bijvoorbeeld”.  “Nou dat ziet er dan slecht voor me uit want ik ben hier met dat rot touw nog wel even bezig”. “Nou ik heb wel even tijd dus misschien kunnen we om te beginnen eens samen gaan werken” Wil je me echt komen helpen?” vroeg “ Hunk” met een verbaasd gezicht.  “Ja hoor als we mekaar helpen dan denk ik dat we gauw klaar zijn”.  “Ja dat geloof ik graag maar we gaan nu eerst aan het werk”. Nu pas begreep Thijs dat hij zich een klein beetje ongelukkig had uitgedrukt, maar aan de andere kant vond hij het prachtig dat “Hunk hier direct op inhaakte, Thijs mocht dat wel. Hij stapte aan boord en stelde zich netjes voor want als je moet samen werken dan moet je toch minstens weten met wie we van doen hebt. “Ik ben Thijs van der Lek” “en ik ben Erik Brouwers” stelde “Hunk” zich voor. Samen bogen ze zich over het touw en mede door de hulp van Thijs was deze “rot” klus toch in no-time geklaard. “Zo en nu eerst wat drinken ” zei Erik. “Ik neem tenminste aan dat je daar toch nog wel tijd voor heb?”.  “Ik denk het wel….”  Noem het toeval, noem het noodlot, precies op dat moment trilde de mobiel van Thijs. Marc meldde dat de gesprekken voorspoedig verliepen en dat ze vrijwel zeker tot zaken zouden komen, maar dat er nu een directeur bij moest komen en die moest eerst opgetrommeld worden en dus kon het nog even duren voor deze zou kunnen aanschuiven. “Dus ik vind het rot voor jou maar je zult je nog even zelf moeten vermaken”. “Nou heb over mij maar geen zorg, ik vermaak me wel. Succes met de zaken en app of bel maar als de zaak is afgerond”. En zo hadden de heren alle tijd om rustig een bakkie te doen. Thijs volgde Erik naar de woning en werd gelijk geconfronteerd met een ijzeren wet, nog uit de tijd van de houten schepen: “SCHOENEN UIT!” zodra je de woning binnen stapt. Terwijl Thijs nog bezig was met z’n sneakers los te veteren vroeg Erik wat hij wilde drinken. “Doe maar een cola”zei Thijs terwijl hij binnen stapte. Binnen keek hij eens rond en viel van de ene verbazing in de andere. Allereerst verbaasde hij zich over de grootte van de woning. Van buiten leek het veel kleiner en zou je denken en zelfs dat je niet eens rechtop zou kunnen staan. Maar hij stond gewoon in een hele leuke ruime woning met alles er op en er aan. En dat laatste was de tweede verbazing. Overal aan de want hing kunst en overal stond kunst. En niet zomaar kunst nee de hele woning ademde zoals ook de eerder genoemde vensterbank, homo-erotisch kunst. Schilderijen, beelden, voorwerpen, het was werkelijk verbluffend omdat het allemaal toch zo verfijnd was dat het nergens naar platte porno neigde. In een hoek stond zelfs een replica van de David van Michelangelo.  Wat Thijs ook opviel, over de stoelen en ook op de bank lagen allemaal  handdoeken.  En terwijl Erik voor beiden een glas cola inschonk  zag hij hoe Thijs alles rustig in zich opnam. “Waar wil je zitten op de bank of hier aan de eettafel?””Nou eh de bank lijkt me wel lekker maar die ligt vol met handdoeken…”  “Nou zo lang je je broek aanhoud mag je die wel op zij schuiven, maar om je de waarheid te zeggen loop ik hier vrijwel uitsluitend in m’n blootje, en de meeste gasten die ik hier ontvang sluiten zich daar graag bij aan en dan is zo’n handdoek wel zo hygiënisch.” “Oh maar waarom doe je dan nu je broek ook niet uit? “ “Omdat ik niet weet of jij daar van gediend bent” antwoordde Erik in alle eerlijkheid.  “Nou je hoef je voor mij niet in te houden en ik vind het hier warm genoeg om met plezier ook het een en ander uit te trekken”.

• 11-12-19

  Het blijft verrassend 11

  Best wel een beetje nieuwsgierig draaide Marc de andere dag zijn wagen het erf bij UBI op. Even leek alles uitgestorven maar toen hij zich uit z’n cabine liet zakken zag hij dat er vanuit  een openstaande schuurdeur een jongeman naar hem toe kwam lopen, zoals gebruikelijk in UBI uniform, blauwe overall, zonnebril, petje. Marc liep met uitgestoken hand op hem af en toen deze aarzelend werd beantwoord met een eveneens uitgestoken hand stelde hij zich voor met: “ Marc, en jij bent Thijs, neem ik aan?” “Eh, ja, ja, heeft Arjan u gebeld?”  “Ja inderdaad, en hij vertelde dat jij mij vandaag zou helpen”.  “Oh en heeft hij nog meer verteld?” Ondanks de zonnebril meende Marc iets van opluchting op het eerder zo bedrukte gezicht van Thijs te zien, maar toen Marc  hem heel eerlijk vertelde dat Arjan verder niets verteld had, was er van die opluchting ineens niets meer over.  Maar de middag was nog lang dus er kon nog van alles gebeuren, maar eerst moest er gelost worden. En dat ging vlot. Want waar Thijs in de omgang met mensen wellicht wat verlegen was, in de omgang met het werk was hij dat zeker niet. In no-time stond alle lading op de plaats waar deze hoorde en gelukkig merkte Marc wel dat terwijl ze zo samen aan het werk waren Thijs wat meer ontspannen raakte. Maar ja er moest nog meer gebeuren dan alleen maar lossen en Marc bedacht dat waar hij anders na gedane arbeid  met Arjan nog altijd een drinkpauze inlaste hij dit nu wel eens aan Thijs kon voorstellen.  Die greep dat voorstel met beide handen aan en nodigde Marc uit om in zijn unit even wat te drinken. Dit was ook voor Marc een nieuwe ervaring want hij had tussen de bomen wel gezien dat daar een soort woonunits stonden, hij was er nog nooit in geweest. Samen met Thijs liep hij een stuk de boomgaard in en bij het tweede blok van vier portacabines viste Thijs een sleutel uit z’n zak een opende een deur. Binnen bleek het toch verrassend ruim en doelmatig ingericht. Met een woonkamer met keukenhoek, slaapkamer,  badkamer en berghok.  Thijs deed z’n pet en zonnebril af en schonk voor beiden een groot glas cola in waarmee ze zich ieder in een hoek van de comfortabele bank nestelden. Het viel Marc op dat er zich in de hoek van de woonkamer nog een deur bevond. Het leek een soort achterdeur, maar deze portacabine stond niet vrij maar vormde met drie anderen een unit. Marc vroeg aan Thijs of dit soms een blinde deur was maar dat bleek niet het geval. Het was een deur naar de naastgelegen wooncabine die vanuit beide  kanten op slot gedraaid kon worden. Als de bewoner er geen behoefte aan had kon hij deze gewoon op slot draaien en kwam er niemand zijn woning in. Maar wanneer hij en de buurman er geen bezwaar tegen hadden, dan konden ze gemakkelijk bij elkaar binnen lopen. “In de slaapkamer zit ook zo’n  deur dus ik kan bij mijn twee buren zo binnendoorlopen.  Ik vind dat wel fijn maar de jongen achter de slaapkamer is hier pas en heeft zijn deur nog op slot, maar deze hier is open en wordt regelmatig gebruikt. Meestal kookt er één voor twee personen. Dat is gemakkelijker, voordeliger en gezelliger”.  En van het een kwam het ander, Thijs praatte honderduit over het leven en vooral het werken op UBI, hoe fijn dat was,  en zelfs toen Marc fijntjes informeerden of hij met z’n buurman alleen maar samen deed eten, bekende Thijs dat ze meestal op bed van het toetje genoten….. Ja er bleek een tijd lang voldoende gesprekstof. Maar toen viel er toch een stilte en Marc merkte dat Thijs weer steeds verlegener en stiller werd, het hoofd dat een tijdje fier recht op de schouders had gestaan zakte daar van lieverlede weer tussen met de ogen naar de grond gericht. Marc kreeg echt met Thijs van doen en vreesde dat het echte doel van zijn bezoek niet gehaald zou worden. Hij besloot het over een ander boeg te gooien en vertelde Thijs dat hij het gevoel had dat er Thijs met een probleem zat  dat hij niet durfde uitspreken.  In dat geval moest Thijs beseffen dat Marc precies wist wat UBI was, wie daar woonden en werkten en dat alles dat hij hoorde en zag  bij hem volkomen veilig en vertrouwd was. Even keek Thijs, Marc recht in de ogen, keek toen weer naar de grond, maar begon wel te praten. Weet je Marc, de meest jongens de hier wonen hebben een boerenachtergrond. Voor hen is er niets mooiers dan werken in de natuur,  zoals hier op de boerderij en in een boomgaard. Maar mijn achtergrond is heel anders en hoe blij en dankbaar ik ben met de kans en de mogelijkheden die ik hier krijg, als ik er aan denk op deze wijze de rest van mijn leven te moeten slijten voel ik me heel ongelukkig.  Ik heb dit met Arjan besproken en die zegt dat hij mij kan begrijpen, dat hij me wil steunen en helpen,  maar alleen wanneer ik zelf actie onderneem en stappen zet. Hij vindt dat ik nu maar eens een keer zelf het initiatief moet nemen en niet moet doen wat anderen bedacht hebben.  En ja ik ben het daar wel een beetje mee eens maar het is zo verdomd moeilijk. Even keek hij op en Marc zag een dikke traan in beide ogen. Oh wat had hij dit brokkie wanhoop graag in z’n armen gesloten, maar hij besefte dat dit nu geen goed idee was. Rustig afwachten en laten komen wat er komt. “Weet je Marc, telkens wanneer jij hier met je truck van het erf af rijdt dan denk ik; Oh wat zou ik graag met hem mee gaan de wijde wereld in”. “En waarom zou dat niet kunnen? “ vroeg Marc. “Omdat ik niet zeker weet of ik er echt wel geschikt voor ben en ik absoluut niet wil mislukken”.  “En dan blijf je maar liever hier veilig op je krent zitten?’ “Ja misschien wel”zei Thijs meer tegen zichzelf als tegen Marc. “ En je hebt nooit eens nagedacht over een plan hoe je er achter zou kunnen komen of er een truckchauffeur in jou huist?” Als door een wesp gestoken veerde Thijs overeind en keek Marc aan met een stel ogen zoals  deze Thijs nog niet eerder had zien kijken. “Natuurlijk wel! Wat dacht je!”.  “Nou”zei Marc, “als je me nou eens vertelt wat je gedachten zijn, dan kunnen we toch samen kijken of het uitvoerbaar is? Wat had je bedacht?”  “Nou ik dacht.. ik dacht,  als ik nou eens een week met jou mee mocht, zodat ik wat meer inzicht krijg in het werk, ik dacht dat ik dan misschien wel zou weten of het wat voor mij is”.  “Nou en waarom zou dat niet kunnen? “  vroeg Marc oprecht verbaasd dat het hele probleem in een handomdraai opgelost zou kunnen worden. “Jongen we spreken zo af…” nog juist op tijd bedacht Marc dat Thijs niet geholpen was met een pasklare oplossing. Thijs moest dit zelf regelen. Het enige dat Marc moest doen was toezeggen dat Thijs een week of mogelijk nog wat langer met hem mee op pad mocht, maar alles er omheen moest hij zelf regelen. En het met die boodschap moest Thijs het doen. Maar voor dit moment was dat al heel veel meer dan waarop Thijs gehoopt had. En het vooruitzicht dat zijn grote wens in vervulling zou kunnen gaan leek hem ineens vleugels te geven. “Ik ga vanavond nog met Arjan praten, en mag ik je 06 dat ik je kan bellen, want dan kan het misschien maandag al, en..  Oh misschien ben ik wat te enthousiast maar vind je het goed dat we elkaar spreken als ik er met Arjan uit ben”. “Natuurlijk, en wat mij betreft kom je maandag al, maar geef me nu eerst nog maar eens een cola want ik sta droog!”  “O sorry, ja, stom van me dat ik daar niet op gelet heb”.  “Thijs wanneer je bij mij komt moet je er rekening mee houden dat dit geen vakantie tripje is. En ik ben geen slappe leermeester, dus je zult regelmatig te horen krijgen wat me niet aanstaat. En daar begin ik nu mee al mee. Stop met dat eeuwige ge-SORRY. Wanneer je iets echt verkloot is het goed dat je dat erkent en sorry zegt of excuus aanbiedt. Maar verder ben je een bijna volwassen vent die dingen op zijn eigen manier doet en daar hoef jij je voor niemand voor te verontschuldigen. Begrijp je dat?”.  “Ja dat wel, en ik zal het proberen, maar sorry als ik me toch nog een keer vergis”. “En weer dat sorry, terwijl ik om cola gevraagd heb!”.  Toch ietwat beschaamd liep Thijs naar de koelkast, pakte de fles en schonk de beide glazen nog een keer vol. Maar met het vooruitzicht dat hij een kans kreeg om letterlijk zijn horizon te verbreden, was het toch wel een andere Thijs die vervolgens weer op de bank neer streek. Ja en Marc zou Marc niet zijn wanneer hij geen oog zou hebben voor het feit dat er hier een jonge frisse gozer rond hem huppelde, die waarschijnlijk ook een voorkeur had voor paaldieren, want waarom woonde hij anders bij UBI? Maar het verantwoordelijkheidsgevoel van Marc was groot genoeg om te weten dat de verhouding tussen hem en Thijs absoluut zuiver moest blijven en dat daarbinnen dus, zeker voorlopig, geen ruimte was voor geflikflooi.  Nadat Marc een flinke teug cola naar binnen had gewerkt vroeg hij Thijs op de man of ook hij van mening was dat ze hoe dan ook nooit verder zouden gaan dan een strikt collegiale houding. Thijs was het daar wel mee eens en hij vertelde dat dit op UBI ook het uitgangspunt was. Wie in overall loopt mag er op rekenen dat hij niet wordt lastig gevallen, ook al zouden beiden dat zeker in sommige gevallen, best graag willen.  ”En” vroeg Marc, “daar houdt iedereen zich strikt aan?” Met een rode blos op de wangen moest Thijs bekennen dat dit niet altijd lukte, maar daar wordt niet over gepraat, van “niet lullen maar poetsen “ maken we dan “ nu even de lullen poetsen. “Maar” ging Thijs verder, “ik vind het fijn dat je hier zo duidelijk over bent want om je de waarheid te zeggen, ik zou je wel willen zoenen dat ik mee mag en.. jij hebt geen overall aan dus…”   “Dus wat?” vroeg Marc onnozel. “Als je straks weggaat krijg je van mij een dikke knuffel, of je het leuk vindt of niet!”. Waarop Marc zijn glas in één teug leegdronk en opstond met de woorden, “Hoogste tijd om te vertrekken” Dit was voor Thijs het signaal om hetzelfde te doen en vervolgens Marc in een stevige hug vast te pakken. Gevolgd door twee stevige zoenen op z’n wang. Samen liepen ze naar buiten waarbij Marc, Thijs een kaartje gaf met zijn 06 en adresgegevens er op . Terwijl ze langs de wagen op liepen viel het Marc op dat Thijs en passant even een borgpen die niet helemaal goed zat in orde maakte. “Kijk” zei Marc “daarmee bewijs je nu dat je uit het goede chauffeurshout gesneden bent. Altijd kijken, en zo nodig, direct handelen”met een stevige handdruk, ze stonden immers midden op het erf, namen ze afscheid, waarbij Thijs beloofde zo gauw mogelijk te bellen.  Toen Luc thuiskwam, om aan een vrij weekend te beginnen, was Marc al een tijdje thuis. Het avondprakkie  was inmiddels zover dat hij alleen nog maar gaar hoefde te worden dus vroeg hij Luc gelijk om even aan te schuiven en bij te praten. En lurkend aan een pilsje, vertelde Marc van zijn kennismaking met Thijs.  Marc schatte in dat dit zou betekenen dat ze minstens een week maar mogelijk nog iets langer, op de weekdagen een logé zouden krijgen. En is het een lekker ding? ”  vroeg Luc met een grijns. “Meer dan dat, maar je snapt natuurlijk wel dat wij het ons niet kunnen permitteren om verder te gaan dan het bieden van een gezellig logeeradres en voor mij komt daar nog bij dat ik hem een zo realistisch beeld van het werk van een truckchauffeur moet bijbrengen”.  “En waar denk je dan te beginnen?”vroeg Luc onnozel.”Zeker met een stop op een P-plaats om te laten zien hoe spannend het werk is?”. “Hoor ik hier een jaloers ventje dat het niet kan verkroppen dat z’n mannetje af en toe een verzetje heeft? Maar nu even serieus, ik verwacht dat Thijs vanavond nog zal bellen en mag ik hem dan aanbieden om zijn stagedagen vanuit hier te vertrekken? ”  Ja hoor en dan zal ik wel zorgen dat deze iedere dag afgepeigerde kerel, voldoende energie op kan doen om er de volgende dag weer tegenaan te kunnen.”  “Pas jij maar op, maar nu gaan we eerst maar eens energie halen uit de exquise maaltijd  die ik ook voor dit jaloerse nest heb bereid”.

• 11-12-19

  Het blijft verrassend 10

  Het weekend was heel relaxt en de maandag daarop zat Marc weer fluitend achter het stuur. Vandaag had hij een makkie. Naar Groningen, daar lossen en op dezelfde plek laden voor Schiphol. Daar zou hij om 4 uur moeten zijn en daarna naar huis.  Het lossen en laden in Groningen liep op rolletjes  en zo kon het gebeuren dat hij tijd genoeg had om onderweg rustig een uurtje pauze te nemen. In plaats van helemaal over de  A28 te rijden, besloot hij de afslag 28 bij  Ruinen te nemen en via de N 375 richting Meppel te gaan. Immers ter hoogte van Echten wist hij een mooie P-plaats waar hij in ieder geval van de natuur en misschien nog wel van iets meer kon genieten. Want laten we eerlijk zijn, wanneer je een aantal uren lekker in de comfortabele bestuurdersstoel heb gezeten, gaat het toch wel een beetje broeien. En wat kun je dan beter doen dan de boel eventjes lekker te luchten. Aangekomen bij de P-plaats zag hij een paar personen auto’s staan, dus er was in elk geval leven in de brouwerij. Hij sloot de cabine af en slenterde rustig door het veldje naar de bosschages een eindje verderop. Ineens kwam er een man van een jaar of veertig uit het bosje gelopen en kwam over het smalle paadje haastig richting Mark gelopen. Het was haast onvermijdelijk dat ze elkaar bij het passeren in de ogen zouden kijken, maar met zijn hoofd naar de grond passeerde hij Mark. Deze moest toch wel glimlachen. Alsof niet overduidelijk was waarvoor hij naar deze plek was gekomen maar ja “ Sperma er uit, schaamte er in” zullen we maar zeggen. Inmiddels was Mark bij de eerste struiken aangekomen en zag dat hij werd opgewacht door wat duidelijk een sportschool adept was, die hem van kop tot teen en van teen tot kruis taxeerde. Kennelijk beviel de bulge in Mark z’n jeans hem wel want langzaam kwam het puntje van z’n tong iets naar buiten en maakte een rondje langs zijn lippen. Gekleed in een mouwloos hemdje waar een stel stevige armen uitstaken en een sportbroek van dermate dun en soepel materiaal dat duidelijk was dat deze broek niet alleen een stel stevige benen maar ook een behoorlijke genotsknots met toebehoren bedekte. Marc vond alles wat hij zag helemaal niet verkeerd, en zeker ook door het loom-geile gevoel waarmee hij hier rondwandelde, vroeg hij “Sporty”zoals hij deze bonk spieren in z’n gedachte noemde of het beviel wat hij zag. “Best wel” was het korte antwoord en met een kort hoofdknikje draaide hij zich om en liep wat verder. Marc volgde hem over  kronkelpaadjes tussen de struiken. Toen ze op een open plekje, maar wel omzoomd door struiken kwamen stopte Sporty plotseling, en draaide zich om. Dit ging zo plotseling dat Marc nog net niet tegen hem opbotste, maar daardoor wel vlak voor hem stond. Er was daar wel volop gras, maar over zijn bedoelingen liet Sporty geen gras groeien. “Ik wil je pijpen en je zaad slikken” zei hij. Hij pakte Marc bij z’n bovenarmen draaide hem een kwartslag zodat hij met z’n rug tegen een boom stond, zakte door z’n knieën en begon de riem en de jeans van Marc, waar hij nu met zijn neus recht voor zat los te maken. Eén stevige ruk en Marc stond in z’n boxer met de jeans op z’n enkels. Sporty drukte zijn neus in Marc z’n kruis en snoof de geur van mannelijkheid diep in z’n longen. Marc was wel wat verbaasd over deze even doortastende als ongevraagde aktie, maar hij was gewoon te lui en te geil om ook maar iets te zeggen, laat staan te protesteren. Het duurde dan ook maar enkele tellen of de boxer van Marc lag op z’n jeans en Marc z’n inmiddels niet meer zo slappe pik werd eventjes letterlijk blootgesteld aan de verfrissende buitenlucht maar minstens zoveel aan de taxerende ogen van Sporty. Het uiterlijk viel wel in de “smaak”, maar Sporty wilde de echte smaak wel even controleren. Heel rustig maar wel resoluut, omsloot hij met zijn volle lippen de eikel en proefde de smaak van man, op z’n tong. Dit beviel hem dermate dat hij wat verder naar voren schoof en nu met zijn mond meer dan de halve pik van Marc te omsluiten. Marc ondertussen kon alleen nog maar met gesloten ogen genieten van wat hem overkwam en leunde tegen de stam waar Sporty hem tegenaan had gezet. Sporty begon, als was het een lolly, door zijn hoofd heen en weer te bewegen langs dit snoepgoed om dit voor te bereiden op het echte werk. Het zuigen aan de eikel, het spelen met de tong rond het pisgaatje, ja zelfs even proberen om daar met het puntje van de tong in binnen te dringen, dit zorgde er voor dat deze stamper knoerthard en dus klaar voor het echte werk was. Want Sporty was helemaal weg van Deep Troat. Hij kende geen groter genot dan het gevoel van een pulserende pik die een aantal krachtige stralen rechtstreeks in zijn keelgat pompte. En terwijl Marc zwaar leunend tegen de boomstam genoot van wat hem overkwam, maakte Sporty zich op om de toch best wel forse pik van Marc volledig in zijn mond te nemen. Dat de glimmende eikel daarbij een eindje is z’n keelgat zou komen, maakte de pret voor Sporty alleen maar groter. Terwijl hij met twee handen  Marc z’n billen stevig vasthield, drukte Sporty z’n hoofd steeds verder naar voren tot hij met zijn neus tegen het schaambeen van Marc zat. Heel even kreeg hij het gevoel te moeten kokhalzen, maar ervaren als hij was, kon hij dat gemakkelijk onderdrukken en even later begon hij, ademend door z’n neus met korte hoofdbewegingen Marc te neuken. En hoewel Marc toch echt wel wat gewend was, kon hij niet anders dan vaststellen dat hij dit nog nooit had meegemaakt. Daarom besefte Marc heel goed dat hij in ieder geval twee dingen moest doen: Op z’n benen blijven staan maar vooral; genieten van deze unieke  behandeling!  Het lukte allebei heel goed maar helaas was het te lekker, en de geilheid van Marc te groot om het heel lang vol te houden. “Ik wil je pijpen en je zaad slikken”  deze mededeling klonk nog na in de oren van Marc dus leek het hem niet nodig om, wat hij anders wel altijd deed, te waarschuwen dat hij spoedig klaar zou komen. Nu wilde hij niet anders dan met gesloten ogen genieten van het moment, dat hij zo lang mogelijk probeerde uit te stellen. Maar het onvermijdelijke gebeurde toch. Marc voelde dat z’n al stevig gezwollen pik nog dikker werd en bijna werd afgeklemd door de strot van Sporty, maar toen Sporty die dit natuurlijk ook voelde, ook nog eens met zijn hand de zaadballen van Marc masseerde was er geen houden meer aan. Met een aantal krachtige stralen spoot Marc zijn sperma rechtreeks in de keel van Sporty, die dit alles kennelijk moeiteloos tot zich nam.  Rustig doorademend door zijn neus liet hij de inmiddels toch wat verslapte pik een klein stukje uit zijn mond glijden, om daarna nog een even op die heerlijke eikel te sabbelen en de laatste druppeltjes pap uit het pisgaatje te melken. Maar ook hier kwam een eind aan en toen er niet meer te halen was, trok hij z’n hoofd terug, likte eens langs zijn lippen, kwam overeind, draaide zich van Marc af en liep verder het bos in. Marc bleef nog even uitgeteld tegen ‘zijn” boom hangen, maar toen hij Sporty in het bos zag verdwijnen moest hij toch wel even z’n hoofd schudden. Ja, dat anonimiteit een kenmerk van dit soort plaatsen is weet een ieder die er wel eens komt. Maar zo heftig en anoniem als deze keer, was ook voor Marc weer een nieuwe ervaring. Inmiddels helemaal bijgekomen van de vermoeienissen maar met een fantastisch lekker gevoel in zijn lendenen, fatsoeneerde Marc zijn kleding trok zijn boxer en jeans weer omhoog en liep rustig terug naar de P-plaats om zijn rit te vervolgen.  Die rit verliep verder voorspoedig, op Schiphol werd hij stipt om 4 uur van zijn lading verlost, dat wil zeggen de lading in zijn wagen, en zo kon het gebeuren dat hij een keer lekker vroeg thuis was. Waar even later ook Luc arriveerde en hij onder het genot van een koel biertje uitgebreid verslag deed van wat hen tijdens de lunchpauze was overkomen. Over en weer konden ze echt genieten van verhalen over ervaringen die ze los van elkaar opdeden. Maar het leek wel of het dit keer anders was. Terwijl Marc uitgebreid vertelde welke bijzondere ervaring hij had opgedaan, keek Luc hem met een blik van steeds meer onbegrip aan. Ineens zag Marc dat ook en onderbrak z’n verhaal met de vraag:  “Is er iets?” “Ja, ik begrijp er helemaal niets van!”  en terwijl Luc opstond en z’n broek losmaakte en samen met z’n Calvin Klein op z’n enkels liet zakken draaide hij zich naar Marc met de opmerking: “Kun je eens voordoen hoe dat ging?.  Nou dat kon Marc wel en waar ’s middags het feest voor Marc direct afgelopen was nadat hij had gespoten, was het klaarkomen van Luc  nu het begin van een avondje hartstochtelijke maar vooral liefdevolle  seks. Van eten koken kwam weer eens helemaal niets, maar in de loop van de avond  onderbraken ze hun spel eventjes voor een paar stevige uitsmijters. Want na zoveel verlies van eiwit, moet dat natuurlijk wel aangevuld worden. Immers je weet nooit hoezeer de potentie de volgende dag op de proef wordt gesteld.  Achteraf viel dat reuze mee en niet alleen de volgende dag, ook de weken er na gebeurde er weinig opmerkelijks.  Tot de week waarin Marc op vrijdag zijn maandelijkse levering aan de hoeve van Arjan, de Stichting UBI zou doen.  Dit was inmiddels een vast patroon geworden en Marc vond het telkens weer een heel fijne afsluiting van de werkweek/maand. Met Arjan kon hij heel fijn praten, zodanig dat hij ook al een keer te gast was geweest bij Luc en Marc thuis. Ook dat klikte heel goed.  Ondanks of wellicht wel juist omdat seks in deze vriendschappelijke relatie  voor geen van drieën een rol leek te spelen. Het was goed zoals het was en daar bleef het bij. Op donderdagmorgen belde Arjan met de vraag of Marc vrijdag weer alle tijd had?  Dat was inderdaad het geval. Maar toen vertelde Arjan dat hij vrijdag niet op de hoeve zou zijn, maar de bestelling wel gewoon afgeleverd moest worden. Ene Thijs zou Marc helpen met het lossen, maar het belangrijkste was dat Marc, Thijs zo ver zou krijgen dat hij Marc een hele persoonlijke vraag zou durven stellen. “Marc,” zei Arjan, “de vraag stelt echt niets voor dus daar hoef je je niet druk om te maken, maar voor Thijs is deze opdracht te vergelijken met het beklimmen van de Mount Everest.  Dat jong heeft zoveel in zich, maar het komt er niet uit. Hij is te zeer en te lang gekleineerd en belazerd dat op een normale manier voor zichzelf opkomen  er vakkundig  is uitgeramd!  Geef hem de ruimte, en help hem om z’n vraag aan jou te stellen, de rest komt dan vanzelf, schat ik zo in”. En met deze wat cryptische beschrijving kon Marc het doen.

• 10-12-19 - bootwanker

  Een onverwachte ontmoeting

  Op al die datingsites kom je van alles tegen en meestal zijn het nepprofielen of draait het uit op niks. Je chat een poosje en al snel blijkt het dan op niks uit te lopen en soms chat je een hele poos, zelfs weken lang, en dan komt er ook niks van terecht. Maar zo langzamerhand ben ik daar aan gewend. Het zijn ook wel gezellige en af en toe geile praatjes en als het wel tot iets leidt is dat meegenomen. Maar dat je nou zomaar op straat wat ontmoet is wel heel bijzonder. Mijn man Frank en ik liepen laatst bij ons door het dorp en ik zag al wel een man naar ons kijken. Een grote stevige man, bruine ogen en donker haar. Spijkerbroek en Nike sneakers. Gewoon een lekker goed uitziende man van een jaar of 40. Maar ja, je kijkt even terug en loopt verder.  Op een gegeven moment zie ik in de weerspiegeling van een winkelruit dat hij achter ons aan loopt. Toeval, denk ik. Maar als we bij de auto komen en willen instappen komt hij ineens op ons af. Ja, hij had ons al wel vaker samen gezien… en dan begint het gestotter en krijgt hij wat rode vlekken in z’n gezicht. We wachten rustig af wat er gaat komen, maar hebben al wel een beetje een voorgevoel. Ja, hij vindt het allemaal heel griezelig en durft eigenlijk niet, maar heeft na lang aarzelen toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Na, nog wat meer gestotter en nog meer rode vlekken komt het hoge woord er uit. Of wij een homostel zijn en of we wel eens met andere mannen daten. Zo, dat sloeg in als een bom. Op datingsites vragen en zeggen ze van alles, maar zo op straat een wildvreemd stel aanspreken en vragen of ze een date willen hadden we nog niet kunnen voorzien. We keken elkaar eens aan en ik zeg dat dit wel een onverwachte vraag is. Maar na even nadenken zeg ik dat we inderdaad een homostel zijn en af en toe ook wel eens daten met andere mannen. Ik kijk Frank aan en we zeggen allebei tegelijkertijd dat het ons best wat lijkt. Hij ziet er echt goed en lekker uit. Het overvalt ons wel wat en na wat aarzelingen en onwennig elkaar aan te kijken vraag ik hem of hij dan maar gelijk mee wil naar huis. Het is maar een klein eindje, maar onderweg vertelt hij dat hij Wim heet en ook in het dorp woont en dan zo wat rondkijkt of hij toevallig een leuke date voorbij ziet komen. Nee, datingsites zijn niet zijn ding, maar omdat hij nooit wat tegenkwam was hij er bijna aan begonnen. Totdat hij ons zag. Ik zag al wel zijn glimmende ogen en heel voorzichtig zat hij in de auto al een beetje ons te strelen. In de auto niks niet verlegen en ook geen rode vlekken meer in het gezicht. Bij ons thuis gekomen vraag ik nog of hij eerst wat wil drinken, maar hij begint al direct met tongzoenen bij Frank en grijpt tegelijkertijd mij in het kruis en wrijft lekker over mijn ballen en pik. Aangezien wij nogal van frisse en schone mannen houden vraag ik of we even samen onder de douche zullen gaan. Hij had zich thuis al wel gedoucht maar wilde best nog even samen met ons onder de douche. Toen hij zich uitkleedde zag ik een heerlijke man te voorschijn komen met een geschoren zak en pik. En wat voor een. Een laaghangende zak met dikke ballen en een flinke pik. En die was nog niet eens op volle sterkte. En dat geile kontje mocht er ook wezen. Lekker stevig en rond. Ik pakte hem lekker bij z’n pik beet en trok hem mee naar de douche. Frank had hem al op temperatuur gebracht en zo stonden we met z’n drieën onder de warme straal. Frank en ik sopten hem lekker in met veel zeep en lieten onze handen overal over zijn lijf gaan. Natuurlijk kregen de ballen, pik en het kontje de meeste aandacht. Al even de eikel bloot en na het afspoelen een likje erover. Nou, nou dat gaat nog wat worden, dacht ik. Bij elke lik voelde ik de eikel groeien en de pik verder omhoog komen. De eerste druppel geil verscheen al en ik likte die lekker af. Frank zat inmiddels zijn kontje uit te testen. Flink inzepen, uitspoelen en al vast het kontje voor bewerken met de tong. Ik hoorde heftig gekreun van boven me komen. Ondertussen zat Wim al met zijn handen overal ons te strelen en als hij de kans kreeg onze pikken en zakken te masseren. Afdrogen maar en richting bed. Daar lagen we dan met een wildvreemde dorpsgenoot op bed. Het begon met heftig tongzoenen alle drie tegelijkertijd. De tongen gingen van de ene mond naar de andere en het was een grote tongenuitwisseling in de drie monden. Daarna begon Frank langzaam met zijn tong via de linkertepel af te zakken en ik via de rechtertepel. We kwamen tegelijkertijd beneden aan. Frank begon de ballen te likken en ik begon voorzichtig aan de eikel. Langzaam met mijn tong over het pisgaatje. Ik proefde al het voorvocht naar buiten komen. Ondertussen voelde ik ook de eikel en de pik op volle sterkte komen. Een flink formaat, dat ik amper aan helemaal naar binnen kreeg. Frank was inmiddels met zijn kontje boven Wim gaan hangen ten teken dat daar flink gelikt moest gaan worden. Aan het kreunen van Frank te horen ging dat prima. En aan het kreunen van Wim te horen was mijn zuig en likwerk ook lekker geil. Wim duwde zijn pik steeds verder mijn mond in en het kwijl liep erbij langs. Ik kan nogal wat hebben, maar deze pik was wel erg groot. Even wisselen en mijn kontje kreeg een flinke likbeurt en Frank ging de ballen en pik van Wim bewerken. Na elkaar flink te hebben opgegeild en onze pikken op volle sterkte waren en de kontjes lekker open gelikt waren ging ik op mijn rug liggen en deed Frank wat glijmiddel op mijn kontje en de pik van Frank. Langzaam gleed de pik naar binnen. Mijn benen op de schouders van Wim en langzaam ging de pik steeds verder naar binnen en begon Wim mij rustig te neuken. Ondertussen schoof Frank zijn pik bij Wim in de mond en begon hem in de mond te neuken. Ik voelde de pik van Wim in mijn kontje kloppen. Maar ik wilde nog niet dat hij klaarkwam.  Voor mij is het geilste onderdeel van een date altijd om toe te kijken hoe Frank lekker genomen wordt doggystyle. Ik wordt daar enorm geil van als ik zie hoe Frank zijn strakke kontje in bezit genomen wordt door een andere man. Ik kijk dan toe hoe die pik er lekker langzaam in gaat en die andere man geniet van dat strakke kontje en Frank geil zijn kontje mee beweegt. Dus Frank wist dat al en ging al lekker in de houding zitten en ik schoof Wim zijn kant op. Smeerde langzaam Frank zijn kontje in met glijmiddel en vingerde dat kontje even en liet de glijmiddel zijn werk doen zodat het kontje lekker openstond voor Wim. Die keek mij aan en ik moedigde hem aan om lekker te genieten van dat geile strakke kontje van Wim en dat ik zou toekijken hoe ze van elkaar genoten. Wim schoof voorzichtig zijn eikel wat in en uit Frank zijn kontje om daarna zijn hele pik lekker erin te laten glijden. Langzaam tempo eerst en ik keek toe en zag hoe heerlijk ze beiden van elkaar genoten. Voor mij was dit een feest om te zien en mijn pik lekte enorme druppels geil. Op den duur gleed ik even met mijn pik door Wim zijn bilspleet en bewoog mee in het tempo van Wim en Frank. Nou dat duurde niet erg lang want op den duur kwam Wim luidkeels klaar en spoot Frank zijn kontje lekker vol. Ik zoog nog even Wim zijn pik lekker schoon en drukte toen snel mijn pik in Frank zijn natte kontje. Een heerlijk gevoel zo’n met zaad gevuld kontje. Het duurde dus niet lang of mijn zaadlading voegde zich bij die van Wim. Ik voelde het langs mijn pik uit Frank z’n kontje lopen. Wim vond het ook geweldig geil om naar te kijken en likt daarna mijn pik en het kontje van Frank schoon.  Wim ging op z’n buik liggen en Frank reed toen met z’n pik door Wim z’n bilspleet totdat het zaad aan de bovenkant op Wim z’n rug liep. Het was een enorme geile en onverwachte date. We hopen dat Wim vaker gaat komen….

• 09-12-19

  Het blijft verrassend 9

  Het was al bijna vijf uur toen Marc weer in z´n truck zat op weg naar de zaak en op naar een weekend met zijn èLèLèL, het koosnaampje voor zijn “Lekkere Lieve Luc”. Maar het was wel zoals Arjan het had voorspeld, toen Marc van het erf reed keek hij met totaal andere ogen naar deze hoeve, het erf en alles en iedereen daarop. Marc had heel veel om over na te denken maar eerst moest hij zien dat hij z’n truc veilig door de vrijdagse verkeersdrukte kreeg, maar dat lukte toch probleemloos en even over zessen plofte hij op de bank. “Biertje”? vroeg Luc, die al met het avond eten bezig was, dat nu op het vuur stond en dus even zijn aandacht kon missen. “Nee doe maar een flinke whisky” was het antwoord. Met een begrijpend knikje schonk Luc een flinke scheut in een glas, knalde er wat ijs in nam zelf een biertje en schoof bij Marc op de bank, onderwijl Marc z’n whisky aanreikend. Luc wist: ‘Er was iets voorgevallen”. En hij wist ook dat Marc tijd nodig had om het te verwerken. Het had geen enkele zin om er nu uitgebreid naar te vragen. Hij vleide zich tegen Marc aan en stil-zwijgend hingen ze in elkaars armen. Luc vroeg zich af wat er gebeurd zou kunnen zijn. Want dit was vaker voorgekomen maar wanneer Marc was geconfronteerd met een ongeluk of iets ander ernstigs, dan zat hij rechtop in de stoel en wilde hij niet zo’n intens lichamelijk contact. Maar had hij iets meegemaakt dat hem had opgewonden dan wilde hij ook wel een whisky, maar die die sloeg hij dan heel vlot achterover om z’n handen vrij te hebben. Want wanneer hij Luc dan in z’n armen had dan gebruikte hij die handjes om zijn Lekkere Lieve Luc in no time uit de kleren te helpen. Maar nu was het anders. Hij wilde dus wel lekker bij elkaar liggen maar bleef verder totaal passief. Dus nam Luc die zich, wachtend op z’n mannetje en met het weekend voor de deur al best wel wat had opgegeild, maar eens heel voorzichtig het initiatief. Luc kon nog altijd intens genieten van de aanblik van  die prachtige bulge aan de voorkant van de spijkerbroek van Marc. En nu kon hij het niet laten om deze heel rustig met z’n volle hand te omvatten. Heel langzaam draaide Marc zijn hoofd naar dat van Luc en toen hun monden elkaar vonden gaven ze zich beiden over aan een intense zoen in slow motion die Marc zijn sores en Luc zijn potten en pannen volledig liet vergeten. Ze zouden stikken wanneer ze niet beide hun neuzen open hadden, en zo kwam het dat ze eigenlijk gelijktijdig in een klap terug in de werkelijkheid kwamen, want de sappige karbonaatjes die Luc op het vuur had gezet waren verworden tot twee zwarte schoenzooltjes, en dat ruik je!  In no time was Luc bij de pannen maar daar was niets meer te redden. Gauw een handdoek gerist en de stinkende braadpan buiten op het terras gezet zodat de bron van de stank in ieder geval het huis uit was. De aardappelen en de andijvie waren inmiddels tot prut gekookt maar nog niet aangebrand, dus dat viel al weer mee. Marc was inmiddels ook in de keuken gekomen, bekeek de situatie en sprak met zijn meest verliefde blik tot Luc “Jongen zie je nu hoe onweerstaanbaar ik ben? Je vergeet gewoon alles zodra je met mij begint te zoenen”.   “Onweerstaanbaar?  Onuitstaanbaar zul je bedoelen. Een hok vol stank en al het eten naar de kloten! En wat nu, weet jij het? “.  “Ja hoor, gewoon Gio bellen, twee pizza zijn met een half uurtje hier, en met wat mazzel is hij in staat om er één pizza’ speciaal van te maken. Eéntje want jij vind mij toch onuitstaanbaar, dus aan jou heb ik vanavond niks en ik wil nog wel wat”. “Doe maar zei Luc, dan ruim ik hier de troep op maar dat speciaal is ook voor mij, en ik neem jou erbij houd daar maar rekening mee!”. Grijnzend pakte Marc z’n telefoon belde de pizzeria en zoals gehoopt kon Gio binnen een halfuur twee piza’s speciaal leveren. Iets meer dan een half uur later ging de bel van de intercom. Gio was gearriveerd en was met twee pizza’s met de lift in no time ook bij hun appartement. Ze kenden elkaar al een tijdje. En met enige regelmaat bezorgde Gio deze heren een heerlijke pizza en wanneer met Gio was afgesproken dat er een pizza speciaal geleverd zou worden betekende dat, dat ze na de pizza  mochten genieten van zijn puur Italiaans temperament en jeugdige potentie. Met zijn 19 jaren was hij oud genoeg om zelf te bepalen wat hij leuk en lekker vond, en nog jong genoeg om volop te genieten van alles wat hem onderweg overkwam.  En wanneer Marc en Luc zo’n pizza bestelde, altijd aan het einde van zijn dienst, dan zorgden ze er voor dat de door een hele lange dag hard werken afgepeigerde jongeling, kon bijkomen in hun gereedstaande jacuzzi. Hij wist de weg en nadat hij de pizza’s op tafel had gezet, beide heren een stevige hug had gegeven en daarbij niet schroomde om even te voelen of niet alleen de pizza’s maar ook de heren al opgewarmd waren door ze na de hug vol in hun kruis te grijpen en grijnzend vast te stellen dat het een lekkere avond zou worden, liep hij gelijk naar het afgeschermde dakterras waar de jacuzzi al stond te borrelen. Ontdeed zich van z’n kleren en liet zich lekker naakt in het warme borrelende water zakken. Met zijn hoofd achterover op de zachte badrand liet hij met gespreide benen en armen alle vermoeidheid uit zijn lijf glijden. Net niet in slaap vallend maar wel heerlijk doezelend met gesloten ogen genieten van het moment. Intussen hadden Marc en Luc hun pizza verorbert, hun monden afgeveegd de handen gewassen, de kleren uitgetrokken en liepen naakt naar het dakterras. Na elkaar met een dikke zoen en heel eventjes stevig omarmt te hebben lieten ze zich aan weerszijden van Gio die met een glimlach om z’n mond en gesloten ogen afwachtte wat er zou gebeuren, in het water zakken. En toen gebeurde er niets.  Zowel Marc als Luc gaven zich over aan de weldaad die het warme en borrellende water voor hun vermoeide lijf betekende. Maar Gio had zijn moment natuurlijk allang gehad en was eigenlijk wel toe aan wat meer actie. Hij voelde duidelijk en wist dat er aan weerszijde van hem een heerlijk naakt mannenlijf zat, waar hij feitelijk alles mee mocht doen. Gio wilde rustig beginnen met het vaststellen van de temperatuur. Niet zo zeer van het water, maar meer van de heren. Dus voelde hij in een gelijke beweging links en rechts van hem aan de thermometers in het kruis. Hij stelde vast dat het er beslist niet vroor, maar van een kookpunt was ook absoluut geen sprake. Dus begon hij met een heel langzame treksessie. Bij Luc steeg de temperatuur duidelijk sneller dan bij Marc want terwijl de paal van Luc vrij snel keihard werd moest er bij Marc toch iets meer gebeuren. Gio liet Luc  los, draaide een kart slag zodat hij recht voor Mark kwam te zitten. En terwijl hij met z’n ene hand doorging om die leuter van Marc te masseren, zocht hij met z’n andere handnaar een ruimte onder het scrotum om via de bilspleet met een vinger bij z’n sterretje te komen. Omdat Marc dit niet erg vond spreidde hij z’n benen wat verder en drukte zich even omhoog. Dit was voor Gio voldoende om te vinden wat hij zocht, een wat openstaand sterretje waarin hij al vibrerend zijn middelvinger naar binnen schoof. Dit verschafte Marc dermate genot dat hij met z’n hoofd achterover en wijd open mond genotskreetjes slaakte. Dit was voor Luc een uitnodiging om zijn mond op die van Marc te zetten en zich te verliezen in een heerlijk potje tongworstelen. En terwijl Marc de pik van Luc pakte om hem lekker te masseren deed Luc hetzelfde bij Gio.  Wat een geil en opwinden gezicht was dit. Drie prachtige lijven in een bubbelbad verstengeld in een kluwen van graaiende handen en benen. Alleen niemand zag het want ze hadden van pure geilheid hun ogen strak gesloten om nog intenser te kunnen genieten van het gevoel dat tot in elke vezel van hun lijf voelbaar was. Minuten lang hielden ze dit vol maar langzaam raakten ze dermate opgegeild dat een climax niet zo lang meer op zich zou laten wachten. En die wilden ze eigenlijk niet in het water maar op het droge beleven. Naast de jacuzzi  stond een bed met daarover een zwart latex laken. Dit had Marc via Karim* in Frankrijk op de kop getikt. Het was heerlijk soepel, niet koud en perfect afwasbaar. Bovendien was dit bed in hoogte verstelbaar en zo kon het op de juiste I.P.H. (ideale pijphoogte) gezet worden. *( hoofdstuk 3  van “Een verrassende reis”.) Eenmaal uit het water ging Luc op het bed liggen, met z’n benen wijd bungelend over de rand. Gio ging tussen die benen staan, boog voorover en nam in een keer de hele paal van Luc in z’n mond. Dit betekende dat Marc vrij uitzicht op het heerlijke sterretje van Gio had, dat al een klein beetje open stond alsof het wou zeggen vul mij, vul mij. Nu dat wilde Marc wel.  Condooms en gel waren hier onder handbereik en terwijl Gio zich volledig concentreerde op de pik van Luc en deze een professionele pijpbeurt gaf, schoof Marc een condoom om zijn nog altijd keiharde staaf, spoot een golf glijmiddel in zijn handen om dit wat op te warmen, over zijn pik te smeren en met het sterretje van Gio klaar te maken voor het echte werk. Toen Marc voelde dat Gio er klaar voor was en zette hij zijn ingepakte eikel tegen het sterretje en eigenlijk gleed hij vanzelf naar binnen. Zo geil was dit Italiaantje dat hij de toch echt niet kleine pik van Marc als het ware naar binnen zoog. En terwijl Marc begon te pompen door zich telkens zover terug te trekken zodat zijn eikel nog net binnen de kringspier bleef, om zich vervolgens  diep tot aan z’n ballen in Gio te drukken. Die genoot van deze behandeling en dat vertaalde zich in een nog intensievere pijpbeurt. Maar daar bleef het niet bij. Luc zag kans om, terwijl Gio hem pijpte met zijn voeten diens lul te vangen zodat Gio in het ritme waarin Marc hem neukte pompte hij zichzelf tussen de voetzolen van Luc tot een hoogtepunt. En wat voor een! Na de opwarming in de jacuzzi  het gevoel van die harde sappige pik van Luc in zijn mond en dan de heerlijke neuksessie van Marc, het kwam allemaal samen in een geweldig orgasme waarbij het sperma tussen de zolen van Luc door alle kanten uit werd geperst. Maar op hetzelfde moment dat Gio met een brul klaarkwam en in een reflex de pik van Luc vastgreep begon de te spuiten op een wijze waar de Trevi fontein jaloers op zou worden. En daar bleef het niet bij want bij elke straal die Gio tussen de voetzolen van Luc perste trok zijn kringspier samen en dat was teveel voor Marc die daarop met kracht het condoom vulde met een hoeveelheid dat het een wondertje was dat het niet knapte.  Het bed was breed en het bed was zacht en dat was ook nodig ook. Want na deze climax vielen ze alle drie als een kluwen over elkaar om daar eerst een even rustig bij te komen. Pffffhoei, wat was dat lekker.  Gio was de eerste die weer tot leven kwam en hij wist de weg. In een hoek van het terras was een inloopdouche en daar ging hij zich even lekker afwassen. Zich al droogwrijvend met een in een kast gereedliggende handdoek liep hij richting woonkamer om z’n kleren bij elkaar te sprokkelen De beide andere heren waren ook weer een beetje tot leven gekomen. En terwijl Gio zich aankleedde, dook Luc nog even de jacuzzi in en zocht Marc naar z’n portemonnee om met Gio de pizza’s en de speciaal af te rekenen. Want al was het met veel plezier en eerlijke passie dat hij zich met dit soort activiteiten bezig hield, het bleef business. En omdat dit voor beide partijen heel duidelijk was, leverde het ook geen enkel probleem op. Het motto van Gio was: “Eerst maak ik u pizza,  daarna maak ik u klaar en daarna ben ik weer weg”.  En toen Gio vertrokken was en Marc z’’n echte lekkertje in de jacuzzi zag hangen voelde hij zich helemaal warm worden, schoof naast hem in het water om in een innige omhelzing minuten lang doodstil van elkaar te genieten. Was het terras een half uur geleden nog niets anders dan een enorme uitbarsting van erotiek en sex, nu was er uitsluitend sprake van een uiting van wederzijdse intense genegenheid en van dit moment bleven ze minutenlang doodstil genieten. Toen ze elkaar uiteindelijk loslieten en Luc recht in de ogen keek vroeg hij: “Wil je het laten rusten of wil er over praten?”. “Waarover?”, vroeg Marc enigszins verbaasd, weifelend. “Over datgene wat je vandaag hebt gezien of gehoord, vanaf het moment dat je vanmiddag binnen kwam, zag ik dat ik iets dat ik nog niet van jou gezien heb. Als je het mij vraagt is er vandaag iets gebeurd dat jou echt geraakt heeft”. “Ja dat heb je goed gezien, en ik ga over praten zodra ik het kan. Op dit moment wil ik alleen maar jou vasthouden nu hier en straks lekker in bed. En dat is de eerste stap in het verwerkingsproces, namelijk het besef hoe ontzettend bevoorrecht wij zijn. Natuurlijk dat we elkaar ontmoet hebben, maar veel meer dat onze liefde voor elkaar door niets of niemand gehinderd, de gelegenheid kreeg om op te bloeien. Dat leek mij overigens altijd redelijk vanzelfsprekend, maar  vandaag heb ik gehoord dat we echt een uitzondering zijn in een wereldje waarvan ik tot nu toe echt niet voor mogelijk had gehouden dat dit vandaag de dag in onze streken nog bestond. Kom, we drogen ons af en we gaan naar bed. Ik wil alleen nog maar in jou armen eventjes alles vergeten.”   

• 09-12-19

  Disney party

  Ik was een weekend in Munchen bij een man met wie ik al vaker had afgesproken. Hij wist wat ik lekker vond en wist ook dat ik me graag liet domineren door meerdere mannen. Zodoende had hij op de vrijdagavond een sexavond georganiseerd met 6 mannen die ik moest bedienen. Mijn ervaring met Duitse mannen is dat ze wat grover zijn en wat sneller verder gaan dat de Nederlandse mannen. Meestal eindigde zo''n sexdate met een lading pies in mijn mond en zo ook nu weer. Ik vind het steeds weer erg geil om zaad en pies te slikken en om ongespoeld te rimmen.  Die avond was alles aan bod gekomen. Die zaterdag had mijn gastheer heel wat anders in petto. Hij vind het altijd geil als hij me uitleent aan andere mannen en dat ik me dan door hen laat misbruiken. Die avond was een sexfeest met een verkleedthema, namelijk Disney.  Ik moest me aankleden als een wulpse Roodkapje Het idee sprak me we aan en toen ik me aangekleed had, zag ik uit als een echte slet. Ik had een kort rokje aan, witte lange sokken, een blousje met neptieten en een pruik met blond vlechten. Ik mocht dus geen onderbroek aan en de onderkant van het rokje tikte net mijn billen aan. Ik voelde me geil en ik wist dat ik zeker ging scoren. Hij zou me bij het feest afzetten en dan zelf wat later naar binnen gaan, zodat het leek dat ik alleen was, waarbij ik ook niet wist hoe hij zich zou verkleden. En zo geschiedde. Al bij de ingang werd ik toegefloten door onder andere Donald Duck, boze wolven en diverse dwergen.  Ik liep naar een bar om wat moed in te drinken en terwijl ik stonde te wachten voelde ik een hand onder mijn rokje. Hij vingerde  me en kwam steeds dichter tegen me aan staan. Hij drukte me van achteren tegen de bar en ik liet alles toe. Ik voelde zijn pik stijf worden en al snel liet hij zijn pik in me glijden. Ik bukte wat voorover zodat hij  me lekker diep kon neuken en nog voordat ik mijn drankje had gekregen voelde ik hem in me klaarkomen. Zo snel als hij achter me stond was hij ook weer verdwenen en ik voelde zijn zaad uit mijn kont over mijn benen lopen. Nog vele zouden volgen!!!

• 08-12-19

  Het blijft verrassend 8

  Na als in trance nog weer de glazen  cola gevuld te hebben keek Arjan naar Marc en vroeg toen  “Je lust er toch nog wel een? ”. “Ik ben een en al oor dus ga rustig verder.  We zijn inmiddels een aantal jaren verder en we hebben het hier aardig op de rails. De zorg voor de dagelijkse gang van zaken op de hoeve met het vee de kippen en de akkers zijn van lieverlede overgegaan van mijn ouders naar Gerrit en Nico. Die tortelduifjes wonen inmiddels in één van de twee kippenhokken die we hier hadden. Het is prachtig verbouwd  en ze hebben daar hun paleisje. Het werk in de boomgaard wordt, onder mijn leiding, verricht door wat wij noemen  “onze jongens”. We hebben hier altijd zo’n 8 tot 10  jongens/mannen  die permanent op de hoeve verblijven. Ze kunnen nergens heen omdat hun hele netwerk van omgeving en familie hen heeft laten vallen. Ze komen uit het hele land, en komen hier vanuit onze netwerken van  jeugdzorg, politie,  kerken en belangen organisaties.  Voorlopig kunnen we zo nog wel even doordoen, maar we weten nu al dat we uiterlijk over een  aantal jaren toch wat moeten gaan veranderen. Zolang mijn ouders vitaal blijven  kunnen we zo doorgaan. Maar wanneer die wegvallen, zonder dat we daar op hebben ingespeeld krijgen we een probleem. Wat mijn ouders presteren doet geen psycholoog hen na. Ze zijn praatpaal en wegwijzer voor iedere  jongen die daar  behoefte aanheeft. En niet beperkt tot kantoor uren. En dat is eigenlijk nooit afgesproken, dat is gewoon zo geroeid. Heel af en toe ga ik wel eens kijken als ik zie dat er om drie uur ’s nachts nog licht in de keuken van de hoeve brandt.    Dat is zo’n mooi gezicht! Drie mensen met een kop thee aan de keukentafel. M’n  moeder in nachtpon, pa in z’n interlockje, en  een joch waarvan de ellende van z’n gezicht loopt maar die wel z’n hele hart, ziel en zaligheid kan uitstorten.  En wanneer je dan de andere dag ziet hoe zo’n jongen  als van een loodzware last bevrijdt er weer een poosje tegen kan, dan kan ik van dankbaarheid  zo maar een potje gaan janken, wil je dat geloven?   Maar we maken geen haast.   We weten dat we zoeken naar iets dat kleiner is dan een speld in een hooiberg, en toch ben ik er volkomen gerust op dat er op een dag iemand ons pad kruist die als een pik in een kontje in ons werk zal passen.  Het belangrijkste in dit geval is dat we de juiste man vinden om samen met ons het ideaal van Joris uit te bouwen en een solide basis te geven, zolang als dat nodig is. Maar het gaat natuurlijk niet vanzelf. Daarom is het belangrijk dat we, hoe zeer we dit werk ook in stilte moeten en willen verrichten, we wel voldoende ogen en oren hebben zodat we die speld in die hooiberg vinden. Een man die zich met hart en ziel aan dit werk wil verpanden. Gelet op onze zwakste punten nu, zou hij  goed geschoold moeten zijn om vooral alle financiële/fiscale en  juridische aangelegenheden goed en in de geest van onze stichting te kunnen afhandelen. Arend de Groot is nog fit maar inmiddels ook hoogbejaard dus ook daar zit een probleem. Want ja op dit moment hebben we voldoende middelen om te doen wat we nodig achten. Maar het kost best moeite om niet in te teren op het vermogen. En wanneer dat gebeurd en er veranderd niets dan is ook gelijk, al is het op termijn, het einde van onze stichting in zicht. En een andere grote zorg is, waar vinden we iemand die de niet te definiëren rol van mijn ouders zal kunnen overnemen?       “En nu”, sprak Arjan , vraag jij je misschien af waarom ik uitgerekend jou dit hele lange verhaal heb verteld”?  “Inderdaad” sprak Marc, “Ik ben echt helemaal onder de indruk van alles wat ik deze middag heb gehoord, maar vraag me wel af waar ik het  aan te danken heb dat je me dit grote vertrouwen hebt geschonken, want zo ervaar ik dat wel”.             Arjan liet z’n hoofd een beetje zakken en keek strak naar een punt op het tafelblad alsof daar van alles te zien was. Langzaam ontspande echter zijn gezicht en en er verscheen een mooie glimlach. Hij keek op  naar Marcel en zei: “Ga je hard lachen wanneer ik zeg dat ik al een paar jaar wist dat jij hier zou komen?”  “Nou, zei Marc “daar krijg ik eerder kippenvel van. Maar ik ben wel nieuwsgierig naar de wijze waarop je dat kennelijk al lang wist.”  “Wil je de korte versie of liever de lange”? “Doe eerste de korte maar, dan kijk ik wel of ik de lange wil weten”. Arjan moest even lachen  en zei toen: “Welnu in Wageningen  deelde ik een huis met Djeff een jongeman uit Oeganda. Een hele bijzondere jongen met hele uitzonderlijk gaven. En een werkelijk goddelijk lijf. “Oh doe dan toch maar de lange versie, zei Marc, want dat kan nog spannend worden”.”Arjan grijnsde breeduit en zei: “Viespeuk, maar je hebt gelijk!  Ik heb Djeff  deelgenoot gemaakt van het verhaal van Joris, en wat ik vervolgens als mijn levensopdracht ben gaan zien. Djeff  vertelde dat hij van zijn voorvaderen een bijzondere gave had geërfd. Hij zag dingen die een ander mens niet ziet. Wanneer ik dat wilde dan kon hij mij  schetsen wat mij allemaal te wachten stond. Ik vond dat doodeng, ik hechtte er absoluut geen waarde aan  en wilde er ook niet van horen.   En hij heeft woord gehouden. Hij heeft me er nooit mee lastiggevallen. “Nou hoe wist je dan dat ik zou komen?”.  Omdat hij in de jaren dat we samen waren zoveel verhalen en sage’s uit Afrika heeft verteld, waarvan ik achteraf ben gaan inzien dat ze een voorspellende waarde hadden. En toen jouw collega dus vertelde dat hij stopte met rijden en dat zijn collega Marc voortaan hier zou komen en daar aan toevoegde dat ik jouw in vertrouwen moest nemen, toen moest ik aan een verhaal van Djeff denken.  Een verhaal over een brave koopman die het voor de wind ging maar zorgen had over de toekomst, hoe het verder moest met zijn zaak. Hij was niet getrouwd had geen kinderen en wist niet aan wie hij zijn zaak moest toevertrouwen. Op een dag kwam hij in gesprek met een van de chauffeurs die regelmatig spullen kwam brengen voor zijn zaak. Die chauffeur heette Marcus, En Marcus is de brenger van Goed Nieuws.  En die brenger van het goede nieuws bracht die koopman in contact met een jonge man die bij hem introk en voor hem was als een zoon voor zijn vader en aan wie de koopman toen hij oud en versleten was met een gerust hart de zaak aan over kon dragen. “En nou denk jij, dat ik die schat die ik in zuid Frankrijk van een parkeerplaats heb gehaald, alleen ga laten en hier laat intrekken? ”. “Oh nee asjeblief niet”,riep Arjan quasi verontwaardigd uit ” Blijf jij maar lekker bij je schatje, al moet ik zeggen dat ik heel goed kan begrijpen waarom hij zonder aarzeling in jouw truc is gekropen! “ Marc werd rood tot ver achter z’n oren , maar voelde zich wel heel erg gevleid. En toen hij daar van bekomen was vroeg hij Arjan wat hij dan wel voor ogen had. Dat weet ik niet, het kan goed zijn dat jij de man die we zoeken ook nog niet kent, maar ik ben er zeker van dat jij de man bent die mij in contact gaat brengen met de persoon die wij zoeken”? “Nou ik help het je hopen”zei Marc “maar reken er maar niet te vast op”. “Ik reken er ook niet op ik weet gewoon dat dit gaat gebeuren”.  “Gôh volgens mij heb je het nodige van je knappe Afrikaanse huisgenoot meegekregen”. “Ja inderdaad, heel erg veel en van alles en nog wat, maar wàt, dat wil jij nu niet weten!”  “En als ik nou zeg dat ik de tijd heb heb dat graag wil horen?  “Dan zal ik je één verhaaltje vertellen, de rest volgt nog wel eens een keer”. Omdat ik na de dood van Joris geen zin had om met een aantal willekeurige studenten een huis te delen, met alle banale uitspattingen van dien, leek het na  overleg met Arend de Groot en mijn ouders  daarom beter om in Wageningen een huisje te kopen, waar ik dan alleen of met een passend  iemand zou kunnen wonen. Dat gebeurde maar het werk en vooral het netwerk van de stichting UBI was natuurlijk al wel opgestart. En via dat netwerk kwam Djeff in beeld. Een hele intelligente gozer  die in Afrika een beurs had gekregen om in Wageningen te gaan studeren, om daarna in zijn eigen land  zijn kennis te delen en het door oorlog en revolutie verscheurde land weer op te bouwen.    Ik heb kennis gemaakt met Djeff en het klikte meteen dus kreeg ik al heel snel een huisgenoot. Een stoere gitzwarte Afrikanse Adonis maar (uiteraard) zo hetero als maar zijn kan. We deelden de keuken de badkamer en de woonkamer, maar onze slaapkamers waren strikt privé. Dat laatste was vooral  omdat Djeff dat wilde. Hij had een plekje voor zichzelf nodig en wist me te overtuigen dat ook ik dat nodig had. Tot die nacht dat er een stevig onweer over Wageningen trok. Ik lag net goed en wel in bed toen ineens een totaal ontredderde Djeff m’n slaapkamer binnen stormde. Het onweer, zo zei hij,  bracht al zijn oorlogstrauma’s boven en hij wilde dit niet meer alleen meemaken. Ik heb op hem ingepraat, dat onweer geen oorlog was, en dat hij rustig kon gaan slapen. Maar het hielp niets, “Arjan ik ben bang  en ik wil bij jou liggen”. ”Ach jôh, een echte vent is toch nergens bang voor” was mijn weinig tactische antwoord. “Jawel ik ben bang en ik wil bij jou liggen”! Nu moet ik zeggen dat die hele grote zwarte kerel was bedekt met een heel klein minuscuul slipje, waarin zich duidelijk een prachtig klok en hamerspel bevond dat mij beslist niet onberoerd liet. Wanneer ik met deze adonis het bed zou moeten delen dan stond ik niet voor mezelf in. En ik was inmiddels wel zo vertrouwd met Djeff dat ik daar geen misverstand over wilde laten bestaan en zei dan ook duidelijk: “Djeff ik ben bang dat ik …..   ” ”Ach jôh,een echte vent is toch nergens bang voor” was zijn lakonieke antwoord, en kwam  rustig naast me liggen,  sloeg zijn armen om me heen, en trok me stevig tegen zich aan. Dat ik naakt sliep en er inmiddels een joekel van  stijve lul aan m’n lijf zat deerde hem kennelijk  niet.  En ja, het was zoals het was, mij ook niet. Sterker nog het voelde wel heel erg goed. En de gedachte dat ik op deze wijze Djeff over zijn angst heen zou kunnen helpen deed me mijn laatste reserve  overboord zetten. Ik genoot met volle teugen. Het onweer trok weg, en net toen ik dacht dat Djeff wel weer naar zijn eigen plekje zou willen vroeg hij: “Vind je het erg dat ik bij jou lig?”  Mijn eerlijke antwoord:  “Nee ik vind het wel fijn” was er uit voordat ik er erg in had. “maar als je het fijn vind en je hebt een stijve pik waarom lig je dan zo stil?  Waarom zorg je dan niet dat je even lekker klaarkomt? “. “Ja zeg, ik kan als hulpverlener toch niet tegen mijn hulpvrager op gaan liggen rijden”?  “Je weet pas of iets niet kan als  je het hebt geprobeerd! “ was zijn even simpele als juiste antwoord.  En om me te helpen schoof  hij zijn slipje naar beneden  en begon zelf met zijn, toen nog niet helemaal harde leuter tegen me op te rijden. Dit was teveel en ik draaide me bovenop hem zodat mijn inmiddels knoertharde pik een warm nestje vond tussen onze buiken. Dit liet Djeff zijn paal ook niet onberoerd  en ik voelde hem duidelijk verstijven wat me alleen maar geiler maakte. En omdat  Djef voor mij  inmiddels buitengewoon aardige vent was geworden zocht mijn mond bijna intuïtief de zijne, die zonder aarzelen open ging om ook onze tongen  de gelegenheid te geven met elkaar kennis te maken. En dat gebeurde! Ik deed wat ik  meer dan een jaar geleden en alleen nog maar met Joris had durven delen. En weet je wat zo gek was. Natuurlijk had ik vaak genoeg een leuke vent gezien waar ik wel wat kriebels van kreeg . Maar de gedachte aan Joris en wat wij samen hadden gedeeld  benam me dan onmiddellijk weer alle lust. Maar dit was anders. Ik voelde overal Djeff, ik zag zijn mooie ogen, en ik zag ook een breed lachende Joris alsof hij als toeschouwer net zo genoot als wij. Ik voelde dat wanneer we zo door gingen, het niet lang zou duren voordat ik zou gaan spuiten. Daarom was ik blij dat Djef die zijn armen om mijn romp had geslagen en met zijn benen de mijne ook stevig omklemde mij even wat losliet en ruimte gaf. Terwijl ik bovenop hem lag werkte hij met zijn benen de mijne een eindje uit elkaar,  rolde iets op zijn zij, pakte met zijn hand z’n  lange zwarte joekel en stak die tussen mijn benen en drukte toen met zijn dijen mijn benen met zijn pik daartussen strak tegen elkaar.  Daarop drukte hij met zijn handen mijn onderlijf stevig tegen het zijne zodat mijn pik weer helemaal omklemd werd. Toen begon hij me regelrecht te neuken door telkens zijn onderlijf te kantelen. Dat leverde behoorlijke wrijving op mijn pik die mij al spoedig weer dat licht branderige gevoel gaf dat ik spoedig zou moeten pissen of…….  of…. aaaaaaaWWWWWaaaaooooHHHHh  onstuitbaar  perste zich een hoeveelheid piksap  tussen onze lijven die daardoor zo glad werden dat ze er in Thialff jaloers op zouden zijn.  Maar er was meer. Ik voelde een hand tegen mijn achterhoofd die mijn gezicht en mond naar dat van Djeff drukte. Vrijwel direct waren we in een  een potje tongworstelen  verwikkeld  waar je u tegen zegt en dat was voor Djeff de druppel, nou ja de druppel…  We lagen natuurlijk al lang niet meer onder het dekbed en Djeff zijn pik wees dus recht omhoog. Ik voelde tegen mijn dijen hoe de eerste straal  sperma door zijn paal een weg naar buiten zocht, toen even niets, en toen als dikke regendruppels op mijn rug kletsten, onmiddellijk gevolgd  door een tweede, derde, vierde, ja vijfde schot. En toen voelde ik hoe dat heerlijke lijf onder mij  totaal verslapte en muisstil bleef liggen bijkomen. Weet je, ik waande me op dat moment net een pasgeboren baby’tje dat op de borst van z’n moeder was gelegd en ik vond het:  heeeeeerlijk. Zozeer dat ik zelf langzaam wegdoezelde tot ik ineens ruw werd opgeschrikt door de stem van Djeff die vlakbij mijn oor een bekentenis deed: “Arjan,  “Ja ” “Ik moet je wat bekennen”  “OH! ”  ik was gelijk klaar wakker en schrok me rot, aids, ebola, en nog wat kleinigheidjes flitsten door m’n hoofd en ik wachtte angstig op het vervolg. “Ik ben helemaal niet bang voor onweer, maar ik weet nu wel dat ik zeker drie keer in de week heel erg bang wordt als het buiten donker is, en ik weet zeker dat ik voortaan ook overdag  nog wel eens zal gaan denken dat het oorlog is of buiten donker wordt ”.  In een sprong was ik van Djeff en het bed af  en keek ik naar een  grote zwarte massa die kronkelend van het schaterlachen  door mijn bed kroop. De hele aktie was dus één groot toneelspektakel,  omdat meneer aan z’n gerief wilde komen. “Jij vieze,  - smerige, -  leugenachtige,  - flikkernikker! hier zul je voor boeten!”  Mijn tirade werkte nog meer op de lachspieren van Djeff, die inmiddels als een zoutzak op mijn bed lag te schuddebuiken van het lachen , maar wat bij mij de onstuitbare behoefte opleverde om me op die zoutzak te werpen, wetende dat ik bij een worstelpartijtje tegen deze spierbundel geen schijn van kans zou hebben, maar heel stiekem hoopte ik,wilde ik gewoon niets anders dan nog even in plaats van op, onder dit heerlijks te mogen liggen. En dat gebeurde. Zodra ik me op Djeff stortte had hij me binnen de kortste keren in een houdgreep  die langzaam verslapte tot hij merkte dat mijn weerstand gebroken maar mijn behoefte naar zijn lijf alleen maar groter was geworden. Ondanks dat we beiden aan alle kanten plakten , of misschien wel juist daardoor , vielen we uiteindelijk als een blok in elkaars armen in slaap.  

• 08-12-19

  Jong en Ondeugend

  Nederlands hondenweer. Kwam van mijn werk, had wat boodschappen gedaan voor het avondeten en het kwam met bakken van de hemel. Wel met buien maar toch. En natuurlijk net toen ik thuis aankwam en de auto uit moest stortte het enorm, wat een water. Bleef even zitten maar het zag er niet naar uit dat het snel zou stoppen, de lucht was asgrouw. Toch maar uitstappen. Snel de boodschappen en rennen naar mijn voordeur. Je zult altijd zien dat dan de auto deur op slot doen moeilijk gaat en daar stond ik drijfnat. Rende snel naar mijn huis om zo min mogelijk verder nat te worden. Toen ik daar aankwam was er een andere verrassing. Onder de luifel van mijn buren stond een knaap, ik denk van een jaar of  zestien, de folderjongen. Had hem wel eens vaker gezien. Hij bracht reclamefolders huis aan huis. De bink was werkelijk drijfnat. Je zag het water langs zijn schoenen lopen en zo te zien had hij geen droge draad meer aan zijn lijf. De luifel hielp niet echt veel, daar de wind de regen overal heen joeg. Ik opende snel de deur en gebaarde dat hij eerst maar binnen  moest komen om te schuilen. Dat liet hij zich geen twee keer vragen en samen sprongen we naar binnen. In de gang, was ik blij dat ik een plavuizenvloer had, vormde zich al snel een plas water rond de jongen. “Stond je daar al lang” vroeg ik met een grijns, zoals je ziet zei hij lachend. Ik zal het wel opruimen als ik uitgedropen ben. Hij zij dit met een ondeugende glimlach op zijn gezicht. Hij zette de tas met folders op de grond en gromde; die kunnen wel weg zeiknat net als ik. Hier blijven staan heeft ook geen zin anders; als je wilt, trek je kleren uit dan centrifugeer ik ze in de wasmachine en daarna in de droger. Hij keek me blij en tegelijk geil aan, althans zo verklaarde ik zijn blik. Want nadat ik dit gezegd had begon hij met zich uit te kleden hetgeen nog niet eenvoudig ging met zulke natte kleren. Het lijkt wel of je uit het zwembad komt grijnsde ik. Hij keek me aan en ging verder, en tot mijn verbazing trok hij werkelijk alles uit. Daar stond hij poedelnaakt en wat een mooi en heerlijk lijf had hij. Hij keek me ondeugend aan en ik kleurde wat, zal je een badjas geven, reageerde ik snel. Tussen zijn benen hing een pracht van een staaf, die ondanks de kou en het vele water toch al enige stijfheid aan de dag legde. “ Misschien wil je ook wel even douchen om weer wat warmer te worden”, reageerde ik om af te leiden van mijn turen naar al dat heerlijks. “ Of zullen we samen douchen, zei hij met een glimlach, die niets te vragen over liet. Ok, als je dat leuk vind, antwoordde ik. ‘Leuk en lekker’ antwoordde hij. Ik ontdeed me snel van mijn kleren en had zijn natte boel inmiddels in de was machine gedaan om te centrifugeren. Samen onder de douche was heerlijk. Het warme water over onze koude lijven en onze inmiddels harde palen. Hij was de eerste die omlaag zakte en aan mijn paal begon te zuigen terwijl het water over zijn hoofd liep. Gezien de bedrevenheid die hij mij liet voelen, werd me duidelijk dat hij al veel vaker deze activiteit had bedreven. Na een poosje trok ik hem omhoog en begon hem heerlijk in te zepen met voldoende wasgel, zodat als je tegen elkaar wreef het heerlijk glad was. Toen we beiden volledig onder het sop zaten, en ik ook zijn jongensgrotje had gespoeld met de aanwezige anaal sproeier, bukte hij wat voorover en zei grinzend, even oefenen of hij er wel goed in past. Ik duwde mijn harde volle staaf voorzichtig tegen zijn ster en zonder ook maar enige weerstand glipte mijn eikel zijn kutje binnen. Ook nu weer kon ik me niet van het idee los maken dat hij de nodige ervaring had.(later zou blijken dat dat juist was) Nadat hij ook even zogenaamd bij mij had getest of hij erin kon, spoelden we af en droogden we elkaar tot in de heerlijkste plekjes. We trokken beide een badjas aan en ik ging de kleren uit de wasmachine in de droger doen. Ik schonk wat te drinken in en terwijl we dat op de bank opdronken speelden we heerlijk met elkaars palen. Laten we lekker naar bed gaan zei hij op een bepaald moment, heb zin in je. Zo gezegd zo gedaan. Terwijl het buiten nog steeds stevig door regende kropen we samen onder het dekbed en het duurde slecht enkele minuten voor we gloeiden van het genot. Nadat Ruben eerst heerlijk onder het dekbed aan mijn harde staaf had liggen pijpen, tilde ik hem op me en begon aan zijn heerlijkheid te zuigen. Met zijn beide knieen naast mijn hoofd keek hij van bovenaf naar mijn zuigende mond en grijnsde dat het een lust was. Toen hij het te koud kreeg kroop hij weer bij me onder het dekbed en was het mijn beurt om naar onderen te gaan en zijn heerlijk kutje te rimmen. Wat was die goser lekker. Hij kreunde van genot en zei al snel dat hij me wilde voelen, je past er in grijnste hij opgewonden. Hij kwam wat omhoog en bood als het ware zijn grotje aan om genomen te worden. Ik gooide nu het dekbed van me af en richtte mijn harde rechtop staande paal op zijn ster. Na wat speeksel wilde ik er in en stootte heerlijk in en uit. Hij kreunde zachtjes en mompelde, kom maar lekker, spuit me vol en geef het me. Het maakte me steeds geiler en wilder. Hetgeen tenslotte uitmondde in een explosie van sap in dit heerlijke kutje. Nadat we met een handdoek het meeste hadden opgevangen en schoongemaakt was het zijn beurt om zijn lading te lozen. Ik ging staan als een loops teefje dat naar de dekking verlangde, en tenslotte was er niets minder waar. Hij kwam in me met een energie die je van zo een tenger lichaam niet zou verwachten. Zijn paal was heerlijk, zeker 18 cm en doordat hij niet zo dik was ging hij erin als koek zullen we maar zeggen. Hij zette het op een pompen en voor ik behoorlijk voelde hoe diep hij kwam riep hij al dat hij ging spuiten. De warme stralen spoten mijn grot binnen en nadat hij zich nog een keer terug had getrokken en zijn paal hard bleef, duwde hij hem er nogmaals heerlijk naar binnen. Pompte nu rustig verder en ging op mijn rug liggen om me daar te kussen en te strelen. Uiteindelijk lagen we in elkaars armen en kletsten over van alles en nog wat. De regen was nog steeds niet gestopt. We besloten wat samen te eten en ik zou hem dan naar zijn huis brengen. Zijn fiets die hij aan het begin van de straat had staan werd zolang in mijn schuurtje gezet. Een mooie gelegenheid om die de komende week eens te halen.