Sexverhalen

Je moet je registreren of inloggen om een verhaal te kunnen plaatsen.

• 16-12-19

  Zondagmorgen

  Zoals ik al eerder verteld had, heb ik het redelijk goed voor elkaar. Een mooi appartement, leuk vrienden, vast maatje voor je weet wel wat.Redelijk vrij appartement dus kan vrijelijk rondlopen, al dan niet gekleed.Zo ook dit weekend weer. Uit geweest, weet wel dat ik een beetje dronken was, de avond komt slechts met vlagen binnen. Ook zwarte vlekken..... maar goed, lekker geslagen en met zin wakker worden is altijd fijn. Ik slaap altijd naakt. Dat doe ik al sinds weet ik hoe lang.Een beetje druilerig weer. Wat motregen, beetje wind. Maar dat doet me niks, het is lekker warm in huis. Ik sta op, kijk naar het weer, dit jaar is werkelijk niet mijn fijnste tijd van het jaar, maar goed we doen het er maar mee..... Ik neem een korte douche, doe mijn plichtmatige scheer en spoel sessies, droog me af en loop naar de keuken en maak mezelf een ontbijtje klaar. Ga op de bank zitten, Ipad op schoot, beetje met mezelf spelend surf ik het web op. Ik word altijd gelukkig door het gevoel in de buik. Ik zit naar een filmpje te kijken, totdat de bel gaat.Oeps denk ik, dat komt ongelegen uit. Ongelegen? Wie belt er op zondagmorgen om half tien nu aan..... Ehhh, wat te doen. Eerst maar naar de deur en met de camera kijken wie het is. Ik zie een leuke vent staan, ken hem niet, maar het lijkt alsof hij weet dat hij de juiste bel heeft ingedrukt. Ik open de intercom, “Hallo?” roep ik. “Hey man, ik kom zoals afgesproken voor het beloofde ontbijt”, hoor ik. Mmmm, wat heb je uitgevreten gisteren? Vraag ik mezelf af. Ik open de deur en laat hem omhoog komen.Niet veel later belt hij aan, en ik doe, gewoon naakt, de deur open. Ik kijk naar hem, hij naar beneden, lacht, steekt een hand uit en zegt “precies zoals je gisteren zei dat je open zou doen”. Ik geef hem de hand en leidt hem naar binnen.“Sorry”, zeg ik hem, “ik heb wat zwarte vlekken van gisteren, niet alles lijkt me helder door te komen”. “ Dat weet ik, dat had je me al gezegd”, zegt hij, hij doet zijn jas uit, zijn schoenen en loopt op sokken de kamer in. “Je woont mooi, het ziet er gezellig uit. Duidelijke mannenhand qua inrichting, wel mooi”. Hij loopt de kamer in gaat aan de tafel zitten en kijkt mij uitdagend aan. “Je ziet er goed uit, lekker lijf, mooi gereedschap”. Ik loop hem voorbij de keuken in. “wat ik beloofd heb, kom ik na. Ik maak je een ontbijt, al heb ik zelf al iets gehad”. Ik begin een ontbijtje te maken, maak ook wat voor mezelf en ga de kamer weer in. Zet het ontbijt op tafel kijk hem aan en zeg”Smakelijk, jongen....”. Ik ga tegenover hem zitten en vraag hem wat er gisteren precies gebeurd was. “Je zat aan een tafeltje met een whiskey en een bittergarnituurtje. Ik heb gevraagd of ik aan mocht schuiven en we hebben leuk gekletst.Aan het eind van de avond hebben we gezoend, en heb je mij uitgenodigd voor een ontbijt.””ok”, zeg ik,”dus je mocht niet met me mee..... ik was dus wel dronken maar niet zo dronken”. Ik merk dat ik licht opgewonden wordt van hem, ik voel mijn half harde pik.“Ja ja, die komt zo meteen aan de beurt, ik wil eerst mijn ontbijt opeten.” Ik haal nog wat koffie en als ik terugkom staat hij op en kleedt zich in een oogwenk uit. Daar staat hij ineens voor mij. Gladgeschoren, lange slappe piemel, strak buikje, het hele plaatje klopt.We drinken de koffie terwijl we naar de bank lopen. Ik doe de tv aan en start een stimuleren video op. Het brengt mij vaak in de stemming.Als de koffie op is, kijken we beiden naar de tv, naar elkaar en onze handen weten snel elkaar te vinden. We strelen wat, kijken en gaan zoenen. Mijn handen gaan door zijn haar, zijn hoofd, naar beneden, zijn hals, borst en tepels. Onze tongen verstrengelen in elkaar en een enorme geilheid neemt van mij bezit. Ik ga naar beneden, streel zijn dijen, zijn ballen en voel zijn harde pik in mijn handen. Langzaam trek ik hem af.Hij heeft ondertussen mijn billen gevonden en drukt er met een beetje druk zijn handen in. Zijn andere hand masseert mijn ballen. Dit wordt een leuke zondag denk ik. Ik stop met zoenen, met strelen en ga voor de bank zitten. Hij weet er raad mee, ik voel wat speeksel tussen mijn bilspleet verdwijnen en zonder verder voorspel duwt hij zijn eikel tegen mijn kont. Enige druk en daar verdwijnt zijn pik in mij. Een genot om hem te voelen. Zijn ritme is rustig maar duidelijk. Zijn wil is wet. En terwijl hij mij rustig neemt, geniet ik van de interne massage die hij mij geeft. Op een gegeven moment stopt hij, trekt zicht terug en vraagt of we niet beter op bed kunnen gaan liggen.En samen lopen we snel naar de slaapkamer. Hij gaat liggen, spreid zijn benen en biedt zich aan mij aan. Hoewel ik liever ontvang, kan ik hem niet weerstaan. Ik buig mij over hem heen, breng de mijne in stelling en druk ook bij hem zonder voorbereiding mijn pik naar binnen. Het gaat redelijk makkelijk en terwijl hij mij verlekkerd aankijkt, voer ik mijn ritme op. Wat het was weet ik niet, maar ik merk dat ik echt snel klaar ga komen. En vlak voordat ik erover denk om even te stoppen, schiet een grote straal zijn darmen in. Met een zucht stort ik mij in hem leeg. Ik trek me snel terug en ga op mijn rug liggen. In dezelfde houding biedt ik mij nu aan hem aan. Maar hij geeft aan mij niet te willen. Hij kruipt wat dichter en hoger en voor ik het weet heb ik zijn warme glanzende eikel voor mijn mond. Ik open deze en laat hem binnen. Ik zuig hem met lange halen, terwijl mijn vinger in zijn warme kont verdwijnt. Ik zuig en als ik voel dat zijn adem zwaarder wordt, komt hij met een stoot in mij klaar. Ik voel een paar stralen mijn keel inglijden en slik het lekker door. Ik lik hem nog even door, haal mijn vinger uit zijn kont en ga op mijn rug liggen.We kijken elkaar glimlachend aan en terwijl we elkaars warme lijf voelen val ik in een korte slaap......(Wordt vervolgd).

• 15-12-19

  Het blijft verrassend 15

  Marc zag hem al van verre aankomen en moest inwendig lachen omdat hij donders goed wist waarom Thijs niet echt soepel liep. Eenmaal in de truck en onderweg, viel het Marc op hoe stil zijn maatje was. Voor zich uitstarend, kennelijk  zonder  iets te zien reden ze een tijdje zwijgend verder. “Je bent wel op het water geweest, maar veel spraakwater heb je kennelijk nog niet gedronken”probeerde Mark een gesprek op gang te brengen. Met een gezicht dat het midden hield tussen blijdschap en pijn keek Thijs naar Marc en zei: “Ik wist niet dat het zo heftig kon zijn”. “Wat? ” vroeg Marc onnozel. “Een ontmoeting die in enkele ogenblikken je hele wereld op z’n kop zet”.  “En ben je vertwijfeld en weet niet wat je moet doen? Of weet je precies wat je wil maar vind je het lastig vanwege een hoop gedoe en dat je misschien mensen moet teleurstellen? ”  Met verbaasde ogen keek Thijs Marc aan. “Hoe weet jij dat? Dat laatste is precies waar ik nu mee zit. Ik weet wel wat ik wil, maar ik vind het zo moeilijk om jou en Arjan, die zoveel voor mij gedaan hebben, zomaar ineens de rug toe te keren en een heel andere kant op te gaan”.     “Jongen neem maar van mij aan dat je niet de eerste bent die met zo’n probleem worstelt. De enige manier om hier goed uit te komen in eerlijk zijn. Eerlijk naar jezelf en eerlijk naar je omgeving. Laat me raden. Je bent verliefd op die gozer van dat schip en daarvan kan ik alleen maar zeggen je hebt een goede smaak. En dan heb je kennis gemaakt met een wereld waar je het bestaan niet van besefte, de Binnenvaart, en ook daarvan gaat je hart sneller kloppen. En tenslotte, die gozer wil jou niet alleen als holmaatje maar ook als scheepsmaatje, en dat wil jij ook wel maar dat vind je moeilijk omdat je Arjan en mij niet teleur wil stellen”. Het bleef stil naast Marc en toen die even opzij keek zag  hij hoe Thijs stoer voor zich uit zat te kijken stevige slikbewegingen  maakte terwijl er ondertussen een dikke traan over z’n wangen liep. Terwijl Marc z’n aandacht weer bij de weg had en rustig wachtte op de reactie van Thijs werd hij er toch volledig door verrast toen die kwam. Want in plaats van een antwoord in woorden kwam het in daden.  Vanuit het niets kreeg Marc een stevige zoen op zijn wang. “Jij bent echt een moordgozer en je mag nooit meer raden!.  Ik zat maar te tobben; Hoeveel weerstand zal het oproepen?  Hoe ga ik dit vertellen. Wat is een geschikt moment.   Ik pijnig mijn hersens en weet het niet, en jij schudt het zo uit je mouw. Want wat je nu uitspreekt is precies de situatie en het probleem waar ik mee zit”.  “Thijs neem van mij aan, als jij en die gozer, hoe heet ie trouwens?” ”Erik”.  “Als jij en Erik het eens zijn over wat en hoe jullie het willen, dan gaan we samen met Arjan kijken of en wanneer het te realiseren is en dan ga je beginnen aan een avontuur dat als een sprookje kan eindigen. Maar  zonder iets aan jullie euforie af te willen doen, realiseer je ook dat het tegen kan vallen en als je dan maar eerlijk bent dan kom je ook dat weer te boven. Wat heb je met Erik afgesproken? “. “Ik heb z’n gegevens en ik zou contact met hem opnemen om mijn gegevens door te geven en nadere afspraken te maken”. “Nou dat lijkt me een heel goede afspraak en die moet je nu gewoon stap voor stap afwikkelen. Als je wil dan kan ik je daar wel bij helpen, maar ik heb de stellige overtuiging dat je in elk geval vandaag  zonder mijn hulp  uitstekend bent klaargekomen”.  Kwam er enkele minuten geleden nog een lieve zoen van rechts, nu kreeg Marc even onverwacht een stevige knuist tegen z’n schouder. “Rotzak, ben je soms een beetje jaloers?” “Nee hoor, niet een beetje, ik ben namelijk stinkend jaloers op je. Je weet ik ben helemaal in m’n sas met Luc en ik zou hem voor geen goud willen missen, maar die Erik is gewoon een snoepie om van te smullen en je weet ik ben dol op zoetigheid!”.  “Kan wel zijn maar ik was wel het eerst in snoepwinkel “Adonis”, dus pas als ik klaar ben dan ben jij aan de beurt”. “Nou dan zal ik maar effe terug rijden want je maakt mij niet wijs dat je nog niet klaar (gekomen) bent”. De rooie kop die Thijs kreeg deed Marc plezier op de stomp die nu kwam was Marc voorbereid. “En, mag ik vragen, was het lekker?”.  “Dat mag jij vragen en dan krijg je ook een eerlijk antwoord. Je mag van mij aannemen dat er weinig jongens van mijn leeftijd zijn met meer ervaring met mannensex dan ik. Maar dit was van de buitencategorie, omdat er een gevoel bij kwam dat ik nog nooit ervaren heb”. “Jongen”zei Marc, laat ik je dit zeggen, ook ik was zeker niet onervaren maar toen ik Luc ontmoette zat ik gelijk op een golflengte waar ik nog nooit geweest was. Ik denk te weten wat je nu voelt, en dat gevoel gaat nog wel veranderen, maar het gaat nooit meer weg. En ook dat is voor mij inmiddels jarenlange ervaring.   “Maar nu wat anders, heb je nu al een concreet idee wat je wil en hoe je het nu aan wil pakken?” “Ik wil met Erik gaan varen op de Adonis.  Hij heeft me een stageplek geboden en die kans wil ik pakken. Maar daarover wil ik wel eerst goed overleg met jou en Arjan wat er mogelijk is en op welke termijn, en hoe dat zit met verzekeringen en zo. Dan wil ik kijken of dat voor Erik ook een optie is”. ”Je kunt merken dat je al bijna twee weken met mij optrekt, want er komt best een verstandig geluid uit je mond”. “Optrekken? Optrekken? , wees jij maar blij dat ik jou niet aftrek want dan zou er uit jouw mond niks verstandigs, maar louter oerwoud geluiden komen!”. Kijk en zo kwam de stemming tussen deze heren er al gauw weer helemaal in. “Wil je het eerst allemaal laten bezinken of zal ik kijken wanneer Arjan tijd heeft om eens te komen praten?”  “ Nee hoe eerder hoe beter, wat mij betreft vanavond al maar dat zal wel niet kunnen”  Nog voordat Thijs was uitgesproken had Marc het nummer van Arjan al geselecteerd en gekozen.  “Met Arjan” “Arjan met Marc en Thijs , wij hebben een kort vraagje. Hier gaat alles meer dan naar wens, maar we zouden toch eens op korte termijn wat moeten bespreken.  Heb jij vanavond verplichtingen? “ “Nee niet echt, ik kan de rest van de dag vrij over m’n tijd beschikken”.  “Nou dat is dan mooi, dan ben je bij deze uitgenodigd om vanaf 18.00 uur bij ons te komen eten en dan kunnen we gelijk rustig overleggen. Afgesproken?” “Afgesproken!”. “Zo dat is ook geregeld. Ja Thijs soms duurt het eeuwen voordat iets eenvoudigs gerealiseerd is, maar soms kan er in een paar uur een heleboel veranderen en ik heb zo het gevoel dat dit vandaag in ieder geval bij jou aan het gebeuren is”. “Het lijkt er wel op en eigenlijk wil ik niets liever dan dat. Het lijkt wel of m’n toekomst in een oogwenk is veranderd van een kronkelig modderpaadje in een strakke vierbaans snelweg!” “Daar is een woord voor, weet je dat?  ”Welk dan? “  “Smoorverliefd”  “Hoe zo?”  “Jongen als het nu donker was kon ik zonder koplampen rijden, jij straalt harder dan alles wat er hier aan lampen aan die wagen hangt”.   Het werd een gezellige avond en het bleek dat Thijs vrij gemakkelijk drie maanden onder de vlag van UBI elders een baan en woning kon accepteren. Daarna  zou gekeken worden of zijn plaats bij UBI opgeheven kon worden zodat daar een ander kon instromen. Dit was bewust zo geregeld om de jongens van UBI de kans te geven om mogelijkheden uit te proberen, zonder dat de zekerheid die UBI hen bood direct zou wegvallen. Zeker in dit geval waar werk en wonen onlosmakelijk met elkaar verbonden waren was dat heel belangrijk.  Maar voor dit alles was wel de instemming van Arjan nodig en daar verbond hij wel een voorwaarde aan. Hij wilde eerst persoonlijk kennismaken en spreken met die Erik. “Want” zei Arjan tegen Thijs,  jij mag dan met een roze bril op helemaal hoteldebotel zijn, Marc en ik willen wel weten wat voor vlees we in de kuip hebben”  “Nou” zei Marc, “Ik heb dat vlees gezien en dat wil ik wel in m’n kuip hebben, maar dat er eerst een goed gesprek moet komen lijkt me absoluut noodzakelijk. Weet je wat,” zei hij tegen Thijs ”Jij hebt z’n 06 en vraag maar wanneer hij hier wil komen om afspraken te maken. Dan kunnen we gelijk zien hoe serieus die Erik  het meent”.  Thijs had het nummer al ingedrukt en z’n smartphone op luidspreker gezet. “Erik Brouwers, Adonis” klonk een energieke stem uit de luidspreker. “Hoi Erik hier met Thijs”  “Haai lekkertje van me hoe is het? Heb je nieuws?” “Ja dat heb ik! Je staat op de luidspreker en alles wat je zegt wordt meegeluisterd door Arjan en Marc.” “Nou, goed dat je het zegt, maar dat ik jou een lekkertje vind mogen ze rustig weten en als ze heel eerlijk zijn dan zullen ze dat beamen”. “Dat doen we” zei Arjan “maar  we zijn hier met z’n drieën aan het overleggen over jouw aanbod voor een stageplek voor Thijs op de Adonis en wat daar voor geregeld moet worden. Daarover zouden we graag met jou overleggen maar de vraag is wanneer kan dat, want je kunt natuurlijk niet zomaar van boord stappen”. “Nou dat kan inderdaad niet altijd, maar nu wel. Ik ben hier niet leeggekomen en ik heb de auto aan de wal, het is nog vroeg in de avond, dus zeg maar waar je me wil hebben”. Dit aanbod verraste de toehoorders wel maar het was wel een antwoord dat vertrouwen gaf en daarom reageerde Marc gelijk door hem uit te nodigen om direct maar naar Zwijndrecht te komen en kennis te komen maken”  En zo kon het gebeuren dat ruim een uur later de zoemer van de hoofdingang klingelde, en even later een keurig aangeklede Erik met een grote bos rode rozen in z’n arm het penthouse betrad, waarvan Thijs de deur al wagenwijd open hield om zijn  “Adonis” op te vangen.   De aanblik van deze eerste bos bloemen ooit die speciaal voor hem was uitgezocht en gekocht ontroerde hem dermate dat hij met tranen in z’n ogen Erik omhelsde. Het duurde dan ook even voor de beide heren naar de woonkamer gingen en Thijs, met de rozen in z’n arm een een grijns van oor tot oor, Erik voorstelde aan Arjan, Marc en Luc. De hand van Marc werd door Erik een enkel moment langer vastgehouden dan nodig, en met een door de anderen niet opgemerkt gebaartje wist hij Marc te attenderen op het feit dat Erik bij deze ontmoeting wel correct gekleed was. Marc begreep het en met een knipoog en een brede glimlach gaf hij terug dat hij het begrepen had. “Hij heeft wel humor” was de gedachte die bij Marc opkwam. Er volgde een goed en zakelijk gesprek en allengs kwamen Arjan, Marc en Luc tot de vaststelling dat er met Erik niks mis was en dat dit voor Thijs wel eens de meest belangrijke ontmoeting uit zijn leven kon zijn.  Toen alles zo’n beetje besproken was en het gesprek over koetjes en kalfjes ging vroeg Marc  ineens aan Erik: “Jôh heb jij wel eens vanaf een dakterras in Zwijndrecht een blik op Dordrecht bij avond geworpen?” “Nee kan dat dan?” was het antwoord. “Ik denk dat Thijs jou dat graag eens wil tonen” . Nog voor hij dat gezegd had stond Thijs al naast z’n stoel, trok Erik mee en verdween de kamer uit naar het terras. Toen Luc hem nariep: “Je weet waar de handdoeken liggen!”  draaide Thijs zich nog even om en stak triomfantelijk z’n duim omhoog.  “Waarom heb je daar handdoeken bij nodig” vroeg Arjan met een verbaasd gezicht. “ Omdat de jacuzzi die daar staat op temperatuur is, en Thijs daar heel graag gebruik van maakt!” 

• 15-12-19

  Interracial sex

  Ik wil een heel geil verhaal delen met jullie.Mijn eerste ervaring met een blanke man die rond de 40 was. Het was zaterdag, 10 uur s'avonds en ik was net klaar met leren. Ik verveelde me dus ging ik surfen op het net. Na een paar sites te hebben bezocht had ik al geen zin meer tot ik een bericht kreeg van ene Rens. Hij wou afspreken en was toevallig in de buurt. Ik weet niet wat me bezielde maar (gelukkig) sprak ik af met hem bij hotel bastion bij mij in de buurt. Zonder veel te praten liepen we naar de geboekte kamer en kwamen langzaam in gesprek. Eenmaal in de kamer veranderde de sfeer van gespannen naar geil. Hij vroeg me om op mijn knieen te gaan en ze broek te ontknopen. Ik deed dat en begon meteen ze al stijve lul te zuigen. Hij sprak alsof ik ze sletje was en vond dat super geil. Hij zei 'Kijk me aan terwijl je  me pik in je bek hebt slet' 'Zometeen spuit ik en slik je alles door begrepen?!' Na 20 min lang zonder pauze gezogen te hebben kwam hij klaar in me mond. Maar ik wou natuurlijk meer, dus speelde hij met me kont tot hij weer hard werd. Mijn God wat heeft hij me aangepakt. Hij vroeg me wat me favoriete standje was en ik zei doggystyle. Hij glimlachte en zei : Ik ga je neuken als de hond die bent en nu bukken slet. Ik gehoorzaamde en boog voorover wachtend op zijn kloppende pik. Ik kreunde als een kleine bitch en hij vond dat geweldig zei die achteraf. Na paar standjes zei die : 'Nu ga je op me pik zitten tot ik in je spuit begrepen ?!' Yes daddy ik rij je tot je komt. Na 10 min springen op ze lul spoot hij ze zaad in me. Na een paar keer stoten ging ik van hem af en zoog alle juice van ze lekkere lul. Hij pakte me  bij me haar trok me naar ze gezicht begon me te zoenen en zei dat ik vanaf nu officieel ze sletje ben. Hij kan niet wachten op de volgende date, en ik ook niet :)

• 14-12-19

  Het blijft verrassend 14

  Het overleg met eerst drie mensen van de afdeling transport en later met een directeur was zwaar geweest, maar Marc was dik tevreden met het resultaat. Marc wist donders goed wat een mooie prijs voor dit werk zou zijn, maar aan het begin van het gesprek liet een van zijn gesprekspartners zich ontvallen hoe blij ze waren dat Marc vandaag al een lading kon afleveren en dat ze niets liever wilden dan continuïteit in de aanvoer. Met dat in het achterhoofd besloot hij, toen het moment daar was, om maar gelijk 25% op zijn openingsbod te zetten. Wanneer ze hem zouden uitlachen kon hij altijd nog zeggen dat het een geintje was, maar tot zijn verbazing bleef het even stil aan de overkant, de heren keken elkaar aan en toen de voorman zijn mond open deed hoorde Marc tot zijn verbazing: “Dat is een forse prijs, hoger dan we zelf hadden ingeschat, maar met dit als uitgangspunt vind ik het zeker de moeite waard om te kijken of we elkaar toch niet ergens kunnen vinden”. “Nou we zitten allemaal aan deze tafel, dus volgens mij hoeven we niet lang te zoeken. Jullie hebben dringend, gegarandeerd transport nodig. Wij kunnen dat leveren en zoals u weet: ”Alle waar naar zijn geld”. Ook dat werd niet ontkent en al heel gauw waren de heren verwikkeld in een diepgaand gesprek van loven en bieden, met als uitkomst: Het voorlopig laatste bod van Marc, dat 20% hoger lag dan de “mooie”prijs die hij in zijn achterhoofd had en dat door de drie heren niet werd afgewezen. Maar het was boven hun mandaad en dus moest er een directeur bij komen om een definitieve beslissing te kunnen nemen.  Tijdens de pauze, in afwachting van de directeur, app’te hij even met Thijs dat deze zich nog maar even moest zien te vermaken. Thijs reageerde direct met een kort berichtje en uit de tekst en de bijgevoegde emo’s  bleek duidelijk dat Marc zich over Thijs geen zorgen hoefde te maken……..  Toen het gesprek in aanwezigheid van de directeur werd hervat en de vrouw was bijgepraat en op de hoogte gesteld van het laatste bod van Marc, keek ze hem recht in de ogen. En hoewel Marc van nature niet opgewonden werd van vrouwen in het algemeen en vrouwenogen in het bijzonder , voelde hij wel dat deze vrouw in haar eentje meer in haar mars had dan de drie andere aanwezige heren bij elkaar.  “Luister mijnheer Swets u en ik weten beiden dat de prijs die u hier noemt behoorlijk hoger ligt dan wat een goede marktprijs op dit moment zou zijn. Maar wij hebben een probleem en u bent bereid dit op te lossen en ook dat is een prijs waard. Ik zal u eerlijk vertellen dat ik op dit moment ook geen tijd heb om met u uitgebreid te onderhandelen, hoe graag ik dat ook zou doen.  Ik doe u één bod, dat is tevens het laatste, het is aan u om dat te accepteren of af te wijzen”.  “Nou dat is klare taal, maar mag ik dan ook weten wat dat bod is”. Ze noemde een bedrag en vlot uit z’n hoofd berekend betekende dat zo’n 15% meer dan zijn oorspronkelijk “mooie”prijs.  “Mevrouw u weet dat u mij nu het vel over de oren trekt, maar ik ben bereid het bod te accepteren”. Hij stond op, stak zijn hand uit en ook de directeur deed hetzelfde, drukte hem stevig de hand, en hield die nog even vast. “Mijnheer Swets zou u zo vriendelijk willen zijn uw hoofd even naar links en rechts te draaien”. Een vreemde vraag maar eigenlijk in een reflex reageerde Marc er op door precies het gevraagde te doen.  Met een brede glimlach zei ze toen: “Mijn heer Swets maakt u zich geen zorgen u hoeft niet naar de SpoedEisendeHulp, het vel zit nog keurig op uw beide oren! ”.  En voor dat Marc er erg in had  was ze al de kamer uit, maar niet dan dat ze zich bij de deur nog een keer breed lachend omdraaide en Marc nog even toezwaaide.    Nadat Marc met de andere heren de nodige gegevens had uitgewisseld en nadere afspraken had gemaakt was het tijd om weer aan het voor Marc normale werk te beginnen.  Dat begon met een app’je naar Thijs, waarop niet snel antwoord kwam. Dus belde Marc hem maar even op, maar ook dat bleef onbeantwoord en schakelde al gauw naar een voicemail.  “Thijs met Marc ik ben hier klaar neem je even contact met me op?”. Nou ja dacht Marc meer kan ik op dit moment niet doen en ik heb vandaag voor de firma meer verdiend dat met een hele dag rijden, ik neem het er verder van. En dus slenterde Marc ook maar in de richting van de waterkant , want in die richting was Thijs gelopen toen hij het kantoor binnen ging. En eenmaal aan de waterkant, besloot hij net als Thijs eens langs de afgemeerde schepen te lopen. Met het eerste schip was men nog druk doende om het te lossen en toen Marc er langs liep vroeg hij aan de man die vanuit het gangboord het lossen gadesloeg of hij soms zijn bijrijder had gezien een gozer van twintig met een rood shirtje. “Ja die heb ik gezien en volgens mij is hij”, wijzend op het andere schip, ”daar aan boord gegaan”.  “Nou bedankt dan ga ik daar eens kijken”zei Marc. “Nou ik zou daar maar oppassen en in elk geval eerst een kurk in je reet stoppen,  want dat daar is een flikker en hij gaat er nog trots op ook”.  Een moment was Marc perplex over deze even directe als grove beledigende opmerking. Maar hij herstelde zich snel,  en zei “ Bedankt  voor de tip, want misschien kan ik daar ook even een praatje maken en eerlijk gezegd doe ik dat liever met een echte man, dan met iemand die denkt dat hij dat is!” En zonder verdere reactie af te wachten liep Marc door, deze homofoob in opperste verwarring achterlatend.  Dichterbij het andere schip gekomen viel ook Marc de opmerkelijke naam van dit schip op en met dezelfde verbazing als Thijs eerder had gedaan, wist ook Marc even niet hoe hij het had toen hij de decoratie op de vensterbank van de woning zag. Marc zag verder niemand aan dek en liep dus wat verder. Toen zag hij voor de toegangsdeur naar de woning twee paar schoenen liggen. Nou ja schoenen. Het ene paar was duidelijk een paar olie en vocht bestendige deksloffen zoals deze op schepen gedragen worden. Maar het andere paar was en stel sneakers dat Marc wel heel erg bekend voorkwam. En ondanks de nadrukkelijke waarschuwing voor de gevaren die hij op dit schip zou kunnen lopen, ( of misschien wel juist daarom) stapte Marc aan boord en klopte een paar keer stevig op de deur. Het duurde heel even maar toen hoorde hij duidelijk van uit de woning roepen een reactie “Ik kom!”.    Rustig wachtte Marc af en door het matglas in de deur zag hij ineens een schim verschijnen die vrijwel gelijk de deur open deed. Wauw, was de eerste gedachte die bij Marc op kwam toen hij ineens op nog geen twee meter afstand oog in oog met een naakt manspersoon stond, die er, om het voorzichtig uit te drukken een klein beetje verwilderd uitzag. De handdoek waarmee hij zijn edele delen wilde verbergen was bij het openmaken van de deur van zijn heupen gevallen en dus hield hij  daar zijn vrije hand maar een beetje voor zijn zaakje. Helaas voor hem en gelukkig voor Marc lukte dat maar ten dele. Wie de man voor zijn neus was wist Marc niet, maar hij had in zijn leven voldoende ‘leuters na de daad” gezien om zeker te weten wat deze man zojuist had gedaan. Maar dit alles ging in een flits door zijn gedachten, feitelijk knikte hij de naaktloper voor zijn neus vriendelijk toe en vroeg hem: “Is mijn bijrijder soms hier?” Waarop Erik hem vroeg: “Bedoel je Thijs?”. “Die bedoel ik” zei Marc. “Nou die is hier inderdaad en ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik heb die bijrijder van jou zojuist bereden, en daar ligt hij nu van bij te komen”. “Nou dan stoor ik jullie niet langer, zeg maar tegen hem dat ik in de wagen op hem wacht en dan zie ik hem wel verschijnen. Ajuus, ennne geniet er nog effe van, ik heb geen haast!” En met een stevige knipoog stapte hij van boord en liep weg in de hoop dat die twee nog even zouden kunnen bijkomen van de schrik. Hij moest lachen bij de gedachte hoe vreselijk die twee zouden balen dat ze net op dit moment gestoord werden. Marc begreep nu wel waarom Thijs zijn laatste oproepen niet had beantwoord en ook dat er geen antwoord kwam op zijn telefoontje. Hij was erg benieuwd hoe Thijs zou reageren wanneer ze elkaar weer zouden zien. In ieder geval kon Marc niet anders dan Thijs complimenteren met zijn smaak. Jemig wat een hunk! Natuurlijk gunde hij Thijs zijn pleziertje met deze gozer, maar onder andere omstandigheden was hij graag wat verder gekomen dan het gangboord.   Dat in de slaapkamer van de Adonis het bezoek van Marc als een zeer onaangenaam en veel te abrupt einde aan wat zo’n heerlijke vrij partij was geweest werd ervaren zal ieder duidelijk zijn.  Toen Erik, weer volkomen naakt  in de slaapkamer kwam trof hij Thijs nog een beetje verdwaast op de bedrand zitten. In een reflex zakt Erik voor hem op de knieën om hem met zijn gespierde armen een  stevige knuffel te geven. En toen hij hem even wat losliet om hem recht in de ogen te kijken gebeurde het: De vonk sprong over en ze verloren elkaar in een geweldige tongzoen.  Het duurde wel een tijdje maar op een geven moment lieten ze elkaar toch los en kwamen langzaam overeind. Thijs zat nog tot in z’n haren helemaal onder de slierten van zijn eigen sperma. “Jôh je kunt zo niet de straat op. Kom gauw even in de douche en spoel je schoon”. Ja je zou het misschien niet verwachten maar in deze scheepswoning zat zoals tegenwoordig op elk schip, een complete badkamer met alles er op en eraan. Thijs volgde Erik naar de badkamer, stapte gelijk in de douche  en liet het water lekker over z’n lijf lopen. Graag had hij nog een poosje met Erik onder die weldadige stralen gestaan, maar daarvoor  ontbrak  nu echt de tijd. Maar er was nog een veel groter probleem. Thijs wilde Marc niet nog veel langer laten wachten., maar eigenlijk wilde hij gewoon op de Adonis, met alles er op en er aan blijven. Hij had vorige week UBI verlaten om te zien of een leven als truckchauffeur hem zou bevallen. De vrijheid en het steeds weer onderweg zijn maar zeker ook het fysieke werk waren hem uitstekend bevallen. Maar hij zag wel op tegen de vele uren gekluisterd aan de stuurstoel wanneer hij later in zijn uppie zou gaan rijden. In de korte tijd dat hij nu op de Adonis was had hij geroken aan een wereld die hem helemaal en totaal onbekend was; de binnenvaart. En hij was realist genoeg om te beseffen dat het leven aan boord niet louter zou bestaan uit prutsen met een touwtje en op klaarlichte dag vozen op een comfortabel bed. Maar het gevoel dat het werk aan boord wel bij hem paste was er, en misschien nog wel sterker dan het eerdere gevoel dat hem had doen besluiten om stage te willen lopen bij een truckchauffeur. En dan was er nog iets vreemds waardoor hij zou wensen om altijd op de Adonis te kunnen blijven. Het was een gevoel dat hij nog nooit had ervaren. Het was ook een gevoel dat hij niet thuis kon brengen. Verhalen over vlinders had hij wel eens gehoord maar onze nuchtere Thijs had die verhalen tot dan toe altijd als nonsens afgedaan. Maar nu….  ?  Na enkele minuten onder het verkwikkende en zeker ook reinigende water kwam de achtbaan waarin Thijs met zijn gedachten beland was een beetje tot stilstand. Hij droogde zich af en toen hij niet meer “druppelde” liep hij naar de woonkamer waar Erik aan de eettafel zat, z’n ellebogen op de tafel en de handen voor het gezicht.  Zodra hij merkte dat Thijs in de kamer kwam liet hij zijn handen zakken, keek Thijs aan en kwam met een glimlach van oor tot oor  langzaam overeind, liep op Thijs toe en verzuchtte: “Oh ik dacht werkelijk dat ik gedroomd heb, maar je bent gewoon echt!”. En voor dat Thijs kon mompelen “Wat dacht je dan” voelde hij twee stevige armen om hem heen en werden hun naakte lijven als in een klem tegen elkaar gedrukt. Minutenlang hielden ze elkaar zo vast en Thijs wenste dat de tijd zou stilstaan. Maar dat deed hij natuurlijk niet.   Wat ook niet stilstond was zijn verantwoordelijkheidsgevoel. Daarom maakte hij zich, al was het met grote tegenzin, los uit de omarming van Erik, met de opmerking: “Ik moet gaan want Marc zit te wachten”. “Ja logisch jij moet naar je lekkertje” . “Het is inderdaad een lekkertje maar hij is niet van mij”. “Oh en dat vind jij natuurlijk heel erg”. “Nou om je de waarheid te zeggen, tot vanmorgen wel, want het is echt een hele stoere bink en puntgave gozer”. “En waarschijnlijk zo geil als een beer, dus jullie zullen onderweg niets te kort komen”. “Nou ook daarin is Marc heel gaaf, want ik ben zijn stagiair en heeft gelijk duidelijk gemaakt dat hij om die reden niets met mij gaat ondernemen”.  “Dat is inderdaad heel zuiver benaderd, en daar ben jij blij om? ”. “Nou zoals gezegd tot vanmorgen was ik dik in m’n sas dat ik rustig kon bekijken of truckchauffeur zou kunnen en willen worden. Maar sinds ik hier aan boord ben, en  heb kennisgemaakt met het schiemanswerk op een schip, en natuurlijk nadat ik jou heb ontmoet, was ik Marc en zijn truck eigenlijk helemaal vergeten”. “Tja dat is dan toch jammer, want ik had een leuk plannetje maar wanneer jij ook vind dat een stagiair geen seks met zijn mentor mag hebben dan gaat dat niet door”. “Hoe bedoel je?” vroeg Thijs met enige aarzeling. “Nou ik heb bij het splitsen van dat touw wel gemerkt dat je het in je heb om een goede matroos te worden. Toen ik je later nog beter leerde kennen dacht ik,  dit is nou iemand die ik het vak wel zou willen bijbrengen. En toen ik je nog later na een heerlijke vrijpartij mocht doorpalen zoals ik nog zelden iemand heb kunnen doen, toen dacht ik: deze gozer mag bij mij stage komen lopen. Maar helaas nu ik je principes heb gehoord en we samen sex hebben gehad wil jij natuurlijk niet meer dat ik jouw mentor wordt”.  Thijs was even sprakeloos. In een flits, die uren leek te duren hoorde hij hier uitspreken waar hij al een paar uur, sinds hij op de Adonis stapte over aan het denken was. Hij wilde niet op een vaste plaats werken en daarom leek een loopbaan als truckchauffeur hem een goede optie. Maar tijdens zijn stage bij Marc ontdekte hij wat hij zich nooit had bedacht dat op de lange afstanden de eenzaamheid in de cabine waarschijnlijk groter is dan Thijs lief zou zijn. Toen hij dan ook op het dek van de Adonis stapte ging er niet alleen een zindering door zijn lijf vanwege de aanblik van Erik,  ergens voelde het contact met dat scheepsdek alsof hij op “oude” grond stapte. Eigenlijk wilde hij vanaf dat eerste moment voor altijd op de Adonis blijven.  En nu had hij met zijn, hoewel eerlijke, loslippigheid  zijn eigen ruiten ingegooid. “Ja maar ik wil niks liever dan hier aan boord blijven hoor. En als jij mij het vak wil leren dan ben ik daar heel blij om en wil ik hier zo gauw mogelijk aan de slag!”  “Erik stak zijn hand uit en zei: “Hand erop, dan hebben we een afspraak en de rest regelen we wel”.  Thijs drukte de uitgestoken hand stevig en was daarmee volledig terug in de werkelijkheid. “Ik moet nu gaan want ik kan Marc echt niet langer laten wachten. Ik ga me aankleden en als jij me dan jouw 06 geeft dan kan ik je app’en en kunnen we verder afspreken.  Maar dat moet natuurlijk in overleg met Marc en Arjan”.”Arjan?,  wie is dat nou weer?” “Dat is een heel verhaal en als jij nou hier voor mij een gespreid bedje gereed maak, dan krijg je later het hele verhaal te horen”.  “Nou ik wil voor jou best een bedje spreiden maar dan niet om verhaaltjes te vertellen maar om nummertjes te maken!! “. Ondertussen had Thijs zijn kleren gepakt en aangetrokken en met een  visitekaartje met zijn gegevens in de hand liep Erik naar Thijs , gaf hem een knuffel en zei: “En nou opgesodemieterd want je hebt nu lang genoeg getreuzeld. Als je straks mijn matroos  bent  en je waagt het om me zo lang te laten wachten dan zwaait er wat. Heel vlug gaf Thijs Erik nog een kus op de mond, liep de roef uit, stapte op de kade en holde naar de parkeerplaats. Nou ja holde. Het bleek dat zijn hol toch behoorlijk was uitgewoond door de tamp van Erik en had hij dat gevoel eerder nog als min of meer aangenaam  ervaren nu hij stevig wilde doorlopen was dat toch een stuk minder maar hij deed zijn best om zo vlug mogelijk vooruit te komen.

• 14-12-19

  Sven de Tijdmachine

  Op adem komend lagen we in elkaar gestrengeld, bijkomend van een intense, lange en uitputtende vrijpartij, die niet alleen mij als zestiger tot het uiterste had laten gaan maar hem, met zijn dertig jaren jonger, ook afgemat had. Het was onze eerste date maar het was beiden wel duidelijk dat die magische “klik” of die “beroemde chemie” er wel was en dat er nog velen zouden volgen. Vanaf het moment dat ik de voordeur opende en hij met een brede glimlach binnenliep had hij iets bekends over zich, ofschoon ik niet zou weten waarvan, want we hadden elkaar nooit eerder ontmoet. Het was niet zijn gezicht, dat kwam me geenzins bekend voor. Maar zijn hele lichaam, zijn houding en manier van bewegen, zijn korte blonde haar, triggerde iets in mijn geheugen. Ik kon het alleen niet plaatsen. De indruk werd alleen maar sterker toen hij naakt naast me lag: een erg vertrouwd voorkomend rank en bijna haarloos lichaam, een niet al te grote maar o zo lekkere fier vooruitstaande pik en een prachtig, stevig bol kontje. Heel even nog pijnigde ik mijn hersens waar dat beeld bij hoorde. Iets in mijn diepste geheugen zei met een zacht stemmetje: “Je kent dit...en je weet dat dit heerlijk is...dat het je droom laat uitkomen!” Maar al snel had ik het te druk om mijn hersens te pijnigen met het iets ophalen uit de diepste krochten van mijn geheugen en gaf ik me totaal over aan zijn liefkozingen.      Maar nu, terwijl zijn gelijkmatige ademhaling aangaf dat hij met zijn hoofd op mijn borst in slaap was gevallen en ik naar het plafond lag te staren, viel het dubbeltje: Joris! Mijn allereerste vriendje, toen ik nog jong en wild was. Sven had dezelfde tengere, sierlijke lichaamsbouw, dezelfde heerlijke pik en prachtig verleidelijk kontje. Zijn manier van bewegen was even soepel en sensueel. Zelfs Sven’s eerste verzengende tongzoen was net zo heftig en intens als Joris me dik 45 jaar daarvoor had gegeven. Joris en ik hadden elkaar onder ongunstige omstandigheden leren kennen. Beiden waren we door omstandigheden, die buiten onze macht lagen, in de Jeugdzorg beland en we eindigden dus in het zelfde tehuis. Wat directie en leiding niet wisten is, dat zowel Joris als ik op jongens vielen en vanuit die achtergrond gezien was het misschien niet zo pedagogisch verantwoord om ons op dezelfde kamer in te delen, zeker niet als je het bekijkt vanuit de toen geldende streng-katholieke maatstaven.     Lichamelijk gezien leken we tegenpolen. Ik was slank maar niet echt tenger, had schouderlange ravenzwarte haren en geheimzinnige bruine ogen. Joris daarentegen was tenger maar ook niet geheel ontbloot van zichtbare spieren. Hij was kleiner als ik, had felblonde lange haren en prachtige, blauwgrijze ogen, die me altijd deden denken aan het wilde water van de stormachtige zee.        Joris had ook iets, wat me aantrok. Vaak, nee, steeds vaker betrapte ik me erop dat ik mijn kamergenoot van top tot teen bekeek, als we ons ’s avonds uitkleedden en beiden in ons onderbroekje stonden, voordat de pyjama aanging. En Joris had een prachtig lichaam. Maar ik werd vooral geintrigeerd door de niet onaanzienlijke bobbel in het onderbroekje van de jongen. Vaak moest ik me omkeren, met mijn rug naar Joris toe gaan staan, om te voorkomen dat het opviel dat mijn eigen bobbel aanzienlijk grotere proporties aannam. Maar het was alleen schaamte over de reaktie op zich, niet omdat dit bij het naar een jongen kijken optrad. Dat was iets wat ik toen in al mijn onschuld nog volstrekt normaal vond. Op een avond, toen het licht al uit was, verbrak Joris ineens de stilte op de kamer: “Giorgy, heb jij al een meisje?” Ik hoefde over het antwoord niet zo lang na te denken, wel over hoe ik het zou zeggen. “Man, meisjes!!! Ik weet niet eens hoe ik ze moet aanpakken.” Er klonk een gegiechel vanuit het andere bed: “Ja ja, hoor wie het zegt. Man, zoals jij er uit ziet krijg je elke meid op haar rug.” De formulering beviel me niet, het herinnerde me teveel aan dingen, waar ik liever niet aan dacht. Dus ik bromde een soort van nietszeggend antwoord. “Of eeeuhhh...”, vroeg Joris zacht, “heb je niks met meisjes?” Ik vond dat dit wel erg suggestief klonk. “Ik weet het niet”, zei ik knorrig. “Hey, Giorgy, denk je nou echt dat ik niet gemerkt heb dat je me van top tot teen bekijkt als ik in mijn onderbroek sta?” Het was maar goed dat het pikdonker was in de kamer, want anders was duidelijk te zien geweest hoe mijn wangen rood werden, mezelf vervloekend dat ik toch te onvoorzichtig was geweest en te openlijk gekeken had naar mijn kamergenoot. Maar ik vroeg me gelijktijdig af wat er op tegen was. Wat was het dat het niet mocht dat ik begeerte voelde als ik Joris in zijn onderbroekje zag staan? “Hebben ze jou bij biologie nooit geleerd, dat het menselijke oog automatisch reageert op alles wat beweegt?” zei ik grof, “Dus, als jij beweegt, dan kijk ik.” Ik wist dat het een lam excuus was en dat scheen Joris ook te weten.  “Ja ja!!” zei die alleen nog maar op samenzweerderige toon. Daarna viel er een geladen stilte.  Het was een mooie zondagmorgen in het begin van september. Dat was in het tehuis de verplichte uitslaapmorgen en de jongens werden niet geacht voor tien uur uit bed te komen. Ik werd wakker bij het opkomen van de zon, keek op mijn horloge en dacht ietwat narrig:“Nou, dat duurt nog even tot tien uur.” Hoe moest ik de tijd doorkomen? Ik glimlachte kort....daar was een simpele oplossing voor.   Mijn hand gleed onder de deken, in mijn onderbroek en ik voelde de bekende magische reaktie. Met mijn vingertoppen strelend over mijn mannelijke tempel genoot ik met volle teugen en kreunde even kort.  Schijnbaar iets te hard: in mijn geest drong een stem door. “Giorgy...Hey, Giorgy!” Ik schrok, keek op en zag Joris met een grijns boven zijn dekens uitkijken...vol schaamte trok ik een grimas die op een glimlach moest lijken en trok mijn hand uit mijn onderbroek. “Was je met jezelf aan het spelen?”, vroeg Joris met een grijns op zijn gezicht. “Eeeeuhhhh...hoe bedoel je?” vroeg ik schaapachtig. “Ja, je grootje, je weet verdomd goed wat ik bedoel.” Joris had duidelijk een bedoeling: hij kwam zijn bed uit, liep naar mijn bed en legde zijn hand op de deken waar hij ongeveer vermoedde dat het kruis was.  “Ja, dacht ik wel”, fluisterde hij met een geheimzinnig glimlachje, “Lekker he, met jezelf spelen?” Ik wist dat ik betrapt was en dat het geen zin had te ontkennen.  “Mjjaaa...”, antwoordde ik dus onzeker, “Heel lekker”. “Weet je wat nog lekkerder is?” vroeg de blonde jongen op samenzweerderige toon, nog steeds met die geheimzinnige glimlach om zijn lippen. Ik schudde het hoofd. “Samen spelen, met elkaar spelen”, fluisterde mijn kamergenoot. Ik was er van overtuigd dat ik het verkeerd verstaan had, of in ieder geval verkeerd begrepen. Maar integendeel: Joris knoopte zijn pyamajasje los en liet het op de grond vallen. De pyamabroek volgde. Hij stond op tien centimeter van mijn bed, in zijn onderbroekje, met de benen ietwat uit elkaar en verleidelijk heupwiegend. Hij was zo mooi in het licht van de opkomende zon: Ik keek er naar, naar de jongen waar ik zo lang en heftig naar verlangd had. Ik keek naar de bult in het onderbroekje, die nog groter was als ’s avonds en die er uitnodigend uitzag, stak mijn hand uit en streelde zacht en onwennig over. Joris sloot vol verwachting zijn ogen en liet met een vloeiende beweging het onderbroekje van zich afglijden. Het meest begeerlijke, wat hij te bieden had, sprong de vrijheid tegemoet. Ik kon niet anders meer: ik sloeg de deken terug als uitnodiging aan de andere jongen om bij me in bed te komen liggen en spoedde me als een gek om me uit te kleden. Joris aanvaardde de uitnodiging en kroop in mijn bed. Het bracht me in verwarring. Mijn droom van een kamergenoot lag naakt naast me. Maar, gehersenspoeld als ik was door een streng-katholieke opvoeding, zei een klein stemmetje me dat ik daarom dus in het ergste deel van de hel zou komen. Want ik voelde op mijn klompen aan, dat wat er ging gebeuren absoluut niet door de beugel kon. Maar ik verlangde er ook intens naar. En het verlangen won. Joris nestelde zich tegen hem aan en begon mijn borst te strelen. Ik voelde de lichaamswarmte, rook de lichaamsgeur, voelde Joris’s adem op mijn huid...en het bezwerende en waarschuwende stemmetje verdween. Er was alleen nog maar genot. “Voel jij je ook zo alleen?”, vroeg Joris zacht. Ik moest er even over nadenken maar knikte nadrukkelijk. “Ik ook”, zei Joris, “Thuis kan ik niet zijn, in een tehuis wil ik niet zijn. Ik verlang al zo lang naar iemand die er voor me is.” “Ik ook”, antwoordde ik zacht, maar beslist. “Ik verlang gewoon naar iemand, die zo nu en dan een arm om me heenslaat”, vervolgde Joris. Ik keek hem direkt in zijn blauwgrijze ogen en sloeg mijn arm om zijn schouders.   “Mmmmm”, was de reaktie, “Als niemand ons wil, zullen we dan maar lief zijn voor elkaar?” Ik glimlachte en knikte opnieuw nadrukkelijk. Joris’s vingers bleven over mijn borst strelen, raakten soms licht mijn tepels, wat me tintelingen van genot bezorgde.  Mijn schroom viel van me af en ik streelde de naakte schouderbladen van mijn kamergenoot. Deze boog voorover en kuste me teder vol op de mond. Ik was nu elke aarzeling voorbij en zoende hem terug....vurig, intens. Even hield Joris in en zei: “Als niemand lief voor ons wil zijn, dan moeten we elkaar maar gelukkig maken.” Het elkaar strelen ging verder, onze lichamen werden al snel een...onze huid tegen elkaar, onze piemels allebei tussen de buiken.  “Dit is zooo lekker”, zuchtte ik, “Dit is zooo mooi...dit wil ik!! Dit wil ik!!!” Het scheen Joris aan te sporen zich nog verder te laten gaan in liefkozingen, die steeds intiemer werden. “Lieverd”, fluisterde Joris zacht, “Ik heb dit zo gemist, gewoon lekker voor iemand aardig zijn, warmte geven, warmte ontvangen. Ik heb hier al op gehoopt sinds je hier op de kamer kwam.” Was het seks? Ja...!!! Was het liefde en tederheid? Ja...!! Het was de perfekte kombinatie van datgene, waar twee eenzame jongens naar smachtten en wat ze bij elkaar vonden. “Ik laat je niet meer gaan”, hijgde ik zacht, genietend van de tederheid die hij gaf en ontving. “Dat komt goed uit, schat”, was het gefluisterde antwoord, “Ik ga ook niet meer bij je weg. Maar ik blijf bij je, om je te helpen, te steunen, je eenzaamheid te verlichten, zoals jij bij mij doet.” We gingen over in de extase van het orgasme, bijna gelijktijdig. Joris wilde opstaan maar ik hield hem vast. Niet begrijpend keek hij mee aan. Ik schudde alleen maar glimlachend mijn hoofd. “Wat ga je doen?” vroeg ik.   “Iets pakken om schoon te maken”, was het antwoord. “Hoeft niet”, fluisterde ik. Ik graaide onder mijn matras, haalde een onderbroek te voorschijn en begon zacht en sensueel Joris’s mannelijkheid schoon te maken. Ik maakte vervolgens mijn buik schoon en begon toen mezelf te ontdoen van de resten van ons spel, waarbij elke beweging en handeling door de ogen van Joris gevolgd werd.  Hij nestelde zich weer tegen me aan, huid tegen huid.  Was dit seks? Ja...en het was respekt en kompassie voor elkaar. Maar boven alles was het de verwezenlijking van een droom, die we beiden al zo lang nagejaagd hadden. “Ik hoop dat het nog lang duurt tot tien uur”, zei Joris zacht, “Dan kunnen we nog lekker van elkaar genieten.” Ik kon alleen maar bevestigend knikken en met heel mijn hart en geest genieten van wat ik zo even ondervonden had. Eindelijk iemand die iets om me gaf, eindelijk iemand om wie ik geven kon en aan die me hetzelfde gaf. In een van de volgende ontmoetingen lagen we samen weer naakt en genietend bij elkaar, ditmaal in Joris’s bed. Dat was volgens een strikt prive-grapje tussen ons beiden: “Er zijn uitwedstrijden en er zijn thuiswedstrijden.” Het tehuis had nu eenmaal nagelaten twee- persoons bedden te verstrekken.  Joris had me weer op een roze wolk gejaagd met zijn lieve, tedere strelen, maar ineens hield hij op. Ik schrok, dit was nog nooit gebeurd! Wat kon er aan de hand zijn? Hij keek hem recht in mijn ogen en vroeg:”Heb ik je al eens laten ervaren wat de spinnetjes kunnen doen?” Kompleet verbaasd en niet begrijpend waar hij het over had keek ik hem aan. Over welke spinnetjes had hij het? Joris lachte kort met een verleidelijk lachje. “Dan ga ik dat maar eens doen...lieve schat, je zult het heerlijk vinden.” Langs zijn lippen likkend schoof hij mijn voorhuid terug, zodat de al ietwat vochtige eikel helemaal ontbloot werd. Hij opende zijn hand en met slechts de vijf vingertoppen speelde hij heel licht, zonder echt druk te zetten, om de eikel..inderdaad, alsof de pootjes van een spin er omheen kriebelden en speelden. Elke vierkante millimeter van mijn overgevoelig geworden orgaan werd gemasseerd, gestimuleerd. Het was een absoluut genot...nog nooit had ik zo iets heerlijks ervaren. Mijn eigen spelen haalde er het in de verste verte niet bij, het kon er niet aan tippen. Het was volkomen sensueel en erotisch. Het dreef me op een nivo van emoties dat ik niet voor mogelijk had gehouden. De vijf vingertoppen speelden rustig en ontspannen door, het leek wel uren te duren. Ze streelden over de eikel en over de strak gespannen voorhuid er achter, elk klein bloedvaatje in die huid beroerend en strelend. Ik kon alleen nog maar mijn ogen sluiten en het onbereikbaar geachte genot ondergaan en mijn vriend er intens dankbaar voor zijn. Pas na wat een eeuwigheid leek, kwam de verlossing, de uiteindelijke explosie..... Terwijl de laatste golven van die eruptie door mijn lichaam schokten, opende ik mijn ogen. “Oh shit, lieve schat...dit is prachtig, dit is zo mooi en heerlijk. Waar heb je dat geleerd?” “Zeg ik lekker niet!!!”, was het plagerige antwoord. Joris keek me met een brede glimlach aan, kuste me op mijn nadruppende eikel en zei simpel: “Heel graag gedaan. Je bent het waard. Zal ik je leren hoe het moet?” Dat was iets wat ik me geen twee keer liet zeggen. De rest van de avond van de uitwedstrijd in Joris’s bed werd besteed aan een intensieve stoomkursus “spinnetjes” en op het eind van die avond, net voor we vermoeid wilden gaan slapen, had ik het heel aardig onder controle gekregen. Zo gingen de avonden en zondagochtenden bijna allen in een erotische, intieme roes voorbij tot dat het ultieme moment was aangebroken. We lagen lekker tegen elkaar aan, Joris met zijn rug tegen mijn borst en buik en kusten en streelden wat. Of hij het zo gepland had of dat het per ongeluk was zal ik nooit weten, maar ik voelde hoe zijn heerlijke stevige, zachte billen tegen mijn harde lans en ballen drukte. Een onbedwingbaar verlangen kwam in me op: ik wilde in hem! Ja ja, het waarschuwend stemmetje was er weer: “Eeuwig branden in de hel, eeuwige verdoemenis!”. Fuck it, in de hemel kende ik toch niemand. Ik fluisterde mijn wens in zijn oor en hij reageerde met een kreun en een nauwelijks zichtbaar knikken met zijn hoofd. Het was meer dat ik de hoofdbeweging voelde, anders had ik nog niet geweten of hij het zou toelaten of niet. Maar het mocht dus. Zo begon ik dus stuntelig en onwennig aan de eerste keer dat ik een man of jongen inging. Ik zette mijn van voorvocht druipende eikel tussen zijn billen. Alleen dat was al een heerlijk gevoel, de zachte warme huid die mijn tot het uiterste opgewonden eikel streelde. Ik drukte tegen zijn sterretje, maar wat ik ook probeerde...het lukte niet erg. “Ik kan er niet in!” hijgde ik gefrustreerd. “Dan maak het nat”, was het gefluisterde antwoord, waaruit hevig verlangen sprak. Ik spierste een klodder speeksel op zijn kontje en smeerde het uit en in hem. En nu...lukte het wel! Langzaam gleed mijn eikel naar binnen en het was een zo wonderbaarlijk en overweldigend gevoel dat ik er bijna flauw van viel. “Auw!” klonk het even kort.   “Doe ik je pijn?” vroeg ik bezorgd.  “Niet echt...”, fluisterde Joris, “maar het is ook mijn eerste keer”. Tergend langzaam gleed ik voorzichtig steeds dieper in hem. Ik genoot van alle trillinkjes van zijn sluitspier, voelde de zachte, natte warmte om mijn pik en begon zacht en onhandig in hem te stoten. Het liefste zou ik uren in hem blijven en van zijn binnenste genieten, maar een oudere lezer zal zich ongetwijfeld nog herinneren dat dat op jonge leeftijd zelden gegeven is. In een mum van tijd kwam ik klaar, nog net een harde, té harde kreun onderdrukkend. Maar ook na klaargekomen te zijn bleef ik nog in hem, tot mijn pik als een klein slangetje willoos uit hem gleed. “Zooooooo heerlijk!” kreunde Joris zacht, “Nou ben ik jouw vriendinnetje”. Ik kuste hem zacht in de hals, likte zijn schouder en tegen elkaar aan genesteld vielen we in slaap. Ons intieme samenzijn werd regelmatig herhaald, op avonden en op zondagochtenden, het werd steeds heftiger en er ontstond een hechte band tussen ons. Schijnbaar waren we toch overmoedig geworden en hadden in ons liefdesspel op een kwaad moment teveel herrie gemaakt. Of Joris of ik de boosdoener was is me nooit duidelijk geworden en dat is ook niet zo interessant. Het gevolg was in ieder geval dat het een van de jongens van de kamer naast de onze was opgevallen en hij kwam de kamer binnenlopen toen we weer eens met elkaar in bed lagen en de liefde bedreven. Met open mond en opengesperde ogen van ongeloof bekeek hij het tafereel. Wij wisten niet waar we moesten kijken en nog minder wat we moesten zeggen. De jongen draaide zich om en liep zonder een woord te zeggen weer de kamer uit. Je kon er natuurlijk op wachten dat we de volgende ochtend voor het oude eikenhouten buro van de tehuisdirekteur stonden. De oudere pater (ja, die had je toendertijd nog) pufte driftig aan zijn sigaar, een rookgordijn leggend in de kamer. Met vuurspuwende ogen tuurde hij ons over de randen van zijn leesbrilletje aan en begon de te verwachten donderpreek: we waren goddeloos, ernstige zondaars, we zouden voor eeuwig branden in de hel en ons zieleheil was verloren. Hij én God zouden ons zwaar straffen voor ons ernstig misdrijf! Joris keek hem uitdagend aan en vroeg: “Wat is het verschil als ik hier boven met een meisje in bed lig? Is dat wel toegestaan?” “Nee”, bulderde de direkteur, “dat is in mijn tehuis ook niet toegestaan!” Joris keek hem met een smalend lachje aan en zei heel lakoniek: “Maar als ik met een meisje in het bos lig is het prima. Maar o jee als ik met Giorgy in het bos lig, dan is de hel los”. “God heeft alleen liefde tussen man en vrouw toegestaan”, zeu de direkteur scherp. Nu was het mijn beurt om sarkastisch te lachen en ik zei duidelijk: “Ja, vertel dat mijn moeder maar als ze weer eens door het hele huis wordt geslagen!” De pater was sprakeloos. Hij begon te begrijpen dat katholieke dogmas hier geen effekt hadden. Hij wist niets beter meer uit te brengen als: “Uit mijn ogen, allebei!!” Dus gingen we maar.Wat moesten we anders doen? De straf begon meteen zodra we in de groep terugkwamen. Of dit de straf van de Almachtige was weet ik niet maar van meet af aan werden we gehoond, getreiterd, uitgescholden en in het beste geval totaal genegeerd. Tenslotte: wij waren “die twee flikkers”, alle andere waren “echte jongens”. Ik kwam er in de maanden er na achter dat de waarheid overigens een stuk genuanceerder was. Maar de straf van de direkteur kwam kei- en keihard aan. Joris werd niet alleen van mijn kamer gehaald, nee...hij werd overgeplaatst naar een ander tehuis.   Ik stond op mijn kamer en keek uit het raam. Buiten voor de deur stond een auto. Een man liep met wat dozen op en neer en toen gebeurde waar ik met angst en beven op wachtte. Joris kwam naar buiten, in zijn hand een tas. Ik voelde de tranen in mijn ogen komen. Ik wist dat het afgelopen was, op bevel van bekrompen geesten van hogerhand. Ik zag hoe Joris langzaam naar de auto liep. Juist voor hij moest instappen draaide hij zich om en keek naar het raam van wat eens zijn kamer was en waar hij er blind vanuit ging dat zijn vriend stond te kijken. Ik deed het enige wat ik kon doen...en stuurde een kushandje. Joris glimlachte verdrietig...  keek nog even en stuurde een kushandje terug. “Kom jongen”, zei de man, “we moeten gaan.” Joris keek nog even, zwaaide, hij zag hoe zijn vriend terugzwaaide en stapte in. Door mijn tranen heen zag ik de auto het park uitrijden, mijn eerste grote liefde voor altijd onbereikbaar makend. Ik ging op bed zitten, trok mijn knieën, legde mijn hoofd er op en barstte in een onbeheerst huilen uit.   En deze nacht leek alles na jaren weer op zijn plaats te vallen. Sven, de volslagen onbekende die me zo bekend voorkwam, was nu een open boek. Zijn lichaamsbouw en –uitzien klopte, zijn blonde haar klopte maar ook zijn passie en gedrevenheid bij het liefdesspel kwamen overeen met Joris.     Het leek wel of Sven een vleesgeworden tijdmachine was, die in staat was geweest verleden en heden in elkaar te laten vervloeien. Ik lachtte even...het was een redenering die me als volslagen belachelijk voorkwam. Tijdmachines kwamen alleen voor in Suske en Wiske, niet in echte levens. En toch? Of was Joris in al die 45 jaar dat ik hem niet had gezien of iets van hem had gehoord overleden en was Sven zijn reïncarnatie? Dat was dan misschien minder onzinnig. Er waren miljoenen mensen op de wereld die daar in geloofden. Sven sliep nog steeds met zijn hoofd op mijn borst. Ik kustte hem voorzichtig en streek zacht door zijn haar. “Ik hou van je!” fluisterde ik zacht. Wat meteen de volgende vraag opriep: hield ik van Sven of hield ik nog steeds van hetgeen hij vertegenwoordigde? Hield ik nog steeds van Joris? Het was me niet meer gegegeven de vragen te beantwoorden. De slaap overviel me met de snelheid en de kracht van een voortrazende sneltrein en mijn ogen vielen dicht. Ik had niet eens meer de kans het bedlampje uit te doen.  

• 13-12-19

  Het blijft verrassend 13

  En de daad bij het woord voegend, trok Thijs z’n T-shirt  over z’n hoofd en terwijl hij de riem van z’n jeans losmaakte schoof Erik zijn sportbroek naar beneden waardoor hij direct in volle naakte glorie voor Thijs stond. Even staakte Thijs z’n activiteiten om te genieten van het moois dat hem werd voorgeschoteld, maar voor Erik leek het de gewoonste zaak van de wereld, bukte om z’n sportbroekje op te rapen en bij de deur aan een haakje te hangen. Toen hij zich omdraaide en zag dat Thijs zich inmiddels ook van z’n kleren had ontdaan maar niet goed wist waar ze te laten zei Erik: “Jôh leg ze maar op en stoel dat komt wel goed. Maar ik heb er een gewoonte van gemaakt om m’n broek altijd bij de deur te hangen want als je onverwacht naar buiten moet is het wel handig dat je niet naar je pendek hoef te zoeken. Kom ga zitten en drink je cola”. Even later zaten ze samen in de bank en Erik monsterde Thijs schaamteloos waardoor deze laatste het toch wel wat benauwd kreeg, of liever gezegd, onder de indruk kwam van deze aandacht en dat werd zichtbaar tussen zijn benen. Hoezeer hij het ook probeerde tegen te gaan, de hele situatie, de kunst in de woning de aanblik van een werkelijk hele mooie Erik, het duurde niet lang of Thijs zat met een behoorlijke erectie, waar hij niet goed raad mee wist maar wat  Erik alleen maar prachtig vond. “Vertel eens Thijs hoe oud ben je, heb je een vriend, vriendin, of ben je vrijgezel”?  “Nou ik ben 21, ik ben vrijgezel en zou niet weten wat ik met een vriendin aan zou moeten”. “Nou dat is dan duidelijk we zitten dus letterlijk en figuurlijk in het zelfde schuitje alleen is deze lul”,  en hier pakte hij zijn inmiddels ook wat gezwollen pik eens stevig vast en gaf er een paar rukjes aan, “zes jaar ouder dan die van jou maar dat mag de pret niet drukken, hoop ik”. “Welke pret? “, vroeg Thijs een beetje onnozel. “De pret die wij samen kunnen maken en waarvan ik het idee heb dat jij daar ook best wel zin in heb”. Terwijl hij dit zei schoof Erik op de bank naar Thijs toe en legde een hand op zijn bovenbeen terwijl hij met zijn hoofd naar dat van Thijs ging. En Thijs….?  Hoewel anders altijd best gereserveerd wilde hij nu eigenlijk maar één ding, en kennelijk hetzelfde als Erik, dus aarzelde hij geen moment om Erik tegemoet te komen. Alle erotische spanning die zich vanaf het moment dat hij de verzameling penissen voor het raam zag staan, de best wel dubbelzinnige opmerkingen tijdens het werken aan dat touw, de entourage waarin hij zich bevond, maar vooral de persoon Erik, hadden een geilheid in hem losgemaakt die nu zijn uitweg vond in een magnifieke tongzoen. Alsof ze elkaar al jaren kenden vreeën ze tegen de klippen op, zo gingen deze twee mannen op in een zoen die naar het leek geen einde leek te kennen. Maar dit was toch niet waar, want eigenlijk even plotseling als ze begonnen waren pakte Erik Thijs bij de hand en trok hem naar een deur in de hoek van de kamer.  Daarachter bleek een slaapkamer met een heel groot bed en dat bed was de plaats waar Erik en Thijs twee tellen later verstrengeld en opnieuw hevig zoenend terecht kwamen. Terwijl ze elkaar stevig omarmden wreven ze met hun onderlijven langs elkaar zodat hun hun lullen elkaar masseerden en het voorvocht dat uit hun eikels droop, hun lijven alleen maar gladder en daarmee nog lekkerder maakten. Zonder woorden  draaiden ze al zoenend beiden een kwart slag zodat ze feitelijk recht tegenover elkaar kwamen te liggen. En zo begonnen ze aan een synchrone ontdekkingstocht van elkaars lijf via de hals werd een tussenstop gemaakt bij de rechter tepel,  om via  de linkertepel verder te kruipen naar de navel. Daar was inmiddels bij beiden het nodige voorvocht in gedruppeld en dat moest er natuurlijk eerst zorgvuldig worden uitgelikt. Als twee kolibri’s likkend aan een bloemkelk, likten ze ziltig smakende nectar uit het  holletje tot er niets meer te halen viel. En vanaf de navel was het natuurlijk meer een heel klein eindje voor ze elk een heerlijk gezwollen sappige eikel voor hun neus, maar vooral voor hun lippen kregen. Alsof er een trompetter het startschot voor de aanval had gegeven doken ze op het lekkers af en omsloten met hun lippen dat ultiem stukje mannen vlees. Langzaam zuigend met hun tongen draaiend om dat kleine gaatje dat zich van verlangen al zo ver mogelijk opende, maar ondanks die bereidheid toch veel te klein bleef om er verder dan met het uiterste puntje van de tong in te komen… Het voordeel van dit absoluut “synchroon pijpen” was natuurlijk dat de een bij de ander subtiel kon aangeven wat hij lekker vond.  Het duurde dan ook niet zo lang of beiden voelden aan de  pik in hun mond, maar nog meer aan dat ding onder aan hun buik dat dit spel niet lang zonder gevolgen kon blijven. Het was Thijs die dat nog niet wilde en net zo abrupt als de laatste aanval begonnen was brak hij hem af. Hij draaide zich volledig om en toen hij zich op zijn zij draaide keek hij recht in de ogen van Erik. Even lagen ze zo van elkaar te genieten waarbij Thijs zijn armen om de nek van Erik sloeg alsof hij hem nooit meer los wilde laten.  “Erik mag ik je wat vragen?” “Je doet maar”. “Heb jij condooms onder handbereik?” “Wat denk je? ”Ik denk het wel.” “Jij mag nooit meer raden, maar wat wil je dan?” “Ik wil je vragen of jij mij wil neuken”.  “Bedoel je dat ik je moet ontmaagden?”  Hierop schoot Thijs even in de lach. “Nee jongen, ik heb waarschijnlijk al meer pikken in m’n reet gehad dan jij in je hele leven zult krijgen, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Ik wil je nu vragen om mij met al je passie en gevoel, een beurt te geven die ik mijn hele leven niet meer zal vergeten”. “Nou ik heb in m’n leven al vervelender vragen gekregen, dus maak je borst maar nat”.  “Ik wil niet op m’n borst maar in m’n reet geneukt worden, dus als je die nu een beetje nat maakt en jij doet een Durex om je knuppel, dan wordt ik niet ziek van een fatale druppel!”. Terwijl hij dit zei en Erik uit een laatje al een condoom en een flesje glijmiddel pakte, draaide Thijs zich zodanig dat hij, liggend op zijn zijn rug, de benen zodanig opgetrokken dat zijn voeten ongeveer naast zijn hoofd stonden, en Erik zo een perfect uitzicht had bood op zijn al een beetje openstaand sterretje, dat er duidelijk naar hunkerde om een stevige pik te ontvangen. Lang duurde het dan ook niet of Erik had zijn gereedschap geprepareerd met een mooi roze condoom, smeerde eerst nog wat glijmiddel op het sterretje daarbij wel even speels een vinger naar binnen duwend, die overigens nauwelijks weerstand kreeg, om er vervolgens de gezwollen eikel van zijn knoertharde pik tegen aan te drukken. Erik deed dit heel behoedzaam maar merkte al gauw dat dit anusoogje inderdaad al meer pikken had zien passeren. Maar al ging het soepel, Erik deed het heel langzaam en behoedzaam want hij wilde niet al te snel klaarkomen. Dit was immers niet alleen heel lekker, maar kennelijk had niet alleen Thijs er behoefte aan om dit moment onvergetelijk te maken. Want ook Erik had het gevoel dat dit wel eens veel meer dan  een one night stand zou kunnen worden. Waarom? Hij wist het het niet. Maar het voelde gewoon heel erg goed. Maar niet alleen voelde het goed het voelde natuurlijk vooral ook beregeil. Langzaam maar moeiteloos penetreerde hij Thijs tot hij met zijn bovenbenen strak tegen de stevige billen van Thijs kon leunen.  Net zo langzaam al hij er in gegaan was haalde hij zijn pik terug tot alleen de eikel nog in het gaatje zat. Toen drukte hij opnieuw, maar nu iets sneller zijn pik weer naar binnen om hem er in hetzelfde opgevoerde tempo weer uit te halen. Hij keek recht in de ogen van Thijs en het was duidelijk dat hij genoot van de behandeling  die hij onderging.  Maar hoe beheerst ze beiden ook waren ze waren natuurlijk ook bloedgeil en het was vooral Erik die zich niet meer in kon houden en van lieverlee het tempo opvoerde zodat de pik van Erik korte tijd later later meer weg had van de zuigerstang van een stoommachine.  Tot het uiterste probeerde hij zij ejaculatie tegen te houden maar uiteindelijk kon hij het niet meer houden en brullend als een leeuw spoot hij het condoom met een aantal krachtige stralen vol. Maar niet alleen Erik werd tot het uiterste gestimuleerd, ook Thijs kon, hoezeer hij het probeerde, de prostaatmassage die hij door de stotende tamp van Erik onderging niet langer weerstaan. Zonder dat hij zijn leuter ook maar aanraakte ontpofte deze op hetzelfde moment dat Erik het condoom volspoot.  Thijs spoot een hoeveelheid sperma zoals hij zelden produceerde ongecontroleerd de wijde wereld. Maar door de houding waarin hij nog altijd lag was die wijde wereld vooral zijn haren, zijn gezicht, en ja ook zijn borst . Zo had hij het eerdere advies van Erik toch netjes opgevolgd, hij had immers zijn borst keurig nat gemaakt.  Totaal uitgeput liet Erik zich naast Thijs op het bed vallen om zo rustig na te genieten, en vooral bij te komen van deze super vrijpartij. Ze wilden beide niets anders, maar: KLOP-KLOP-KLOP-KLOP-KLOP op de deur zorgde er voor dat er van dit plan weinig terecht kwam. Erik moest kennelijk aan de bak. Met een: “IK KOM”, kroop hij overeind, griste een handdoek van een stoel, sloeg die om z’n middel en liep de slaapkamer uit. Thijs  lachtte in z’n vuistje,  hij kon nog even lekker blijven liggen. Tot hij hoorde hoe Erik de deur opende en een hem zeer bekende stem hoorde vragen: “Is mijn bijrijder soms hier?”

• 13-12-19

  Het blijft verrassend 12

  Met nu nog 11 hoofdstukken te gaan, zijn we over de helft van deze story. Ik hoop dat ik jullie kan blijven boeien.   Nauwelijks hadden ze hun borden leeg of de telefoon rinkelde. Thijs aan de lijn om te melden dat Arjan het prima vond en dat hij met directe ingang vrij gemaakt kon worden op UBI, en waar hij zich maandag ochtend zou kunnen melden”.  “Om vijf uur hier in ons appartement”. “Vijf uur??!”” klonk het vol ongeloof aan de andere kant van de lijn. “Ja wat dacht jij? Half negen opstaan, eerst wassen en ontbijten dan om tien uur de deur uit en om elf uur de weg op?” “Nee dat niet natuurlijk maare, maar dan moet ik eens kijken hoe vroeg ik hier dan al weg moet, want zo vroeg rijdt er geen bus en met de scooter ben ik toch wel even onderweg”. “Ja dat snap ik en daarom heb ik een voorstel. Je komt zondagavond naar hier en blijf hier de rest van de week eten en slapen. Vrijdagavond of zaterdagmorgen ga je terug naar UBI en als je het dan nog niet zat bent plakken we er gewoon nog een week tegenaan”.  “Oh dat is geweldig ik ben zondag avond bij je en moet ik nog eten of drinken mee brengen?”  Nee gekkie dat hebben wij hier wel. Jij moet wel zorgen dat je voldoende verschoningen bij je hebt want ik wens geen benauwde puberale  luchtjes in mijn cabine! Elke dag douchen  en schoon ondergoed is verplicht”  “Oké echt gaaf dat dit zo kan, nou tot zondag en bedank ook je vriend want die zit ook een week met mij opgescheept” “Nou mijn vriend is mijn mannetje  en doet net als jij precies wat ik zeg!”  En dat had Marc nou niet moeten zeggen. Voor hij het wist griste Luc de telefoon uit z’n handen en liep er gauw een stuk mee weg. “Thijs, hier met Luc, je kunt zondag gerust hier naar toe komen, maar of je dan maandag gaat rijden weet ik niet. Na dit gesprek heb ik een stevig onderhoud met jouw mentor en of hij daarna binnen twee dagen hersteld is weet ik niet”. “Nou meneer ik ben het met u eens dat Marc en stevige beurt verdiend, maar doe me een plezier en laat hem wel heel”. Nou die beurt zal ik hem geven en of t’ie  nog heel is moet je zondag maar bekijken. Wat mij betreft ben je in elk geval welkom”.  “Fijn om te horen enne geniet van het onderhoud aan Marc!” ”Zal ik doen”.  Dat het hierna nog een tijdje vrij onrustig was op de bovenste etage van het gebouw hoeft geen betoog. Van een worstel partij op de vlakke vloer, werd een vlucht naar de slaapkamer om vervolgens geheel ontkleed te eindigen in het bubbelbad. En wat er daarna gebeurde, dat laat zich raden. Volkomen uitgeput maar wel heerlijk vermoeid kropen ze in elkaars armen onder het grote dekbed en sliepen een gat in de volgende dag.   Zondagavond ging de bel en stond Thijs, met en grote sporttas voor de deur. Marc liet hem binnen en wees hem gelijk de logeerkamer  waar hij zijn tas kwijt kon en waar hij de komende vijf nachten zou slapen. Na gezamenlijk nog een pilsje genomen te hebben stelde Marc voor om te gaan slapen. Morgenvroeg loopt om vijf uur de wekker af en dan is het gelijk aan de bak. Wassen, brood maken, en om half zes moeten we in de auto zitten anders zijn we te laat op de zaak. Maar we moeten wel zachtjes doen want deze pennenlikker, wijzend op Luc, hoeft pas om half zeven z’n nest uit en vanwege zijn  ochtendhumeur kan die maar beter blijven slapen En zo kon het gebeuren dat Thijs om vijf uur wakker werd gemaakt doordat Marc hem in z’n oor fluisterde dat het tijd was om op te staan. Loom rekte hij zich uit, sloeg het dekbed weg om, bedoeld of onbedoeld,  Marc uitzicht te geven op een joekel van een odol. Marc vond dat best een leuk plaatje om de dag mee te beginnen maar hield zich strikt aan het uitgangspunt:  “Een mentor houdt zijn handen thuis”. Maar hij had toch ook wel te doen met Thijs, dus fluisterde hij, wijzend op z’n odol: “Als je daar eerst wat aan wil doen dan kan dat nog wel effe hoor. Je mag als je wil ook gelijk onder de douche dat is makkelijke want dan hoef je geen rommel op te ruimen, maar je moet dan wel op je poten blijven staan. Kijk maar wat je doet. Ik maak voor deze keer nog wel je brood, hoeveel sneetjes wil je?”. “Doe maar tien”. “Tien?” vroeg Marc nog een keer ja het is toch alleen voor het ontbijt of moet het ook voor de lunch?” “Nee alleen ontbijt” zei Marc. Hij wist dat ze deze dag op de middag in de gelegenheid waren wat te kopen en vond tien boterhammen extra smeren wel genoeg. Thijs dook gelijk de douche in om daar tien minuten later met een rode kop en een niet helemaal slappe piemel uit te stappen.  Hij kleedde zich aan en schoof bij Marc aan de keuken tafel om gauw een bak koffie en alvast twee sneeën brood naar binnen te werken.  Precies om half zes zaten ze in de auto, om kwart voor zes op de zaak, op kantoor de papieren halen, naar de truck en iets voor zes drukte Marc op de startknop. Het avontuur kon beginnen. Thijs keek z’n ogen ogen uit, hij vond het prachtig. Waar mogelijk hielp hij bij het laden en lossen en Marc, genoot van het enthousiasme dat deze knaap uitstraalde en het gevoel voor het werk dat hij toonde. Echt elke dag was een feestje. Vrijdagmiddag waren ze bijtijds afgewerkt dus had Marc alle tijd om met Thijs de week eens goed te evalueren.  Het bleek dat voor Thijs het werk op zich geen enkel probleem was. Zelfs het vroege opstaan wende snel genoeg en had ook zeker z’n voordelen. Langzaam de zon zien opkomen rijdend door een Hollandse Polder was echt wel een feestje om te zien. Elke dag leek het alsof Thijs meer opbloeide en van de verlegen jongen die Marc nog maar een week geleden op UBI had ontmoet was feitelijk niets meer over. Maar waar Thijs wel steeds meer vraagtekens bij zette was de eenzaamheid.  Nu was hij nog samen met Marc, maar wanneer je als chauffeur echt wat wilde verdienen dan moest je in elk geval solo en liefst internationaal gaan rijden. Thijs vroeg zich af of hij dat wel aan zou kunnen.  Daarom besloten ze om er in elk geval nog een week aan te plakken om dat aspect van het werk, voor zover mogelijk, toch nog eens goed te bekijken. Maandag en dinsdag verliepen zoals verwacht en zonder complicaties. Maar de woensdag was anders. Toen Marc de papieren op ging halen bij de administratie kreeg hij te horen dat hij even moest wachten en dat hij om zeven uur eerst bij de directeur moest komen.  Nou dat had hij nog nooit meegemaakt dus hij was wel benieuwd. Toen de directeur iets voor zeven uur arriveerde riep hij Marc gelijk in z’n kantoor. Het bleek dat Marc die dag een kort ritje had naar een bedrijf waar hij nog nooit was geweest. De onderneming die dat adres bediende was failliet gegaan en nu moest de firma van Marc acuut inspringen om de klant niet in de problemen te laten komen. De vraag aan Marc was om eens te kijken of hij op dat bedrijf niet een ingang kon vinden om het transport voor langere tijd te gaan doen. “Zelf kan ik dat vandaag onmogelijk en je moet het ijzer smeden als het heet is. Jij bent de eerste ambassadeur van onze firma die daar komt, en de eerste klap is een daalder waard. Je zit ook lang genoeg in het vak om te weten wat voor ons een lucratieve deal is, kijk maar eens wat je er uit kunt slepen. En zo kon het gebeuren dat ze rond een uur of tien bij een bedrijf kwamen waar ze grondstoffen voor plastic af moesten leveren. Ze werden met open armen ontvangen want door de perikelen met het vorige transportbedrijf  waren ze bijna door hun grondstof heen. Nadat de truck leeg was parkeerde Marc hem in een hoekje op het terrein om het tweede deel van z’n missie te volbrengen. Maar dat betekende wel dat Thijs zich een poosje zelf moest vermaken. Nou het was heerlijk weer en er was op het terrein genoeg te zien dus Thijs was er van overtuigd dat hij zich niet zou vervelen. Met de afspraak dat Marc zou appen of bellen wanneer hij wat te melden had ging Marc richting kantoor en slenterde Thijs richting waterkant, een eind verderop. Het was een vrij groot bedrijf dat haar  grondstoffen niet alleen via de weg maar ook over het water aangevoerd kreeg. Aan de kade lagen twee schepen. Het eerste schip lag onder de hijskraan en werd gelost, het andere schip lag zo’n 100 meter verderop, te wachten om ook gelost te worden.  Thijs slenterde langs waterkant richting het tweede schip en moest toch wel glimlachen toen hij de naam van dat schip zag. ADONIS, stond in grote letters op de achter boeiïng .  Wat zou de achterliggende gedachte zijn geweest toen de schipper die naam op zijn schip zette? Vond hij het schip erg mooi? Vond hij dit van zichzelf?  Was het een oproep naar een eventuele partner?  Dichterbij gekomen wachtte Thijs een andere verbazing.  Toen hij langs de woning liep zag hij achter het raam, op de vensterbank een merkwaardige verzameling porselein staan.  Over een lengte van meer dan een meter stond op de vensterbank een serie spierwitte glanzende penissen. Allemaal volkomen identiek behalve dan wat betrof de grootte.  Van de kleinste van nauwelijks een paar centimeter werden ze telkens iets groter tot het grootste exemplaar in het midden, dat zeker 30 centimeter hoog in volle glorie met ontblote eikel fier rechtop stond. Staande op een stevige voet van twee prachtig gevormde kloten.  En net zoals het het rijtje geleidelijk was opgelopen tot 30 centimeter liep het ook weer af naar een exemplaar zoals dat op de Noordpool bij min 40 te verwachten is.  Ongemerkt was Thijs blijven staan om deze merkwaardige verzameling goed te bekijken maar toen hij zich  realiseerde dat hij niet voor een etalage maar voor het raam van een woning stond, liep hij gauw weer verder. Op het voorschip zag hij een man op een bolder zitten en druk bezig met een meertros. Langzaam liep Thijs over de  kade naar hem toe. Dichterbij gekomen zag Thijs dat de man bezig was om er een strop in te vlechten zodat de tros om een meerpaal gelegd kon worden. Wat Thijs ook opviel was dat deze hunk, want dat was het, best wel eens de Adonis kon zijn waar het schip naar genoemd was. Blonde kop, goed gespierd en alleen gekleed in in sportbroekje. Nee het was zeker geen straf om naar deze “man in aktie“ te kijken.  Toen Thijs nog enkele passen van hem vandaan was zei “Hunk” zonder van z’n werk op te kijken; “En wat vind je van mijn verzameling “. Oei, even voelde Thijs zich betrapt maar ja het was zoals het was en dus leek het hem maar het beste om heel eerlijk te antwoorden: “Heel bijzonder, maar wel leuk”. “En vind je ze ook lekker?”.  “Nou die daar staan lijken me wat koud,  maar met een originele kan ik me meestal wel vermaken”. “Meestal? En wanneer dan niet? “ “Als er gewerkt moet worden bijvoorbeeld”.  “Nou dat ziet er dan slecht voor me uit want ik ben hier met dat rot touw nog wel even bezig”. “Nou ik heb wel even tijd dus misschien kunnen we om te beginnen eens samen gaan werken” Wil je me echt komen helpen?” vroeg “ Hunk” met een verbaasd gezicht.  “Ja hoor als we mekaar helpen dan denk ik dat we gauw klaar zijn”.  “Ja dat geloof ik graag maar we gaan nu eerst aan het werk”. Nu pas begreep Thijs dat hij zich een klein beetje ongelukkig had uitgedrukt, maar aan de andere kant vond hij het prachtig dat “Hunk hier direct op inhaakte, Thijs mocht dat wel. Hij stapte aan boord en stelde zich netjes voor want als je moet samen werken dan moet je toch minstens weten met wie we van doen hebt. “Ik ben Thijs van der Lek” “en ik ben Erik Brouwers” stelde “Hunk” zich voor. Samen bogen ze zich over het touw en mede door de hulp van Thijs was deze “rot” klus toch in no-time geklaard. “Zo en nu eerst wat drinken ” zei Erik. “Ik neem tenminste aan dat je daar toch nog wel tijd voor heb?”.  “Ik denk het wel….”  Noem het toeval, noem het noodlot, precies op dat moment trilde de mobiel van Thijs. Marc meldde dat de gesprekken voorspoedig verliepen en dat ze vrijwel zeker tot zaken zouden komen, maar dat er nu een directeur bij moest komen en die moest eerst opgetrommeld worden en dus kon het nog even duren voor deze zou kunnen aanschuiven. “Dus ik vind het rot voor jou maar je zult je nog even zelf moeten vermaken”. “Nou heb over mij maar geen zorg, ik vermaak me wel. Succes met de zaken en app of bel maar als de zaak is afgerond”. En zo hadden de heren alle tijd om rustig een bakkie te doen. Thijs volgde Erik naar de woning en werd gelijk geconfronteerd met een ijzeren wet, nog uit de tijd van de houten schepen: “SCHOENEN UIT!” zodra je de woning binnen stapt. Terwijl Thijs nog bezig was met z’n sneakers los te veteren vroeg Erik wat hij wilde drinken. “Doe maar een cola”zei Thijs terwijl hij binnen stapte. Binnen keek hij eens rond en viel van de ene verbazing in de andere. Allereerst verbaasde hij zich over de grootte van de woning. Van buiten leek het veel kleiner en zou je denken en zelfs dat je niet eens rechtop zou kunnen staan. Maar hij stond gewoon in een hele leuke ruime woning met alles er op en er aan. En dat laatste was de tweede verbazing. Overal aan de want hing kunst en overal stond kunst. En niet zomaar kunst nee de hele woning ademde zoals ook de eerder genoemde vensterbank, homo-erotisch kunst. Schilderijen, beelden, voorwerpen, het was werkelijk verbluffend omdat het allemaal toch zo verfijnd was dat het nergens naar platte porno neigde. In een hoek stond zelfs een replica van de David van Michelangelo.  Wat Thijs ook opviel, over de stoelen en ook op de bank lagen allemaal  handdoeken.  En terwijl Erik voor beiden een glas cola inschonk  zag hij hoe Thijs alles rustig in zich opnam. “Waar wil je zitten op de bank of hier aan de eettafel?””Nou eh de bank lijkt me wel lekker maar die ligt vol met handdoeken…”  “Nou zo lang je je broek aanhoud mag je die wel op zij schuiven, maar om je de waarheid te zeggen loop ik hier vrijwel uitsluitend in m’n blootje, en de meeste gasten die ik hier ontvang sluiten zich daar graag bij aan en dan is zo’n handdoek wel zo hygiënisch.” “Oh maar waarom doe je dan nu je broek ook niet uit? “ “Omdat ik niet weet of jij daar van gediend bent” antwoordde Erik in alle eerlijkheid.  “Nou je hoef je voor mij niet in te houden en ik vind het hier warm genoeg om met plezier ook het een en ander uit te trekken”.

• 11-12-19

  Het blijft verrassend 11

  Best wel een beetje nieuwsgierig draaide Marc de andere dag zijn wagen het erf bij UBI op. Even leek alles uitgestorven maar toen hij zich uit z’n cabine liet zakken zag hij dat er vanuit  een openstaande schuurdeur een jongeman naar hem toe kwam lopen, zoals gebruikelijk in UBI uniform, blauwe overall, zonnebril, petje. Marc liep met uitgestoken hand op hem af en toen deze aarzelend werd beantwoord met een eveneens uitgestoken hand stelde hij zich voor met: “ Marc, en jij bent Thijs, neem ik aan?” “Eh, ja, ja, heeft Arjan u gebeld?”  “Ja inderdaad, en hij vertelde dat jij mij vandaag zou helpen”.  “Oh en heeft hij nog meer verteld?” Ondanks de zonnebril meende Marc iets van opluchting op het eerder zo bedrukte gezicht van Thijs te zien, maar toen Marc  hem heel eerlijk vertelde dat Arjan verder niets verteld had, was er van die opluchting ineens niets meer over.  Maar de middag was nog lang dus er kon nog van alles gebeuren, maar eerst moest er gelost worden. En dat ging vlot. Want waar Thijs in de omgang met mensen wellicht wat verlegen was, in de omgang met het werk was hij dat zeker niet. In no-time stond alle lading op de plaats waar deze hoorde en gelukkig merkte Marc wel dat terwijl ze zo samen aan het werk waren Thijs wat meer ontspannen raakte. Maar ja er moest nog meer gebeuren dan alleen maar lossen en Marc bedacht dat waar hij anders na gedane arbeid  met Arjan nog altijd een drinkpauze inlaste hij dit nu wel eens aan Thijs kon voorstellen.  Die greep dat voorstel met beide handen aan en nodigde Marc uit om in zijn unit even wat te drinken. Dit was ook voor Marc een nieuwe ervaring want hij had tussen de bomen wel gezien dat daar een soort woonunits stonden, hij was er nog nooit in geweest. Samen met Thijs liep hij een stuk de boomgaard in en bij het tweede blok van vier portacabines viste Thijs een sleutel uit z’n zak een opende een deur. Binnen bleek het toch verrassend ruim en doelmatig ingericht. Met een woonkamer met keukenhoek, slaapkamer,  badkamer en berghok.  Thijs deed z’n pet en zonnebril af en schonk voor beiden een groot glas cola in waarmee ze zich ieder in een hoek van de comfortabele bank nestelden. Het viel Marc op dat er zich in de hoek van de woonkamer nog een deur bevond. Het leek een soort achterdeur, maar deze portacabine stond niet vrij maar vormde met drie anderen een unit. Marc vroeg aan Thijs of dit soms een blinde deur was maar dat bleek niet het geval. Het was een deur naar de naastgelegen wooncabine die vanuit beide  kanten op slot gedraaid kon worden. Als de bewoner er geen behoefte aan had kon hij deze gewoon op slot draaien en kwam er niemand zijn woning in. Maar wanneer hij en de buurman er geen bezwaar tegen hadden, dan konden ze gemakkelijk bij elkaar binnen lopen. “In de slaapkamer zit ook zo’n  deur dus ik kan bij mijn twee buren zo binnendoorlopen.  Ik vind dat wel fijn maar de jongen achter de slaapkamer is hier pas en heeft zijn deur nog op slot, maar deze hier is open en wordt regelmatig gebruikt. Meestal kookt er één voor twee personen. Dat is gemakkelijker, voordeliger en gezelliger”.  En van het een kwam het ander, Thijs praatte honderduit over het leven en vooral het werken op UBI, hoe fijn dat was,  en zelfs toen Marc fijntjes informeerden of hij met z’n buurman alleen maar samen deed eten, bekende Thijs dat ze meestal op bed van het toetje genoten….. Ja er bleek een tijd lang voldoende gesprekstof. Maar toen viel er toch een stilte en Marc merkte dat Thijs weer steeds verlegener en stiller werd, het hoofd dat een tijdje fier recht op de schouders had gestaan zakte daar van lieverlede weer tussen met de ogen naar de grond gericht. Marc kreeg echt met Thijs van doen en vreesde dat het echte doel van zijn bezoek niet gehaald zou worden. Hij besloot het over een ander boeg te gooien en vertelde Thijs dat hij het gevoel had dat er Thijs met een probleem zat  dat hij niet durfde uitspreken.  In dat geval moest Thijs beseffen dat Marc precies wist wat UBI was, wie daar woonden en werkten en dat alles dat hij hoorde en zag  bij hem volkomen veilig en vertrouwd was. Even keek Thijs, Marc recht in de ogen, keek toen weer naar de grond, maar begon wel te praten. Weet je Marc, de meest jongens de hier wonen hebben een boerenachtergrond. Voor hen is er niets mooiers dan werken in de natuur,  zoals hier op de boerderij en in een boomgaard. Maar mijn achtergrond is heel anders en hoe blij en dankbaar ik ben met de kans en de mogelijkheden die ik hier krijg, als ik er aan denk op deze wijze de rest van mijn leven te moeten slijten voel ik me heel ongelukkig.  Ik heb dit met Arjan besproken en die zegt dat hij mij kan begrijpen, dat hij me wil steunen en helpen,  maar alleen wanneer ik zelf actie onderneem en stappen zet. Hij vindt dat ik nu maar eens een keer zelf het initiatief moet nemen en niet moet doen wat anderen bedacht hebben.  En ja ik ben het daar wel een beetje mee eens maar het is zo verdomd moeilijk. Even keek hij op en Marc zag een dikke traan in beide ogen. Oh wat had hij dit brokkie wanhoop graag in z’n armen gesloten, maar hij besefte dat dit nu geen goed idee was. Rustig afwachten en laten komen wat er komt. “Weet je Marc, telkens wanneer jij hier met je truck van het erf af rijdt dan denk ik; Oh wat zou ik graag met hem mee gaan de wijde wereld in”. “En waarom zou dat niet kunnen? “ vroeg Marc. “Omdat ik niet zeker weet of ik er echt wel geschikt voor ben en ik absoluut niet wil mislukken”.  “En dan blijf je maar liever hier veilig op je krent zitten?’ “Ja misschien wel”zei Thijs meer tegen zichzelf als tegen Marc. “ En je hebt nooit eens nagedacht over een plan hoe je er achter zou kunnen komen of er een truckchauffeur in jou huist?” Als door een wesp gestoken veerde Thijs overeind en keek Marc aan met een stel ogen zoals  deze Thijs nog niet eerder had zien kijken. “Natuurlijk wel! Wat dacht je!”.  “Nou”zei Marc, “als je me nou eens vertelt wat je gedachten zijn, dan kunnen we toch samen kijken of het uitvoerbaar is? Wat had je bedacht?”  “Nou ik dacht.. ik dacht,  als ik nou eens een week met jou mee mocht, zodat ik wat meer inzicht krijg in het werk, ik dacht dat ik dan misschien wel zou weten of het wat voor mij is”.  “Nou en waarom zou dat niet kunnen? “  vroeg Marc oprecht verbaasd dat het hele probleem in een handomdraai opgelost zou kunnen worden. “Jongen we spreken zo af…” nog juist op tijd bedacht Marc dat Thijs niet geholpen was met een pasklare oplossing. Thijs moest dit zelf regelen. Het enige dat Marc moest doen was toezeggen dat Thijs een week of mogelijk nog wat langer met hem mee op pad mocht, maar alles er omheen moest hij zelf regelen. En het met die boodschap moest Thijs het doen. Maar voor dit moment was dat al heel veel meer dan waarop Thijs gehoopt had. En het vooruitzicht dat zijn grote wens in vervulling zou kunnen gaan leek hem ineens vleugels te geven. “Ik ga vanavond nog met Arjan praten, en mag ik je 06 dat ik je kan bellen, want dan kan het misschien maandag al, en..  Oh misschien ben ik wat te enthousiast maar vind je het goed dat we elkaar spreken als ik er met Arjan uit ben”. “Natuurlijk, en wat mij betreft kom je maandag al, maar geef me nu eerst nog maar eens een cola want ik sta droog!”  “O sorry, ja, stom van me dat ik daar niet op gelet heb”.  “Thijs wanneer je bij mij komt moet je er rekening mee houden dat dit geen vakantie tripje is. En ik ben geen slappe leermeester, dus je zult regelmatig te horen krijgen wat me niet aanstaat. En daar begin ik nu mee al mee. Stop met dat eeuwige ge-SORRY. Wanneer je iets echt verkloot is het goed dat je dat erkent en sorry zegt of excuus aanbiedt. Maar verder ben je een bijna volwassen vent die dingen op zijn eigen manier doet en daar hoef jij je voor niemand voor te verontschuldigen. Begrijp je dat?”.  “Ja dat wel, en ik zal het proberen, maar sorry als ik me toch nog een keer vergis”. “En weer dat sorry, terwijl ik om cola gevraagd heb!”.  Toch ietwat beschaamd liep Thijs naar de koelkast, pakte de fles en schonk de beide glazen nog een keer vol. Maar met het vooruitzicht dat hij een kans kreeg om letterlijk zijn horizon te verbreden, was het toch wel een andere Thijs die vervolgens weer op de bank neer streek. Ja en Marc zou Marc niet zijn wanneer hij geen oog zou hebben voor het feit dat er hier een jonge frisse gozer rond hem huppelde, die waarschijnlijk ook een voorkeur had voor paaldieren, want waarom woonde hij anders bij UBI? Maar het verantwoordelijkheidsgevoel van Marc was groot genoeg om te weten dat de verhouding tussen hem en Thijs absoluut zuiver moest blijven en dat daarbinnen dus, zeker voorlopig, geen ruimte was voor geflikflooi.  Nadat Marc een flinke teug cola naar binnen had gewerkt vroeg hij Thijs op de man of ook hij van mening was dat ze hoe dan ook nooit verder zouden gaan dan een strikt collegiale houding. Thijs was het daar wel mee eens en hij vertelde dat dit op UBI ook het uitgangspunt was. Wie in overall loopt mag er op rekenen dat hij niet wordt lastig gevallen, ook al zouden beiden dat zeker in sommige gevallen, best graag willen.  ”En” vroeg Marc, “daar houdt iedereen zich strikt aan?” Met een rode blos op de wangen moest Thijs bekennen dat dit niet altijd lukte, maar daar wordt niet over gepraat, van “niet lullen maar poetsen “ maken we dan “ nu even de lullen poetsen. “Maar” ging Thijs verder, “ik vind het fijn dat je hier zo duidelijk over bent want om je de waarheid te zeggen, ik zou je wel willen zoenen dat ik mee mag en.. jij hebt geen overall aan dus…”   “Dus wat?” vroeg Marc onnozel. “Als je straks weggaat krijg je van mij een dikke knuffel, of je het leuk vindt of niet!”. Waarop Marc zijn glas in één teug leegdronk en opstond met de woorden, “Hoogste tijd om te vertrekken” Dit was voor Thijs het signaal om hetzelfde te doen en vervolgens Marc in een stevige hug vast te pakken. Gevolgd door twee stevige zoenen op z’n wang. Samen liepen ze naar buiten waarbij Marc, Thijs een kaartje gaf met zijn 06 en adresgegevens er op . Terwijl ze langs de wagen op liepen viel het Marc op dat Thijs en passant even een borgpen die niet helemaal goed zat in orde maakte. “Kijk” zei Marc “daarmee bewijs je nu dat je uit het goede chauffeurshout gesneden bent. Altijd kijken, en zo nodig, direct handelen”met een stevige handdruk, ze stonden immers midden op het erf, namen ze afscheid, waarbij Thijs beloofde zo gauw mogelijk te bellen.  Toen Luc thuiskwam, om aan een vrij weekend te beginnen, was Marc al een tijdje thuis. Het avondprakkie  was inmiddels zover dat hij alleen nog maar gaar hoefde te worden dus vroeg hij Luc gelijk om even aan te schuiven en bij te praten. En lurkend aan een pilsje, vertelde Marc van zijn kennismaking met Thijs.  Marc schatte in dat dit zou betekenen dat ze minstens een week maar mogelijk nog iets langer, op de weekdagen een logé zouden krijgen. En is het een lekker ding? ”  vroeg Luc met een grijns. “Meer dan dat, maar je snapt natuurlijk wel dat wij het ons niet kunnen permitteren om verder te gaan dan het bieden van een gezellig logeeradres en voor mij komt daar nog bij dat ik hem een zo realistisch beeld van het werk van een truckchauffeur moet bijbrengen”.  “En waar denk je dan te beginnen?”vroeg Luc onnozel.”Zeker met een stop op een P-plaats om te laten zien hoe spannend het werk is?”. “Hoor ik hier een jaloers ventje dat het niet kan verkroppen dat z’n mannetje af en toe een verzetje heeft? Maar nu even serieus, ik verwacht dat Thijs vanavond nog zal bellen en mag ik hem dan aanbieden om zijn stagedagen vanuit hier te vertrekken? ”  Ja hoor en dan zal ik wel zorgen dat deze iedere dag afgepeigerde kerel, voldoende energie op kan doen om er de volgende dag weer tegenaan te kunnen.”  “Pas jij maar op, maar nu gaan we eerst maar eens energie halen uit de exquise maaltijd  die ik ook voor dit jaloerse nest heb bereid”.

• 11-12-19

  Het blijft verrassend 10

  Het weekend was heel relaxt en de maandag daarop zat Marc weer fluitend achter het stuur. Vandaag had hij een makkie. Naar Groningen, daar lossen en op dezelfde plek laden voor Schiphol. Daar zou hij om 4 uur moeten zijn en daarna naar huis.  Het lossen en laden in Groningen liep op rolletjes  en zo kon het gebeuren dat hij tijd genoeg had om onderweg rustig een uurtje pauze te nemen. In plaats van helemaal over de  A28 te rijden, besloot hij de afslag 28 bij  Ruinen te nemen en via de N 375 richting Meppel te gaan. Immers ter hoogte van Echten wist hij een mooie P-plaats waar hij in ieder geval van de natuur en misschien nog wel van iets meer kon genieten. Want laten we eerlijk zijn, wanneer je een aantal uren lekker in de comfortabele bestuurdersstoel heb gezeten, gaat het toch wel een beetje broeien. En wat kun je dan beter doen dan de boel eventjes lekker te luchten. Aangekomen bij de P-plaats zag hij een paar personen auto’s staan, dus er was in elk geval leven in de brouwerij. Hij sloot de cabine af en slenterde rustig door het veldje naar de bosschages een eindje verderop. Ineens kwam er een man van een jaar of veertig uit het bosje gelopen en kwam over het smalle paadje haastig richting Mark gelopen. Het was haast onvermijdelijk dat ze elkaar bij het passeren in de ogen zouden kijken, maar met zijn hoofd naar de grond passeerde hij Mark. Deze moest toch wel glimlachen. Alsof niet overduidelijk was waarvoor hij naar deze plek was gekomen maar ja “ Sperma er uit, schaamte er in” zullen we maar zeggen. Inmiddels was Mark bij de eerste struiken aangekomen en zag dat hij werd opgewacht door wat duidelijk een sportschool adept was, die hem van kop tot teen en van teen tot kruis taxeerde. Kennelijk beviel de bulge in Mark z’n jeans hem wel want langzaam kwam het puntje van z’n tong iets naar buiten en maakte een rondje langs zijn lippen. Gekleed in een mouwloos hemdje waar een stel stevige armen uitstaken en een sportbroek van dermate dun en soepel materiaal dat duidelijk was dat deze broek niet alleen een stel stevige benen maar ook een behoorlijke genotsknots met toebehoren bedekte. Marc vond alles wat hij zag helemaal niet verkeerd, en zeker ook door het loom-geile gevoel waarmee hij hier rondwandelde, vroeg hij “Sporty”zoals hij deze bonk spieren in z’n gedachte noemde of het beviel wat hij zag. “Best wel” was het korte antwoord en met een kort hoofdknikje draaide hij zich om en liep wat verder. Marc volgde hem over  kronkelpaadjes tussen de struiken. Toen ze op een open plekje, maar wel omzoomd door struiken kwamen stopte Sporty plotseling, en draaide zich om. Dit ging zo plotseling dat Marc nog net niet tegen hem opbotste, maar daardoor wel vlak voor hem stond. Er was daar wel volop gras, maar over zijn bedoelingen liet Sporty geen gras groeien. “Ik wil je pijpen en je zaad slikken” zei hij. Hij pakte Marc bij z’n bovenarmen draaide hem een kwartslag zodat hij met z’n rug tegen een boom stond, zakte door z’n knieën en begon de riem en de jeans van Marc, waar hij nu met zijn neus recht voor zat los te maken. Eén stevige ruk en Marc stond in z’n boxer met de jeans op z’n enkels. Sporty drukte zijn neus in Marc z’n kruis en snoof de geur van mannelijkheid diep in z’n longen. Marc was wel wat verbaasd over deze even doortastende als ongevraagde aktie, maar hij was gewoon te lui en te geil om ook maar iets te zeggen, laat staan te protesteren. Het duurde dan ook maar enkele tellen of de boxer van Marc lag op z’n jeans en Marc z’n inmiddels niet meer zo slappe pik werd eventjes letterlijk blootgesteld aan de verfrissende buitenlucht maar minstens zoveel aan de taxerende ogen van Sporty. Het uiterlijk viel wel in de “smaak”, maar Sporty wilde de echte smaak wel even controleren. Heel rustig maar wel resoluut, omsloot hij met zijn volle lippen de eikel en proefde de smaak van man, op z’n tong. Dit beviel hem dermate dat hij wat verder naar voren schoof en nu met zijn mond meer dan de halve pik van Marc te omsluiten. Marc ondertussen kon alleen nog maar met gesloten ogen genieten van wat hem overkwam en leunde tegen de stam waar Sporty hem tegenaan had gezet. Sporty begon, als was het een lolly, door zijn hoofd heen en weer te bewegen langs dit snoepgoed om dit voor te bereiden op het echte werk. Het zuigen aan de eikel, het spelen met de tong rond het pisgaatje, ja zelfs even proberen om daar met het puntje van de tong in binnen te dringen, dit zorgde er voor dat deze stamper knoerthard en dus klaar voor het echte werk was. Want Sporty was helemaal weg van Deep Troat. Hij kende geen groter genot dan het gevoel van een pulserende pik die een aantal krachtige stralen rechtstreeks in zijn keelgat pompte. En terwijl Marc zwaar leunend tegen de boomstam genoot van wat hem overkwam, maakte Sporty zich op om de toch best wel forse pik van Marc volledig in zijn mond te nemen. Dat de glimmende eikel daarbij een eindje is z’n keelgat zou komen, maakte de pret voor Sporty alleen maar groter. Terwijl hij met twee handen  Marc z’n billen stevig vasthield, drukte Sporty z’n hoofd steeds verder naar voren tot hij met zijn neus tegen het schaambeen van Marc zat. Heel even kreeg hij het gevoel te moeten kokhalzen, maar ervaren als hij was, kon hij dat gemakkelijk onderdrukken en even later begon hij, ademend door z’n neus met korte hoofdbewegingen Marc te neuken. En hoewel Marc toch echt wel wat gewend was, kon hij niet anders dan vaststellen dat hij dit nog nooit had meegemaakt. Daarom besefte Marc heel goed dat hij in ieder geval twee dingen moest doen: Op z’n benen blijven staan maar vooral; genieten van deze unieke  behandeling!  Het lukte allebei heel goed maar helaas was het te lekker, en de geilheid van Marc te groot om het heel lang vol te houden. “Ik wil je pijpen en je zaad slikken”  deze mededeling klonk nog na in de oren van Marc dus leek het hem niet nodig om, wat hij anders wel altijd deed, te waarschuwen dat hij spoedig klaar zou komen. Nu wilde hij niet anders dan met gesloten ogen genieten van het moment, dat hij zo lang mogelijk probeerde uit te stellen. Maar het onvermijdelijke gebeurde toch. Marc voelde dat z’n al stevig gezwollen pik nog dikker werd en bijna werd afgeklemd door de strot van Sporty, maar toen Sporty die dit natuurlijk ook voelde, ook nog eens met zijn hand de zaadballen van Marc masseerde was er geen houden meer aan. Met een aantal krachtige stralen spoot Marc zijn sperma rechtreeks in de keel van Sporty, die dit alles kennelijk moeiteloos tot zich nam.  Rustig doorademend door zijn neus liet hij de inmiddels toch wat verslapte pik een klein stukje uit zijn mond glijden, om daarna nog een even op die heerlijke eikel te sabbelen en de laatste druppeltjes pap uit het pisgaatje te melken. Maar ook hier kwam een eind aan en toen er niet meer te halen was, trok hij z’n hoofd terug, likte eens langs zijn lippen, kwam overeind, draaide zich van Marc af en liep verder het bos in. Marc bleef nog even uitgeteld tegen ‘zijn” boom hangen, maar toen hij Sporty in het bos zag verdwijnen moest hij toch wel even z’n hoofd schudden. Ja, dat anonimiteit een kenmerk van dit soort plaatsen is weet een ieder die er wel eens komt. Maar zo heftig en anoniem als deze keer, was ook voor Marc weer een nieuwe ervaring. Inmiddels helemaal bijgekomen van de vermoeienissen maar met een fantastisch lekker gevoel in zijn lendenen, fatsoeneerde Marc zijn kleding trok zijn boxer en jeans weer omhoog en liep rustig terug naar de P-plaats om zijn rit te vervolgen.  Die rit verliep verder voorspoedig, op Schiphol werd hij stipt om 4 uur van zijn lading verlost, dat wil zeggen de lading in zijn wagen, en zo kon het gebeuren dat hij een keer lekker vroeg thuis was. Waar even later ook Luc arriveerde en hij onder het genot van een koel biertje uitgebreid verslag deed van wat hen tijdens de lunchpauze was overkomen. Over en weer konden ze echt genieten van verhalen over ervaringen die ze los van elkaar opdeden. Maar het leek wel of het dit keer anders was. Terwijl Marc uitgebreid vertelde welke bijzondere ervaring hij had opgedaan, keek Luc hem met een blik van steeds meer onbegrip aan. Ineens zag Marc dat ook en onderbrak z’n verhaal met de vraag:  “Is er iets?” “Ja, ik begrijp er helemaal niets van!”  en terwijl Luc opstond en z’n broek losmaakte en samen met z’n Calvin Klein op z’n enkels liet zakken draaide hij zich naar Marc met de opmerking: “Kun je eens voordoen hoe dat ging?.  Nou dat kon Marc wel en waar ’s middags het feest voor Marc direct afgelopen was nadat hij had gespoten, was het klaarkomen van Luc  nu het begin van een avondje hartstochtelijke maar vooral liefdevolle  seks. Van eten koken kwam weer eens helemaal niets, maar in de loop van de avond  onderbraken ze hun spel eventjes voor een paar stevige uitsmijters. Want na zoveel verlies van eiwit, moet dat natuurlijk wel aangevuld worden. Immers je weet nooit hoezeer de potentie de volgende dag op de proef wordt gesteld.  Achteraf viel dat reuze mee en niet alleen de volgende dag, ook de weken er na gebeurde er weinig opmerkelijks.  Tot de week waarin Marc op vrijdag zijn maandelijkse levering aan de hoeve van Arjan, de Stichting UBI zou doen.  Dit was inmiddels een vast patroon geworden en Marc vond het telkens weer een heel fijne afsluiting van de werkweek/maand. Met Arjan kon hij heel fijn praten, zodanig dat hij ook al een keer te gast was geweest bij Luc en Marc thuis. Ook dat klikte heel goed.  Ondanks of wellicht wel juist omdat seks in deze vriendschappelijke relatie  voor geen van drieën een rol leek te spelen. Het was goed zoals het was en daar bleef het bij. Op donderdagmorgen belde Arjan met de vraag of Marc vrijdag weer alle tijd had?  Dat was inderdaad het geval. Maar toen vertelde Arjan dat hij vrijdag niet op de hoeve zou zijn, maar de bestelling wel gewoon afgeleverd moest worden. Ene Thijs zou Marc helpen met het lossen, maar het belangrijkste was dat Marc, Thijs zo ver zou krijgen dat hij Marc een hele persoonlijke vraag zou durven stellen. “Marc,” zei Arjan, “de vraag stelt echt niets voor dus daar hoef je je niet druk om te maken, maar voor Thijs is deze opdracht te vergelijken met het beklimmen van de Mount Everest.  Dat jong heeft zoveel in zich, maar het komt er niet uit. Hij is te zeer en te lang gekleineerd en belazerd dat op een normale manier voor zichzelf opkomen  er vakkundig  is uitgeramd!  Geef hem de ruimte, en help hem om z’n vraag aan jou te stellen, de rest komt dan vanzelf, schat ik zo in”. En met deze wat cryptische beschrijving kon Marc het doen.

• 10-12-19 - bootwanker

  Een onverwachte ontmoeting

  Op al die datingsites kom je van alles tegen en meestal zijn het nepprofielen of draait het uit op niks. Je chat een poosje en al snel blijkt het dan op niks uit te lopen en soms chat je een hele poos, zelfs weken lang, en dan komt er ook niks van terecht. Maar zo langzamerhand ben ik daar aan gewend. Het zijn ook wel gezellige en af en toe geile praatjes en als het wel tot iets leidt is dat meegenomen. Maar dat je nou zomaar op straat wat ontmoet is wel heel bijzonder. Mijn man Frank en ik liepen laatst bij ons door het dorp en ik zag al wel een man naar ons kijken. Een grote stevige man, bruine ogen en donker haar. Spijkerbroek en Nike sneakers. Gewoon een lekker goed uitziende man van een jaar of 40. Maar ja, je kijkt even terug en loopt verder.  Op een gegeven moment zie ik in de weerspiegeling van een winkelruit dat hij achter ons aan loopt. Toeval, denk ik. Maar als we bij de auto komen en willen instappen komt hij ineens op ons af. Ja, hij had ons al wel vaker samen gezien… en dan begint het gestotter en krijgt hij wat rode vlekken in z’n gezicht. We wachten rustig af wat er gaat komen, maar hebben al wel een beetje een voorgevoel. Ja, hij vindt het allemaal heel griezelig en durft eigenlijk niet, maar heeft na lang aarzelen toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Na, nog wat meer gestotter en nog meer rode vlekken komt het hoge woord er uit. Of wij een homostel zijn en of we wel eens met andere mannen daten. Zo, dat sloeg in als een bom. Op datingsites vragen en zeggen ze van alles, maar zo op straat een wildvreemd stel aanspreken en vragen of ze een date willen hadden we nog niet kunnen voorzien. We keken elkaar eens aan en ik zeg dat dit wel een onverwachte vraag is. Maar na even nadenken zeg ik dat we inderdaad een homostel zijn en af en toe ook wel eens daten met andere mannen. Ik kijk Frank aan en we zeggen allebei tegelijkertijd dat het ons best wat lijkt. Hij ziet er echt goed en lekker uit. Het overvalt ons wel wat en na wat aarzelingen en onwennig elkaar aan te kijken vraag ik hem of hij dan maar gelijk mee wil naar huis. Het is maar een klein eindje, maar onderweg vertelt hij dat hij Wim heet en ook in het dorp woont en dan zo wat rondkijkt of hij toevallig een leuke date voorbij ziet komen. Nee, datingsites zijn niet zijn ding, maar omdat hij nooit wat tegenkwam was hij er bijna aan begonnen. Totdat hij ons zag. Ik zag al wel zijn glimmende ogen en heel voorzichtig zat hij in de auto al een beetje ons te strelen. In de auto niks niet verlegen en ook geen rode vlekken meer in het gezicht. Bij ons thuis gekomen vraag ik nog of hij eerst wat wil drinken, maar hij begint al direct met tongzoenen bij Frank en grijpt tegelijkertijd mij in het kruis en wrijft lekker over mijn ballen en pik. Aangezien wij nogal van frisse en schone mannen houden vraag ik of we even samen onder de douche zullen gaan. Hij had zich thuis al wel gedoucht maar wilde best nog even samen met ons onder de douche. Toen hij zich uitkleedde zag ik een heerlijke man te voorschijn komen met een geschoren zak en pik. En wat voor een. Een laaghangende zak met dikke ballen en een flinke pik. En die was nog niet eens op volle sterkte. En dat geile kontje mocht er ook wezen. Lekker stevig en rond. Ik pakte hem lekker bij z’n pik beet en trok hem mee naar de douche. Frank had hem al op temperatuur gebracht en zo stonden we met z’n drieën onder de warme straal. Frank en ik sopten hem lekker in met veel zeep en lieten onze handen overal over zijn lijf gaan. Natuurlijk kregen de ballen, pik en het kontje de meeste aandacht. Al even de eikel bloot en na het afspoelen een likje erover. Nou, nou dat gaat nog wat worden, dacht ik. Bij elke lik voelde ik de eikel groeien en de pik verder omhoog komen. De eerste druppel geil verscheen al en ik likte die lekker af. Frank zat inmiddels zijn kontje uit te testen. Flink inzepen, uitspoelen en al vast het kontje voor bewerken met de tong. Ik hoorde heftig gekreun van boven me komen. Ondertussen zat Wim al met zijn handen overal ons te strelen en als hij de kans kreeg onze pikken en zakken te masseren. Afdrogen maar en richting bed. Daar lagen we dan met een wildvreemde dorpsgenoot op bed. Het begon met heftig tongzoenen alle drie tegelijkertijd. De tongen gingen van de ene mond naar de andere en het was een grote tongenuitwisseling in de drie monden. Daarna begon Frank langzaam met zijn tong via de linkertepel af te zakken en ik via de rechtertepel. We kwamen tegelijkertijd beneden aan. Frank begon de ballen te likken en ik begon voorzichtig aan de eikel. Langzaam met mijn tong over het pisgaatje. Ik proefde al het voorvocht naar buiten komen. Ondertussen voelde ik ook de eikel en de pik op volle sterkte komen. Een flink formaat, dat ik amper aan helemaal naar binnen kreeg. Frank was inmiddels met zijn kontje boven Wim gaan hangen ten teken dat daar flink gelikt moest gaan worden. Aan het kreunen van Frank te horen ging dat prima. En aan het kreunen van Wim te horen was mijn zuig en likwerk ook lekker geil. Wim duwde zijn pik steeds verder mijn mond in en het kwijl liep erbij langs. Ik kan nogal wat hebben, maar deze pik was wel erg groot. Even wisselen en mijn kontje kreeg een flinke likbeurt en Frank ging de ballen en pik van Wim bewerken. Na elkaar flink te hebben opgegeild en onze pikken op volle sterkte waren en de kontjes lekker open gelikt waren ging ik op mijn rug liggen en deed Frank wat glijmiddel op mijn kontje en de pik van Frank. Langzaam gleed de pik naar binnen. Mijn benen op de schouders van Wim en langzaam ging de pik steeds verder naar binnen en begon Wim mij rustig te neuken. Ondertussen schoof Frank zijn pik bij Wim in de mond en begon hem in de mond te neuken. Ik voelde de pik van Wim in mijn kontje kloppen. Maar ik wilde nog niet dat hij klaarkwam.  Voor mij is het geilste onderdeel van een date altijd om toe te kijken hoe Frank lekker genomen wordt doggystyle. Ik wordt daar enorm geil van als ik zie hoe Frank zijn strakke kontje in bezit genomen wordt door een andere man. Ik kijk dan toe hoe die pik er lekker langzaam in gaat en die andere man geniet van dat strakke kontje en Frank geil zijn kontje mee beweegt. Dus Frank wist dat al en ging al lekker in de houding zitten en ik schoof Wim zijn kant op. Smeerde langzaam Frank zijn kontje in met glijmiddel en vingerde dat kontje even en liet de glijmiddel zijn werk doen zodat het kontje lekker openstond voor Wim. Die keek mij aan en ik moedigde hem aan om lekker te genieten van dat geile strakke kontje van Wim en dat ik zou toekijken hoe ze van elkaar genoten. Wim schoof voorzichtig zijn eikel wat in en uit Frank zijn kontje om daarna zijn hele pik lekker erin te laten glijden. Langzaam tempo eerst en ik keek toe en zag hoe heerlijk ze beiden van elkaar genoten. Voor mij was dit een feest om te zien en mijn pik lekte enorme druppels geil. Op den duur gleed ik even met mijn pik door Wim zijn bilspleet en bewoog mee in het tempo van Wim en Frank. Nou dat duurde niet erg lang want op den duur kwam Wim luidkeels klaar en spoot Frank zijn kontje lekker vol. Ik zoog nog even Wim zijn pik lekker schoon en drukte toen snel mijn pik in Frank zijn natte kontje. Een heerlijk gevoel zo’n met zaad gevuld kontje. Het duurde dus niet lang of mijn zaadlading voegde zich bij die van Wim. Ik voelde het langs mijn pik uit Frank z’n kontje lopen. Wim vond het ook geweldig geil om naar te kijken en likt daarna mijn pik en het kontje van Frank schoon.  Wim ging op z’n buik liggen en Frank reed toen met z’n pik door Wim z’n bilspleet totdat het zaad aan de bovenkant op Wim z’n rug liep. Het was een enorme geile en onverwachte date. We hopen dat Wim vaker gaat komen….